„de zilveren hamer"
lAANDAO 12 SEPTEMBER 1966LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 1T
dagelijks vervolgverhaal
DU het noorc
vertaald door
S. T. v. d. Noüe-
Oomkem
door Vera Hendriksen
En deze keer verwisselde d« arm
band Inderdaad van eigenaar.
Allen, die ln de hoeve thuishoorden,
werden naar de grote hal geroepen,
waar Clves zoon aan hem getoond
zou worden. Daar moest hij, naar
oud gebruik, beslissen of hij het kind
als het zijne erkende, en of hij het
wilde behouden.
Sigrid begreep, dat Olve thuis ge
komen moest zijn, omdat de dienst
boden haar de sleutels van de provi
siekasten en linnenkasten kwamen
vragen. Eindelijk kwamen ze de jon
gen halen. Het waren Ragnhil en een
der dienstmeisjes. Bulten de hal kon
Sigrid Olves mannen horen praten.
Het was opeens zo leeg en vreemd,
toen het kleintjé weg was. Ze kon zich
niet voorstellen, dat ze hem pas twee
dagen had, zozeer was hl) el deel van
haar leven geworden. En nu zou Ol
ve zijn rechten op zijn zoon doen gel
den. Olve, die al die tijd, dat ze het
kind verwachtte, zich nauwelijks om
hem bekommerd had, zou voortaan
het recht hebben, over leven en dood
van haar zoon te beslissen.
Ze moest aan Tora denken. Zo
hadden ze haar eens dat arme kleine
wezentje ontnomen, ze hadden het uit
haar armen weggehaald en het nooit
meer teruggebracht. Neen, dacht ze.
zl) zelf kon zich gelukkig prijzen. Zij
kon erop vertrouwen, dat Olve het
kind als het zijne zou aanvaarden
en hem een naam geven, en dat zij
hem weer terug zou krijgen in haar
armen.
Haar hond, Fenrlr, kwam aanlo
pen en ging bij haar bed zitten om
gestreeld te worden. Dan sprong hij
op het voeteneind, waar hij zich be
haaglijk oprolde. Het was prettig, zo
iets warms, levends bij zich te voelen.
De hond had dikwijls zo bij haar ge
legen in deze laatste maanden, waar
in ze zowel alleen was. Ze lag nu
met het gezicht naar de muur ge
keerd, waar Guttorms grote mes in
een der tafels vastgestoken stond. Ze
wist zich niet te herinneren, hoe het
daar gekomen was, maar het had er
gestaan, sinds ze wakker geworden
was. Het gaf haar een prettig, veilig
gevoel, het daar te weten, want ze
wist, dat het de boze geesten verjoeg.
En met die gedachte sliep ze in.
De hal was met fakkels verlicht en
de muren waren in allerijl met
wandkleden behangen. Olve was in
de hoge zetel gezeten. Hij droeg de
prachtige met goud doorstikte man
tel die hij ook op zijn bruiloft ge
dragen had en in het schijnsel van
de fakkels schitterde het kostbare ge
steente, dat zijn zwaard en gevest
sierde.
(Wordt vervolgd)
Sportsplinters
Tijdens revanches van de we
reldkampioenschappen wielrennen in
München is de Nederlandse prof
stayer Jaap Oudkerk zaterdagavond
derde geworden.
1. Rudolph (W. Did.) 9 pnt., 2.
Proost (Belg.) 7 pnt.; 3. Jaap Oud-
kerk (Ned.) 6 pnt.; 4. Timoner (Sp.)
4 pnt.
De Westduitse atleet Harald
Norpoth heeft zaterdag in Hagen
(West Did.) het wereldrecord op de
2.000 meter verbeterd. Norpoth liep
de afstand in 4 min. 57,8 sec. en ver
beterde daarmee het oude record,
dat sinds 8 september 1965 met
5.01.2 op naam stond van de Tsjech
Josef Odlozil, met 3,4 sec.
Zweden heeft de in Brands
Hatch gehouden motorcross in de
250 cc.-klasse om de prijs der Na
ties gewonnen. Ofschoon de Brit
Brian Goss op Husqvarna beide
Springtitel
voor Josje Ernst
De Larense amazone Josje Ernst
heeft met het paard JBlmcky" het na
tionale kampioenschap bij de spring
ruiters, dat dit weekeinde in de ma
nege in het Amsterdamse Bos werd
gehouden, veroverd. Titelverdediger
Jan Maathuis eindigde nu met Flie-
gette op de gedeelde vierde plaats.
Eindklassement: 1. en kampioene
van Nederland: Josje Ernst met
Blacky 79 pnt; 2. Harrie Wouters van
den Oudenweyer met Erbacht 78 5 8
pnt., 3. Anton Ebben met Nabab 71
pnt., 4. en 5. Lance Huet met Medra-
no en Jan Maathuis met Fliegette elk
70 Va pnt.
SVL BEGINT
MET VERLIES
Wat in Jaren niet is voorgekomen
bij SVL, een nederlaag In de eerate
competitiewedstrijd, gebeurde giste
ren op Roomburg. Snelwiek uit Rot
terdam bleef met ruime cijfers mees
ter van het handbal terrein: 18—12.
Vanaf het beginsignaal namen de
gasten het heft in handen. Hun sterk
switchende voorhoede sneed met
verbluffend gemak door de anders
toch zo solide roodwitte defensie. Met
de rust leidden de gasten met 83.
Na de hervatting werd het verzet
van Walter Gortz cs. beter, maar de
fensief bleef SVL kwetsbaar. Het
kardinale verschil tussen Snelwiek,
vorige competitie tweemaal door de
roodwitten bedwongen!, en SVL was
dat de Rotterdammers steeds ln be
weging waren en de bal nim
mer brachten. Daarmede kregen
zy in hun aanvallen een tempo dat
de SVL-verdedigers steeds weer deed
mistasten. Technisch zijn Walter
Gortz cs. heus wel in staat om Snel
wiek te kloppen, maar dan zal de
instelling toch anders dienen te wor
den.
De SVL-doelpunten werden ge
maakt door Walter Gortz (5), Kees
Lucas (2), George Tlesema, Theo
Zwartjes (2), Hans Kagie en Frank
Bonte.
Verdere uitslagen: SVL 2West-
landia 2, 610, SVL (dames)Olym-
pia 2, 95, SVL (junioren)Rohda
9—5. De eerste overwinning in een
uitstekend gespeelde wedstryd.
Tsjechen winnen
wereldtitel
volleybal
Tsjecho Slowakye heeft in Praag
het toernooi om de wereldtitelvolley-
bai gewonnen. De Tsjechen, die nog
ongeslagen waren, wonnen met 3—1
van Oost-Duitsland, waardoor zy
onbereikbaar werden voor de andere
finalisten. Roemenië eindigde op de
tweede, Rusland op de derde plaats.
Nederland heeft het toernooi be
sloten met een verrassende 3—2
overwinning op Brazilië, een resul
taat waardoor onze landgenoten zich
opnieuw het sterkste land van West-
Europa hebben getoond. In de eind
stand delen zy de elfde plaats met
de Verenigde Staten.
manches won, kwamen de Zweden
onder aanvoering van Torsten Hall
man als team tot de beste presta
ties. Nederland werd zesde.
Op Te Werve in Ryswyk zyn
zondag invitatie-floretwedstryden ge
houden. By de heren won H. ter
Weer met 4 gew. partyen, gevolgd
door H. Sauerbier (3 gew. part.), R.
Engelbracht (3 gew. part.ï en R. van
Asselt (2 gew. part.). Lenie Kok-
kes werd ongeslagen winnares by de
dames. Tweede werd Nina Noorder-
meer.
LTes gezicht vertrok maar hy
tji de armband terug en deed die
Cgend weer om. Hy moest iets
jplikken voordat hy een antwoord
Ije windt er geen doekjes om,
je over myn gedrag denkt. Gut-
n gaf geen antwoord en Olve ver-
rde op vastere toon Als het niet
I dat ik tot dezelfde gedachten
Jij gekomen was, zou ik deze
v met het zwaard hebben be-
'fot Ik kan Je echter wel zeggen,
ik een dergeiyke belediging van
q enkele andere man geduld zou
ben, om het even of hy geiyk
Sof niet.
ijn ogen versmalden zich en er
feiets dreigends in zijn stem, toen
Speens uitviel:
iHoe komt het eigeniyk, dat jy
jlgrids toestand zo aantrekt, dat
#r my mee tot een tweekamp
aagt, Guttorm? En hoe verklaar
jy juist bij de haven
;y in het water sprong?
ademde hoorbaar en zijn
zijn zwaard, maar
zich.
soms vergeten, Olve, zei
dat wy samen op
en op eikaars broeder-
i, toen wy nog te jong
i zwaard te tillen? Heb
woord van trouw aan
it bloed, dat ons
zweer ik Je: de
die ik voor je vrouw
nog een kind is, voel, is
broederliefde. En je weet
wat ze voor Ragnhild gedaan
ontspande zich en stak Gut-
e hand toe. Deze zeiSigrid
haar kind te wereld zonder
te geven, Olve. De andere
waren er onder de in-
van. Zo iets hebben ze nog
meegemaakt.
keek op, maar zei niets. Even
hy uit: Ik ben van
Khadya weg te zenden naar
eigen land. Zeg Guttorm, jy
er nogal slag van, met vrou-
te gaan, zou het niet iets voor
haar op een schip te zet-
zorgen, dat ze goed en wel
keek, of hy zyn oren
geloven,
je werkeiyk van plan een
en bemanning te gebruiken
vrouwspersoon weg te stu-
je hebt me indertyd zelf
dat je haar nooit gevraagd
je mee te gaan
is goed, dat er tenminste
hier op de hoeve is, die
zijn mening durft uit te
lachte Olve, maar als jy
weet, wat ik niet moet doen,
dan liever een betere op'"
PANDA EN DE MEESTER KRISTAL KIJKER
20—90. Panda liep peinzend weg van de wasmachine-fabriek,
zonder dat hij merkte dat de eigenaar daarvan hem ivoedend ach
terop kwam.
,Jk snap Joris niet!" mompelde hij. „Waarom moest ik bananen
gaan eten voor de ingang van dat gebouw? Niet, dat ze niet lekker
waren! Maar ik had toch liever een echte broodmaaltijd gehad! En
waarom moest ik die bananenschillen achterlaten? Ik heb gehoord
dat die dingen erg glad zijn! Stel je voor dat er iemand over uit
gleed!" Dat was precies wat achter zijn rug gebeurde. De fabrieks
directeur had in zijn drift niet uitgekeken waar hij liep, en de
gladde fruitresten brachten hem lelijk ten val.
Terwijl Panda aarzelend de pas inhield, werd de beklagenswaar
dige reeds haastig in een toegeschoten ziekenauto gedragen en weg
gevoerd om beplakt te worden met pleisters.
„Ik denk dat ik die schillen toch maar ga oprapen!" prevelde
Panda die dat niet gezien had. Joris heeft wel gezegd dat ik ze
moest laten liggen maar stel je voor dat iemand zich bezeerde.
Nee, dat zou niet leuk zijn! Ik ga ze weghalen!"
RECHTER TIE EN HET GEHEIM VAN DE WIEROOKKLOK
9. „Dat is interessant"denkt Rechter Tie bij zichzelf, „die uit
gekookte reder Hwa Min heeft geprobeerd Ho om te kopen, maar
zijn poging mislukte." „Vertel eens", vraagt hij de huismeester,
„met wie heeft mevrouw Ho hier eigenlijk thee gedronken, en hoe
laat?" ,Jk meen dat mijn meester een kopje met haar heeft ge
dronken voor hij naar het gerechtsgebouw ging, maar u kunt het
beter aan de kamenier vragen", zegt de huismeester. Op dit mo
ment komt lijkschouwer Wang naar de Rechter toe en zegt zacht:
„Er is iets dat mij niet bevalt, Edelachtbare, „maar ik zou het u
graag onder vier ogen vertellen". „Wilt u dan even de kamenier
gaan halen, huismeester?" zegt Rechter Tie, „ik wil haar ook graag
een paar vragen stellen". Als de huismeester vertrokken is volgt
Rechter Tie de lijkschouwer naar de rustbank, ivaarop het lichaam
van mevrouw Ho is neergelegd. ,,Ziet u, zegt Wang. dit lijkt een
eenvoudig geval van zelfmoord, maar er is één punt dat mij zorgen
baart. Ik kan het natuurlijk mis hebben, maar „Kom ter zake.
meneer Wang", zegt de Rechter, „wat hebt u voor vreemds ontdekt?
Laat maar aan mij over om te beoordelen of het belangrijk is. Het
is uw werk om mij op alles opmerkzaam te maken".
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE rOK
618. Eerder nog, dan Bram dacht, begonnen de moeilijkheden op
zijn gevaarlijke tocht. De kinderen waren al hoopvol gaan zingen:
„We zijn er bijna, we zijn er bijna toen Bram hen met de
hand tegenhield.
Vlak langs de rots was een deel van de smalle richel, waarlangs
zij zich schuifelend voortbewogen, weggeslagen. De kinderen zaten
meteen in zak en as, maar Bram liet zich door zo'n tegenslag niet
ontmoedigen.
Met verbijsterende dapperheid liet hij zich voorover vallen, tot
dat zijn handen de richel raakten en zijn lichaam een doorbuigende
brug vormde. Karo liep er als eerste voorzichtig overheen. ,JEn
hiermee", zei h\J, „verklaar ik deze brug voor geopend
Bram moest er om lachen, maar die glimlach vertrok tot een
pijnlijke grimas, toen de kinderen achter Karo aankwamen en zijn
hoofd als afzet voor de laatste stap gebruikten. Vooral het Eskimo
meisje had plompe voeten, die behoorlijk aankwamen.
Erger was nog, dat Bram niet goed wist hoe hij zelf aan de andere
kant moest komen.
torm krabde zich het hoofd.
Sou er niet een man hier te
IQi zyn, die haar wil trouwen?
H hy voorzichtig. Met een
V) uit het zuiden, dat jarenlang
liefje is geweest en dat boven-
jnvruchtbaar is!
15ou de boer op Saurshaug niets
f I Ik herinner me, hoe hy twee
I Ijeleden by de joelfeesten naar
zat te likkebaarden. Hy heeft
volwassen zoons en me dunkt,
1 op zyn oude dag werkeiyk niet
kleine kinderen verlangen.
Daar zeg Je wat, stemde Olve
ze heeft me zelf van de win-
ezegd, dat ze liever dood was
als verstoten vrouw naar haar
teland terug te keren. Ik zal er
denken. Maar nu is het hoog
dat ik myn zoon ga bekyken.
wyi hy opstond, zei hy, als ter-
- Ben je misschien van ge
ien veranderd, wat die armband
tt, Guttorm?
