r N „de zilveren hamer" Kennedy steunt Johnson K belegik interlinie A. LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 18 dagelijks vervolgverhaal i door Vera Hendriksen Uit het noors vertaald door S. T. v. d. Nolle- ADVERTENTIE 23> Op Tora's opmerking, dat ze ren verkwistte, had ze geantwoord, ;e het haar hele leven zonder Ie bemoeizucht van een schoonmoe der had kunnen stellen en da u ook niet nodig had, dat het >ovendien haar eigen, van Bjarköy meegenomen garen was, waarmee ze ner weefde. Tora was niet gewend, tegenge- proken te worden en een ogenblik eek het, alsof ze verontwaardigd vereind wilde komen. Ze liet zich net een woedende hoofdbeweging vter in haar zetel terugzakken en e uitdrukking op haar gelaat voor- ptlde niet veel goeds voor Sigrid. Sigrid trok er zich niets van aan. teel slechter dan ze al was, kon de erbouding tussen haar schoonmoe- 5 haarzelf toch niet worden en e tyd was voorbij, dat ze om Olves 11 op goede voet met de oude ver- ingde te staan. was dan ook niet Tora, met rie haar gedachten zich bezig hiel en, wanneer ze in de ijskoude win- eravonden alleen op het erf stond kijken. Dan tuurde ze naar het loorderlicht, dat hoog boven de top- en der bomen uit opglansde en ze liïterde naar het wolvegehuil, dat it de bossen tot haar doordrong. Ze herinnerde zich, hoe ze thuis op Jjarköy naar het noorderlicht had than kijken grillig vlammend te en een zwarte winterhemel een ronderlijk, vervoerend schouwspel. Ze dacht aan Olve. En het was aar alsof het langgerekte, naar- eestige gejank van de wolven uiting if een een diep, geheim verdriet, it aan haar eigen ziel knaagde. Er moest iets gebeurd zijn tijdens e offerfeesten in Maerin. Wat het as, had ze niet kunnen ontdekken, laar sinds die tijd was alles anders •worden tussen haar en Olve. Ze ad ook gemerkt, dat de dienstbo- en ergens over praatten met elkaar. Is zij plotseling binnenkwam zwe- ;n ze met betrapte gezichten. Haar eerste gedachte was, dat ze ts verkeerds gedaan moest hebben denkend aan Tores raad, altijd jen en eerlijk te zijn, vroeg ze Olve de man af, of zij zijn ontevre- inheid had opgewekt door het een ander. Maar hij had haar kort en vrij ors afgescheept. Een kind als zij, iets toch niet begrijpen. Hy as ook weinig thuis tegenwoordig, ij was veel op jacht en ovemacht- in naburige hoeven, die ook jn eigendom waren. De keren, dat Hoe is het ontstaan? 2 Dit woord: RIB 5 Woorden die verwant zijn met r ons woord rib vindt men in vele r talen. Het Duits heeft Rippe, het Engels rib, het Zweeds rev, het Russisch rebro. Men brengt het X. woord in verband met het Griekse werkwoord e-ref-ein dat c betekent: bedekken, van een dak X voorzien en redeneert dan dat de ribben die naam gekregen hebben, omdat ze dienst doen als de bedekking of het dak van de borstholte. Het Duits kent ook nog het woord Gerippe dat zowel betekent; de ribben te zamen als: het geraamte, het skelet. Stof die bestaat uit naast g elkaar liggende strepen of rib- t" ben, noemt men ribbetjesgoed of rips. Vooral ripsfluweel is be- g kend. Een oude zegswijze luidt: „Zijn rib is het beste been zijns lichaam." Daar betekent rib: rv. vrouw (zie Gen. 2:21). §og>&§QmttQg>&so§&PSoê>!P2^ ze samen waren, bemoeide hy zich weinig met haar en in bed behan delde hy haar ruw en liefdeloos. Menige avond had ze zich in slaap gehuild, omdat het verdriet en het verlangen haar te veel werden en 's ochtends ontwaakte ze met een zwaar hart. En dan was het kind er nog, Ol ves kind. Soms weet ze al haar ver driet en eenzaamheid aan het on schuldige wezentje, dat ze by zich droeg. Olve was immers zo veran derd, sinds ze hem de komst van het kina had aangekondigd. En ten slot te kwam het zover met haar, dat ze het, kind haatte, voordat het nog ter wereld gekomen was. Olves zoon, dacht ze bitter. Want hy wilde een hebben, en die zou hy wel kry- gen ook, volgens Sigurds voorspel ling. Ze begreep nu, dat slechts de be geerte naar een zoon Olve tot een huwelyk gedreven had. Om haar haa hy zich weinig bekommerd en nu hy ging krygen, wat hy wilde hebben, had hy haar niet meer no- aig Maar waarom dan, zo bleef ze wanhopig afvragen, waarom was hy zo lief voor haar geweest, om had hy al die tedere dingen gezegd, waardoor ze dol op hem ge worden was? Tenslotte had Sibrid troost gevon- :n by haar weefgetouw en onder haar handen kwamen kleurige af beeldingen uit de goden- en helden wereld tot stand: slechts daar, waar de vreemd verdwrongen dierfiguren tussen de voorstelling opdoken, viel iets te raden van de stryd, die zich in haar binnenste afspeelde. Haar werk werd zeer bewonderd, Sigrid had dikwyls toeschouwers, anneer ze bezig was. Maar het raakte haar niet. Het enige, waar naar ze verlangde, was een pryzend d van Olve, maar het kwam niet. Na Joel zou er weer een offerfeest gehouden worden in Maerin, het midwinter-offerfeest 12 januari ditmaal besliste Olve, zonder er Sigrid zelf in te kennen, dat zy thuis ■est biyven. fora ging ook niet. Er zou een gastmaal worden aangericht op Egge, afloop van de offerfeesten. Jarl Svein en zyn gezin behoorden tot genodigden en Tora wilde thuis biyven om toezicht te houden op de /orbereidingen van het feest. Sigrid had de Jarl nog niet eerder ontmoet, maar hy viel meteen by haar in de smaak. Iets in zyn voor- ;n met de brede, vertrouwen wekkende schouders deed haar aan haor broer Tore denken, hoewel ze uiteriyk volstrekt niet op elkaar le ken. Holmfrid informeerde direct hoe Ragnhild en haar kleine het maak- en ze merkte op, dat Sigrid er slecht uitzag. Als je er behoefte aan hebt eens met iemand te praten, ben Je altijd welkom op Steinkjer, Sigrid, ie hartelyk. (Wordt vervolgd) ?'.V C I G A R ci'SE: ::j~' :rr:rssawS! ,3y de verkiezingen van 1968 zal ik d£ kandidatuur van president Johnson en vice-president Humphrey steunen, zo heeft senator Robert Kennedy gisteren op een persconfe rentie in Washington verklaard. Kennedy wilde verder niets zeggen over zyn eigen politieke toekomst. Zoals bekend heeft Richard Nixon, voormalig vice-president van de V.S., kortgeleden als zyn mening te ken nen gegeven, dat Johnson, als hy by de verkiezingen in 1968 zal komen te staan tegenover een krachtige Repu blikeinse tegenstander, Robert Ken nedy als kandidaat voor het vice- presidentschap zou kunnen nemen in plaats van Hubert Humphrey. Britse politie looft f 10.000 uit over Roberts Scotland Yard heeft een beloning van tienduizend gulden uitgeloofd voor inlichtingen die leiden tot de arrestatie van Harry Roberts, een van de vermoedelyke moordenaars van drie politiemannen, die nog voortvluchtig is. Het is voor de eerste maal dat Scotland Yard hiertoe overgaat. Tot dusver werden belonin gen uitgeloofd door benadeelde par- culieren. ADVERTENTIE T X ^TJONAAf BkLtG PANDA EN DE MEESTER KRISTAL KIJKER 1290. De winkelier wendde zich verbijsterd tot Joris Goed- bloed, terwijl zijn gelaat zich langzaam rood kleurde. „U zei dat deze eerste-klas jas een schenking van mij aan U is?" vroeg hij geschokt. „Oh neen!" sprak de kristal-kijker. „In het geheel niet! U zult duur betalen voor deze jas! Ik zie moeilijkheden voor Uw winkel! Zij naderen met rasse schreden!" „Dat gaat te ver!" riep de ander. „Godefridus heb je genoteerd wat meneer hier zei? Welnu trek hem dan onze jas uit en werp hem de straat op!" Helaas zuchtte Joris verdrietig, terwijl hij op de winkel ingang wees. Alweer komt mijn voorspelling uit. Uw problemen komen reeds naar binnen!" En zo was het. Een kleine menigte drong het magazijn binnen, toen het bekend werd dat de Puthra-Puthra-dienaar, waarover zo veel in de krant was geschreven, zich daar bevond. JJaar is hij?" riep men. „Alles komt uit wat hij voorspeltWat gaat er mij gebeuren? Kijk eens in je kristal! Hoe zal het met de politieke situatie in Nmbe-Nmbe aflopen? Moet ik m'n aandelen Staatsposterijen verkopen? Vertel eens?" RECHTER TIE EN HET GEHEIM VAN DE WIEROOKKLOK 1. Het leven van een districtsbestuurder bestaat niet alleen uit het oplossen van misdaden. Deze misdaad heeft Rechter Tie be steed om een zakelijk geschil uit de wereld te helpen tussen de reders Hwa Min en Yie Pen. „Ik geloof dat de zaak nu wel geregeld is", zegt Rechter Tie als het tegen vijven loopt. „Wat denkt u ervan, meneer Ho?" De Heer Ho is een gepensioneerd rechtskundig ambtenaar, een gezette man met een kaal hoofd, die de Rechter in deze zaak be langeloos van advies heeft gediend. Hij schraapt zijn keel en ant woordt op zijn preciese manier: „Het ontwerp voorziet inderdaad in alle mogelijkheden. De nieuwe regels voor de scheepsbouw zijn billijk en verzekeren iedere reder een eerlijk deel van de winst". Hwa Min, de reder die naast Ho zit, een geslepen zakenman met een dunne, rafelige baard, zegt op spijtige toon: ,J3illiJk, ja, maar als koopman hoor ik liever het woord voordeligAls de concur rentie met mijn collega's vrij was gebleven, zou dat heel voordelig voor mij zijn geweest". ,JDe scheepsbouw heeft te maken met onze kustverdediging", antwoordt de Rechter op droge toon", en de regering wenst daarom geen bevoorrechte posities. Dankzij het ad vies van meneer Ho is deze zaak nu in kannen en kruiken. Alle reders zullen zich aan de nieuwe voorschriften houden". DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 610. Uit de zaal, langs de coulissen, door de valluiken en uit de achterwand kwamen eensklaps agenten het toneel op, die de ver raste goochelaar omsingelden. „Schurk", riep de commissaris met daverende stem. „Nu hebben we je en nu zul je je gerechte straf niet ontlopen". „Maar ik probeerde juist alles goed te maken", stamelde de goo chelaar. „Ik heb net een zeeman laten verdwijnen, ene Bram Fok hij gaat proberen uw dochter te vinden Niets mee te maken. Mee", zei de commissaris en Tutu vloog stil letjes weg. Nu icas ook voor Bram de kans verkeken nog terug te komen uit het Grote Onbekende, waar hij door de verdwijnkist in weggeslingerd was. Waar was Bram intussen? Na het uitspreken van de toverformule waren de zeeman en zijn scheepskat op een wolk van rook opgetild en weggeblazen met een enorme snelheid, die beiden tot buiten de grenzen van de damp kring voerde. Posities Nederlandse schepen ion 31 op 70 m O Savan 1030 m ONO laracaibo n Curagoa Maga» 31 50 m ZW Cerfhogene Negraiï n Penang Cherbourg n Arvtw. fa Wlfbach i 1 430 m OIO trdnaj rant 31 400 m NNw Zeesleepvaart

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 19