Debussy's Pelleas droeg
bij tot de vernieuwing
kunst
Een kostbare
kalei öosQ^gp
Wim van der Panne met
een smaakvolle keuze
zaak
MUZIEKFESTIVAL AIX EN PROVENCE (III)
Gelukkig verbreding
van het gezichtsveld
Orgelconcert Katwijk
Virtuoos in Vierne
Coba Keiling:
Rassendiscriminatie
bij de huisvesting
nu ten einde?
LEID800 DAGBLAD
WOENSDAG 10 AUGUSTUS 1
(Van onze Parijse correspondent)
Zal 1966 in de muziekgeschiedenis worden genoteerd als het
jaar, waarin eindelijk aan Debussy's enige opera Pelléas et Mé-
lisande de eminente plaats werd ingeruimd die dit werk in de
handboeken al sedert een halve eeuw was toegekend?
Pelléas, zo wordt iedere muziekstudent al op de conserva-to-
riumbanken aan het verstand gebracht, is het gepatenteerde
meesterwerk van de 20ste eeuw, dat het muziektheater in zijn
evolutie dan ook tot in onze dagen heeft gemarkeerd. Aan die
les valt inderdaad niet veel af te dingen, maar tevens gebiedt
de objectiviteit te erkennen, dat die waarheid door de praktijk
van ons muziekleven maar zeer gebrekkig gerespecteerd werd.
Zelfs de Parijse Opera Comique I tisch gesproken in een muzikale
waar Pelléas in 1902begeleid door
de gebruikelijke rel, zijn première
beleefde, heeft het werk alleen in
naam nog op zijn speelplan staan,
en op een sporadiscke uitvoering,
veelal voor een slechtbezette zaal,
moet men hier dan ook vele jaren
wachten. Plotseling wordt in dit
zomerseizoen Debussy's meester
werk nu gelijktijdig door drie inter
nationale festivals Florence,
Spoleto en Ave geafficheerd, en
de lang verbeide wending in Pal-
léas carrière waardoor de praktijk
eindelijk weer in harmonie met de
theorie zou kunnen worden ge
bracht, heeft zich nu dan aange
kondigd.
Na lange reserve
Het is niet moeilijk een reeks oor
zaken en omstandigheden op te som
men, waardoor die langdurige reser
ve van de zijde der opera directies
en van het publiek gemotiveerd
kan worden. Inderdaad brak Debussy
omstreeks de eeuwwending, met een
aantal tradities waaraan het opera-
publiek van huisuit altijd instinctief
kopschuw voor nieuwigheden, zich
als aan zijn oogappel verbonden en
gehecht gevoelde. Weg met de zoet
gevooisde liefdesaria van de prima
donna die door de strijkers en het
heroïsche bravournummer van de
tenor dat door de bazuinen en trom
petten werd begeleid, weg met de
stereotiepe koren en balletten die het
kijkspel moesten stofferen en weg
met het onnozele verhaaltje waarvan
de intrige niettemin zo gecompli
ceerd werd gemaakt dat men zich in
het eerste bedrijf de draad meestal
al tussen de vingers <van het ver
standelijk begrip» voelde ontglippen
Als „libretto" had, men weet 't, De
bussy het symbolische en vaag-mid-
deleeuwse drama van de Belgische
dichter Maurice Maeterlinck die
de componist later deswege tot een
duel inviteerde verkozen, met de
bedoeling alle sporen van het Veris
me en andere toespelingen op en
ontledingen aan de daagse „werke
lijkheid" radicaal uit te wissen en te
bannen, omdat de muziek slechts „de
geheimzinnige verstandhoudingen
tussen natuur en verbeelding" sugge-
schikte als zanger en bovenal als
acteur, over de gaven waardoor
muziek, woord en gebaar In één ge
meenschappelijke magie konden wor
den opgelost.
Gemiste kans
Diezelfde Bacquier heeft men on
dertussen bij de voorstellingen van
Mozarts „Don Giovanni" met jam
mer en pijn gemist, want de Ameri
kaan Roberto Kems, die in dit fes
tival de titelrol van hem had over
genomen, heeft de dierbare herinne
ringen aan de topjaren 1960 en '64
drukkelijke Leporello een zeer viriele
Ottavio van Luigi Alva en een Donn'
Anna van Stdch Randall, die met "n
aantal ponden aan gewicht intussen
ook 'n aanzienlijk deel aan draag
kracht van haar legendar ische so
praan had ingeboet, weer enkele ge
zegende momenten onder de Proven-
caalse-sterrenhemel opgeleverd al
vermochtGiofranco Rivoli wijlen
Hans Rosbaud als onvergetelijk Mo-
zart-dirigent, dan ook evenmin te
vervangen.
Nieuwe avonturen
Resumerend kan men zeggen, dat
voor dit meersterwerk in Aix, op 11966 voor Aix en Mozart wellicht
geen stukken na vermogen uit tegéén kroonjaar is geweest, maar dat
wissen. Kerns had alleen zijn leef- met de uitbreiding van het reper-
„handeling" vertaalde die zich bijna
voortdurend in grijze nevelen van de
stilte voltrekt, stelde in de eerste
de regisseurs en de decoro-
teurs al voor problemen, waamet
generaties lang geworsteld werd. Aix
had met beide taken de bekende de
corateur Jacques Dupont belast, die
zo tevens zijn debuut als metteur-
en-scène kon maken en die de hoge
opgave, Debussy's irreële droomwe
reld te materialiseren, eerder in de
richting van het surrealisme dan van
het impressionisme had gezocht. Een
zeer discreet surrealisme of sym
bolisme waarbij wouden, zeeën
fonteinen toch steeds in de Kelti
sche misten bleven gehuld, maar
waardoor niettemin het tempo van
de hele voorstelling, die met vaste
en kundige hand door Serge Baudo
geleid werd, gedicteerder en ook wat
sneller was geworden.
Met dit gestroomlijnde uit
gangspunt, zou het duo Dupont-Bau-
do wellicht voor de Pelléas de ideale
vertolkingsformule voor een tijd heb
ben gevonden die met de onbestemde
vizioenen van het impressionisme
weinig verstandhouding meer bezit,
in dien zij alle solisten voor die visie
metterdaad mee hadden kunnen
krijgen.
Helaas voelde men evenwel noch
in de jeugdige Amerikaan William
Workman als Pelléas, noch vooral in
de donkere Eliane Lublin als Meé-
lisande, dat ze zelf werkelijk In hun
personages geloofden. Alleen Gabrlël
Bacquier, in de rol van Golaud, be-
tijd op de ongeveer 30 jaar oudere
Bacquier voor. Wanneer hij als zan
ger over een soepel en rijkgescha
keerd register beschikte, ontbrak
hem vooralsnog ten enermale de au
toriteit, het temperament, de „pre
sence" waardoor hij als de onweer
staanbare veroveraar de situa
tie en de handeling voortdurend
had moeten domineren. Vocaal ge
sproken heeft de voorstelling met
Panerai als een overigens mat na-
toire door Richard Strauss „Ariadne
auf Naxos" en Debussy's „Pelléas et
Mélisande" anderzijds wel het ge
zichtsveld van het (nu twintigjarige)
Festival werd verbreed, waardoor
voor het volgende decennium nieuwe
muzikale belevenissen en avonturen
mogelijk zijn geworden. Belevenissen
en avonturen die Frankrijks eerste
en vermaardste muziekfestival zo
voor het gevaar van steriliteit en
routine kunnen helpen behoeden.
Opvoeringen van
„De grote Geus"
Ter gelegenheid van het feit, dat
het dit Jaar 400 jaren geleden is, dat
onder leiding van de heer van Via-
nen, Hendrik van Brederode, bijge
naamd „De grote Geus", het Smeek
schrift der edelen te Brussel werd
aangeboden, waardoor een eerste
daad gesteld werd tot bevrijding van
de Nederlanden uit de macht van
Spanje, worden in de stad van Bre
derode, Vlanen, festiviteiten georga
niseerd.
De belangrijkste evenementen zijn
een historische optocht en de opvoe
ring van een spel. dat de gebeurte
nissen rond het Smeekschrift duide
lijk maakt. De historische optocht
vindt plaats op zaterdag, 27 augustus
's middags pm 3 uur. De stoet stelt de
terugkomst der edelen uit Brussel
voor en de ontvangst der edelen door
de burgers van Vianen.
Het spel „De Grote Geus" wordt
opgevoerd op een drijvend toneel in
de slotgracht van het kasteel Bate-
stein te Vianen. De opvoering ge
schiedt op donderdag, 1 s^Pt., vrijdag,
2 sept., zaterdag, 3 sept. en maandag,
5 sept., telkens beginnend 's avonds
om 8 uur.
Een verrekijkende politieman
bij de Chinese legatie in Den
Haag.
Laatste avoncl-
musyck in
Wassenaar
Problemen
Kunsthistorisch
tiidschrift Simolus
Op initiatief van een aantal jinge
Utrechtse kunsthistorici verschijnt
dit najaar by de Nederlandse Uni
versiteitspers N.V. een nieuw kunst
historisch tijdschrift dat de naam
„Simiolus" draagt Simiolus, aapje
als zinnebeeld van de imitatieve
kunst.
In dit tijdschrift worden artikelen
gepubliceerd over de westerse kunst
geschiedenis in de ruimste zin. Be
halve aan bouwkunst, schilderkunst,
beeldhouwkunst, tekenkunst en gra
fiek zal aandacht worden besteed
aan archeologie, ikonologie, kunst
theorie en estetica, zoals ook aan re
cente publikaties en belangrijke ten
toonstellingen. Engelse summaries
dienen orr. het blad toegankelijk te
maken voor een breder publiek dan
uitsluitend het Nederlandse.
Simiolus wil zijn bijdragen nief al
leen betrekken van gerenommeerde
auteurs, maar in principe van iedere
studerende die een bijdrage tot de
kunsthistorische wetenschap kan le
veren. Ook nieuwe vondsten en op
vattingen, verwerkt in doctoraal
scripties, zullen in Simiolus regelma
tig een plaats krijgen. Simiolus, dat
driemaal per jaar zal verschijnen,
bevat circa 50 pagina's tekst en foto's
op kunstdrukpapier.
Het comité van aanbeveling be
staat uit prof. dr. J. Bruyn, Amster
dam; prof. dr. J. G. van Gelder,
Utrecht; prof. dr. E. F. van der Grin
ten, Nijmegen; prof. dr. J. H. Jong-
kees, Utrecht; prof. Th. H. Lunsingh
Scheurleer, Leiden en prof. dr. M. D.
Ozinga, Utrecht.
C. Blotkamp, E. de Jongh, D. P.
Snoep, A. E. Snoep-Reitsma en R. C.
H. V« vormen de redactie.
In de Wassenaarse Dorpskerk
wordt dinsdag 16 augustus om 20.15
uur het slotconcert voor dit seizoen
in de serie Avondtmusyeken gege
ven door de organist Gerard Akker-
hu s en de violist Willem Noske,
concertmeester van het Residentie
Orkest.
Het programma vermeldt voor
viool en orgel werken van: De
Fesch, Antonii en De Klerk, terwijl
u verder kunt luisteren naar orgel
werken van: Sweelinck, Walther,
Pierné en Joh. Seb. Bach.
Posten voor zes diplomatieke
missies
(Van onze Haagse
correspondent
Waf de buitenlandse diploma-
ten van ons landons klimaat en
ons volk ook zouden mogen den-
Feike Asma was ziek. Wim van der Panne verving hem
daarom in de Katwijkse Nieuwe Kerk, waarvan het orgel zijn
smaakvol opgestelde programma alle recht deed wedervaren in
keurig verzorgde vertolkingen.
Een „Grand Jeu" is altijd geschikt
om te openen. Het betrof hier een
stuk, dat van rond 1700 moet zijin,
van een Fransman Pierre du Mage,
iemand die goed in de muzikale
vormen thuis is, maar wiens bestaan
nevelachtig is, want men kent noch
geboorte- noch sterfjaar van hem.
Daar sloot het speelse Basse et Des
sus de Trompette van de tijdgenoot
Cléramboult mooi bij aan, meesle
pend door de melodieuse kleurchar-
me van de sprankelende stemmen.
Met het beroemde 2de van de drie
door Bach bewerkte Vivaldi-concer
ten en vervolgens met Bach's fraai
koraalvoorspel „Herr Jesu Christ der
einzig Gottes Sohn" bleef de orga
nist nog ongeveer in dezelfde tijd.
Bij Vivaldi-concerten denkt men al
gauw aan de „Virtuosi di Roma" en
hun geraffineerd afgewerkt vioolspel
Die onberispelijkheid had v. d. Pan
ne nu juist niet in het begin-alle-
„Eerst 50 jarig jubileum
dan pas ophouden"
(Van onze kunstredactie)
Het bericht, als zou Coba
Keiling haar toneelloopbaan
villen afsluiten, bevat wel een
jrond van waarheid, maar
leeft toch een indruk gewekt,
lie niet helemaal juist is.
..Natuurlijk ben ik langzamerhand
van plan, er mee op te houden", zegt
de nu 73-jarige actrice, „als je op
mijn leeftijd bent gekomen, is dat
wel vanzelfsprekend. Ik heb daarover
ook al verscheidene keren met mijn
directeur Robert de Vries gesproken,
temeer daar er in het repertoire, dat
bij ons gezelschap de laatste jaren
gespeeld is, betrekelijk weinig voor
mij te doen was. En als ik ondanks
mijn leeftijd, nog door wil gaan met
werken want zonder het toneel is
ook een hele opgave dan wil ik
natuurlijk wel werk hebben, dat ik
prettig vind. Maar voorlopig ben ik
toch weer in Rotterdam gebleven en
repeteer ik met enthousiasme „Zus
ter George moet sterven", waarin ik
de rol van de waarzegster Madame
Xenia moet spelen. En als er daarna
in een van de volgende stukken van
ons NIt.T.-repertoire een geschikte
rol voor mij zal zijn, dan zal ik d>e
ook graag spelen. Ophouden, ja daar
zal ik langzamerhand wel eens aan
toe zijn, maar dan heus nog niet
vandaag op morgen. Ik wil dit jaar
eerst nog mijn vijftigjarig toneelju
bileum vieren".
Misschien zou dat een goede aan
leiding zijn voor „de grote avond"
die het N.R.T. ter ere van Coba
Keiling wil geven en waarover Ro
bert de Vries sprak, toen hij zei, dat
hij eerst nog eens met haar wilde
praten over haar besluit er mee op
te houden, maar dat, mocht het
doorgaan, haar een „grote avond"
bereid zou worden.
gro; het slot-allegro kreeg echter
een bijzonder aantrekkelijke ver
klanking na het tevoren al zeer
boeiend geregistreerde Adagio.
Het overige werd: Vierne's „Caril
lon de Westminster" en Hendrik
Andriessonis „Toccaita". gescheiden
door Franc-k's „Andantino". Dt An
dantino, in gaande beweging gehou
den. waardoor de kans op verzoete-
lijking werd bezworen, vond op dit
Katwijkse orgel tamelijk wel de be
doelde schemerige timbres en alle
zwelmogelijkheden aanwezig.
Vierne's Carillon vertolken op een
rijk orgel is voor een geroutineerd
virtuoos, v. d. Panne is dat
feestvieren. Zwr dreunt de vier
delige Big Ben-. v n met hoog daar
boven de kermis van een poppen-
danserij. Alles moduleert dan van
z'n plaats, maar in nonstop-bewe
ging en in een extatische wervel
lost zich dit uitbundige pronkpara-
destuk op.
Afgezien van een Franckiaanse
midden-episode is ook Andriessen's
Toccata op uitbundigheid en extase
ingesteld. Zij heeft met het Carillon
ook het kleur-idioom gemeen, maar,
cf schoon klankzinnelijkheid, An-
driessen is poëtischer, meer zeggend
en minder oppervlakkig, zo grijpbaar
helder en volledig orgeltaai.
V.
Nederlands Dans Theater
contra danser Fatauros
Mag hij naar het Nationale Ballet?
Het Nederlands Dans Theater in Den Haag eist, dat de
Argentijn Jorge Eduardo Fatauros bij het Haagse balletgezel
schap blijft en dat hem wordt verboden elders te gaan werken.
De 25-jarige Argentijn daarentegen vindt, dat hij gerust naar
het Nationale Ballet in Amsterdam mag. Bovendien kan hij er
meer verdienen en krijgt hij bij de Amsterdamse groep solistische
rollen. Hoe het conflict moet worden opgelost, wordt overge
laten aan de president van de rechtbank in Den Haag, jhr. mr.
G. Witsen Elias. Partijen hebben gisteren van hem een uitspraak
in kort geding gevraagd, omdat zij het onderling niet eens kon
den worden.
De Argentijn, zo vertelde zijn
raadsvrouwe mevr. mr. G. Broertjes-
Faber uit Amsterdam, pleegt geen
contractbreuk, omdat er geen contract
is gesloten daar de wilsovereenstem
ming ontbrak. Jorge Fatauros had
wel een aanbod geaccepteerd, maar
uitte bedenkingen tegen het honora-
Beiaard Koninklijk
Paleis als nieuw
Vandaag is de beiaard van het
j Koninklijk Paleis op de Dam in Am-
I sterdam „als nieuw". In de afgelo-
j pen weken heeft een monteur van
een Amsterdams bedrijf het hele
klokkenspel nagelopen en de mecha-
j nische onderdelen geïnspecteerd.
Ook is de speeltrommel „afgeregeld",
zoals de vakterm luidt, door
het personeel van een bekend klok
kengieterij in Asten.
Het carillon is voorts opnieuw
„bedraad" wat wil zeggen dat het
staaldraad dat de hamers met de
automatische speeltrommel verbindt
is nagekeken. Ter controle werd het
klokkenspel gistermiddag beproefd,
waarbij voortdurend toonladders
werden gespeeld, hetgeen nogal de
aandacht trok van de vele voorbij
gangers op de Dam.
Zoals bekend wordt het paleis op
de Dam thans geheel gerestaureerd.
Daarmee is men by na gereed.
ken, een tot en met beschermd
beroep vinden ze hier wel. Reeds
geruime tijd wordt door de po
litie In Amsterdam en in Den
Haag permanent gepost voor zes
diplomatieke missies. Dat in vier
gevallen slechts bescherming is
gevraagd tegen straatjongens
achtige aanslagen van meren
deels jonge heethoofden, doet
niets af van de ernst, waarmee
de bewaking wordt volgehouden.
Een kostbare zaak - want wie
zegt wanneer weer eens iemand
op het idee komt een steen naar
een ambasade- of legatiegebouw
te gooien
Maar een geval is enkele dagen tot
een internationale affaire gegroeid
de zaak van de ontvoerde Chinees.
Sinids de raadselachtige dood van de
Chinese ingenieur Hsoe tzoe-tsjai;
rdag 16 juli post de politie voor
en achter de ambtswoning van de
Chinese zaakgelastigde aan de Adri-
aan Goekooplaan.
Sinds een aanslag met Molotow-
cocktails op de Indonesische ambas
sade aan de Tobias Asserlaan in de
nacht van 26 op 27 juli staat ook
daar dag en nacht een wagen van de
Haagse politie voor de deur.
In de nacht van 19 op 20 juli
gooide een onbekend gebleven jon
geman een bus menie tegen de gevel
van de Amerikaanse ambassade aan
het Lange Voorhout. De veiligheids
officier diende, een klacht in en sinds
21 juli wordt 'het gebouw 's nachts
bewaakt door een postende agent.
„Enorm bedrag"
De kosten? „Een enorm bedrag",
zegt inspecteur J. J. Th. Stoutjes-
dijk. Na een incident bij een am
bassade, iets wat een buitenlandse
vertegenwoordiger „niet nemen kan",
klaagt hij bij het ministerie van
Buitenlandse Zaken. Het ministe
rie neemt weer contact op met de
Justitie en de burgemeester, en de
politie krijgt opdracht er voor te zor-
gen dat meer incidenten voorkomec
worden. Het is aan de hoofdcommis-
saris om te bepalen hoe dat moei
gebeuren, maar de geijkte manier ii
om agenten voor de deur te late
posten.
„Je hebt kans dat we hier staa:
tot we een ons wegen", zegt een vat
de agenten die al heel wat een-
zame uurtjes achter de rug heefl;
Zo somber is het ook weer niet maa
het is aan de hoofdcommissaris or
te bepalen wanneer de bewaking wet
kan worden opgeheven. Voor wat bf
treft „de Chinezen", de bewakiB
van de Indonesische en voor vr
betreft de bewaking van de Amen'
kaanse ambassade, is daar op dit mo
ment nog geen zinnig woord over Ij
zeggen.
Ook in Amsterdan
Niet alleen ln Den Haag, ma*
ook in Amsterdam worden dag ei
nacht vestigingen van buitenlands
mogendheden bewaakt. In 1963 w;
ren er relletjes voor de deur van ht
Spaanse consulaat aan de Oran.-
Nassaulaan in Amsterdam. Sinds
dien staan daar agenten voor de der
telkens wanneer de politie verwact
dat er ergens in de stad gedemon
streerd zal worden.„Nou ja, dat I
dus bijna dagelijks", gaf een ager
van het politiebureau Overtoom mif
Amsterdamse humor toe. Hetzelfd
is het geval met het Amerikaan?
consulaat aan het Museumplein i
het Portugese consulaat aan de tt'
Lairessestraait. L
Arrestaties in Bihar Ruim ach j
j honderd personen zijn in de India:
staat Bihar gearresteerd aan de voce j
avond van een algemene staking, c
door een combinatie van linkse pa
tijen is uitgeroepen uit protest tegf
hoge prijzen en voedselschaarte. I
staking vormt een onderdeel van ei
nationale actie door communistiscj
en socialistische partijen om t
kracht van de regerende Congrespc 1
tij bij de voor februari uitgeschn
ven algemene verkiezingen te onde
mijnen.
rium, dat te laag was, namelijk f 750
per maand.
Als er over een conto-act wordt ge
praat zijn er twee. Met het laatste
is de danser in elk geval niet ak
koord gegaan, aldus mevr. Broertjes
Mr. J. Knoppers uit Baarn, raads
man van het Nederlands Dans Thea
ter, dacht er heel anders over. Vol
gens hem is er één geldig contract
en dat moet worden nagekomen.
Uit de daaropvolgende discussies
voor de president van de reohtbank
bleek, dat Jorge Fatauros nog wel
akkoord zou zijn gegaan met een be
drag van f 800 per maand. Het is er
niet van gekomen. Hij heeft thans
een aanbieding van het Nationaal
Ballet, waar hij per maand f 1030
kan verdienen. Hierop is hij nog niet
ingegaan, omdat de kwestie met het
Nederlands Dans Theater nog niet
uit de wereld is. De gehele gang van
zaken bij het Haagse balletgezel
schap was de Argentijn thans „beu"
geworden.
Mr. Witsen Elias zal over een week
uitspraak doen.
Wetsvoorstel in de VS
Komeet ontdekt
Een jonge astronoom van de Ame
rikaanse Harvard-unversiteit, Ste
phen Kilston, heeft in het sterre-
beeld Hercules een nieuwe komeet
waargenomen, met een grootte van
10.6, die zich in zuidwestelijke rich
ting verplaatst. De komeet Kilston
is de eerste die in dit jaar is ont
dekt.
Het Amerikaanse Huis van Afge
vaardigden heeft gisteren een wets
voorstel betreffende de burgerrech
ten aanvaard, dat aan de federale
regering verstrekkende bevoegdheden
geeft om de rassendiscriminatie op
het gebied van de huisvesting te be
strijden en de positie van de negers
ook in andere opzichten te bescher-
Zo kan de regering tussenbeide
komen indien bij misdrijven tegen
negers de plaatselijke autoriteiten
niet tot vervolging van de daders
overgaan. Op het aanzetten tot op
roer naar aanleiding van een ras
senconflict worden gevangenisstraf
fen en geldboetes gesteld. Het wets
voorstel werd met 259 tegen 157
stemmen goedgekeurd.
Het artikel tegen rassendiscrimi
natie op huisvestingsgebied was het
meest omstreden. Deze bepaling
geldt alleen niet voor particuliere
huiseigenaren, zodat deze categorie
wel negers kan achterstellen zonder
moeilijkheden van de plaatselijke of
federale autoriteiten te behoeven
Ongeveer 40 pet van het aantal
huizen in de V.S. valt wel onder het
bewuste artikel. Men yerwacht dat
het wetsvoorstel in de Senaat op
veel verzet zal stuiten.
Het probleem van de rassendiscri
minatie op het gebied van de huis
vesting is onlangs door ds. King aan
de orde gesteld door middel j
protestmarsen door „blanke" wijl
van Chicago. By de relletjes i
hierdoor ontstonden, werd de prff j
kant vorige week door een steen bi
het hoofd gewond.
MeredÜ
De neger-adyocaat James Merec
is gisteren een mars van 400 km 4
de stad New York begonnen om
negers te bewegen zich als kiezd
laten inschrijven. De eerste dag!
hij in de negerwijk Harlem. Vol?
Meredith zijn er in New York t
oningeschreven negers dan elders
Meredith was vergezeld van
negers die pamfletten uitdeelden i
de tekst: „James Meredith ste
zijn leven voor u in de waagscq
Wilt u voor hem ingeschreven
worden?"
Meredith hoopt zijn mars op
september te hebben voltooid.
In het gebouw waarin de afd£
Milwaukee van de AmerilttH
Nationale vereniging voor de
uitgang van gekleurd en gehuis*
is gisteren brand ontstaan en set*
aangericht door het ontploffen1
een bom. Niemand werd ge#
Drie kwartier later belde een of
kende het plaatselijke radiostai
op met de mededeling dat hij de*
had geplaatst.
