Het begon weer met een taptoe Joost mocht het weten Anderhalve haring gleed Leidse in keel van burgervader Vrolijke musical Haring DINSDAG 4 OKTOBKl 1986 IffifDSCa DAGBLAD PAGINA 7 Padvinders trekken voorbij het stadhuis op taptoe-avond. Joost de Draayer trok zich van de rookbommen, de politie- charges en het als een fakkel brandende Wicht op het Vijf Mei plein niets aan. Onverstoorbaar bracht de in ivolken van rook ge hulde platendraaief van Radio Veronica enkele tientallen meters van het door de „lieve" Leidse jeugd in brand gestoken beeld de top veertig ten gehore. De grap jassende Joost moest trouwens wel, want al aan het begin van zijn platenprogramma was hij met een gouden 3 oktobermedaille verrast. Fris en vrolijk zat „me- néérrrrrrrr" achter de draaitafel met de plaatjes, die op deze drui- lige 3 oktobermorgen zoveel leven in het Vijf Meikwartier veroor zaakten. Hoe het ook zij, Dona- van, The Rolling Stones en The Keystones stonden op dit lawaai ige tiener- en (politie-) feest hoog genoteerd. Op de foto Joost ach ter de draaitafel. Alles pleit voor TELEFUNKEN Perfecte opname en sublieme ^^iweergave. Met TELEFUNKEN Magnetophon. Of een deel van de Leidse jeugd zich door de regenbui van zaterdag avond heeft laten afschrikken blijft een veronderstelling, in ieder geval was het aantal jongeren, dat zich om zeven uur op de Kaasmarkt verza melde, geringer dan vorige jaren. Niettemin werd het een feestelijke lichtstoet, dank zy de medewerking van vele muziekkorpsen uit Leiden en omgeving vol klank en kleur, dat zich via de Haarlemmerstraat, de Prinsessekade, de Apothekersdijk, de Aalmarkt, de Vismarkt, de Boter markt, het Gangetje, de Breestraat, het Rapenburg, het Van der Werf- park en de Korevaartstraat naar de Geregracht bewoog. Zoals gebruikelijk werden tijdens de taptoe kransen resp. „gehesen" en gelegd bij het standbeeld van Van der Werd en het monument bij het plantsoen. De stoet bestond voorna melijk uit gymnastiekverenigingen, speeltuinverenigingen, clubhuisjeugd, leerlingen van middelbare scholen, padvinders en padvindsters. Vooral de laatsten zetten hun allerbeste beentje voor, want de Spaanse de gen wordt dit jaar als wisselprijs toegekend aan een groep van de padvinderij. Bij de sportverenigin gen waren wielrenners en judoërs, voetballers en atleten, zwemmers en zwemsters. Van de leerlingenvereni gingen vielen in de eerste plaats op die van de Leidse Instrumentma- kersschool met de reusachtige huts pot en die van het Kon. Genoot schap M.S.G. met de bemande ra ket. Een groepje pacifisten liep ook in de lichtstoet mee en bracht aldus hulde aan Prins Willem van Oranje en alle andere grote mannen uit 1574 Officiële publikaties jun: Licht en donker. Mr.F. E. de Wilde in Oegstgeest maakte gis teravond deze stemmingsvolle foto van de feestvreugde op het Schuttersveld. Jong geleerd, oud gedaan. Wie op het Schuttersveld even stilstaat bij de vermaken voor de kleinsten, kan kiezen: kijken naar de vrolijke gezichtjes van de kleu ters, of studie maken van de ver tedering, waarmee ouders of grootouders het plezier van hun (klein) kinder en plegen te volgen. Deze foto geeft een goede indruk van beide! Met bruisend enthousiasme heeft het Amsterdams Musical Theater gisteravond in een goed bezette Stadsgehoorzaal de opvoering gege ven van „Filmfestival in Venetië", een musical van Julian More en Ja mes Gilbert, waarvan Pieter Goe- mans de Nederlandse bewerking voor zijn rekening nam. „Filmfestival" mag op zichzelf een vrolijk stuk zijn, als „spottende" mu sical mist het te veel gestalte en ver haal. Het stuk komt vooral in het eerste gedeelte wat moeizaam op toe ren, het blijft dan hangen op enkele simpele gegeventjes. Het vuur en het enthousiasme van het Amsterdamse gezelschap hebben dit gebrek voor een groot deel kunnen compenseren en verdoezelen. Angèle de Wit, een dikdoende, plat vloerse filmster (goed neergezet door Ruth v. d. Horst) bevindt zich op het Italiaanse filmfestival. Zij staat daar terwille van de publiciteit in nauw contact met de schandaal-journa list Henk v. d. Grieten „van ae showpagina" (de rol is enigszins ge tekend naar de manieren van een bekende Amsterdamse journalist). Van der Grietens verloofde vindt dat die relatie iets te nauw is en gaat als tegenmaatregel op stap met prins Lu'gi, de plaatselijke playboy. Het artikel dat v. d. Grieten tenslotte schrijft wordt buiten zijn medeweten grondig gewijzigd door zijn woeden de verloofde. Als de showpagina ar riveert, steekt natuurlijk de storm heftig op Nogmaals: het stuk heeft wat te weinig inhoud, de dialoog is te wei- ning spits om het. stuk geheel en al aantrekkelijk te doen zijn. De lied- zyn vlot en vaak fleurig, maar ook hier geen werkelijke uitschieters. Het tweede gedeelte, waarin wat leer verwikkelingen zijn geweven, maakte veel goed. Hier verdient ze ker Wim de Ree als prins Luigi een •melding voor zijn levendige spel Hèt traditionele programma onderdeel op de dag van 3 ok tober is en blijft de uitreiking van de haring en het witte brood. Ook op het jongste feest van Leidens Ontzet waren er weer duizenden, die in alle vroegte naar het gebouw trokken van de zee' en h horende brood in >ude Waag- n het 'goud daarbij be- mtvangst te In totaal hadden acht- zend Leidena e uitreiking i, zodat het in drukte van j s zich voor laten schrij- om de waag velste was. Voor de tweede maal sinds mr. G. C. van der Willigen burgemeester van de Sleutelstad is liet hij als goed .Leienaar' een haring langzaam in het keelgat glijden. Voor één van de vele fotografen, die in opdracht van hun krant van deze jaarlijks terugkerende smulpartij een plaatje moesten schieten, ging het kenne lijk nog niet langzaam genoeg, want op speciaal verzoek van deze fotograaf nam de Leidse burger vader een tweede, zij het halve, ha ring tot zich. Mr. Van der Willigen proefde op dit vroege uur niet alleen de, ditmaal voor het eerst ontzoute, haring, maar ook, evenals vorig jaar, de typische 3 oktober-sfeer, die in deze historische omgeving zo bij zonder tot haar recht komt. Want aan sfeer heeft het op deze regen achtige ochtend in de Waag, waar de feestgave door nijvere (dames)-j handen aan recht geaarde Leide- i naars (en oud-Leidenaars) met ge- I voel voor traditie werd verstrekt, bepaald niet ontbroken. Voor wie geïnteresseerd is in cijfers, er werden op deze 3 oktoberdag dertieneneenhalfduizend haringen en vierduizend broden uitgedeeld. En niet onvermeld mag tenslotte blijven de muzikale medewerking, die het Eerste Leidse Jeugdorkest „De Burcht" aan deze .jaarlijkse uitreiking verleende. Henclenking in Pieterskerk DOOR VERHEVEN HAND GELEID Op historische grond: in 1574 kwam men om God te danken naar de Pieterskerk, werd ook gisteren het ontzet van Leiden herdacht. Ds. Joh. Poort, die in deze dienst voorging, bepaalde zijn zeer talrijk gehoor bij de tekst uit Exodus 14 8B en daaruit de woorden ..Door een verheven hand geleid". De uittocht van het volk Israël uit Egypte, onder leiding van Mozes, is zowel voor Israels volksbestaan als voor Israëls godsdienst, aldus spre ker, het centrale punt. Toch heeft de uittocht in de Bijbel het karakter van voorlopigheid aan zich: zij wordt voortgezet in een geschiedenis van uitgaan en ingaan in herhaling. Pa sen, direct aan de uittocht verbon den, is voor Israël de eeuwen door, tot nu toe, de werkelijkheid van le ven uit de dood. Trekken we van Israëls uittocht een stippellijn naar Leidens ontzet, dan verstaan we dat er een roeping in is en een verantwoordelijkheid. Het Ontzet van 1574 is niet het definitieve, de strijd tegen de Duit sers bijv. zoals gevoerd door Stad en Universiteit, gevolgd door de bevrij ding in het verlengde. Mensen zetten de uittocht voort, maar een verheven hand leidt. Wie het moeilijk vindt de naam van God te verbinden aan geschiedenis en po litiek, kan wellicht deze term over nemen, zo concreet mogelijk. Zo Zekere Elly den Haring ver zorgde gistermiddag voor de ra dio het vrouwenuurtje „Thé i Complet". Daarin werd onder i meer aandacht besteed aan het I feest van Leidens Ontzet. Elly den Haring vertelde tijdens dit programma-onderdeel, dat de Leidenaars op de2e dag traditie getrouw en in groten getale naar de Lakenhal trekken om er de gratis verstrekte haring in ont vangst f» nemen. Elly den Ha ring woont vast niet. in Leiden en zij heeft gisteren beslist geen haring in de Waag gehaald heeft Israël het ervaren op zoek naar de achtergrond der dingen. In de tekst wordt de naam Gods verme den. maar zijn hand heeft de hand in het gebeuren. Een verheven hand is te bespeu ren in de geschiedenis van Leidens Ontzet. Het geloof althans belijdt in deze zin. En de eeuwen daarna ga- van ruimte voor onze uittocht, in wetenschap, techniek en sociale voor zieningen, die we weer in voorlopig heid mogen zien, voetstappen op weg Hy is de waarachtige Bevrijder, die planmatig en doelbewust op zijn Ko- De gevaren en de vijanden van 1574 hebben thans andere namen en gedaanten. De strijd tegen hen is even nodig. De uittocht kan worden voortgezet. Wat de Bijbel zegt over de verheven hand loopt uit op Chris tus' proclamatie: Mij Is gegeven alle macht in hemel en op aarde. Huldebetoon aan grote mannen Geen 3 oktoberfeest zonder taptoe-avond. Van deze stel regel is de vereniging, d-ie dit typisch Leidse feest al sinds 1886 Organiseert, ook dit jaar uitgegaan. Aangezien de derde dag van oktober '66 op een maandag viel werd het huldebe toon aan de nagedachtenis van P. A. van der Werf, Prins Willem van Oranje, Jan van Hout, Jan van der Does en Louis de Boisot twee dagen vóór het grote feest gebracht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 7