SCHEEPS
ERICHTEN
Nacht J
zonder j
einde
^Dompo
Goedkope uitvoering
woningwetwoningen
SSssE"
Sfc:
LEIDSCH DAGBLAD
Ons dagelijks vervolgverhaal
door
Alistair Maclean
wendde zich af en het bleek
dat wat hem betrof de dls-
over dit onderwerp gesloten
sschien", nam Corazzlni aan,
uw collega's nog binnen het
van de tractorzender. U ver
ons tenminste dat ze hier niet
dan een paar honderd kilome-
zijn".
ik vertelde u ook dat ze op de-
plaats blijven. Ze hebben er
nstrumenten opgesteld en gaan
weg als ze moeten. Ze zitten
te krap ln hun benzine voor
pjes".
nzlne kunnen ze hier natuur-
anvullen".
dat betreft hebben we geen
Ik wees met mijn duim op de
1. „Er liggen daar ruim vyfen-
liter".
ia". Corazzini staarde even
voor zich uit. „Denk niet",
verder, „dat ik op een ver-
ïe manier wil blijven aanhou-
maar het gaat er om dat ik
Ijkheden tracht uit te schake-
hebt u of liever
had u een zendschema met uw
a's. Zullen ze niet ongerust wor
ze plotseling niets meer van
•en?"
llcrest de collega die de lei-
heeft maakt zich nooit er-
ongerust over. Bovendien is er
genoeg met hun eigen ra
ak wat aan de hand. Een paar
geleden rapporteerden
van hun dynamo begon-
p te raken en de reserveborstels
Als ze ons niet ontvangen,
t ze dus waarschijnlijk hun
zender de schuld geven. In ieder
weten ze dat we hier veilig zijn
larom zouden ze zich dus onge-
ons maken?"
doen we dus?" vroeg Solly
op klagende toon. „Hier van
mger omkomen of een voetreis
de kust beginnen?"
en bondig en heel goed ge-
baste senator Brewster. „Het
ln een notedop, zou je
ïn zeggen. Ik stel voor dat we
comité in het leven roepen
de mogelijkheden na t<
en
e zijn niet in Washington, sena-
onderbrak 4k hem rustig. „Bo
en hebben we al een comité
Londen, de heer Nielsen en
Het scheen een lievelings-
ije van de senator te zijn en na
van oefenen paste het vol-
n bij het optrekken van zijn
brauwen. „Misschien herinnert
dat ook wij persoonlijk belang
ïze zaak hebben".
voor drie weken levensmiddelen by
hem achter. De rest laden we op de
slee en morgen vertrekken we".
„Waarom niet vandaag?"
„Omdat de tractor op het ogen
blik niet geschikt ls om er een win-
tertocht mee te maken en zeker niet
met tien passagiers Hy is byvoor-
beeld nog steeds voorzien van de kap
van zeildoek uit de dagen dat we er
voorraden mee van de kust haalden.
We hebben houten schotten,
dak, slaapbanken en
kachel met pyp, maar
scheidene uren ln besli
dat allemaal te monter
„Beginnen we daar
P. Voogd verspeelt
politieke zendtijd
Het voormalige Boer enparty-ka
merlid de heer P. Voogd heeft, door
dat 14J voor twee kieskringen (Gro
ningen en Drenthe) geen kandida-
teniyst heeft ingediend voor de aan
staande Tweede-Kamer verkiezingen
zyn recht op politieke zendtyd ver
speeld. Om aanspraak op politieke
zendtyd te kunnen maken, moet
men nameiyk voor alle kieskringen
UJsten hebben ingediend.
De heer Voogd zal nu de minister
van Cultuur, Recreatie en Maat-
schappeiyk Werk vragen voor hem
een uitzondering te maken. Hy hoopt,
dat het feit, dat hy nog zittend lid
van de Tweede Kamer ls, voor de mi
nister reden zal zyn hem toch po
litieke zendtyd toe te staan.
De heer Voogd heeft geen kandi-
dateniysten voor Groningen en
Drenthe kunnen Indienen, daar hy
niet ln geslaagd ls voldoen-
voor deze kies-
ben het niet vergeten", ant-
ide ik droogjes. „Luistert u eens,
or, als u in een orkaan een
aal van wind en golven zou zyn
werd door een schip zou
dan wagen de kapitein en of-
en van dat schip te adviseren
koers ze te volgen hadden om
e orkaan te raken?"
gaat het niet om!" Sena-
3rewster blies zyn wangen op.
is geen schip
dicht!" Het was de stem van
uzinl. Het klonk rustig, maar
en ik begreep waarom
n 't keiharde zakenleven een
kunnen bereiken. „Dokter
heeft volkomen geiyk. Hy en
.Tienden kennen dit land en we
en hun gerust onze levens toe
ouwen. Vermoedeiyk hebt u al
besluit genomen, dokter Ma-
antwoordde Ik. „Joss
heer Londen biyft hier om
iet met onze collega's op te
als ze terug zyn. We laten
voor een kort ogenblik".
„Hoe bedoelt u?" vroeg ze wan
trouwend. „Ik bedoel", antwoordde
ik, „dat u zoveel kleren moet aan
trekken dat u nog net kunt wagge
len en als u een tas met juwelen
of andere waardevolle voorwerpen
hebt, mag u die ook meenemen. De
rest moeten we achterlaten. We ma
ken geen vakantiereis en op de trac
tor ls geen plaats genoeg".
„Maar ik heb kleren by me," pro
testeerde ze woedend, „die honderden
ponden waard zyn. Honderden? Zeg
maar duizenden. Alleen al een van
myn jurken kost vyfhonderd pond,
om maar te te spreken
„Op hoeveel schat u uw leven
eigenlijk?" zei Zagero kortaf. Hy be
gon te grinniken. „Misschien kunnen
we u hier achterlaten en die dure
japon redden. Of wat nog beter is
draag hem over alles heen eh
een demonstratie hoe een goed gekle
de vrouw de yskap van Groenland
verlaat".
Wordt vervolgd
Chauffeursin Vught
„regelden" scnade
(Van onze Bossche correspondent)
Indachtig de nieuwe bepaling, dat
bestuurders van by lichte aanrij
dingen betrokken wagens de schade
onderling moeten regelen, kwamen
de inzittenden van twee auto's,
by een inhaalmanoeuvre op de Rijks
weg in Vught elkaar even hadden
geraakt, tot een vergelijk: een be
stuurder werd een tand door zyn lip
geslagen en zyn mede-inzittende
moest met een arm uit de kom naar
het ziekenhuis. De vier mannen uit
de tweede wagen hadden hun nume
rieke meerderheid dus uitgebuit om
de schade in him voordeel te üggelen.
De politie besloot toen toch maar
een proces-verbaal op te maken van
de aanrijding en schreef en passant
nog een bonnetje wegens mishande
ling.
PANDA EN DE MEESTER ETER
49-91. De loodgieter staarde verbaasd naar Joris en haalde hul
peloos zijn schouders op.
„Ik ken u niet hoor!" sprak hij. „Hoezo?"
„Ik zal uw onbeleefdheid deze keer door de vingers zien!'' ver
klaarde Joris. ,,Maar laat het niet meer gebeuren! De volgende keer
dat ge mij ontmoet, venoacht ik dat u in mij Inspecteur Goedbloed
van de Gemeentelijke Waterwerken herkent! Welnu, ik geef u de
dag vrij-afGa heen en vermaak u!"
„D-dank u wel, Inspecteurr stotterde de man onder de Indruk,
en hij stapte opgelucht heen.
„De kust is vrij!" prevelde Joris. KomaanHapwap! Begeef u
in het gegraaf van die nijvere loodgieter en vervolg zijn werk
ondergronds. Volg uw neus naar het succes dat in het Muntgebouw
aan de overkant op ons wacht! Ik zal intussen hierbuiten de wacht
houden en het verkeer afleiden
Dat was echter gemakkelijker gezegd dan gedaan. Want toen
het kleutertje een eind op weg was, zakte een passerende auto weg
in de zojuist door hem gegeten onderaardse gang
Minister Witte van Volkshuisves- baar zyn voor degenen voor wie wo-
ting heeft de gemeentebesturen ver- ningwetwoningen ln de eerste plaats
zocht by het ontwerpen van woning- zyn bestemd, nl. de gezinnen van
wetwoningen ter uitvoering van het handarbeiders en hiermede, wat in-
programma voor 1967 rekening te komen betreft, gelyk te stellen groe-
doen houden met de noodzaak om 1 pen van de bevolking. Bovendien ei-
de bouwkosten en de hiermee sa- j sen de investeringen in sommige
RECHTER TIE EN HET GESTOLEN HALSSNOER
11-24. „We naderen het paleis", zegt het meisje. „Het is moge
lijk dat de Oppereunuch u zal willen spreken. Hij is een listige
kerel. Houdt u zich aan het afgesproken verhaal, dan kan er niets
misgaan". Rechter Tie heeft zijn zwaard afgegespt en onder de
bank gelegd. Hij weet dat vreemden het paleis niet gewapend
mogen betreden. Door het open deurgordijn ziet de Rechter een
fraaie brug van gebeeldhouwd marmer over de buitengracht van
het paleis. Daarachter ontwaart hij de massieve toren met de
toegangspoort. Als ze de brug overgegaan zijn, zetten de dragers
de palankijn neer en wisselen enkele woorden met de schildwach
ten. Er worden bevelen geschreeuwd en de zware poortdeur wordt
met veel geknars geopend. Zodra ze onder de poort doorgegaan zijn,
verschijnt een sergeant van de garde bij de palankijn. Hij groet
het meisje beleefd, maar neemt de Rechter argwanend op. ,Mag
ik uw naam, beroep en het doel van uw bezoek weten?" vraagt hij
stroef. „Ik ben dokter Liang Moe. Vrouwe Hortensia heeft me ont
boden voor een onderzoek", zegt de Rechter afgemeten. Maar de
sergeant is niet onder de indruk. „Stapt u uit en laat uw papieren
zien", zegt hij. „Als ze in orde zijn kunt u verder gaan in een
paleispalankijn".
menhangende huren binnen beperk
te grenzen te houden. Daartoe zal
het in vele gevallen noodzakeiyk
zyn, dat wordt afgezien van de uit
voering van woningwetwoningen op
het maximale niveau van de voor de
nieuwbouw geldende voorschriften
en wenken en van de uitvoering in
hoogbouw, die vrijwel steeds duur
der is dan andere bouwvormen.
Voorts moet worden vermeden, dat
de woningen op te kostbare terrei
nen worden gebouwd. Wat dit laat
ste betreft geeft de minister de ge
meenten, die niet meer beschikken
over minder kostbare gronden in
overweging, met buurgemeenten of
met gemeenten waarmee zy een ag
glomeratie vormen in overleg te tre
den over het realiseren van een
deel van hun contingent.
De minister heeft de medewerking
van de gemeentebesturen Ingeroepen
omdat de stichtingskosten van som
mige complexen woningwetwonin
gen zo hoog worden, dat de huren
van die woningen niet meer betaal-
complexen zodanige bedragen, dat
het voor het land als geheel gepro
jecteerde aantal woningen niet met
de daarvoor ter beschikking staande
middelen kan worden gerealiseerd.
Deze ontwikkeling vervult de minis
ter met zorg.
De minister deelt voorts mee, dat
de noodzakeiyke beperking van de
worningwetbouw in '67 geheel ten las
te van de centraal aangehouden re
serve is gekomen.
Dit heeft tot gevolg, dat
voor dit Jaar de faciliteiten ter be
vordering van arbeidsbesparing in
de woningbouw enigszins gewyzigd
moeten worden, zo deelt het minis
terie van volkshuisvesting en ruim-
teiyke ordening mee.
Voor systeembouw en gerationali
seerde bouw biyven de toeslagen op
de gemeenteiyke contingenten welis
waar gehandhaafd, maar om voor
deze toeslagen in aanmerking te ko
men moet thans een hoger percen
tage aan arbeidsbesparing worden
bereikt.
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMET JE FOK
714. Aan de manier, waarop de beide kapiteins hun tocht voort
zetten, kon je al merken, wie de ware zeeman was. Kapitein Costa
Plenta was voortdurend in de weer met instrumenten, linealen,
kaarten, radarpeilingen en dikke boeken.
Bram deed het anders.
Met één hand hield hij de koers, tenoijl hij de wijsvinger van de
andere in de lucht stak om de windrichting te bepalen.
,JIet gaat goed zo", zei hij tevreden. ,JDe wind is goed, de meeu
wen vliegen rustig, de mast kraakt maar drie keer in de twee mi
nuten dat kan niet beter.
Aandachtig keek hij naar het water.
„Die witte plekken daar moeten we in de gaten houden, daar is
het ondiep. En let op dat zwarte wolkje links. Na die storm is het
niet waarschijnlijk, dat er wéér een harde wind komt, maar je
kunt niet weten".
„Moet ik kijken of het wolkje groter wordt?" vroeg Karo leer
gierig.
„Dan is het al te laat", zei Bram. ,Je moet alleen kijken of dat
wolkje de vorm van een ui krijgtwant dan is het huilen".
Nederlandse
schepen
Edda p 2 Brunsb. n Antwerpen
Eemhaven 2 Stockholm n Kotka
Eemsborg 1 te Mantylucto
Earbetk 2 te Rotterdam
En-?raid Trader p 1 I liard
Emmapoldtr 2 fa Abadan
Mankar N p 2 Stromboli
Mantor p 2 Algiers n Antwerpen
Mercurius 3 450 m ZZW Aioren
Marsay Lloyd 2 te Vllssingen
Prinses Margriet S te New York
Prinses Wilhelmlna p 3 Dungenesa n
Provenierssingel 2 fa Punte Arenas
Straat Fiji 2 420 m NO S
Hongkong
Straal Framantle 2 600 m O Mau
ritius
Straat Madura 30 v
ffissrü, "as.?!!, 2u.,.
