wsmmmmm
HOLIDAY
ON ICE
„de zilveren hair.er"
ALCOHOL PER
LIJKWAGEN
nieuwe raamsterdam
dageiyks vervolgverhaal
Uit het noors
vertaald door
S. T. v. d. Nolle-
Oomkens
door Vera Hendriksen
«IJDAG 21 OKTOBER I960
LETDSCH DAGBLAD
.- Ik had niet naar Je moeten
dateren, Olve. Blotolfs stem trilde
woede. Als ik die jongen gis
pen onder mijn ogen had gekregen,
dit niet gebeurd
Bedoel je dat Ingerid ook weg is?
- ik heb haar als mijn kostbaar-
schat bewaakt, ik heb haar sa-
i met Gyda haar moeder, laten
en en een wachtpost bij de deur
hun slaapvertrek geplaatst
En toch heeft ze kans gezien te
jsnappen?
Ja. Toen Gyda vroeg in de och-
wakker werd. was ze weg. De
it bezwoer me dat ze de deur niet
-gekomen was, maar toen ik bleef
4 ndringen, moest hij wel bekennen
hij een ogenblik weg was voor een
dzakelijke behoefte
ik vind het al even beroerd als
iBlotolf. zuchtte Olve. Heb je
al mensen op uitgestuurd om haar
weken?
Nog niet, zei Blotolf zichzelf
ertussen verwensend dat hij niet
der op die gedachte was gekomen.
Ik zie, dat je gewapend hier
in gekomen bent, vervolgde Olve.
ft geloof echter niet, dat een van
beide ermee gebaat is, wanneer
elkaar te lijf gaan. Laten we lie-
met vereende krachten gaan
ze kunnen onmogelijk ver weg
Hij wendde zich tot zijn eigen
Halvdan jij gaat
een paar mannen naar de ha-
te kijken of alle boten er no|
en. En jij Guttorm doe je best
hoop mensen bij elkaar te krij
om alle afgelegen schuren en
[ruimten te doorzoeken en w
aw de naburige hoeven, dat die
naar hen uitkijken.
En wat ons betreft zo vervolgde
weer tegen Blotolf, ik geloof,
ve voor het ogenblik niet veel
i kunnen doen dan binnen het
)]jt te gaan gebruiken. Tenzij jij
raad kunt schaffen,
lotolf zag wel in, dat Olve gelijk
Hfj volgde Olve naar het keu-
waar de dienstboden al
bezig waren, onder het toeziend
Tora. Kort daarop kwam
|Tore binnen; hij vloekte toen hij
i wat er gebeurd was. Ook Si-
voegde zich bij hen. Ze liep
gaf, op de bank gezeten,
f bevelen aan de meisjes. Olve
nu verslag uit van het on-
met Finn waarop Blotolf
le, dat Ingerid hem de vorige
hetzelfde verteld had. Maar
nen overlegden, schoot
opeens een gedachte door het
beet zich op de lippen. Hij
Inerde zich de onnadenkende
jen, die hy half in scherts tot
gesproken had en die de jon-
1 zeker als een goede raad had
luwd.
zat het gezochte twee-
scholen in een kreoipelbos, een
leind van de hoeve verwijderd.
1 had zyn armen om Ingerid
I geslagen, en het meisje huilde
haar lichaam ervan schokte,
n, kom, liefde Ingerid, fluis-
hij kalmerend. Hij hield haar
ichtig omvat, alsof hij vrees-
te zullen breken by een ste-
i aanraking.
|Je mag nooit van me weggaan,
snikte ze, nooit, na deze
|Voor zover het in mijn macht
biet, zei Finn, Beloof het me,
i ze aan. Ik beloof het je ver-
de Finn haar.
I keek neer op het zenuwachti-
loopje mens in zyn armen en
aam drong het tot hem door
t verantwoordelykheid, hij met
daad op zich genomen had. Na
dat hy vanmorgen in alle vroegte
met Ingerid gevlucht was; hadden
ze Blotolf met zyn gewapend gevolg
zien wegrijden. Hy begreep dat haar
nachtelijke afwezigheid ontdekt
was en dat de mannen op weg naar
Egge waren. Toen Ingerid dat zag
had ze zich aan hem vastgeklampt
en hem gesmeekt, haai- mee te ne
men. Hy had een onweerstaanbare
drang om te vluchten in zich op
voelen komen, terwyl de gedachte
door hem heen flitste, dat de ge
noegens van die nacht tegen veel
moeiiykheden opwogen.
Ingerid voelde blykbaar iets van
zyn gedachten en keek naar hem op.
Haar blauwgryze ogen stonden vol
tranen, maar toch beefde er
lachje om haar mond.
Ik houd zoveel van je, Finn, zei
Hy keek in haar ogen, die vol
trouwen op hem gericht waren
hij werd geroerd door haar ietwat
onzekere glimlach. Hy voelde, hoe
een stroom van liefde in hem op
welde.
Ik zal je nooit in de steek la
ten Ingerid zei hy en hy wist dat
hy zyn belofte zou houden.
Maar waarom heb je het ge
daan? wilde ze weten.
Ik verlangde zo naar je en ik
kon de gedachten niet uitstaan, dat
je met die oude Rane zou trouwen,
zei hy.
Nu wil hy me niet eens meer
hebben natuurlyk meende, Ingerid,
en even beving haar de spyt, dat
ze nu als het ware in waarde ver
minderd was. Finn merkte de wee
moedige uitdrukking in haar ogen
op.
Je hebt er toch geen spyt van?
vroeg hy geschrokken. Nee zei ze,
als je me trouw biyft.
Finn drukte haar vaster te
gen zich aan terwyi hy bedacht dat
het nu buigen of bartsten zou wor
den met Blotolf In elk geval had hy
;n kans haar voor zich te ver
overen.
Wordt vervolgd.
Twee employés van een Neder
landse begrafenisonderneming heb
ben ervaren, dat het niet verstandig
is een loopje te nemen met de Franse
douane, zy hadden dinsdag het
stoffelijk overschot van een in Ne
derland overleden Spanjaard i
San Sebastian vervoerd en de gede
genheid leek hun gunstig daarna een
smokkeloperaitie op bouw te zetten.
Zy stouwden veertig mandflessen al
cohol in de hjkwagen en bedekten die
vervolgens met iykwaden. Bovendien
gaf de chauffeur de Franse douane
de stellige verzekering, dat hy niets
had aan te geven. Maar de douaniers
het waaróm is hun geheim!!
besloten desondanks de hjkwagen aan
minutieus onderzoek tie onder
werpen. Spoedig kwam het geheim
de rouwende alcohol aan het
lioht. De alcohol werd in beslag ge
nomen en de twee Nederlanders, die
dachten slim te zdjn maar in de
Franse douanen hun meerderen
moesten erkennen, konden na beta
ling van een boste hun weg naar Ne
derland vervolgen.
Dit woord: TEUTEN
Het wrerkwoord teuten bete-
i kent zowel: talmen, treuzelen,
dralen, niet voortmaken als
zeuren, zaniken, kletsen, babbe-
In andere geschriften
dialectisch komen ook de
1 teuteren en teutelen v
i Misschien is er samenhang met
het byvoeglyk naamwoord teut
betekent: suf, dronken.
Maar Hooft gebruikt teuteren
voor sidderen, verschrikt zyn en
in het Middelnederlands kende
de zegswijze: enen ten oren
i tuyten voor: iemand aan de
malen, iemand aan het
i hoofd zaniken. Nog kennen wij:
►ren tuiten mij voor: ik word
1 er doof van. Misschien is dit
'j tuiten onder invloed van leute
er ren tot teuten geworden? Het
zou kunnen.
PANDA EN DE MEESTER KRISTAL KIJKER
53. De volgende dag nam bankdirecteur Muntenaar reeds vroeg
plaats achter zijn bureau. Hij zette het telefoontoestel binnen hand
bereik en wachtte tevreden af.
„Een mooie ochtend!" stelde hij vast. „Typisch zo'n ochtend om
een fraaie goudlading in mijn kluis op te bergen. Ik ben blij dat ik
advies heb gevraagd van die Puthra-man! Dat geeft een veel ze
kerder gevoel!"
Op dat moment werd zijn gedachtenloop onderbroekn door het ge
rinkel van de telefoon en hij nam de hoorn op. Doch. al luisterende
maakte zijn glimlach plaats voor een grote ontzetting.
„Wie?" riep hij uit. „Stationschef? Wat!? Ooudwagon weg? Ver
dwenen?!!"
„Inderdaad", sprak de chef aan de andere kant van de lijn.
Trein 618, vertrektijd 22.14, is hier zojuist binnengelopen. Wagon
36-113 ontbrak. De goudwagon, juistl We hebben echter een ver
dachte een zekere Panda!"
„Verdachtemompelde Panda verdrietig. Het is weer eens
helemaal fout gelopen. Ik dacht dat Joris eerlijk was geworden.
Maar het ziet er naar uit, dat hij het goud heeft gestolen en mij
ervoor laat opdraaienIk had hem nooit mogen vertrouwen
ADVERTENTIE
MORRIS CHALPEN
U.S. A.
27 O KT T/M 13 IMOV
toegangsprijzen fauteuil f 12.75 - stalles/
zijfauteuil f 10.25 - front-/zijparket f 8.25 -
1 e rang f 4.75
kinderen tot 14 jaar op woensdag- en
zaterdagmiddag half geld
Heden plaatsbespreken voor alle voor
stellingen
'kassa Oosthal Wielingenstraat 10-16 uur
•telefonisch: 020 - 79 64 41 (11-16 uur)
bij de bekende vóórverkoopadressen in Uw
woonplaats. Inlichtingen020 - 79 64 41.
dagelijks8 uur - matinees woensdag,zaterdag en zondag 2.30 uur.
RECHTER TIE EN HET ANDERE ZWAARD
Vanuit het raam hebben Tsjiao Tai en de hoofdman een
prima uitzicht op de troep acrobaten, die al gauw met hun voor
stelling beginnen. Er is een rietmat op straat gelegd en hierop be
gint de jongste van de troep, een jongen van een jaar of acht,
razendsnelle salto's door de lucht te maken. Aan weerszijden van
de rietmat staan een lange, gespierde man en een mooie, goedge
bouwde vrouw, beiden met hun armen over de borst gekruist. Een
jong meisje van een jaar of zestien zit op haar knieën naast een
bamboekist, die kennelijk de benodigdheden voor de voorstelling
bevat. Op de kist staat een rek, waarin boven elkaar twee zwaarden
liggen. De vier acrobaten dragen dezelfde kledij, een zwart jak met
rode sjerp, een wijde zwarte broek en een rode hoofddoek. Op een
bamboe krukje bij de kist zit nog een oude man, die uit alle macht
op een trommel slaat. Hij treedt kennelijk niet zelf op, maar zorgt
alleen voor de muziek. ,Jk weet wel wie het zijn", zegt Tsjiao Tai.
,JDe acteur Seah met zijn gezin. Reizende toneelspelers die vier
dagen geleden in de stad zijn aangekomen. Overdag vertonen ze
acrobatische kunsten op straat, en 's avonds spelen ze historische
stukken". Tsjiao Tai en de hoofdman hebben hun stoel zo gedraaid
dat ze het best kunnen zien. De salto's van de kleine jongen worden
steeds moeilijker en gedurfder.
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
651. Hoewel hij door de geluiden, die hijzelf maakte, onmogelijk
iets gehoord kon hebben, scheen baron Schampschot toch plotse
ling door een zesde zintuig voor het naderende gevaar te worden ge
waarschuwd.
Tot grote opluchting van alle Schotten buiten hield hij op met
spelen en vliegensvlug draaide hij zich om.
Kermende tonen, als van een gebarsten doedelzak, drongen tot
hem door. Geen mens kon deze tonen produceren. En het was ook
geen mens, dat daar binnenzweef demaar een witte gedaante,
welke de grond niet raakte.
Verstard van schrik liet de baron de doedelzak op de grond val
len.
„Wee u", klonk de holle stem uit het kraakheldere laken. „Waar
om stoort ge mij in mijn rust?"
„Wie zijt gij?" stamelde de baron.
„Ik ben het slotspook", zei de witte verschijning.
,jEen paar honderd jaar heb ik ongestoord mijn slaapje geno
ten en nu gaat gij mij wekken met uw dwaze muziek. Hoe haalt
gij dat in uw malle hoofd?"
