„Tussen Keulen en Parijs": raak
in een kleurige roos geschoten
Sinaasappelen
en oorkonde
Boeiende reis door Europa
trok duizenden kijkers
DINSDAG 4 OKTOBER 1968
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 5
OPTOCHT VIEL ALLERWEGEN IN DE SMAAK
De wereld is groot.
Maar ook klein.
We weten ervan mee te praten, sinds in de laatste tijd het z.g. „democratisch
toerisme" hand over hand is toegenomen en het mede door de vakantietoe
slagen ook voor de grote massa mogelijk is geworden, verre landen, hetzij
per vliegtuig, auto, bus, caravan of wat dan ook, in een ogenblik te bereiken.
Een van de vele verworvenheden van de moderne tijd waarvan duizenden
en duizenden dankbaar profiteren!
Vandaar de originele gedachte, die aan de 3 oktober optocht met de aantrekkelijke titel van dit jaar
ten grondslag lag: „Tussen Keulen en Parijs" voerde de kijkersstroom buiten de landsgrenzen, naar
Duitsland, Zwitserland, Spanje, Italië, België en Luxemburg, Oostenrijk en Frankrijk, tot zelfs Turkije
toe. Maar ook het eigen, als 't er op aan komt, toch ook zo geliefde land, met zijn kaasdragers, gilden
en boerenklompen kreeg zijn beurt: bij als het mooie, dat ver weg te zien is, wil niemand graag het
grote goed, dat gelukkig van onszèlf is, vergeten.
bepluimde Luxemburgse boeren en
boerinnen waren bijzonder schilder
achtig.
Turkije
Speciaal de in onze stad wonende
Turken zullen het gewaardeerd heb
ben, dat ook hun land in deze serie
betrokken was. In hoeverre de „Blau
we eigenlijk gouden moskee uit
Istanboel" <1614) aan de realiteit
beantwoordde, kunnen wij niet beoor
delen, maar decoratief was zij beslist.
Sultan Ahmed I zou er zeker graag
zijn godsdienstige plichten in hebben
vervuld.
Een kleurige, fleurige en gevarieer
de optocht: vindingrijk van opzet en
met een rij aantrekkelijke praalwa
gens. Een optocht, die tevens qua
idee, v en uitwerking raak
in de roos schoot! Er wordt wel eens
smalend gezegd: waarom alwéér een
optocht?
Ach: gemakkelijk te zeggen, maar
wie bedenkt een manifestatie, die op
zulk een directe wijze contact legt
met de bevolking en waarbij deze zó
hecht in het „gebeuren" betrokken
wordt? Wie het beter weet, moet het
zeker zeggen. Maar wij persoonlijk
houden 't er vooralsnog maar op.
Reisimpressies
te kust en te keur
Ditmaal een dosis reisimpressies te
kust en te keur, misschien nog spre
kender en doeltreffender dan de
hoogeroemde dia's. Wie zijn reisdag
boek nauwkeurig bijhoudt,, kon er
heel wat bladzijden in herkennen.
Zoals de televisie de wereld in de
huiskamer haalt,, zo haalde deze op
tocht gans Europa binnen de Leidse
veste. Zij deed dat zo illustratief, dat
Duitsland
Als entrée, na de rijdende bestuurs-
format-ies en het vooral na Kerkrade
wereldvermaarde .Kunst en Genoe
gen" dat vaardig en kundig met Con
cordia de afwisselende muzikale om
lijsting introduceerde, het kolossale
Heidelbergervat, symbool van Duiitse
drankllefde (zucht). De Beierse bier-
kapel daarbij in volle glorie! Het is te
hopen, dat de vele vrolijke wijnlusti-
in folkloristische klederdracht na
afloop het gebod „Glaasje op, laat je
rijden" hebben opgevolgd.
Engeland
Engeland, vol traditie en vol stijl
stond met rennen en jagen ln het
centrum. Daar was de aloude en uit
de oorlogsjaren o! zo vertrouwde Big
Ben en een schilderachtige rode
jachtstoet, die niet voor die uit de
Diokensjaren onderdeed. Dat gaat
daar zo maar door in die trant, alsof
men geen weet heeft van alle moder
ne ontwikkeling. Pas op, Engelsen
in jacquet met grijze hoge hoeden
dat ge niet bij de tijd ten achter
blijft!
Zwitserland
Wie Zwitserland zegt, denkt aan de
vrijheidsstrijd van Wilhelm Teil en
de wintersport. Welnu: de eerste was
natuurlijk met zoontje en appel
in levenden lijve aanwezig. Ook de
liefhebber van skieën kon zijn ogen
uitkijken aan die reusachtige ski
springer met al zijn sportieve tra
wanten, gekleed in de allernieuwste
modesnufjes. Dat ook de sinds eeuw
en dag beroemde enorme St. Bern-
hardhond, levensredder in grote stijl,
daarbij aanwezig was, leek in over
eenstemming met alle bergspannin-
gen.
De Spaanse groep met
hier de zuilengalerij van Córdoba
trekt voorbij.
Italië
Italië is minstens even geliefd als
Spanje. Wat de toerist daar allemaal
voorgetoverd wordt
Eén attractie lijkt alle andere weg
te vagen: het is de vermaarde scheve
toren van Pisa, die eenmaal wel om
vallen zal, maar nu nog gelukkig op
de benen staat. Van omvallen was
ook gelukkig bij de daaraan gewijde
praalwagen geen sprake.
Wat nooit omvallen zal, is Shake-
spaere's onvergankelijk toneelstuk
„De koopman van Venetië dat
juist in Eindhoven zijn zoveelste
heropvoering beleefde waaruit alle
figuren met Antonio, Bouwmeesters
onvergetelijke creatie op de voor
grond, zich den volke presenteerden.
België-Luxemburg
België en Luxemburg liggen tegen
woordig onder handbereik, maar
velen vinden die landen niet meer
„ver" genoeg. Ach armen: want ook
daar is wel wat te beleven. Een ere
plaats was gewijd aan de legendari
sche Tyl Uilenspiegel, de Breughe-
liaanse boertjes en boerinnetjes uit
Vlaanderen deden 't nog bést en het
veelgestolen maar altijd weer op z'n
plaats terugkerende Manneke Pis en
het imposante Atomium vormden in
de- groep grote trekpleisters. De
Oostenrijk
Oostenrijk, het operetteland bij uit
nemendheid, toverde de charmante
Biedermeiertijd van 1815 voor het
oog: lieftallige Wienermaderl met
hun parmantige Oostenrijkse en
Hongaarse cavaliers rond het ver
maarde paleis Schönbrunn, met spui
tende fonteinen.
Het eigen land
Snel terug naar het eigen land: het
huidige toerisme staat immers voor
Het eigen land, waar de gilden nog
hoogtij vieren: zij het van de kaas-
dragers uit Alkmaar, of de vendel -
zwaaiers van St. Nicolaas uit Val-
kenswaard. Die toonden hun kunsten
op acrobatische wijze en deden hun
beroemde naam alle eer aan. Dikwijls
een grandioos gezicht!
Dat Volendam in dit geheel paraat
was, is vanzelfsprekend. Want zonder
Volendam en het typisch oud-Hol
landse pierement komt geen Ameri
kaans toerist naar ons land.
Frankrijk
Tenslotte het land van De Gaulle,
die zoveel opschudding in de E.E.G.
oproept. Niettemin een land, dat
nooit valt weg te cijferen. Er zijn
immers de boeren en boerinnen uit
Normandië en Bretagne, er zijn de
Parijse agenten, de trieste clochards,
de artiesten en de verleidelijke modl-
nettes, maar er zijn bovendien de
twee boven alles uittorende attrac
ties: de Eiffeltoren en de opwindende
Moulin Rouge, zonder welke Parijs
voor de toerist géén Parijs zou zijn.
Ook dè,t alles werd zodanig uitge
beeld, dat men het gevoel kreeg, zelf
even naar dit land te zijn overge
plaatst.
Fantasie en durf
Wie nü nog zou twijfelen aan de
gevarieerdheid van dit geheel, is
geen knip voor de neus waard.
Het was een optocht, die de aan
dacht tot het einde toe geboeid vast
hield.
Daarom hulde aan de ontwerpers
en organisatoren.
Zij demonstreerden fantasie en
durf, zij gaven de Leidenaars iets,
waarover zij nog lang kunnen na-
En dat is, ondanks de helaas on
gunstige weersomstandigheden, zeker
het geval geweest!
Met méér zonneschijn zou alles er
echter nog héél anders uitgezien
hebben!
Foto's 3 oktober 1
t
Jan Holvast
De scheve toren van Pisa.
Parijs in de Leidse optocht:
de Eiffeltoren en de Moulin
Rouge.
Rooie Sien
vierde ook
3 oktober
In de Leidse Schouwburg .reci
pieerde gisteren „Rooie Sien". Was
het de 500ste of 1000ste voorstelling,
dat het Amsterdams Volkstoneel tea-
van het Leidse 3 oktober-feeat
gaf? Beppie Noov zette er in elk ge
val wél vaart achter. De bij benade
ring vijfhonderd bezoekers wisselden
naar behoren op haar gezag de gulle
lach met de sentimentele traan en
behoefden, daar de voorstelling al
om 10.10 „lag", zich voor het slot
nummer, het vuurwerk, derhalve niet
te haasten
B. H.
HIJ STAAT SCHEEF
IN ZIJN SCHOENEN
ALS U PAT OOK DOET, KOOPJ
DAN NIEUWE BIJ
B R EESTRAAT 165-167- LEIDEN
Ook het „eigen land" was in
de optocht aamoezig.
Spanje
MANNEKE PIS
Welk land staat tegenwoordig meer
in de reisgunst dan Spanje, ondanks
de Franco-,dictatuur?". Hoe dan ook:
wie er eenmaal geweest is, heeft aan
dit van historie doordrenkte, prach
tige land zfjn hart verpand. De ka
rakteristieke Don Quiohotte en de op
zjjn ezeltje gezeten Sancho Pancho,
met een serie schilderachtige ezeltjes
achter zich, enkele dansgroepen,
waarom Spanje ook beroemd Is en
van de oneindige reeks bezienswaar
digheden de zuilengalerij h» Córdoba
waren uitgekozen als extra attracties
en sloegen terdege in. De dansers en
danseressen waren niet op- en-top
„Spaans", maar zfj deden alle moeite
er op te ljjken. Spaanse muziek zorg
de voor genoeg opwinding.
Met een van fraaie struis
vogelveren voorziene hoed bood
gistermiddag tijdens de traditio
nele receptie in de Doelenkazerne
één van „Les Gilles de la Lou-
vière" de commandant van de
Koksschool, kolonel Th. H. Wes-
sels, een sinaasappeltje aan. Het
was niet het enige „geschenk",
dat de commandant ontving.
Even te voren was hem het ere
lidmaatschap van de Ned. Bond
van Oud-strijders en dragers van
het Mobilisatiekruis aangeboden.
Dit op grond van zijn belangstel
ling en steun aan de activiteiten
van deze Bond.
