NB
31
L7I
5
17
2/0
Muziekverenigingen
Litteris Sacrum in Azouk:
kinderlijk amusement
Najaarsfeest Alg. Unie
Vox
Origineel bedachte
wereld van de droom
Millers De Vuurproef
Waddinxveen haalde
hoogste puntenta
kunst
kaleiöoscoQP
HERSTEL BESCHADIGDE
FLORENTIJNSE SCHATTEN
LEIDSCH DAGBLAD MAANDAG 14 NOVEMBER 19|{
Wie is Azouk
De fantastische hoofdfiguur uit het gelijknamige, luchtige blij
spel van Alexandre Rivemale. Zaterdagavond werd het door de
Kon. Ver- ..Litteris Sacrum" in de Leidse Schouwburg ten tonele
gevoerd. Azouk is ook de merkwaardige hoofdfiguur in de ver
warrende, onsamenhangende dromen van grootvader Arsène Vig-
neboules. wonend in een klein Frans dorpje. Deze is na een „glaas-
je-te-veel-op" in slaap gesukkeld. Nu zijn wij getuige van al het
geen in zijn onderbewustzijn leeft. Azouk staat daarin plotseling
levensgroot op het toneel, maar wie of wat hij nu eigenlijk is,
daarover zwijgen we in alle talen. Het geheim van zijn verrassende
aanwezigheid blijve geheim voor de bezoekers der volgende voor
stellingen.
Een scène uit Azouk: v.l.n.r.
Co HagemanVerhagen als
Amelie, Sjoerd de Mik als de post
bode Bouteïlle en Annet Pieters
alsi Mimi.
socialistische burgemeester met po
litieke aspiraties, die met het
„Azouk-wonder" danig in de maag
zit. De met natuurlijke losheid spe-
Grootvader Arsène wil niet als een
boon, zoals deze op aarde geplant is,
op dezelfde plek sterven. Nee: hij is
diep in zijn hart een onstuimig ont
dekkingsreiziger, zijn hevigste verlan
gen gaat uit naar het „grote" avon
tuur in de wildernis. Die vurigste
wens spookt zodanig rond in zijn
brein, dat zij in zijn droom zelfs wer
kelijkheid wordt. Azouk inspireert de
fantasie van Arsène. Dit geeft dan
aanleiding tot enkele geestige vond
sten, Deze zijn onder regie van Truus
Hogewind-Van Oortmersen uitne
mend uitgebuit.
Alle figuren uit Arsènes kleine we
reldje spelen in zijn van de hak op
de tak springende droom een levens
echte rol, maar het is vooral de ob
sederende Azouk, die in het centrum
der verwikkelingen staat en wiens
„lichtende" gestalte meesterlijk voor
ogen wordt getoverd.
Het is speciaal dit verrassingsele
ment. waaraan dit overigens
kinderlijke amusement zijn succes bij
velen dankt. Zij, die op toneelgebied
weinig gewend zijn, kunnen er sma
kelijk om lachen, maar daar is dan
geluids
2400 foto's voor
World Press Photo
Meer dan 2.400 foto's zijn door 605
fotografen uit 47 landen ingezonden
voor de elfde foto-tentoonstelling
World Press Photo, die van begin de
cember tot eind januari a.s. in het
Haagse Gemeentemuseum wordt ge
houden.
De foto's zullen, evenals vorig jaar,
worden verdeeld in vijf klassen:
nieuws, sport, features, beeldverha
len en kleurenfoto's. Voor de win
naar is een hoofdprijs beschikbaar
van f5.000,-, een camera, een gratis
verblijf in Den Haag en de trofee
„Gouden Pier toren van Schevendn-
gen". Speciale prijzen worden voorts
toegekend voor de meest artistieke
foto, en voor de foto, die door het
publiek wordt uitverkoren. De Jury
voor de beoordeling wordt gevormd
door negen deskundigen onder wie
vertegenwoordigers van de grote in
ternationale persbureaus.
ook alles mee gezegd. „Litteris Sa-
crum" deed wel eens een betere keu-
ze. Enfin: als grapje kan Azouk er
even tussendoor, al hopen wij een
volgend maal op een sterkere greep... i
De stem van Azouk wordt geprodu- J
ceerd door Bas Hageman. Deze komt i
dikwijls helaas te onduidelijk door j
om het gesprokene tot in détail te
kunnen volgen. Voor de bewegingen
van Azouk tekent Lex de Groot, een
kunstig werkje op zichzelf, zoals
Azouk een „kunstig werk" op zich-
zelf is.
Ad. van Leeuwen presenteert een j
beweeglijke, haast voortdurend in ac
tie zijnde grootvader, wiens „tweede J
ik" rustig terzijde in een leunstoel
ligt te slapen. Hij geeft af en toe
filosofische opmerkingen ten beste,
waaraan men niet al te zwaar moet
tillen. Co Hageman-Verhagen trip
pelt' als de bezorgde huismoeder
Amelie druk heen en weer, Bram
Harteveld is haar man Honoré, een
lende. Annet Pieters (Mimi) en Al-
bert Labor dus (Antoine) vormen een
oharmant romantisch paartje in de
wilde droomwereld van de grootva
der, terwijl de ontsnapte gevangene,
levendig in zijn zebrapak vertolkt
door Rob Hageman, daarin ook een
Naar aclembenemencle climax
(Van onze kunstredactie)
Er is reden te over om de wederopvoering van Arthur Millers
,,De vuurproef" door de Ned. Comedie, zaterdagavond in de Am
sterdamse Stadsschouwburg gegeven, met dankbaarheid te ver
melden- Want ,,De vuurproef" is zonder twijfel een van de aan
grijpendste, menselijk-onthullendste sociale getuigenissen die de
laatste 20 jaar voor het toneel zijn geschreven, een meesterlijk plei
dooi voor gewetensvrijheid gegoten in een onontkoombaar sugges
tieve dramatische vorm.
Men weet dat het stuk dateert uit
de tijd van McCarthy's meedogenloze
politieke „heksenjacht" ln de VB.
(de zware jaren 1950-55) en dat het
bij de Newyorkse première in
1953 algemeen werd beschouwd als
een nauwelijks verbloemde aanval op
McCarthy en diens kliek van op
eigen voordeel beluste demagogen.
Miller wilde wijzen op de rode draad
van gewetensdwang die door de hele
wereldgeschiedenis heenloopt.
Tijdeloos
Ton Lutz heeft bij zijn regie
waarschijnlijk naar deze tijdeloos-
heid van het gegeven willen verwij
zen door het stuk te laten spelen
tegen de geprojecteerde achtergrond
van een „oerwoud".
Tegen die achtergrond en in een
schetsmatig décor van Wim Vesseur
voltrok de opvoering zich naar een
adembeklemmende climax, in de eer
ste plaats te danken aan de aan
grijpende vertolking van de rol van
John Proctor door André van den
Heuvel die, behouden teruggekeerd
van zijn uitstapje naar de Musical,
het drama precies de juiste dosis
menselijke ruggegraat gaf zonder
pathos, maar toch krachtig genoeg
om de tragische figuur levensgroot
gestalte te geven. Hij kreeg uit
stekend tegenspel van Elisabeth Hoy-
tink, een waardige, eenvoudige maar
innerlijk ijzersterke vrouw Proctor.
Van de vele andere spelers dient
Alex van Royen vermeld voor zijn
overtuigende vertolking van de aan
vankelijk zelfverzekerde, later twij
felende en tenslotte berouwvolle do
minee John Hale (overigens ook
een historische figuur, die later zelfs
een boek over de heksenjacht heeft
geschreven). Heel goed ook de
krampachtig naar zelfbehoud en
zelfrechtvaardiging strevende domi
nee Parris van Wim van den Brink,
de rechtschapen oude Rebecca van
Mimi Boesnach en de tot schuld
bewustzijn rijpende Mary Warren
van Kittle Courbois. De in het dra
ma zo belangrijke figuur van het
meisje Abigail een pathologisch
mengsel van geloofsfanatisme, wilde
erotiek, leugenachtigheid en jaloezie
kreeg van Mar ja Habraken ech
ter slechts een oppervlakkige, onover
tuigende vertolking.
Ook voor het Najaarsfeest 1966" bleef de Alg. Unie van
Muziekverenigingen bij de Stadsgehoorzaal als geschikt oord voor
de jaarwedstrijden van de bij haar aangesloten fanfares en harmo
nieën. De unie heeft daar vier dagen voor nodig. Belangstellenden
kunnen a.s- zaterdag en zondag weer terecht, zowel de middagen
als de avonden.
druk geeft te „leven", wanneer tot
het laatste lijntje het partituurbeeld
getrouw wordt weerspiegeld of wan
neer in niets vcrstroevlng optreedt.
Dat verstroeven verschijnt meestal
in figuurtjes, aansluitingen of over
gangen, waarvan het melodisch hou
vast is weggevallen.
Hoe verder een muziekgezelschap
Algemeen voorzitter Wiegers con
stateerde na de eerste zitting, dat er
een veelbelovend begin was geweest.
Ook wij merkten vooruitgang in pres
taties, waartegenover achteruitgang
staat in aanmeldingen. Hangt dit sa
men? Uit onze omgeving was alleen
het korps uit Waddinxveen te horen.
„De Harpe Davids" van Noordwijker-
hout had zich door omstandigheden
moeten afmelden.
.De veelheid laat niet toe om van
de korpsen afzonderlijke karakteris
tieken te geven. Op een eigen wijze
met de jury meedenkend (de heren
Pala, Laro en Moerenhout) filo
sofeerden we over hoe het wèl en
hoe het niet moet. Goed is het wan
neer een gespe<?lde compositie de in
gevorderd ls in technisch kunnen,
hoe meer oor het zal hebben voor
een boetserende regeling van de
sterktegraden. Daar ontbreekt het
het meeste aan. Het spel van bijv.
'St. Pancratius' uit Blokker was lang
niet onbevredigend van aard, maar
het speelde als moeist het een zaal
van 7000 tot in de uiterste hoeken
met gedruis vullen. Een blik op de
puntenlijst van zaterdag leert, dat
het het laagst aantal punten van de
dag veroverde. Een manco aan half-
toon en nuanceringen maakt lang
luisteren tot een vermoeiende aange
legenheid.
Een voorbeeld van partituurgetrou
we uitbeelding tot in het laatste lijn
tje en puntje leverde Adriaan Bosch
junior als hoofd van „Voorwaarts"
te Waddinxveen: een overrompelend
attakeren dat zich volkomen wist
door te zetten, zodanig dat, ook tot
het laatste toontje welving bezat en
lets van lichtspeling om zich heen
behield. Geen stem sprong uit. Dade-
De ondersecretaris van het Italiaanse ministerie van Onderwijs,
Giovanni Elkin, heeft verklaard, dat 50% van de door de overstro
mingen te Florence beschadigde schilderijen geheel kunnen worden
gerestaureerd, doch 30%, waaronder „De kruisiging" van Cllma-
bue, geheel verloren moet worden geacht.
Het werk van Cimabue wordt beschouwd als het ergste verlies van
de ramp.
Dr. Ugo Procacci, hoofddirecteur van het Florentijns museum,
noemde „De kruisiging" een van de voornaamste werken uit de ge
schiedenis van de Italiaanse schilderkunst.
Het staat vast, dat 1200 werken volge van de overstroming zijn be-
op doek of op hout in de een of an- schadigd.
dere vorm door water en olie tenge- J Buiten de 50% die geheel en de 30%
die in het geheel niet kunnen wor
den gerestaureerd kan nog een aan
tal gedeeltelijk worden gerestaureerd.
Dat de verliezen niet groter zijn
geweest dankte Elkin aan het snelle
optreden van leden van het perso
neel van het museum, die met
een soort „ouderliefde" hebben ge
vochten voor de hun toevertrouwde
kunstschatten.
Op de foto ziet men enige Bene
dictijner monniken tijdens herstel
werkzaamheden aan kostbare boe
ken.
lijk was de kwaliteit van de dirije: t|
te proeven, die zjjn vertrekpui
neemt in een eigen ideale klankvom jj
stelling, die hij daadwerkelijk ove; jr
draagt. Waddinxveen verdiende 1
hóógste puntenaantal van de dag.
Dit doet ons de vraag aan de ju; n
stellen: hoe te verklaren, dat Wat
dinxveen met 312 maar 6 punten b:
ven Beverwijk in dezelfde klasse i
kwam te liggen dat op verre na n
.klaar bleek te zijn met z'n verplichte
werk (Grètry), hoewel het z'n figni
wist te redden in het prachtig gele u
strumonteerde keuzewerk „De Get ei
zen van de Bomlerwaard" van Hes ia
van Lijnschoten? Dit vonden we vo: k
Beverwijk wel extra mild. Overige»
geen kwaad woord over deze jury.
En een goed woord in het km
draat voor de algemeen secretai B
de Hagenaar Marchal, op wie de li
den last van de concoursorganisa
het zwaarst drukte, voor wat L
den betreft wat verlipht door de ai"1
sistentie van de besturen van
Burcht, K. en G., Nieuw Leven
Harmonie NZH. Van deze vier mo
het jeugdorkest „De Burcht"
meest eervol genoemd worden als
meeslepende grote pauzevuller tj
zaterdag.
Uitslag behaalde punten: Gr.
Metaalbew. Fanfare Volharding, Go
rincham 296 pnt; C harm. TAVENt
Amsterdam, 289 5 pnt; C fanf. Erioi
Austerlitz, 300,5 pwt; D fanf. St. Pao n
cratius, Blokker 275 p; D fahf. Voo;
waarts, Waddinxveen, 312 pnt; I
Waterlands Harmonie, Rans dor? j
Schellingwoude 294 pnt: 1
Nieuw Leven, Vianen, 307 pnt; E Gc!
dermalsen", 176 pnt; F Ontwaafci
Hattem, 310,5 pnt; F Excelsior, Al
blasserdam, 309 5 pnt; Gr. C fat
Excelsior, Warder, 301,5 pnt; D hait|
Volhard'ng, Dordrecht, 290 pnt;
Beverwijks Harmoniekapel, 306 pn!
D Helders Fanfare Coips, 288 pul
D fanf. Oefening Kweekt Kenni
Oostwoud, 306 pnt.
Promoties: Gorinchem van B lias"
C, Amsterdam van C naar D, Air
terlitz van C naar D, Waddinxvea
van .D naar E, Warder van C
D, Beverwijk van D naar E, Oos!
woud van D naar E.
Ridder orde van
Ned. Leeuw
Bij K.B. is benoemd tot ridder 1
de Orde van de Nederlandse Leeiï
prof. W. Kramer, hoogleraar i
theologische hogeschool der Chr. 0*
ref. Kerken in Apeldoorn.
ruim aandeel heeft gekregen. Bram
Hasseibach maakt van de gendarme
Terasson een kostelijk kluchtig type,
waarmee hij de lachers danig op zijn
hand krijgt. Colombani (Jan Bartels
man) is zijn humoristische compar-
tant. Dan zijn er nog de nieuwsgie
rig-roddelende buurvrouw Madame
Ancelin (Rosien Hasseibach-Gayke-
ma), de oude, maar nog onvermoei
de postbode Bouteille (Sjoerd de
Mik) en de in de politiek geïnteres
seerde Boeuf (Hein Mol), die voor de
nodige variatie zorgen in dit on
waarschijnlijke. maar toch origineel
bedachte geheel, dat veel toejuichin
gen verwierf voor de met bloemen
gehuldigde medewerkenden, meren
deels beproefde krachten van het
Burgemeester mr. G. C. van dei*
Willigen en echtgenote gaven blijk
van belangstelling. Th. J. H,
30 mille subsidie
voor Stichting Sigma?
In het plan der ln Amsterdam ge
vestigde Stichting Sigma Nederland
voorzitter Simon Vinkenoog
voor oprichting van een dagelijks
toegankelijk centrum in de hoofdstad
waarin en van waaruit activiteiten
kunnen worden ontplooid, die beogen
de leefbaarheid van de stad te hel
pen verhogen achten B. en W. van
Amsterdam elementen aanwezig, „die
het culturele leven ln de stad kunnen
verrijken".
Het gebouw de Doelenzaal is naar
die mening van B. en W .zeer ge
schikt voor het Sigma-project. Zij
stellen daarom de raad voor aan de
Sfcichtiimg Sigma voor het seizoen
1966/67 een subsidie be verlenen van
ten hoogste f. 30.000 onder voorwaar
de dat van andere zijde (oa. minis
terie van Crema) de gelden beschik
baar worden gesteld die noodzakelijk
zijn voor een sluitende exploitatie.
(Het exploitatietekort wordt geraamd
op f. 55.000).
In de Stadsgehoorzaal:
Bij de N.M.B. is het
goed sparen.
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
m
j
De bank waar u zich thuis voelt!
Enorme belangstelling De eeuw van Rembrandt
Alle bezoekersrecords voor
een tentoonstelling werden za
terdag gebroken, toen naar
schatting 15.000 personen in de
rij stonden om in het Paleis van
het Legioen van Eer te San
Francisco ,.De eeuw van Rem
brandt" te bezichtigen.
Daarvoor hadden reeds
dan 149.000 personen sinds t»
begin van-' de tentoonstelling
11 oktober de ongeveer 100 Nt
derlandse meesterwerken
De verzameling is verkregt
van musea en uit particulier b<
zit in geheel Europa en de VS,
