SINKAL
STERK'
Schoolschoenen
ïl„de zilveren hamer"
Verkeer
Hengelo
in water
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 13
Nederlandse
schepen
Zeesleepvaart
- Dan Is het maar het beste, voor-
n W te zyn, lachte hy.
ik heb niet het recht je na-ar
i. D»| te dragen, als het je naar het
btófd mocht stygen nog niet. Dit
tstc zei hy zo zacht, dat alleen
toet hoorde,
te Iter id voelde zich rood worden. Ze
Kntht, dat het dan niet de eerste
Fzou zyn, dat hy haar droeg, en
gedachte wekte een vreemd, ge-
jj in haar op.
r Kijk me aan, als je met me
beval liy. Pas toen hy de
aan haar lippen hield, keek
pp en ontmoette ze zyn blik.
C ||e wist niet, wat ze verwacht had,
E Ifnjn gelaat te zullen zien: neer
pende vriendeiykheid misschien,
ip' gen glimp van zinneiykheid, die
Edie middag in zyn ogen had zien
eideflammen, toen hy haar vasthield.
■vist alleen, dat ze zeker niet de
hte vriendeiykheid verwacht
i die er nu op zyn gelaat te le-
stond Ze welde haar spanning
ien, al deed ze haar best dit niet
veel te tonen,
mftte vijn smaakte zoet en lekker en
nam er een grotere slok van dan
Or (gewild had.
fa vertelde hy haar, wat hy met
broers overeengekomen was.
noemde haar de namen van hoe-
t waar ze het bestaan met eens
ERTO kende, maar die voortaan haar
zouden zyn.
pïk- Ik zal ze voorlopig voor je be
ren zei hy, maar Je moet wel
oT <n zelf Je bezittingen te beheren.
p fan nog eens een tyd komen dat
m alleen voor komt te staan.
I bruiloft zou gevierd worden,
FF\a men alle verwanten en vrien-
CH( uit de omgeving bericht had
ijnen sturen, waarschyniyk over
akfc week.
FFitje wijn smaakte zo goed, dat ze
s po-best meer van wilde hebben en
«I J yet haar begaan, terwyi hy haar
i alles vroeg over haar jeugd en
po k op Bjarköy. En voordat ze het
"'Ifte deed ze hem een heel ver-
b over Tore en Hüd, over Sigurd
Halldor, en over haar hond, die ze
'welp gekregen had en die zo ver-
p was dat ze nergens voor deug-
toWapj lachte toen ze zei, dat Tore
ITt'.fdier Fenrir noemde, naar de
iorstige wolf, die by de onder-
o mig van de wereld in Ragnarok
sflosbreken en alle goden verslin-
vertelde hem van haar lieve-
lekje, boven op de heuvel hoog
de huizen.
JN f Daar moet je my eens brengen,
,N,f,Hoe 19 het ontstaan?
Dit woord: GENOEGEN
awö Het zelfstandig naamwoord
.enoegen: welgevallen, kalme
EFOf/reugde is eigenlijk de onbepaal-
]e wijs van het werkwoord ge-
noegen dat natuurlyk is af ge-
van het onbepaalde telwoord
in de betekenis: toerei-
Een rest van deze beteke-
vindt men nog terug in de
ergens genoegen mee
waaronder men immers 4
zich ergens mee tevre-
;n, zy het ook met enige
Ook zegt men: zyn ge- f
eten voor: eten tot men 4
heeft. Maar los van deze 4
staande uitdrukkingen 4
men onder genoegen:
gevoel. Men doet 4
een genoegen, een pie- f
Het is niet zo gemakkeiyk er
te komen, zei ze- en bovendien
ze haperde, terwyi ze een kleur
kreeg.
Misschien laat Tore zich wel
overreden met ons mee te gaan,
hielp hy haar, terwyi hy haar een
knipoogje gaf, dat haar nog meer
n verlegenheid bracht.
Toen begon hy te lachen en
zijn lach was zo aanstekeUjk, dat ze
meedeed. De wyn smaakte steeds
beter, maar toen ze haar hand nog
eens naar de drinkhoorn uitstak,
hield hy haar tegen.
Nu heb je wel genoeg gehad,
wnd hy, maar zyn stem klonk zo
vriendelijk, dat het haar niet kwet
ste.
Toen ze later op de avond onder
haai wanne vacht kroop, voelde ze
zich duizelig van geluk. Hy had haar
weggebracht naar het slaapgebouw
en in het donker had hy haar weer
tegen zich aangedrukt, niet heftig,
zoals die eerste keer, maar voorzich
tig en teder, onderwijl haar haren
strelend. En ze had haar hoofd tegen
zyn schouder gelegd. Ze glimlachte
in het donker. Hy had haar gebab
bel niet kinderachtig gevonden, en
opeens schoot haar te binnen, dat
hij zelf eigeniyk niets verteld had
ovei zyn leven, of over zyn hoeve.
Maai dat kon haar niet Schelen, en
tevreden zonk ze weg in een diepe
siaap.
Sigrid zag neer op het gladde,
bruine voorwerp, dat voor haar in
een doos lag. Het leek een platte
steen. Toen sloot ze snel de deksel en
oorg de doos in een der kisten, die
ze meenam naar Trondheim.
De verlossingssteen, noemde
hild het. Het was een zaad, uit de
W estindische eilanden afkomstig, dat
door de golfstioom in het noorden
terecht was gekomen.
Hild kende dit zaad byzondere
krachten toe. Zo was het voor vrou
wen in barensnood een probaat mid-
dei om water te drinken, waarin dit
zaad was meegekookt. Hild had haar
nog veel meer verteld in een ernstig
gesprek onder vier ogen. Ze had Si
grid geleerd, hoe de runen te gebrui
ken. de runen voor barende vrou
wen, voor wysheid, voor heelkunde
en de runen tot bescherming tegen
gewelddaden. Ook had ze haar raad
gevingen verstrekt, hoe ze op goede
voet moest bly ven met goden en
alfen en hoe zich te beschermen
gen trollen en kwade geesten.
Tegen midwinter de twaalfde
januari kon het soms geducht
spoken had Hild gezegd, want dan
wilden de geesten en ander gespuis
hel Joelfeest onder de mensen vie
len. Dan moest men zeer op zyn
hoede zyn, omdat in die tijd de duis
ternis het diepst en de macht van
het boze het grootst was. Wat op de
grond viel, mocht niet opgeraapt
worden, want dat beschouwden de-
-,,e ongewenste gasten als het hunne
cn het kon hun toorn opwekken,
wanneer hun dit ontnomen werd. En
vooral mocht niet vergeten worden
Lnei en eten voor de geest van de
ai gestorvenen klaar te zetten, opdat
welvaart en rust op de hoeve zouden
blijven heersen.
•j Beschermgeesten.
(Wordt vervolgd)
ADVERTENTIE
Vraag uw drogist naar de
produkten-serie
voor moderne
toilet
verzorging
ADVERTENTIE
die
van
holpen", ging Maestro Formldablo verder. ,,HIJ zei nog, dat hij het
niet zo erg op prijs stelde. Maar ik moest zo hoog nodig tegen hem
zeggen ,dat er niets met zijn dochter zou gebeuren".
Hij sloeg de ogen ten hemel, en zijn vrouw en kinderen deden
hetzelfde.
„Ai", zei Bram weer, en nu zeiden ze het hem allemaal na.
„Voor de ogen van een duizendkoppig publiek het was al twee
dagen tevoren uitverkocht deed ik het deksel van de verdwijn-
kist dicht. Een magische spreuk, een gebaar van Sim-sala-bim
en toen gebeurde het".
dageiyks vervolgverhaal
UK het noors
vertaald door
S. T. v. d. NoUe-
Oomkens
BREESTRAAT 165-167- LEIDEN
PANDA EN DE MEESTER KRISTAL KIJKER
3—90. De portier van het krantengebouw was helemaal ontdaan
over de voorspelling van Joris.
„Hoe bestaat het mompelde hij verbijsterd. „Stel je voor!
Ik ga sterren zien terwijl het nog helemaal niet donker is! Dat
heb ik nog nooit meegemaakt!"
De wachter was zó verdiept in verwonderde gedachtendat hij
zijn plicht geheel uit het oog verloor. Daardoor ontging het hem,
dat Joris Ooedbloed zijn kristallen waarzeggers-bol inpakte en het
pand betrad zonder daarvoor toestemming te hebben gekregen.
„Ik kan de beklagenswaardige beter aan zijn noodlot overlaten!"
prevelde Joris, naar boven klimmend. ,De magie van mijn bol heeft
hem sterk aangegrepen. En bovendien wil ik hem niet storen in zijn
aanschouwing van het heelal. Tenslotte is dat een unieke ge
nieting!"
Maar zo'n genieting was het niet. Dat bleek toen een bloempot
zich plotseling losmaakte van een venster-kozijn en krakend op
de schedel van de portier uiteenbarstte. De getroffene stortte ter
aarde en voor zijn ogen vertoonden zich tal van sterretjes
precies zoals Joris had voorspeld
Een nagenoeg chaotische verkeers
situatie heerste gistermiddag in Hen
gelo, doordat in vele delen van de
stad de straten na een urenlange
hevige regenval onder water waren
komen te staan.
Omstreeks drie uur nam de regen,
die tot dan reeds verscheidene uren
gestaag was gevallen, in ongekende
hevigheid toe. De riolering van
de stad kon deze massa's water niet
meer verwerken. Het eerst kwamen
de spoorwegonderdoorgangen in de
rijkswegen blank te staan, waardoor
kilometers lange files ontstonden.
Korte tijd later spoot het water in
vele straten uit de rioolputten. Na
genoeg alle belangryke straten en
wegen liepen onder. Het water golfde
tientallen kelders van winkels en
bedrijven binnen, zodat de brand
weer overstelpt werd met aanvragen
om assistentie. Toen het spitsuur
aanbrak was op de belangrykste
kruispunten, waar verkeersagenten
in het water staande trachtten het
verkeer te regelen, ryden byna niet
meer mogeiyk. In enkele scholen
moesten de kindeeen enige tyd bin
nen biyven, omdat het water tot de
deur stond.
RECHTER TIE EN DE MOORD IN HET FORT
32. Rechter Tie heeft plaatsgenomen naast de commandant,
Tsjiao Tai heeft plaats genomen achter de stoel van zijn meester.
„Wij zijn bijeen", zegt commandant Fang, „om het rapport aan te
horen van magistraat Tie, de burgerlijke bestuurder van dit dis
trict. Misschien kan zijn rapport een heronderzoek rechtvaardigen
in de zaak tegen kapitein Tsjeng, in eerste instantie schuldig be
vonden aan de moord op ondercommandant Soe". Op dit moment
wordt kapitein Tsjeng binnengebracht door vier mannen van de
militaire politie in volle wapenrustingHij blijft stram in de hou
ding staan voor de tafel van de commandant, maar zijn gezicht
verraadt een grote innerlijke spanning. „Nu de verdachte aanwezig
is ,geef ik het woord aan de magistraat, die nieuwe bewijzen naar
voren zal brengen", besluit commandant Fang. ,£,aat ik u aller
eerst herinneren aan de gang van zaken als een militair fort aan
kopen verricht", zegt Rechter Tie. Er wordt dan een verzoekschrift
opgesteld, dat naar de hoofdstad ivordt verzonden. De ondercom-
mandant controlert de inhoud en zet op elke bladzij zijn zegel. De
commandant controleert het stuk op zijn beurt en zegelt alleen de
laaste bladzijde. Welnu, mijne heren, hier ligt een prachtkans voor
oplichters. In dit fort zag een oplichter zijn kans schoon, maar door
bepaalde omstandigheden iverd hij tevens een moordenaar".
Pony's zwemmen
Veersemeer over
(Van onze Goese correspondent)
Ze zyn weer op de Haringvreter,
de 24 New Forest-pony's, die in het
voorjaar op de zandplaat ln het
Veersemeer waren gezet „ter stoffe
ring" van het landschap. De paard-
jes waren nameiyk ontsnapt. Zwem
mend over een 300 meter brede
geul tussen de zandplaat en de kust
van Noord-Beveland. Daar zyn ze
zondag door de vroege kerkgangers
van Kamperland ontdekt. De men
sen gaven de beestjes wat te drin
ken en dreven ze ln een weitje. Gis
teren zyn ze per bootje terugge
bracht naar hun stukje natuurgebied.
Waarom de New Forest-pony's de
oversteek hebben gemaakt?
J. Dorst, de voorzitter van de
ponyclub, die de beestjes op het
eiland heeft gebracht, dacht door
de warmte. „Ze zyn volgens my
verkoeling gaan zoeken ln het wa
ter. Daarby moet de leider van de
kudde de vaste grond onder zyn voe
ten hebben verloren. En als de lei
der zwemt, zwemt de hele groep, dat
heb je by paarden. Schade hebben ze
in elk geval niet aangericht. Maar
ze hebben wel een wandeling ge
maakt van zo'n 5 kilometer lengte.
Dwars door het land en over de
boerewegen".
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
601. „Als ik alles van tevoren had geweten", vervolgde gooche
laar Formldablo het verhaal van zijn narigheid, „dan had ik de
verdwijnkist, die ik heel duur bij een Arabische timmerman had
gekocht, net zo lief in stukken geslagen. Helaas ik was nergens
op voorbereid en ik nodigde zelfs de dochter van de commis
saris uit om in de verdwijnkist plaats te nemen".
„Ai", zei Bram, die al iets ging vermoeden.
„Het meisje iverd door haar vader persoonlijk het toneel opge-
