Sint krijgt
er wat van
WHRROOOEEMMM
Druk op
de knop
en...
ZATERDAG 8 DECEMBER 1966
LEIDSCH DAGBLAD
L.D.-EXTR
1
3»
C'
Hard moet soms de verslaggever zijn. Zo graag hadden wij
de Sint willen beschrijven als de goedige heilige, die nooit uit
zijn humeur is en zelfs voor het ondeugendste kind nog wel
een goed woord over heeft. Helaas, de waarheid is anders.
Op de avond, dat wij hem spraken op het dak van een flat
gebouw, was de Sint niet over de Nederlandse jeugd te spre
ken. „Lammelingen", zei de Sint en daar was geen woord
Spaans bij.
Voor ons kon er ook niet meer dan een snauw af.
„Bent u soms van de politie?" wilde hij weten. Ik noemde
de naam van mijn krant. Om onbegrijpelijke redenen scheen
hem dat gunstiger te stemmen.
„Vraagt u dan maarwat u wilt weten?"
„Waarom dacht u, dat ik van de politie was?" vroeg lk
behendig.
„Omdat ik daar steeds last van heb", verzuchtte de Sint.
„U hebt er geen idee van, hoe moeilijk mijn werk wordt door
al die nieuwe verordeningen. Om de haverklap zit er een
bonnetje achter de oogkleppen van mijn paard, als ik weer
eens verkeerd heb geparkeerd of langer dan een half uur bij
een kinderfeest ben gebleven. En dan al die acessoires
„Hoe bedoelt u dat?" wilde ik weten. Het was Zwarte Piet,
die het antwoord gaf.
Ons paard is sneller dan de meeste
Plaatselijke paardebeesten
Staat daarom gelijk met scooter
Moet voorzien zijn van een toeter
nummerplaten, rempedalen
Knipperlicht om in te halen
En aan de staart een achterlichtje
Nog verzwaard met een gewichtje,
't Valt niet mee, zeg ik bij deze,
Heilige in het verkeer te wezen."
De Sint zuchtte opnieuw.
„Ik krijg er een punthoofd van", zei hij moedeloos.
„O, lk dacht dat het uw mijter was", zei ik, door de duis
ternis misleid.
„Nee, nee, mijn mijter heb ik afgezet. Het is mijn punt
hoofd, dat u hier ziet. Maar dat zou allemaal zo erg nog niet
zijn, als de kinderen niet zo veranderd waren."
Piet gromde kwaadaardig.
„Deugnieten zijn het, wel alle moppen,
'k Kom zakken tekort om ze in te stoppen."
Het verbaasde me, dat hij in rijmvorm sprak, en ik zei hem
dat ook. Piet antwoordde meteen:
,X*at heb ik steeds in deze weken
Dan kan 't alleen maar rijmend spreken
lk rijmel zelfs nog in mijn dromen
Maar om op die stouterds terug te komen:
Ik krijg een groot te kort aan zakken
En ik weet niet, waar ik die moet pakken
Terwijl P.T.T., naar u kunt gissen,
Z'in deze tijd ook niet kan missen.
We hebben er wel wat op verzonnen
En zijn nu aan de kratjes begonnen."
„Tja, ook weer zoiets", zei Sinterklaar triest. „Hoort u het
de kinderen al zingen? De krat van sintniklaas, sintniklaas,
sintniklaasdat lijkt toch nergens op? Overigens, het sta
pelt wel gemakkelijker, dat moet ik zeggen."
„U ziet toch overal de zonzij van", prees lk hem en dat
stemde de goedheiligman wat milder.
„Piet geef meneer een spekulaasjeach Ja, we houden
de moed er in. Maar we doen wel droevige ervaringen op.
Laatst was er ook weer zoiets
„Ja, Sinterklaas?" drong ik aan.
„Een wegomlegging in de stadsoms weet lk niet meer,
waar ik heen moet."
„Dat overkomt ons ook, Sinterklaas", moest ik bekennen.
„Ik vroeg dus de weg aan een paar kleine rakkers, die nog
heel laat op straat waren. Kijkt zo'n kleine rekel me brutaal
aan en vraagt: „Hebbie geen auto?" Ik zei, dat ik een paard
had en dat vond-ie maar ouderwets. „Mijn oom heeft een
auto", zei hij. „Hij vraagt veertig gulden per uur met één
knecht. Hoeveel vraagt u?" Ik zei, dat ik geen geld wilde heb
ben en toen riep dat ventje: „Dan werk je onder de markt,
lelijke beunhaas."
„Tjonge, jonge", zei ik en daarmee scheen ik de goede toon
te treffen, want Piet gaf nog een spekulaasje. De schimmel
hinnikte ongeduldig.
„Het ergste moet nog komen", zei de Sint. „Eindelijk wezen
die ventjes ons toch nog de weg. We kwamen bij een heel
hoog gebouw, waar het paardje, zwaar beladen, de grootste
moeite mee had. Bovenaan zag ik een opening. Ik wierp er
een pop, een kaatsebal en een autoped door. Het enige wat ik
hoorde, was plons, plonsje, PLONS. De rakkers hadden me
naar de watertoren gestuurd."
Graag had ik er nog meer over gehoord.
Maar uit de dichtsbijzijnde
«choor8teen steeg eensklaps
zacht en beverig de kinder
zang opi
„Sinterklaas, ketoentje
Gooi wat inte skoentje
Zelfs in de duisternis was
de traan te zien, die in het
oog van de goedheilige op
welde.
„Vooruit, Piet", zei hij
schor. „Gooi het naar binnen,
jongen. Suikergoed en mar
sepein pop van speku-
laas 't heerlijk avondje is
gekomen!"
Met handen vol bracht Piet zijn zoete gaven. Ik hoorde
het gejuich van de kinderen. Lenig sprong Sint te paard.
Zijn stem was flinker en krachtiger geworden.
„Vooruit, we moeten verder. De kinderen wachten. U komt j
er wel af, mijnheer?"
Hij gaf het paard de sporen en verdween om de hoek van
het dak. In de verte hoorde ik hem zachtjes zingen:
„Zfe ginds komt de stoomboot
Utt Spanje weer aan
Hij brengt ons mezelf
lk zie me al staan
Wees gerust, vrienden. De Sint heeft zijn buien, maar hij
zal komen, en geven, en gelukkig zijn zolang er nog één kind
in de wereld is, dat aan hem geloven wil.
Op een bochtig circuit razen vier kleine race-auto's naast el-
kaa.r voort. Ze zijn in hevige strijd gewikkeld om een zo hoog
mogelijke plaats in het eindklassement te veroveren. De bestuur
ders nemen risico's in de bochten. Op de tribunes is het stil. Het
spant er. Plotseling grote schrik. Eén der wagentjes is uit het
gareel gelopen. Botsing. Een racemonster vliegt over de ballu-
strade en moet stoppen. De ander gaat door, met flinke achter
stand op de twee koplopers. Een Porsche Carrera wint de eerste
van de vier machines en heeft, dank zij een zeer snelle tijd, een
mooie voorsprong gekregen. Even later gaan alle vier wagens
opnieuw van start. Ook de ontspoorde. Er is van banden gewis-
de baan, dan wordt het uit de
strijd genomen.
Ook levensecht zijn de cou
reurs. Zij hebben hun plaats, naast
elkaar buiten het circuit. Voor de
regelbare stroomsterkte hebben zij
een knop in handen, waarmee de
weerstand van het motortje kan
worden afgenomen of opgevoerd.
Het geheim van goed racen zit dan
ook in deze knop, en niet te ver
geten in het temperament van de
coureur. Gaat hij wild of zenuw
achtig tewerk, dan vliegt zijn wa
gentje onherroepelijk uit de baan.
Hij moet vooral op de bochten let
ten. Op de lange rechte einden kan
een zeer hoge snelheid worden ont
wikkeld.
in handen had, dacht ik er heel
anders over. Ik werd gegrepen door
de spanning en voelde de wil in
mij opkomen mijn wagentje als
eerste te laten finishen. Nu grijp
ik elke gelegenheid aan om te ra
cen. En zo gaat het met vrijwel
iedereen".
SENIOREN
In feite vertoont de werking van
de knop heel veel overeenkomst
met 't gaspedaal van een racewa
gen. De coureurs handelen
automatisch, of een druk op het
gaspedaal, of op de knop, dan wel
Het is overigens ook opmerkelijk,
dat tijdens de kortgeleden in een
showroom van Pon in Amersfoort
gehouden mini-wedstrijden voor
het kampioenschap van Nederland,
een groot aantal senioren hieraan
deelnam. Bij de op vijftien plaat
sen in ons land gehouden voor-
wedstrijden waren niet minder dan
1057 inschrijvingen, waarvan plm.
70 pet. junioren tot achttien
jaar en 30 pet. senioren. De fi
nale in Amerfoort gaf ongeveer
dezelfde verhouding te zien.
zijn en om steeds nieuwe attril
ten te vervaardigen. Daardoor
het voor de liefhebber mogelijk
worden in en om het circuit bn
gen, huizen, zelfs hele miniatui
steden op te bouwen. BJjzom
jammer is, dat de speelgoedfat
kanten geen uniformiteit hebt
betracht. Zo zijn de banen van
ene fabriek afwijkend met
van anderen. Daarvoor zullen li
hebbers, die aan een officiële wi
strijd deelnemen op een baan,
tijd in het nadeel zijn, omdat
verkeerd hebben getraind.
Ook de stroomafnemers van
mini-auto's zijn niet allemaal h
zelfde.
Dat lijkt ons voor de in Janij
opgerichte NAMAC, de Nederla]
se Algemene Miniatuur-Auto Cl
die haar zetel in Baarn heeft, i
handicap, want deze organisi
houdt haar wedstrijden op een
paalde merk-baan, die lang nieti
le liefhebbers bezitten. Het wlni
van individuele leden clubs ki
seld, zoals in alle vier ronden gebeurt, teneinde de coureurs
beurtelings heit voordeel van de binnenbochiten te gunnen. Op
nieuw incidenten, maar niet van ernstige aard.
Het bovenstaande is geen beeld
van autorennen in Le Mans, ook
niet in Francorchamps of Zand-
voort, maar in een besloten ruimte,
waar bestuurders, officials en een
talrijk publiek met grote be
langstelling de mini-auto-races
volgen. Het is voor een outsider on
begrijpelijk, dat zoveel ouderen op
gaan in deze strijd. Het lijkt kin
derwerk, maar is het niet. Mede
omdat de grote autoraces vrij
nauwkeurig worden nagebootst. Al
les is in miniatuur, racewagens,
pits, tribunes, tydwaarnemershuis,
posten, een echt aandoend decor.
De mini-racewagens zijn een ge
trouwe kopie van hetgeen o.a. op
het circuit van Francorchamps
rijdt.
Ook de klassen, waarin wordt ge
reden zijn gelijk, nl. de toerklasse,
voor wagens in serie gebouwd. For
mule I ,de Grand-Prix-wagen bo
ven 2000 cc, Formule III, bene
den 2000 cc, wel genoemd de si
gaar met vier uitstekende wielen.
Grand Toerisme Normaal, een wa
gen waarvan de produktie boven
200 ligt, de Grand Toerisme spe
ciaal, een produktie van 50200, de
klasse Vrije Formule, waarbij de
coureur alle vrijheid voor de bouw
is gelaten mits hij de voorgeschre
ven schaal van 1 op 32 aanhoudt.
voor- en achterwielen. Er zijn drie
soorten motortjes in de handel, die
in kracht verschillen, naar de
grootte van het anker. Voor het
racen in de klasse Vrije Formule
staat het de coureur vrij een ster
kere motor in te bouwen, of twee
motoren, die elk afzonderlijk een
der voor- of achterwielen aan
drijven.
Een goede wedstrijdbaan, die
tussen de 300 en 400 gulden kost
zonder opbouw van het „decor",
heeft een lengte van plm. dertien
meter, met vrijwel haakse bochten.
Hierop kunnen vier mini-race
auto's tegelijk strijd leveren. De
wedstrijdbaan bestaat uit losse on
derdelen, maar het verdient, als er
blijvende ruimte is, voorkeur om de
baan een stevige ondergrond te ge
ven, bijv. bevestigen op hardboard.
Voor klein-behuisden kan dit na
tuurlijk ook, maar dan in een paar
delen.
MOTORTJES
De mini-auto-races zijn vooral in Engeland en
Amerika al jaren populair. Het zou Amerika niet
zijn, als deze nieuwe sport niet voor zakelijke doel
einden was aangegrepen. In 1965 is er in de VS
voor het kapitale bedrag van plm. 600 miljoen dollar
aan attributen door de speelgoedfabrikanten ver
kocht. Er zjjn inmiddels al tal van full-time-profs,
die veel geld aan deze mini-racerij verdienen. Zy
komen tegen elkaar uit, als andere coureurs op de
grote circuit van Zandvoort e.d.
Ook zijn er ontspanningscentra, waarin banen
van reusachtige afmetingen staan en waar mins
tens tien man personeel in dienst is. Het publiek
betaalt, om te kunnen racen, voor kostbare prijzen.
De speelgoedfabrikanten zijn maar al te graag be
reid tonnen geld voor prijzen neer te leggen, want
het Is ook hier de cost die aan de baet voorafgaat.
De auto-industrie is eveneens geneigd om de nieuwe
sport te steunen, omdat in de handel prototypes van
de auto's van grote fabrieken worden verkocht.
Dat in Engeland en Amerika bij de mini-races
ook danig wordt gegokt, is vanzelfsprekend. Het is
bij benadering niet te zeggen, hoeveel terrein het
mini-auto-racen in Nederland gaat winnen. Wij
zijn er overigens wel van overtuigd, dat deze lief
hebberij, evenals die voor mini-treinen, niet van
voorbijgaande aard is. Het gaat op de eerste plaats
om gelegenheid te vinden voor goede banen. Zijn
die er, dan komen de clubs en indlviduelen vanzelf.
Nu zijn er, ook in Leiden, kleine groepen van lief
hebbers, die een eigen baan(tje) hebben, maar in
besloten kring, omdat uitbreiding van de groepjes,
gezien de accommodatie, niet mogelijk is.
De wagentjes hebben echte mo
tortjes met een haakse tandwiel
aandrijving op een starre as, op
De mini-auto-races vergen tal
van levensechte medewerkers, dus
niet op .schaal". Er zijn vier boch
ten-commissarissen nodig, drie
tijd waarnemers, een starter, een
wedstrijdcommissaris en nog meer
functionarissen. Het gaat bij wed
strijden „echt" toe. Vliegt een wa
gentje uit de bocht, maar blijft 't
met minstens één wiel op de baan,
dan zet de bochtencommissaris het
autootje op vier wielen en mag het
verder gaan. Vliegt het geheel uit
de druk verminderen om snelheid
terug te nemen. Evenals de coureur
in grote wedstrijden vrijwel uitslui
tend zyn aandacht kan bepalen op
het gedrag van zijn wagen en het
nauwlettend in de gaten houden
van hetgeen op het circuit gebeurt,
doet de bestuurder van 'n mini-
race-wagen niet anders.
In dit opzicht is de uitspraak van
de coureur Ben Pon bijzonder ty
perend: „Het is hetzelfde als in de
grote racerij, maar met uitschake
ling van persoonlijk disico".
Een ander gaf ons als zijn me
ning te kennen: „Toen ik voor de
eerste maal mini-auto-races zag,
dacht ik aan kinderspeelgoed. Na
dat ik echter de knop een kwartier
op de mini-auto's overgestapt, om
dat dit veel dynamischer is. Want
met treinen zijn geen wedstrijden
te houden. Er is nog een opmerke
lijk verschil. De liefhebber van
treintjes is een individualist, die
zich opsluit met zijn liefhebberij.
De mini-auto-racer zoekt daaren
tegen altijd anderen op, om de
strijd te kunnen aanbinden. Ook
hij besteedt aandacht aan het bou
wen van een decor, maar in veel
mindere mate dan een treintjes
liefhebber, die haast nog meer om
bouwen, dan om het rijden geeft.
De rage van het mini-racen is
dankbaar aangegrepen door de
grote speelgoedfabrikanten, die er
naar streven om met een zo goed
mogelijk produkt op de markt te
nen zich (nog) niet collectief 8
sluiten is daarvoor een rem,
dit opzicht wijkt de mini-autoi
belangrijk af van de grote ra
De landelijke club, die thans
geveer driehonderd leden telt,
Clubs
schieten als
paddestoelen
uit de grond
goed vooruit. Vooral de dit j
voor het eerst gehouden ltnde|
kampioensstrijd heeft ledenW
tot gevolg gehad. Bovendien zijl
in tal van plaatsen nieuwe conj
ten gelegd.
Over het algemeen rijdt nen
een eigen mini-wagen en zorger
clubs voor de baan, met Uefcx
ren. Er zijn in ons land ii\»
jeugdclubs, die tot het aaneï
fen van de benodigde mateii
zijn overgegaan teneinde joigu
in de gelegenheid te stellen
sport te beoefenen. Voor eea (O
start zyn honderden guldens f
dig. Daarvoor heeft men ;en i
schikte wedstrijdbaan. De fljs 1
mini-auto's is sterk variëmd, 1
plm. tien tot veertig gulen. C
zyn er bouwsets in de hanel ei)^
er een groot sortiment vn ld
onderdelen.
