PRoni I Kruiswoordraadsel Boekhorst te Noordwijkerhout Vage herinnering aan verdwenen grootheid Kom er ACHT-er XTü -*« EATERDAG 26 NOVEMBER 1966 LEIDSCH DAGBLAD L.D.-EXTRA 5 k"T\. Kom er ACHT-er 1. man in badpak heeft petje op 2. staart van hondje 3. hoed man rechts 4. man links zijn schoen 5. raampje meer 6. antenne 7. onderkant van jas man rechts 8. krant in zak man rechts Horizontaal! voetibekledirag sport van papegaal L. driedelige kroon waargenomen kunnende worden deel van deurkozijn op de manier van (2 woorden) schijngestalte van de maan i Arbeid 23. ongevulde De eerste prijs van f. 5.— werd toegekend aan mevrouw P. A. W. den Hertog-Botter, Steenbakkers laan 17 te Leiderdorp, de twee pre zen van f. 2.50 aan de heer J. v. d. Meel, Marnixstraat 12 A te Leiden en aan mej. G. K. Thorbecke, De Sitterlaan 109 te Leiden. Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll: leger-afdellng wandellhoofd lir kwade scherprechter meisjesnaam glansloos (X) Langs de weg die van Noordwijk naar Vogelenzang loopt, lag vroeger een oud kasteel. Het huis is verdwe nen en de herinnering is nog slechts vaag, zoals we dit zo vaak zien bij verdwenen ouderdom Toch is het kasteel Boekhorst al heel vroeg in de geschiedenis van Hol land voorgekomen. Laten we dus een uitstapje maken in het verleden. Het Huis te Boekhorst, zoals we in de oude stukken officieel lezen, dateert uit de Middeleeuwen, dat staat vast. De vraag is alleen, wat de meer nauwkeuriger stichtings datum moet zijn geweest. Zeker is, dat het huis en de omliggende goe deren sinds 1272 in leen zijn uit gegeven door de Hollandse graven. Er zijn zelfs geschiedschrijvers die ons willen laten geloven, dat het huis zo rond het jaar 800 moet zijn gesticht door de Hollandse graven. Nu is niets onmogelijk in deze wereld, maar zo oud lijkt het kasteel Boekhorst toch ook weer niet. Bovendien en dit Is zeer pijnlijk voor deze geschiedschrij ver deden de eerste Hollandse graven pas hun intrede in 922, zo dat hogere ouderdom vrij schijnlyk wordt. Z7&& JÜJJjS te onder ^ocrSvh/jba'Aoict, Van, BELANGRIJK rivier lin Nederland prlkkellg zoogdlertje ratjetoe schoenmaikerswerktuig aardige voorzetsel voorvoegsel eenmaal twee medeklinkers sterk hert soort van papegaal grootte sluiting van een ceintuur behóeftlge gravin van Holland voorvoegsel naar mijn mening bescherming bevolking Ned. Spoorwegen Trans Europa Express nederige onderworpenheid ordetltel blauw (heraldiek) tentoonstellingsgebouw vaj to's werkplaats van wetenschappelijk onderzoek L het voormalige Perziè leder krijgt het by geboorte, i. lidmaat I. wezen, gesteldheid r. Griekse oorlogsgod schaap slagvaardig I. onbegroeide spijker 5. vaartuig f. aan elkaar hechten hoofdtelwoord t. gemeente lm de Betuwe titel J. niets uitgezonderd stad tn Engeland i. in bosmeer een of ander persoon J. kroniek-achfclge prozavertelilrting (Noorse letterkunde) l. paleis l. stadje in Belgisch Vlaanderen soort van klooster Mogelijk denkt u bij het horen van de naam van het kasteel en bij de gedachte wat nu nog op deze plaats te zien is, aan een klein versterkt huis. Maar vergist u zich niet! Het kasteel Boekhorst was een belangrijk gebouw. Het wordt ons beschreven als een „zeer groot en ongemeen zwaar gebouw". Dit, gevoegd bij de vrij hoge ouderdom, sterkt de overtuiging dat we hier te maken hebben met een kasteel dat door de Hollandse graven werd ge bruikt als steunpunt in het toch al moeilijk te overziene Holland met zijn uitgestrekte bossen en veenge bieden. Het oude huis moet, volgens ster ke vermoedens, zijn naam hebben gegeven aan het geslacht Van der Boekhorst of liever Van der Bouck- horst, zoals het vroeger werd ge speld. Het geslacht droeg een wa pen, dat bestond uit een zwarte leeuw met rode tong en klauwen, die een klimmende beweging maakte op een zilveren veld. Dit wapen duikt, al of niet gecombineerd met andere familiewapens, nog wel eens op in de vaderlandse geschie denis. wat wel een bewijs is voor de belangrijkheid van dit geslacht. Terug echter naar het kasteel zelf. Zoals gezegd zullen de eerste bewoners hebben behoord tot het roemruchte geslacht Van der Bouckhorst, een naam die door vele ridders werd gedragen. Ook het huis van deze heren geeft ons een bevestiging van ons vermoeden over hun aanzien. Het gebouw rees aan alle zijden op uit een grote vijver en was toegankelijk middels een enorme, dubbelen ophaalbrug. Hoewel de muren bijzonder zwaar waren, bleef er van binnen toch nog veel ruimte over. Het bestond uit verschillende zalen en kleinere vertrekken. Het telde, de kelder niet mee gerekend, drie verdiepin gen en was voorzien van zware ge welven. Het dak was zeker twee verpieplngen hoog en had d evorm van een tentdak. Rond om liepen weergangen met kantelen en schietgaten en er was plaats voor zestien kanonnen. Achter het hoofdgebouw was een tweede vleu gel geplaatst, die ongeveer dezelf de oppervlakte besloeg als de hoofdtoren, maar alleen één ver dieping lager was. De uitbouw werd gedekt door twee naast elkaar ge legen topdaken die evenals het dak van de toren met leien van enorm formaat waren belegd. van de Heren van der Bouckhorst en na hen de familie van Woerden van Vliet en later nog het befaam de geslacht van Bronc horst, de graven van Warcque en de prin sen van Rubempré was voorbij. In 1743 werd het kasteel gesloopt en wel zo grondig dat er van het oude huis maar bitter weinig overbleef. Nog lange tijd bleven enkele res ten van een muur, een kelder en één van de twee fraaie overdekte voorpoorten overeind staan. POORT behoorde toe aan het dorp Noord wijkerhout. Het gebied van dit plaatsje was in de eerste jaren van de achttiende eeuw ongeveer 2050 hectaren groot en behoorde sinds 1722 toe aan de Amsterdammer mr. Simon Emtink, die het voor 6600 gulden had gekocht op een open bare veiling. De grote kerk werd in 1572, ten tijde van de Beelden storm, verwoest. Later werd wel een deel weer opgebouwd, maar er resteerde ln het midden van de achttiende eeuw toch niet meer dan het schip met de ruine van het koor en de hoge toren. In die tijd stonden er 126 huizen en één mo- DOODSKLOK Tegen 1740 luidde over Bouck horst de doodsklok. De sieraden, het meubilair het huisraad en en kele wapenborden van de geslach ten Van der Bouckhorst en Van Vliet werden uit het kasteel ge haald en het huls werd voor af braak verkocht. De oude glorietijd De poort werd zelfs in het mid den van de vorige eeuw terugge vonden, maar bleek te zijn ver enigd met een klein gebouwtje met een rieten dak. Alles bij elkaar wel romantisch, maar nu niet direct geschikt om de herinnering aan een oud kasteel levend te houden In de eerste jaren van de vorige eeuw werd dit bouwwerkje gebruikt als schaapskooi en woning voor de herder. In later Jaren, zo na 1810, werd het poortgebouw met het aangrenzende rieten huisje ge bruikt als woning voor een schel penvisser en als opslagplaats voor zijn vangst. Over de restanten, en daar mee ook over het oude kasteel, doen vreemde verhalen de ronde. Zo heeft er buiten de grachten vroeger een grote kerk gestaan. Deze kerk, die vanouds was gewijd aan de apostelen Petrus en Paul us ZAND woord waar verkleinwoord slaap- Een Interessante bijzonderheid over dit dorp is, dat er vanouds her veel last werd ondervonden van zandverstuivingen. De over heid had iedere inwoner en grond bezitter gesommeerd helm aan te planten in zijn eigen gebied. Dit mocht echter niet beletten, dat in het laatst van de vorige eeuw één van de pilaren van het hoofdal taar van de grote kerk onder het zand tevoorschijn kwam. De rent meester van Bouckhorst. die het goed beheerde in opdracht van de prinsen van Rubempré, gaf echter bevel de restanten ogenblikkelijk weer onder heit zand t« bedelven. De kerk behoorde vroeger, even als een nabij gelegen kapel <de zg. Langeveldsche kapel), toe aan de bewoners van het Huis te Boekhorst Volgens oude documenten zou de oude kerk een drietal grafkelders bevatten, waarvan er één toebe hoorde aan het geslacht Van 's Gravensande en één aan het ge slacht Van Noetich (of te wel Van NoordwLJk). Verschillende keren zijn er opgravingen gedaan op de plaats waar het oude kasteel heeft gestaan. Veelal waren het alleen maar belangstellenden die hun nieuwsgierigheid wilden bevredi gen. Soms ook waren er deskun digen bij, die de onderzoekingen wetenschappelijk vilden opzetten. Nooit echter is er enig positief re sultaat gemeld. ZILVER 63. klein paardje Mt El'IS BOEKHORST yan ,i. j-'sy Wel werd ao rond 1750 een kel der ontdekt waarin zo'n zestig de gens lagen met zware zilveren ge vesten. Een veertigtal jaren later werd een aantal vreemde zilveren munten gevonden, die mogelijk aan Spanjaarden hebben toebe hoord die het huls hebben -.er- woest rond 1572. Hoe het echter met al deze vondsten is gesteld is niet duidelijk. Niet alleen is er de vraag of de onderzoekingen juist zijn verricht, maar meer nog is het een onbeantwoorde vraag, of de vondsten inderdaad zyn gedaan of dat hier slechts de fantasie van onze voorouders aan het werk is geweest. Ons rest dus alleen een zeer vage herinnering. ED JANSON

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 13