iets voor hun fiets!i
Nacht
„Wat dacht Je dan dat het was?"
-i hing het sneeuwmasker en de
Tteeuwbril om mijn hals en nam een
|aailamp van de plank naast de
liekachel: de vaste plaats voor onze
Intaams, omdat de droge batterij-
i er minder kans liepen te bevrie-
I^Êen van je dierbare Londense
|itobussen misschien? Het toestel
Irkelt hier minstens al drie minu-
4n rond en Jackstraw denkt dat het
|oeiHjkheden heeft. Ik ben het met
em eens".
|„Volgens mij is er met de moto-
In niets aan de hand".
|„Dat kan, maar er zijn nog tien-
andere moeilijkheden dan een
is het niet?"
waarom cirkelt het juist
kan ik dat weten?" ant-
oordde ik ongeduldig. „Waarschijn-
|k heeft de piloot onze lichten
Kien de enige lichten, denk ik
i een gebied van tachtigduizend
erkante kilometer. Als ze een nood-
inding moeten maken, wat de hemel
loge verhoeden, hebben ze alleen
»ns het te overleven wanneer ze
■gens neerkomen waar mensen zijn.
„God sta ze bij", mompelde Joss,
sssimistisch. Hij voegde er nog iets
in toe, maar ik bleef niet staan
achten omdat ik zo gauw mogelijk
liten wilde zijn.
Om onze hut te verlaten moesten
e door een soort valluik, een ge-
one deur. De hut was een zoge-
lamde montagehut die in juli in
iderdelen op 'n door een tractor
{trokken slede van de kust naar
ijskap was vervoerd. Zij werd op-
ibouwd in een diep langwerpig gat
it in de ijskap was gehouwen, zo-
it alleen de bovenkant van het plat-
i dak een paar centimeters boven
ït ijs uitkwam. Het luik kon zowel
nar boven als beneden geopend
orden en was te bereiken via een
>rte trap. Ik beklom de eerste twee
eden, pakte de houten hamer die
Itijd aan de muur hing en begon
i reeds half versplinterde randen
an het luik vrij te maken van het
b dat het onwrikbaar vastgevroren
leid. Dit kwarwei was bijna altijd
lbodzakelijk.
Als het luik namelijk ook maar even
penging, ontsnapte warme lucht on
er het dak naar buiten, zodat
e sneeuw om het luik begon te smel-
ïn, maar onmiddellijk weer bevroor
Is het luik gesloten werd. Die nacht
ld ik gelukkig weinig moeite met
>t ijs. Ik duwde mijn schouder te-
m het luik, werkte het tegen de
•uk van de wind in omhoog en kroop
lar buiten. Ik wist wat me te
achten stond het gevoel van te
Ikken wanneer de warme lucht door
verlammende kou uit mijn lon-
werd gezogen maar bleek me
ch nog te weinig voorbereid te
abben. Het waaide namelijk veel
arder dan ik gevreesd had. Dub-
ïl gebogen en moeilijk hoestend,
rwijl ik zo licht mogelijk ademde
n bevriezing van de longen te
>orkomen, draaide ik me met de rug
naar de wind, blies in mijn
deed sneeuwmasker en bril
en richtte me op. Jack-
Vaw stond naast me.
.!De wind op de ijskap huilde of loei-
nimmer. Hij kreunde. Het was een
)ag, niet te beschrijven, angstwek-
Lind gejammer: de klacht van een
'jrloren ziel. Hetzelfde gekreun had
1 eerder mensen gek gemaakt en on-
jveer twee maanden geleden moest
onze tractormonteur, een volko
men ontredderde jongeman die alle
bntact met de werkelijkheid had
toloren naar de basis in Uplavnik
terugzenden. Ook daar was de wind
de schuld van. Die nacht zwol zijn
troosteloos klaaglied aan en stierf
weer weg, zwol aan en stierf weg en
zelden had ik het zo huivering
wekkend gehoord. HU tokkelde op de
spantouwen van de antenne en in
strumentenbergplaats en zorgde voor
een fluitende begeleiding van zijn
onaardse muziek. Ik was echter niet
in de stemming om naar deze mu
ziek te luisteren en bovendien over
heerste het droevige gejammer die
nacht niet op de ijskap. Dat deed
het zware geronk van de vliegtuig
motoren. Het golfde af en aan, als
het lied van de branding op een vei:
verwijderde kust en kwam steeds
dichterbij. We draaiden ons om met
de bedoeling het geluid te volgen,
maar kregen geen kans omdat we
volkomen verblind werden. Hoewel
de hemel bedekt was, bleek het
nauwelijks te sneeuwen zware
sneeuwval kwam trouwens vreemd
genoeg hoogst zelden voor op de ijs
kap van Groenland maai- de lucht
zat vol met miljoenen vlijmscherpe
naalden die in razende vaart uit het
inkzwarte donker naar het 'v oosten
werden gedreven, die in enkele se
conden op de glazen van onze
sneeuwbrillen klonterden en als woe
dende horzels met duizenden tege
lijk tussen masker en bril in het
bloogestelde gedeelte van mijn ge
zicht staken. Het was een scherpe,
hevige pijn die bijna onmiddellijk
weer verdween, maar de huid volko
men gevoelloos achterliet. Ik kende
dit onheilspellend ontbreken van al
le gevoel maar al te goed en op
nieuw met mijn rug naar de wind,
kneedde ik met alleen de wollen
handschoenen aan het bevriezende
vlees tot het bloed weer begon te
stromen en trok daarna het sneeuw
masker wat hoger over mijn gezicht.
Het vliegtuig cirkelde tegen de wij
zers van de klok in en volgde
blijkbaar een onregelmatig ovaal,
want toen het naar het noorden en
westen een bocht maakte, stierf het
geluid van de motoren heel even weg.
Binnen een halve minuut was het
echter weer terug en zwol lijwaarts
van ons aan tot een donderend ge
weld. Aan de door het sneeuwmas
ker gesmoorde uitroep van Jack
straw hoorde ik dat hij het vliegtuig
op hetzelfde moment gezien had als
ik. Het was minder dan een kilome
ter van ons vandaan, vloog niet ho
ger dan tweehonderd meter boven de
ijskap en in de hoogstens vijf se
conden dat het zichtbaar bleef, voel
de ik mijn lippen droog worden en
bonsde mijn hart tegen mijn ribben.
Dit was namelyk geen bommenwer
per van de Amerikaanse luchtmacht
en ook geen vliegtuig van de weer
kundige dienst in Thule met beman
ningen achter de stuurknuppel, die
een harde training achter de rug
hadden in de grimmige kunst de om
standigheden in het poolgebied te
trotseren en eventueel te over
leven. Die lange rij verlichte cabi-
neramen kon alleen maar behoren
aan een verkeersvliegtuig op een
transatlantische route of dat over
de pool vloog.
Wordt vervolgd
Inbraak in
groothandel
Woensdagnacht is ingebroken in
een technische groothandel aan de
Leidse Lammermarkt. De dader?
hebben zich toegang tot hel pand
verschaft door de achterdeur open
te rukken. Uit een geldkistje in het
kantoor werd een bedrag van twin
tig gulden weggenomen.
Hoe is het ontstaan?
Dit woord: ONSTUIMIG
Naast onstuimig, het thans
gewone woord voor: heftig,
hartstochtelijk, woest, kwamen 4
vroeger ook andere vormen voor. i
Bilderdijk bijvoorbeeld diichtte
dat hij .cindlijk uit d'onstuime
vloed" Hollands vaste wal be-
treden had. Maar ook bestonden
ongestuim en ongestuimig, die
beide door Vondel worden ge
bruikt in gelijke betekenis Het Jj
woord gelijkt zoveel op
Duitse bijvoeglijke naamwoord j
ungcstüm, dat ontlening daar
aan waarschijnlijk is. Beide
woorden zijn verwant met het
werkwoord stamelen: stokken, J
blijven steken. De eigenlijke be
tekenis van on-stuimig is dus:
wait niet kan blijven steken, wat J
met tegengehouden kan worden.
Invloed van Middelnederlands J
on-stuur: wat niet kan gestuurd
worden, ongebonden, moet ook
worden aangenomen.
'n nuttig geschenk voor do kinderen?
PAGINA 23
[)sitie9 Nederlandse
schepen
2 DECEMBER 196» LEIDSCH DAGBLAD
RECHTER TIE EN HET ANDERE ZWAARD
38. De twee gerechtsdienaars brengen Lau voor de tafel van de
Rechter. Deze kijkt hem streng aan en zegt: „TJ bent een merk
waardig man, meneer Lau. Hier in Kao-yang gaat u door voor een
fatsoenlijke rijsthandelaar, maar in het buurdistrict Woe-yie, waar
u geregeld naar toe ging, nam u het minder nauw De Rechter
zwijgt even. Hij weet al wie de zwaarden verwisseld heeft, maar
als hij nu niet de juiste woorden vindt, zal hij nooit het bewijs
kunnen leveren. Hij moet de dader ertoe brengen zich te verraden.
„U zioendelde op tal van manierenvervolgt de Rechter tot Lau,
„en u trouwde op valse voorwendsels met onbemiddelde jonge
vrouwen, die al gauw weer van u wegliepen als ze uw leugens door
zagen. U had het speciaal begrepen op toneelspeelsters. Ik vraag u
nu en ik raad u aan de waarheid te spreken! bent u het ge
weest die negen jaar geleden met mevrouw Seah trouwde, onder
het valse voorwendsel dat ze weldra uw eerste vrorno zou zijn?"
„Het is waar, Edelachtbare"geeft Lau toe, „maar dat ik gezwen
deld zou hebben is een leugen. Ik Hij krijgt geen gelegenheid
om zijn zin af te maken, want plotseling springt nu Seah's dochter
naar voren. Ze is lijkbleek geworden en schreeuwt buiten zichzelf:
„Jij schurk! Met diezelfde ouwe truc wou je mij aan de haak
slaan!"
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
687. Als je bekend bent in de havenbuurt, dan ken je natuurlijk
ook het winkeltje van Sijmen Puts. handelaar in Stokvis en
Scheepsbenodigdheden. Sijmen verkoopt van alles, wat je voor een
schip maar kunt bedenken, van kommaliewant tot mastworpen.
Het was dus logisch, dat Brammetje Fok op een stralende zomer
dag naar Sijmens zaak toewandelde om een paar meter ankerl\jn
te halen.
Dikke Sijmen was blij zijn oude vriend Bram weer eens te tien.
met wie hij indertijd nog een reis had gemaakt aan boord van het
fregatschip Johanna Maria. Hij volgde Brams avonturen in de
krant. Eén avond was de krant door een vergissing niet bezorgd
en Sijmen vond het nu een mooie gelegenheid om Bram te vragen
wat er toen eigenlijk gebeurd was.
Maar hij zou aan die vraag niet meer toekomen. Want nèt toen
hij zijn nieuwsgierigheid wilde bevredigen ging de winkelbel.
Ons dagelijks vervolgverhaal
zonder
einde
door
Alistair Maclean
PANDA EN DE MEESTER ETER
22-91. Het breken van de achteras van de vrachtwagen was een
grote verrassing voor Joris. De auto zakte onderuit en veroorzaakte
daardoor een grote verwarring in de laadbak. De keurig opgesta
pelde lading kwam krakend naar beneden en brak open, zodat de
passagier in korte tijd geheel was bedolven onder houtwerk en
serviesgoed.
„Wel, wel, wel", prevelde Joris zich vrij worstelend. „De bestuur
der van dit mobiel is wel erg onbesuisd opgetreden! Of hij heeft
zijn voertuig niet goed onderhouden! Ik zal hem toch eens op dc
gevaren daarvan wijzen! Maar niet nu ik moet eerst even mijn
kapitaal veilig stellen! Waar te het gebleven?"
Hij begon met enige spoed in de wrakstukken te zoeken, en door
het lawaai van het daarbij brekend aardewerk had hij niet in de
gaten dat de chauffeur intussen naderbij kxoam.
„Wat moet dat!!!?" bulderde die. „Wat doe jij in mijn lading?
Rommel maken en de achteras doorzagen, huh? Maar ik zal je
leren!"
I te Liv«rpoo' varwicht
gen 30 te Seville
i 30 v Salerno n Seville
Tankvaart
