SCHEEP
ERICHTEN
I de zilveren hamer'
Beroep verworpen
van Miehajlow
POLITIE SCHIET
OP VLUCHTENDE
AUTO IN HOORN
Strijdlustige
taal van China
tegen Amerika
LETDSCH DAGBLAD
PAGINA 17
dftgeiyts vervolgverhaal
bericht was Olve niet naar de
had liever dat Olav onkun-
gebleven van hetgeen zich
jop Egge afspeelde. In stilte had
loopt, dat de koning zolang
iteinkjer zou bbjven tot het
gelukt was een flinke krijgs-
it op de been te brengen, waar
wellicht op de vlucht ge
had kunnen worden.
Olav de jarl Svein nog tegen-
ien? wilde Olve weten. Maar
Jbleek, dat de jarl kans gezien
ongemerkt weg te komen. De
nder wendde zich nu tot Sig-
!jouw vader bevindt zich in het
dg van de koning, vertelde hy.
fvats vader, de bard van jarl
ild, had na diens dood enige tijd
[Oopman gevaren, en was ver-
bard geweest bij de broer van
In het buitenland was hij
anraking gekomen met Olav
ldsson en nu was hij met hem
Noorwegen getrokken.
Misschien doe ik er goed aan
met hem te gaan praten op
kjer, meende Sigvat.
Niemand zal je beletten je va-
op te zoeken, zei Olve, die blij
van de jonge vreemdeling af te
ogenblik ontmoetten hun
en elkaar; in de diepzwarte
van de Jongeman vonkte een
van verstandhouding.
'Misschien stelt de koning wél
op mijn dichtkunst. zei hij
elbetekende toon.
!f|willekeurig gleed er een glim-
over Olves gelaat, terwijl hij
cht, dat die jongeman ondanks
vrijmoedigheid en zelfverze-
beid toch wel aardig was. Na
overleg werd besloten, dat alle
aders, die hier tijdelijk onder-
g [gehad hadden, naar Steinkjer
gaan.
uuwe Holmfrid had een innig
gebed opgezonden bij het ver-
|n van haar mans ongestoorde
I langs de vijandelijke vloot,
(ar nu stond ze vanaf een hoog-
en gedeelte op Egge handen-
—Jend toe te zien, hoe daarginds
Biteinkjer haar bezittingen leeg-
j||nderd werden door de mannen
tonings, die alles wat ze maar
ren konden, aan boord van hun
ren droegen. Toen ze ten slotte
In de avond zee kozen, hadden
et alleen hun eigen schepen vol-
nwd. Ze hadden nog een praam
iden, die eveneens zo beladen
dat zij bijna zonk. Het IJsland-
Ihip vertrok tegelijkertijd. Op
kon men hen zien wegvaren.
Daar gaat de voorraad van de
sprak Olve hoofdschuddend.
b een beroerde boel. Maar er is
{roost, we zijn nu tenminste ver
van die viskopetende dichter!
(e en Holmfrid waren oude
)Oblen. Ze kenden elkaar al sinds
|d, dat Olve samen met de jarls
Lade in ballingschap leefden in
Bla. Daar trouwde Holmfrid ook
Bvein. Maar Sigrid leerde haar
nt$er kennen dan in al die jaren,
je als buren naast elkaar woon-
Ze konden over alles samen
Sigrid luisterde naar de ver
uit Holmfrids jeugd, en over
Skattekonge, haar broer, die
was in het rijk der Zweden,
had haar ook dingen uit zijn
i verteld, en hoe Olav
tongen naar Westergotland
was, toen hij christen ge
was en de tempel wilde la-
'oesten.
liefst vertelde Holmfrid over
ouderlijk huis, de koningshof-
omgeven door hoge grafheu-
of over de wijd en zijd beroem-
ïpel, waar om de acht jaar
offerfeesten werden gehouden,
len zowel menselijke als dier-
[offers gebracht en na afloop
de lijken in het offerbod op-
ifrid kenden ook veel sagen
oude tijden, maar liever dan
of van de heldendaden van
egeilvoorvaderen te vertellen, sprak
zij met Sigrid over de heilige man
nen en vrouwen uit de christelijke
gescniedenis. Haar lievelingsverhaal
was de geschiedenis van de heilige
Sunniva.
Eens zo vertelde zij had
een pelgrimstocht gemaakt naar het
graf van deze heilige.
En heb je daar gevonden, wa
je zocht? vroeg Sigrid benieuwd.
Holfrid glimlachte.
Neen, zei ze, maar ik vond
iets beters. Ik ging naar haar graf
om God te biden, dat Hij mij een
zoon mocht schenken. Maar
plaats daarvan vond ik er de kracht
om erin te berusten, dat ik er geen
kreeg. En mocht er nu weer een
dochter geboren worden, dan zal ik
haar met dezelfde vreugde aanvaar
den als wanneer het een zoon zou
zijn. Want toen begreep ik pas goed,
dat de heilige Sunniva, door haar
land te verlaten, haar leven en lot in
Gods nand legde, zonder te vragen,
waarom en waarheen Hy haar zou
voeren. En toen God haar balling
schap en armoede en nood zond,
droeg zy haar kruis zonder morren.
Daarom kan ik er nu ook in berus
ten geen zoons te hebben, want hier
in zie ik Gods wil.
Tora was degene, die de meeste
belangstelling had voor heiligen
verhalen. Dikwyis zat ze lange tyd
in gepeins verzonken; haar bitse
stem had de laatste tyd ook veel
van haar scherpte verloren. Wat nie
mand had kunnen denken was ge
beurd: het verbiyf van priester
Anund op Egge had tot gevolg ge
had, dat Tora tot de christelijke
kerk teruggekeerd was. Ze bezocht
weer geregeld de kerk, hetgeen zo
wel voor haar, als voor degenen, die
haar dragen moesten, een zware op
gave was. Het gebeurde echter ook
nog al eens, dat de priester haar de
moeizame kerkgang bespaarde en
haar het heilige sacrament op Egge
bracht.
Wordt vervolgd
KING SIZE
Het hooggerechtshof van Kroatië
heeft het beroep van de Joegoslavi
sche schryver Michajlo Miehajlow,
die op 23 september werd veroor
deeld tot 12 maanden gevangenis
straf omdat hy valse berichten over
zijn land in het buitenland zou heb
ben verspreid, verworpen. Miehajlow
is gelast zich binnen acht dagen bij
de justitie te melden. Deze heeft la
ten weten, dat hij gebruik zal ma
ken van het recht in beroep te gaan
by de Hoge Raad van Joego-Slavië.
Dit verhindert echter niet dat Mi
ehajlow in afwachting van de uit
spraak van dit college de gevange
nis in moet.
Na een wilde achtervolging heeft
de gemeentepolitie van Hoorn in de
nacht van zaterdag op zondag, door
gebruik te maken van een vuurwa
pen, een auto met drie inzittenden
tot stoppen gedwongen. In de wagen
zaten de 21-jarige bestuurder uit
Westwoud. een 22-jarige juffrouw
uit Grootebroek en een 18-Jarige
jongeman eveneens uit Westwoud.
Tydens surveilleren constateerde
de politie, dat de wagen geen num
merbord had en dat de achterlich
ten niet brandden. Het stopteken
van de politie werd genegeerd, de
wagen draaide in tegenovergestelde
richting en reed met grote snelheid
weg. Na een wilde rit door Hoorn en
West-Friesland reed de wagen rich
ting Afsluitdyk. Hier loste de poli
tie enige waarschuwingsschoten over
de auto, die met een snelheid van.
ongeveer 120 km. per uur reed, ech
ter zonder succes. Een op de banden
gericht schot verbryzelde zowel de
voor- als de achterruit, waardoor de
auto wel moest stoppen.
Het bleek, dat de bestuurder wel
een paar pilsjes had gedronken, maar
niet onder de invloed was. Tegen
over de politie verklaarde hy te zyn
gevlucht, omdat dit volgens zyn
vrienden „een koud kunstje" zou
zyn. De beide inzittenden van de wa
gen konden na verhoor naar huls
terugkeren.. De bestuurder is in de
loop van. gisteravond vrygelaten.
„Men kan wel zeggen dat een oor
log tussen China en de Verenigde
Staten ongetwijfeld zal plaats vin
den, het is alleen de vraag wanneer",
aldus de Chinese krant Tsjoeng-
Wei Ping Pao volgens een bericht
uit Peking van het Tsjechische pers
bureau CTK.
Deze verklaring was vervat in een
document dat „Veertien vraagstuk
ken van de huidige beweging" be
handelt en Is uitgegeven door de re
dactieraad van de krant.
Het document luidde verder: 1PDe
culturele revolutie is een grote troe
penoefening, een voorbereiding voor
een volksoorlog. Onze Rode Gar
disten zyn niet slechts revolutionaire
groeperingen in het binnenland maar
ook intemiaitiionale revolutionaire
groeperingen, wy kunnen onmo
gelijk vergeten dat tweederde van de
wereldbevolking onderdrukt wordt en
nog steeds niet onafhankeiyk is. We
mogen de wereldrevolutie geen ogen
blik uit het oog verliezen. De hele
bevryde.mensheid zal de wereld ver
anderen door middel van de denk
beelden van Mao Tse-toeng".
CTK maakt uit dit document op,
dat de Rode Gardisten zodra ze hun
huidige taken hebben volbracht een
reserveleger zullen worden. Het do
cument dringt aan op eenheid onder
de Rode Garde, waar verschillende
meningsverschillen schynen te be
staan die de botsing van twee op
vattingen binnen het centrale comi
té van de party weergeven.
PANDA EN DE MEESTER KRISTAL KIJKER
67-90. Joris telde enige bankbiljetten van het stapeltje dat hij
van de bankdirecteur als beloning had ontvangen, en gaf dat aan
Panda.
„Hier is je achterstallig salaris!" sprak hij. Gebruik het op de
juiste wijze, toant het is hard-verdiend geld!"
„M-maar dat hoeft toch helemaal niet!" zei Panda verbaasd.
„En is dat ontslag nou echt nodig? Het werd juist zo leuk om met
je te werken nu je eerlijk bent geworden!"
Doch de Ster van Puthra-Puthra schudde afwerend het hoofd.
„Neen baaske", verklaarde hij. „Onze wegen scheiden hier. Je
lesgeld is duur betaald, al heb je daar niet zo'n weet van. En ik kan
daar niet mee doorgaan. Het ga je goed. Wees oppassend en vlijtig
daarmee zul je ver komen!"
Hij keerde zich af en wandelde heen, terwijl zijn zojuist-ontsla
gen leerling hem peinzend nakeek.
..Wat zou Joris daarmee bedoelen?" vroeg Panda zich af. Zou
hij misschien tóch oneerlijk hebben willen zijn? Maar dan was het
toch aardig van hem om mij uit de gevangenis te helpen! Vergis
ik me nu, of toch niet?"
EINDE VAN DIT VERHAAL.
RECHTER TIE EN HET ANDERE ZWAARD
16. Tsjiao Tai richt zijn schreden naar de oostelijke stadswijk,
en bereikt al gauw het kleine kroegje waar Sjeng Pa, de leider van
het bedelaarsgilde zijn hoofdkwartier heeft. Zoals in de meeste dis
tricten waar Rechter Tie zijn ambt heeft uitgeoefend, heeft Tsjiao
Tai ook in Kao-yang al gauw aangepapt met de leider van het ne
derigste van alle gilden. Niemand is zo goed op de hoogte van wat
er in de stad gebeurt als de bedelaars. Als er één man is die hem
kan vertellen waar Hoe Ta-ma uithangt, dan is het Sjeng Pa.
Tsjiao Tai betreedt het kroegje en tiet tot zijn genoegen dat er
niemand is behalve de kolossale oude bedelaar zelf. Sjeng Pa staat
erom bekend dat hij zes maaltijden per dag verorbert, en na iedere
maaltijd een dutje doet. Het berbaast Tsjiao Tai dan ook niet dat
hij de oude vetzak ronkend aantreft in zijn rotan stoel. Tsjiao Tal
raapt een tak van de grond en port Sjeng Pa niet al te zachtzinnig
in zijn enorme buik. De bedelaar schrikt wakker, ziet wie hem deze
streek geleverd heeft, hijst zich een beetje overeind en gromt:
„Daar moet je een diender voor wezen om een weerloze oude man
zo te laten schrikken. Maar ga toch zitten, dan kan ik genieten
van je conversatie!"
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMET JE FOK
665. Het was ongelooflijk, zo geruisloos als de Eiermannen zich
wisten te bewegen. Zelfs Bram, die op zee honderd meter ver een
speld in het water kon horen vallen, werd volkomen door hun komst
verrast.
Met grote, bolle ogen keken de Eiermannetjes de zeeman aan.
Door de eigenaardige vorm van hun snavel leek het, alsof zij voort
durend lachten. Maar hun ogen lachten niet mee.
Er werd geen woord gesproken. Maar het was niet nodig, dat
iemand iets zei om Bram te laten beseffen, dat hij in gevaar ver
keerde.
In zo'n geval ging hij maar liever tot de aanval over, eer de ande
ren op die gedachte kwamen. Door geen enkele beweging verraadde
hij zijn bedoelingen ...en zijn vuist schoot uit, alsof er een sterke
veer was losgelaten. Maar hij raakte niemand.
Doodkalm deed de aangevallen Eierman een stapje terzijde, juist
voordat Bram toestootte en de slag miste hem op een decimeter.
Opnieuw sloeg Bram toeen opnieuw bleek de Eierman de aan
val voorzien te hebben. Eindelijk drong het tot Bram door, dat deze
vreemde wezens zijn gedachten konden lezen. Alles, wat hij deed,
zou mislukken doordat de Eiermannen al gewaarschuwd waren
nog voordat Bram in actie was gekomen.
Toch wilde Bram het nog niet opgeven.
Nederlandse
schepen
Leonldas p 4 Ou«5*m n Cedli
ll»n» 5 Harl'ngen te Rotterdam
Imbure 3 v Kowal» n Basrah
•loyd 3 v Lm Raima* nf
1 ooleragracht p 4 K. 51. Vincent
'.oosdrecht 4 v Philadelphia n Mobi
'oppersum 4 te Duinkerken
t.ulte Emllle 3 te Keml
'.ukes M 4 v Pool* n
Maud p 5 Kli
Maya 5 Monrovli
Medlt. Sprinter^ p^ 5 Daki
srlond 4 120 m ÖNO Rlo Jenelre
a 4 Rotterdam n Londen
terdok p 4 Kaap Eiplchel na
Ittaben
i Vlaardln«en
iuaar 4 v Ma
Tankvaart
