Bostik 1
Van nu af aan heet lijm
SCH
BERICHTEN
,de zilveren hamer"
Bostitc
'2vy--
5INSDAG 4 OKTOBER 1968 LEÏDSCH DAGBLAD
1.1»>
lanal oive had de priester op zekere dag
'ereintmoet en hem bij zich thuis ge-
ood. Sindsdien had de priester dik-
Jjls zijn weg omgelegd langs Egge
met Olve van gedachten te wis-
slen. Daarbij ging het soms zo heet
en je, dat ze elkaar bijna in de haren
logen, maar altijd gingen ze als
oede vrienden uiteen. Als Sigrid tijd
'"!ad, vond ze het prettig bij hen te
omen zitten en naar hun gesprek
en te luisteren, hoewel ze er niet
eel van begreep. Soms vroeg ze er
iter Olve nog wel naar. Deze avond
.ing het gesprek echter over andere
aken dan het christendom of het
eloof aan god
Jarl Svein vertelde, wat hij had
ehoord over Olav, een zoon van
llarald Grenske van Vestfold, welke
latste indertijd in het Zweedse rijk
p de brandstapel ter dood gebracht
-as op bevel van Sigrid Storraade.
Werd jouw vader niet tegelijk
iet hem ter dood gebracht? Met
eze vraag aan Tore onderbrak de
irl zijn verhaal.
Inderdaad, was het antwoord,
V mijn vader en nog verscheidene
aderen. En dat alleen, omdat Ha-
ild Grenske zo'n verwaande kerel
as, die weigerde SigridS afwijzing
aanvaarden, toen hij haar ten hu
welijk vroeg. Er waren heel wat
lensen, die hem rieden weg te gaan,
»en ze zijn aanzoek geweigerd had.
lij was bovendien al getrouwd. Er
erd beweerd, dat hij zijn vrouw
ilde wegzenden ten gunste van
igrid.
Ik heb mij laten vertellen, dat
ie zoon van Harald van de zomer
jichtig heeft huisgehouden in Enge-
md, zei de jarl.
Heb je daarvan wat gehoord in
jublin? vroeg hij. Tore antwoordde,
at Olav een verbond gesloten had
jet Torkiell Höve. Samen met hem
ji ander vikings was hij naar Enge-
ind getogen om wraak te nemen
p de Engelse koning Adalrad voor
p moord op Torkjells broer. Ze
adden geroofd en geplunderd langs
i kusten, waar de bevolking niet
an zins was hen te betalen om met
ast gelaten te worden. En later
Jftdden ze hun winterkwartier aan
-e rivier de Theems betrokken; de
lensen in die streek zouden bepaald
,'einig rust kennen.
Ze zouden de Engelsen geen
>-lechte dienst bewijzen door hen van
l v^e koning af te helpen, meende de
]rl. Een ongeschikter heerser heb
mijn leven niet gezien.
•ch ben ik van mening, dat Tork-
ill niet te veel moet vertrouwen op
beloften van Olav Haraldsson,
|>rak Olve nadenkend. Ze zijn
|et te vertrouwen, die nakomelin-
het geslacht Harfagre. En
i die Olav evenzeer op macht be-
als zijn voorvaderen, kon het
og wel eens gebeuren, dat hij daar
a Engeland bleef zitten,
j— Hij lijkt in ieder geval in zoverre
•p zijn voorvaderen, dat hij een moe-
ig en slim man is, zei Tore. Naar
s 'at ik in Engeland over hem hoorde,
'eeft hij duidelijk bewezen een ge-
oren aanvoerder te zijn. Het
omt me voor, dat die man in meer
an één opzicht op een andere Olav
jkt, hernam jarl Svein. Het zou
ie niets verbazen als ook wij hier
1 de toekomst meer over Olav Ha-
aldsson horen.
In uiterlijk en bouw doet hij
a elk geval aan die andere denken,
Vfttwoordde Tore.
yj— Ze zeggen, dat hij zoveel plaats
p een bank inneemt, als hij gaat
Itten, dat hij Olav de Dikke ge-
oemd wordt. Hij heeft een breed
ezicht en ruig rood haar. Om
te horen een bijzonder geschikt
roonpretendent, kwam het lakoniek
an Guttorm, die mee aanzat.
Allen lachten, maar Olves gelaat
;ond direct weer ernstig. Volgens
aij is de dag niet ver meer, dat wij
ns niet zo vrolijk om hem maken.
Iet is wel zaak de hoofdmannen
lier in het land bij elkaar te krijgen,
raarschuwde hij.
Er wordt altijd op gehamerd
loor de koningen, dat Noorwegen
en eigen rijk moet zijn, sprak jarl
Svein nadenkend, en als ze het
volk dan op hun hand hebben ge
kregen, onderdrukken ze het. Hier in
de streek van Trondheim zijn we
sinds lang op goede voet met de
Zweden. We drijven veel handel met
hen. Volgens mijn mening kunnen
we beter ons zelf besturen, met een
koning in het buitenland, dan dat
we hier een eigen koning hebben, die
ons het vel over de oren stroopt.
De macht behoorde bij de volks
vergadering en de jury te liggen,
vond Olve, en niet bij één enkele
man. Zo gaat het op IJsland ook.
Het zou ook nooit dezelfde man
moeten zijn, die de wetten voor
schreef en ernaar oordeelde.
Meen je dat? onderbrak Tore
hem.
Jazeker, antwoordde Olve heel
beslist, want een dergelijk iemand
is immers al te gauw geneigd zich
zelf boven de wet te plaatsen en
daarmee is de weg tot wetteloosheid
gebaand. Maar je kijkt alsof iemand
je wil bijten ben jij soms gewenc
zelf recht en wet voor te schrijven,
daarginds op Bjarköy en omgeving?
Eigenlijk wel, maar daarom
handel ik nog niet in strijd met de
wet, protesteerde Sigrid's broer.
Wil je een eerlijke mening? Tore
knikte.
Het kwam me onlangs voor, dat
je het recht in eigen handen had
genomen, zei Olve. Het geeft toch
geen pas, dat een man zijn eigen
dochter, namelijk jouw vriendin
Rannveig, moet afranselen om van
jou een boete los te krijgen, die hem
wettelijk toekomt.
Je weet toch, dat ik van plan
ben dat onrecht te herstellen, ver
dedigde Tore zich geprikkeld. Wij
hebben hier in Trondheim een ge
schikte regel, zei Olve, volgens
welke iedereen verantwoording af
moet leggen voor het districtsgerecht
en eventueel later voor de jury van
de rechtbank in Frosta. En de edel
lieden hebben het recht van iedere
man geëerbiedigd, dat verzeker ik je.
Het volk heeft zijn wetten zijn
rechtspraak gekregen en bovendien
de vrijheid om de goden te aanbid
den, die het zelf verkiest. Ik voor
mij verlang heel weinig naar het juk
van een nieuwe telg van het Har-
fagre-geslacht, en jij, Tore?
Maar Tore bracht het gesprek op
een ander onderwerp.
De jarl had het over de handel,
begon hij. Deze zomer is de op
merking gemaakt, dat er steeds min
der verdienste in de vikingtochten
gaat zitten. Engeland is zo verarmd,
het loont de moeite niet meer, zich
daar te gaan verrijken. Langs de
kust van Walland (N.W. Frankrijk)
zitten Noormannen onder de herto
gen van Normandië en van de zo
mer werden we in Ierland op zo'n
ware ontvangst onthaald door de
mannen van koning Brian, dat de
lust tot een nieuw bezoek ons voor
lopig is vergaan. We kwamen ten
slotte tot het inzicht, dat er meer
te verdienen is met handel drijven.
En daarom kan ik je één ding ver
tellen; het eerstvolgende schip, dat
ik laat bouwen, zal een handelsschip
zijn, een flink groot ook, waarmee ik
handel ga drijven met het buiten
land.
Waar wil je dat schit laten
bouwen? vroeg Svein belangstellend.
(Wordt vervolgd)
POSTSPAARBANK
RENTE TOT
ZO BOEIEND IS NU
Waar ligt de sleutel tot de
moord op president
Kennedy?
Amsterdamse jongen van zes
tien jaar is jongste grootmeester
dammen uit de geschiedenis:
onthoudt feilloos de ongeveer
1600. zetten uit een toernooi.
Nog één stootje en hij is provo.
De man met de gouden tanden,
die de volgende week vjjf hon
den gaat afranselen met een
ijslolly, vindt dat iedereen moet
komen, omdat het hoogst be
langrijk is.
Wat betekent dat blauwe
bord met de mysterieuse
aanduiding
op de snelwegen?
Een gaatje in het hoofd een
elektrisch draadje er in. Pijn?
Druk op de knop.Weg pijn!
DIT IS GEEN DWAAS GRAP
JE, maar een serieus opzienba
rend artikel overeen Amerikaan
se medische, wetenschappelijke
vinding!
Lief en leed van de moeders der
zwarte kindertjes in Afrika (1e
van een serie): een biertje
voor een slippertje.
maar er staat nog véél meer in
dan deze kleine greep uit de in
houd van deze week! Panorama
is overal verkrijgbaar voor 55
cent. Verstandige mensen ne
men een abonnement. Dan kost
die schatkamer van ontspanning,
boeiende lectuur en talloze kleu
renfoto's maar 45 cent per week.
Een briefkaart aan Panorama-
Haarlem met uw naam en adres
maakt u abonnee.
Nieuwe uitgaven
Jacques Perk,
ichuldlgde hoogachting, door
R. Rubinstein.
Bijt u maar, door Jos Kroeze.
Dé menselijke natuur, door G. Bak
ker.
Tempel en kruis, door H. Marsman.
Proza: Tineke; De adem van Mars;
Snippens, door Leo Vroman. Uitg.: Em,
Querldo. Amsterdam,
Het einde van het conventionele
christendom, door dr. W. H. van de
Pol. Uitg.: J. J. Romen Zonen.
rollen tot hollen, speelse gToel
veg: *-*- J
O.
sterdam.
Sirenezang, door D. Beaty.
Proefvlucht, door D. Beaty.
Zwerver in de sneeuw, door R. Gary.
Het geduld van Maigret. door G. Si-
Mysterie op Mallorea, door Havank
n Terpstra.
i labbekak, door i
Wie de schoen past wordt vermoord.
PANDA EN DE MEESTER KRISTAL KIJKER
3890. Panda was zeer onder de indruk gekomen van Joris'
voorspellende gaven. Hij beloofde zichzelf dat hij voortaan beter
naar zijn werkgever zou luisteren en precies doen wat die hem
vroeg. Toen de bel ging, haastte hij zich dan ook naar de voordeur
om open te doen.
„Waarschijnlijk een nieuwe raadzoekende!" sprak de kristal
kijker, terwijl hij zich terugtrok in zijn spreekkamer. ,,Mijn faam
spreidt zich! Denk eraan baaske, dat ge vriendelijk en voorkomend
zijt! Laat onze roem U niet naar het hoofd stijgen!"
Maar Panda had niet veel gelegenheid om aardig en netjes te zijn.
Zodra hij de deur ontsloten had, draafde een gezette heer naar bin
nen, die koortsachtig rondkeek.
„Waar is de Ster van Puthra-Puthra?" riep de vreemdeling uit.
„Ik moet hem dringend spreken! Het is van het grootste belang
Spoed!" Zo sprekende spoedde de heer zich naar het aangrenzende
vertrek en rukte de deur open.
„Aha!" kreet hij, Meneer Puthra-Puthra! Ik moet Uw advies
hebben over een top-geheime kwestie! Laat niemand ons kunnen
afluisteren!"
RECHTER TIE EN HET GEHEIM VAN DE WIEROOKKLOK
27. Aangekomen bij het gerechtsgebouw brengt Rechter Tie de
schilder naar een rustige ontvangkamer bij de voorhof en zegt:
„Hier kunnen we rustig praten, gaat u zitten. Zoudt u me dat brief
je van mevrouw Ho willen laten zien?" „Dat kan helaas niet", zegt
Fung, „ik heb het vernietigd, zoals ze me in de brief uitdrukkelijk
vroeg". „Was het de gewoonte, dat ze u briefjes liet bezorgen door
straatjongens?" informeert de Rechter. „Nee, gewoonlijk liet ze de
boodschap altijd afgeven door haar kamenier''is het antwoord.
„Het was ook de eerste keer, dat ze me vroeg het briefje te ver
branden." „En wat gebeurde er toen u samen in het prieel was?"
„Ik ben helemaal niet binnen geweest. Edelachtbare", roept Fung
uit. ,,Ik heb wel tien keer op de tuinpoort geklopt, maar niemand
deed open. Toen heb ik nog wat rondgedrenteld, en tenslotte ben ik
naar huis gegaan". Fung wordt onderbroken door een hoestbui, die
hij probeert te smoren in een papieren zakdoek. Als de aanval
voorbij is, kijkt hij onverschillig naar de bloedvlekken op de zak
doek en zegt: „U ziet dat ik ernstig ziek ben. Waarom zou ik een
moord hebben willen plegen? Ik was niet jaloers op haar man. Ho
hield van haar, al ivas hij een saaie kerel. Onze verhouding lag op
een heel ander vlak. Maar ik moet toegeven dat ik geen idee heb
wie haar wel kan hebben vermoord".
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
636. Het trof wel heel ongelukkig, dat Brams ontvluchting niet
lang onopgemerkt zou blijven. Toevallig liep hij net in de straat,
waar de beroemde doedelzakspeler MacDoodle en de waard van het
hotel wat napraatten over de opwinding van die nacht.
„Ik had 'm meteeen al in de gaten, die Bram Fok," zei de waard.
„Toen hij zijn naam in het gastenboek schreef, dacht ik: „Dat zou
best eens een schurk kunnen zijn". Ach, als je zolangin het vak zit
als ik dan herken je die lieden op een mijl afstand."
Hij groettte verstrooid naar de overkant waar een zeeman voorbij
ging, eer hij vervolgde: „Tja, één oogopslag is voor mij voldoende
om „Maar dat is Bram Fok", riep MacDoodle. ,fHij is ontsnapt.
Alarm hem achterna je huis uitSchot op, Schieten. Ik
bedoel: schiet op, Schotten".
In zijn verwarring haalde hij alle woorden door elkaar. En dat
gaf Bram een kans om een kleine voorsprong te nemen door via een
poortje een smalle steeg binnen te vluchten. Maar de waard en
MacDoodle renden hem al achterna.
1.1.15
Bostik 1, de nieuwe Engelse
superlijm in extra grote tube. Voor al uw karweitjes.
