LEKKER BROOD Nacht j zonder einde PYROMAAN IN 'S-GRAVENDEEL GEGREPEN Vijf gedetineerden uit Dartmoor ontsnapt Valse en ware DIJS5ELBL0EM DINSDAG 27 DECEMBER 1968 LEIDSCH DAGBLAD Ons dagelijks vervolgverhaal 12 „Een onnodige opmerking, Jonge man", zei Brewster koud, „en bele digend!" „U hebt gelijk", verontschuldigde Zagero zich, „maar het was niet de bedoeling. Neem me niet kwalijk, se nator". T HU meende het. I Wat een ellende, dacht ik wanhopig I om met een dergelijk gezel schap midden op de ijskap Groenland te zitten! Een staand zakenman, een operetteko ningin op leeftijd, een dominee, bokser met een scherpe tong, maar zeer beschaafde spraak, zUn mal lotige manager, een vrouw uit de uitgaande wereld van Londen en haar Jonge Duitse kamenier, ee na tor, een zwijgzame Israëliet een stewardess die aan hysterie toe was naar het althans leek. Bo vendien nog een zeer ernstig gewon de piloot, die zowel kon blijven leven als sterven. Hoe het ook zU, ik zat met ze opgescheept en tevens met de verplichting te trachten ze op de een of andere manier in veiligheid te brengen. Het was een verschrikke lijk vooruitzicht. Hoe in vredesnaam moest ik 't aanpakken? Wat moest ik beginnen met mensen die geen poolkleding hadden om zich te be schermen tegen de vlijmscherpe win den en onmenselUke kou, die hele maal geen ervaring bezaten verblijf in een poolgebied, en, met misschien twee of drie uitzon deringen, totaal niet beschikten over bet uithoudingsvermogen van de ijs kap van Groenland te trotseren. Voor mij was het allemaal nog een raadsel en zelfs een begin zag ik niet. Wat de dames en heren op dat moment echter mochten missen, in ieder geval niet hun welbespraakt heid, want de bezielende warmte van de cognac had ook een onaange name kant, ze maakte namelijk de tongen los. Voor mij was het ten minste onaangenaam, omdat me tientallen vragen werden gesteld en iedereen erop rekende dat ik op al die vragen het juiste antwoord wist. Om het nauwkeuriger uit te druk ken: het waren misschien slechts zes -| vragen, maar met tientallen va riaties. Hoe kon het mogelijk zijn dat een piloot honderden kilometers uit de koers was geraakt? Had er misschien iets aan de kompas sen gemankeerd? Leed de piloot soms aan een vlaag van verstandsverbUs- tering? Maar dan moesten toch zo wel de tweede als derde bestuurder geweten hebben, dat er iets verkeerd ging? Was de radio misschien be schadigd geweest? Toen ze die mid dag Ganger verlieten was het al bit ter koud en zou het daarom wellicht mogelijk kunnen zijn dat zich ijs op de stuurorganen had afgezet en het vliegtuig op die manier uit de koers was geraakt? Als dit echter inderdaad zo bleek te zijn, waarom had niemand de pas sagiers dan gewaarschwud dat er grote kans op een noodlanding be stond? Ik beantwoordde al deze vragen zo goed mogelijk, maar tenslotte werd het hun duidelijk dat ik niets meer wist dan zU. „Toch merkte u zoeven op dat er misschien één ding kon zijn, waar- lichten". Het was Corazzini die me dit vroeg en vorsend keek hij me aan. „Wat was dat, dokter Mason?" „Hm o. ja, ik herinner het me". Ik had het geen moment vergeten, die steeds scherper vormen in mijn geest begon aan te nemen, deed me besluiten er niet over te praten en vlug iets te verzinnen dat hen mis schien tevreden zou stellen. „Ik be hoef u niet tezeggen, mijnheer Co razzini, dat ik vanzelfsprekend niets met zekerheid weet, omdat ik in het vliegtuig bevond. Het is redelijke veronderstelling in de plaats van een oplossing die nog ont breekt en het is gebaseerd op ve- tenschappelijke waarnemingen van deze post en andere posten over een periode van soms meer dan achttien maanden. Een Jaar lang hebben we op dit punt van de ijskap van Groen land een activiteit van de zonnevlek ken waargenomen, zoals in déze eeuw nog niet eerder is voorgekomen. Misschien weet u dat zonnevlekken door Alistair Maclean rechtstreeks verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van het noorder licht en magnetische stormen die belde weer in verband staan met storingen in de lonosfeer. Deze storingen kunnen —en fei telijk doen ze dat altijd ontvangst en uitzending per radio belemme ren en in ernstige gevallen worden normale radioverbindingen zelfs vol komen ontwricht. Tevens veroorza ken ze tijdelijke wijzigingen in het aardmagnetisme, wat weer tot ge volg heeft dat onder meer magneti sche kompassen niet betrouwbaar meer zijn". Op zich zelf was dit allemaal vol komen juist. „Natuurlijk is hiervan alleen spra ke in een wel zeer bijzondere situatie, maar inderdaad hebben we de laat ste tijd zo'n situatie waargenomen en ik ben er zo goed als zeker van dat uw vliegtuig er het slachtoffer van werd. Wanneer navigatie door middel van de sterren niet mogelijk is zoals in deze nacht wordt de piloot dus volkomen afhankelijk van zijn radio en kompas. Als deze belangrijkste hulpmiddelen voor de navigatie uitvallen wat blUft er dan nog over?" Wordt vervolgd. Voor de tweede maal in korte tijd is het dorp 's-Gravendeel aan de Dordtse Kil opgeschrikt door een felle brand. Vrijdagavond rond half twaalf ging de koeienstal van de heer D. den Hartog aan de Bevershoek- straat 145 in vlammen op en op 21 oktober van dit Jaar brandde de boerderij van de heer H. Kooi aa Bevershoekstraat 55 tot de grond toe af. Een merkwaardige samenloop van omstandigheden heeft er toe ge leid dat zaterdagavond een jeugdige pyromaan uit 's-Gravendeel kon worden gearresteerd. HU bekende boide branden te hebben gesticht. De 17-jarige jongeman werkte in zijn vrije tijd bij de heer Kooi er doende kende hU daar heel de gang van zaken. Toen op 21 oktober diens boerderij in vlammen opging, dacht nog niemand aan de jongen. De heer Kooi, die toen nagenoeg al zijn be zittingen verloor, was na de brand voortreffelijk geholpen door zijn buurtgenoten. Zo had hij om. zijn koeien onderdak gevonden bij de heer Den Hartog, in de stal, die vrij dagnacht in vlammen opging. Dit nu en de telefonische melding de jonge pyromaan naar Kooi, dat de stal in brand stond dit, ter wijl nog niemand de brand had ont dekt deden de verdenking al te sterk tegen hem rijzen. De jongeman had daarna nog mee geholpen om de koeien uit de bran dende stal te bevrijden. maakt uw keel weer als fluweel Britse gevangenissen stromenleeg (Van onze Londense correspondent) Op tweede kerstdag zjjn vjjf Britse gedetineerden ontsnapt uit Dartmoor, de lugubere gevangenis voor psychia trische misdadigers in Devon. Uit de gevangenis Lcyhill bij Bristol namen gisteren drie gevangenen de benen. Sinds donderdag bedraagt het aantal ontsnappingen uit Engelse gevange nissen niet minder dan eenentwintig. De ontsnappingen dreigen thans de omvang van een epidemie aan te ne en gevangenisstraffen hoe lan ger hoe meer het karakter van een farce. De grijze, grimmige gevangenis van Dartmoor ligt eenzaam en spookach tig temidden van het kale glooiende heidelandschap. De ontsnapten heb ben gisteren gebruik gemaakt van mist en regen, die de omgeving in een ondoorzichtbare nevel hulden. Een zesde gevangene, die tot het komplot behoorde, kon worden gegre pen. Vier van de ontvluchte gevange- stondem op de zogenaamde ont- snappingslijst, welke de namen bevat van degenen die ervan verdacht wor den een poging te zullen ondernemen om uit te breken. De groep die ontkwam sloeg een gevangenisbewaarder neer en beroof de hem van zijn sleutels. In stromen de regen en bittere kou openden ge vangenispersoneel en politie een klopjacht, echter zonder resultaat. Dit was de derde massale ontsnap ping na de vijf man. die donderdag avond uit de gevangenis van Walton in Liverpool ontsnapten, juist op de dag dat het rapport Mountbatten werd gepubliceerd. Vrijdag ontsnapten opnieuw vijf gevangenen uit de Drake Hall-gevan genis, een zogenaamde open gevan genis. nabij Sb afford, en twee man uit die gevangenis Winson Green in Birmingham, die bulten werkzaam waren, terwijl uit de Londense gevan genis van Wandsworth één gedeti neerde de benen nam, op een naar een afvaldepot op weg zijnde vuilnis auto. Jenkins, de Britse minister van Binnenlandse Zaken, heeft besloten zijn kerstvakantie af te breken, om plannen uit te werken voor de toe passing van de aanbevelingen uit het rapport Mountbatten. Sommige daar van zullen onmiddellijk van kracht worden. De aartsbisschop van Canterbury, dr. Michael Ramsey, heeft in een kerstpreek zondag de „valse glorie van de volkeren" gekritiseerd. In de kathedraal van Canterbury zei de aartsbisschop: „De valse glo rie van de volkeren, rassen, groepen en personen die menen dat glorie hetzelfde is als prestige en eigenbe lang, staat lijnrecht tegenover de ware glorie, die Bethlehem ons heeft getoond. Wij christenen zijn gebon den aan het geloof van Bethlehem. Daar is de ware glorie voor ieder van ons, om ons met liefde te wijden aan het dienen van God en onze mede- PANDA EN DE MEESTER ETER 42-91. Joris bleef twijfelend voor het gat in de muur staan, dat Hapwap daarin had achtergelaten. „Ik moet het jongske terughalen!" prevelde hij zorgelijk. aar wie weet in welke omstandigheden ik terechtkom! Wat, zo vraag ik mij af, bevindt zich aan gene zijde van dit metselwerk? Eti hoe kan ik de eetlust van het ventje aan een wellicht aanwezige toe schouwer verklaren? Ewel, niet verder getreuzeld!" Met die woorden kroop hij op hoop van zegen door het gat. Aan hij slechts de heer Kneuter aan, die rustig „Een gezonde slaap!" mompelde Joris waarderend. Jk mag dat wel! Sommige lieden worden van het eerste het beste wissewasje reeds wakker maar zo niet hij! Ik zal hem nu verder alleen laten spoed.vragende zaken eisen mij op!" De heer Kneuter werd echter wakker van een krakende plank waar Joris overheen stapte, en zag nog net de schaduio van de in dringer verdwijnen. niet Tens menden tukje doen, of zTbfekeTTe'stoel'onder je^ten behang kapot! De wereld gaat op die i HECHTER TIE EN HET OESTOLEN HALSSNOER 11-17Rechter Tie heeft nieuwe kleren aangetrokken en is door een bediende naar zijn kamer gebracht. De kamer is niet groot, maar fris en geriefelijk. Terwijl de bediende kaarsen aansteekt, opent de Rechter het raam, dat uitkijkt op een wat verwaarloosd achtererf. Enfin, hij is hier niet om van het uitzicht te genieten en het is nu toch donker buiten. De bediende heeft zich amper verwijderd of er wordt op de deur geklopt en een aantrekkelijk Ten langbuLw0'ge^aadnamTt aeeurende ceintuur, waarvan de uiteinden neerhangen tot op de grond. Heeft hij haar niet al eerder gezien? Ja, natuurlijk, op de kade. Ze stond naast de herbergier Wei. ,J)ank u wel, ik heb een geweldige trek", zegt Rechter Tie als het meisje zijn diner op tafel zet. Een paar uur geleden heb ik u op de kade gezien, toen die arme kassier uit de rivier was gehaald. Een vreselijk gezicht, u had niet moeten gaan kijken". Het meisje glimlacht treurig. „Afeneer Wei nam mij mee, heer", zegt ze. Jk ben zijn nicht Violet, dus had ik geen keus. Si?ids mijn ouders gestorven zijn, werk ik voor hem. Ik kan nog niet geloven dat Tai Min vermoord is. Het was zo'n aardige DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 707. „Wees toch wijzer, Bram", smeekte Karo met tranen in de ogen. „Eindelijk liggen we voor in deze wedstrijdeindelijk heb ben we een kans om te winnenhoe kun je nu de zeilen willen innemen? Dan gaan we veel te langzaamCosta Plenta zal ons inhalen winnenen de Kokanje van ons afnemen!" „Met dit weer laat ik altijd de zeilen reven, 't is gevaarlijk om met volle zeilen door te gaan", zei Bram bedaard. ,tfaar dit is een wedstrijd", riep Karo. „Dat maakt geen verschil", wees Bram hem terecht. Een goed zeeman doet nooit iets, waardoor er iets met zijn schip kan gebeu ren of waardoor hij andere schepen in gevaar brengt. Doe wat ik je gezegd héb Mopperend moest Karo zich erbij neerleggen. Terwijl de he mel steeds donkerder werd leek het, alsof in het goede schip Ko kanje aan de rem getrokken werd. Langzamer en langzamer ging het schip varenen zoals te verwachten was, kwam het jacht van kapitein Costa Plenta snel naderbij. De kapitein had tegen de raad van zijn bootsman in alle zeilen laten bijzetten. „We halen 'm in zien jullie nu wel, dat ik een betere zeeman ben dan Brammetje Fokf" riep hij triomfantelijk. Het Westduitse Dietzenbach heeft gisteren in Utrecht het twaalf de internationale kersttoernooi, ge organiseerd door enkele Utrechtse zaalhandbalverenigingen, gewonnen. De Westduitsers versloegen in de fi nale het Urechtse Atïlla met 4—3. BIJ de dames ging de overwinning naar het Tsjechische Spartak, dat in de finale Athleta (Utrecht) met 87 de baas bleef.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 13