varl Bohm opende met /lozarts Figaro's Hochzeit ESTIVAL TE SALZBURG (on Karajan bracht Verjongde Carmen Alle pogingen om DM te redden mislukten Musicus vraagt politiek asiel Post en Van Egmond in Dorpskerk Wassenaar kunst kAleiÖOSCQQP Repertoire De Nieuwe Komedie ADRIAN BRINE REGISSEERT „ROMEO EN JULIA" Vele gewonden bij explosie in Londen ^?SDAG 3 AUGUSTUS 1966 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 7 Letterkundig coueres te Wenen O Ie. (Van onze Weense correspondent) er tfe-reel buitenlandse correspondenten in Wenen hebben zich af- 'aijagd of ze dit jaar naar het Festival van Salzburg zullen Te oordelen naar het programma is er niet veel nieuws, jen grotendeels worden oude afgespeelde opera's opgepoetst, uid: directie houdt zich aan het gepatenteerde en ongevaarlijke. entil natuurlijk aan het werk van Mozart, het plaatselijke genie ^Salzburg en de ruggesteun van het Festival. Toch wordt dit fn-toire elk jaar zo perfect vertolkt dat zelfs de meest kritische Hij>order toch capituleert. Experimenten zijn er niet. zeker niet *st:s als ..Labyrint". Het enige experimentele waagstuk in Salz- zal de opera ..Bassariden" van Henze zijn. Men houdt zich jjjf aan een paar opera's, die er absoluut zeker ingaan en die in-:inanciëel veilig zijn. De zogenaamd vlot levende Oostenrij ke in Salzburg denken meer commercieel dan de berekenende dlTnders. ïer Oostenrijk: de Spanjaard Jusino Di az, een prachtige torero in zijn ver schijning en optreden, maar op de duur maakte zijn stem een vermoei de indruk. Natuurlijk werd de opera in het Frans gezongen. Op dit punt kent Von Karajan geen pardon. Onder zijn directie moeten de opera's in hun oorspronkelijke taal ten gehore worden gebracht. Het is een grootse opvoering en na afloop denkt men: wat jammer dat deze unieke dirigent ondanks al zijn nukken voor Wenen verloren is. Ongekend fris ijgg»ig aarzelen ben ik toch naar nfening van het Festival ge- ,eb daar ik om eerlijk te zijn tfn Karajan toch weer eens kj zien en horen. Met Wenen er' hij nog altijd op voet van oor- moet men wel naar Salz- 'vet Na de eerste traditionele k \elling van het mysteriespel 'fistrmann" voor fassade van de ■giraal was het niet Von Kara^ 3 ,e het feest opende, maar prof. ast(Car l Böhm met Figaro's Seit". ®oon Böhm ook in Leiden n optreden bekend de ze- al is gepasseerd, weet hij zo'n 's'van Mozart met een ongeken- erdieid te vertolken. Wie dit werk au;dan tienmaal heeft gehoord 98tde leiding van de beste dirigen- ïgf verwacht geen verrassingen )rt Toch brengt Böhm het won- t tn nieuwheid tot stand, omdat aai partituur onverwacht door is weet te maken en accenten -aie een nieuwe betovering ver asten. Dat alles gebeurt zonder -Hof pathos, op een manier die aadoor haar onopvallendheid in- "rnaakt. Bovendien zijn er in f van de gerenommeerde zan dde ook een jaartje ouder zijn fden. nieuwe solisten gekomen: aaynder zangers en zangeressen Jhnen, maar veelal uit het bui- f ji. Het valt op dat Fischer- eidu niet in de rol van de graaf atldt, ofschoon hij in Salzburg is nair een paar verrukkelijke Be enden geeft. In zijn plaats nu de Zweed Wixell op, daar- rp. Reri Grist als Susanne, als Aki Claire Watson, als Cherubin 'PJ'Mathis, verder de Hongaar Y]ten en als Figaro de enige Wer- rp.nry. Regie van 22 Von Karajan leu f' geheel andere signatuur is de ^fjen" onder Von Karajan's lei- e rfïen heeft hem tljdens het Hol- i'estival uitsluitend als dirigent aarkennen, maar in Salzburg kan hobby niet loslaten en treedt tevens als regisseur op. Het 0_ «twistbaar dat hij ook in dit met spectaculaire efecten bereikt. raichter van hem experimenten ;ht, voelt zich bekocht. De ge- __iise-en- scène is van het rea- Spe, maar dan ook schilderach- gjoort. Hij heeft werkelijk een «®foede invallen gehad zodat de Wgewerkte „Carmen" een ver- indruk maakt. Zo wordt de iSne van de smokkelaars in het 43 bedrijf niet volgens de opga- r an Bizet in een bergachtige iar gelocaliseerd, maar aan een JJt waardoor Von Karajan ge- nieuwe belichtingcffecten be- Hoofdrollen ?<l meest echter frappeert het "lat de dirigent Von Karajan Isjyordt gehinderd door de regis- 43Von Karajan. Hij verwaarloost ig het een noch het ander en hij ceert op de voor hem karak- -.eke manier door aan de par- eerder een lyrische breedte te Het is een plechtig celebre- an deze meeslepende en verlei- ■e muziek. Toch kan men zijn «retatie niet verdoezeld noemen, ^tuigt ondanks het langzame "tken en genieten van elke mu il finesse toch van een ijzeren ig waarmee hij de solisten, het <*en het orkest zijn wil weet op *-gen. Ook in de keuze van zijn t»n is hij gelukkig. De hoofdrol o:de negerin Grace Bumbry met donker getimbreerde stem. Ui- 'a; en in haar spel de beste zi- |ra"in die wij ooit hebben gezien, jjrachtig zingt en bovendien uit- 7-bken „sexy" is. Toch lijkt de n4 van de avond de reeds alge- D' bekende Italiaanse zangeres >111 te zijn die de toehoorders door 5 eenvoud en geloofwaardigheid ïntroert. Bumbry als Carmen is «- en maatwerk voor het huidi- 1 '.bliek, Freni als Michaela blijft »enlijk in haar ongerepte na- dfjkheid. Als Don José treedt de Ié kaan Vickers op en als Esca- 5,1 een nieuwe ontdekking voor Generale repetities De vraag naar entree-kaarten is zo groot dat de directie zelfs voor de generale repetities, die vrijwel gelijk staan met de normale voorstellingen, een soort distributie-systeem heeft moeten invoeren. De gegadigden, meestal jonge muziek-enthousiasten uit Salzburg zelf, moeten hiervoor dobbelen. Wie 5 of 6 ogen gooit mag drie van de beste opera's en een groot concert uitkiezen voor de ge nerale repetitie, bij vier of drie ogen ligt het aantal voorstellingen lager en wie twee of een gooit, komt voor dit jaar niet meer aan bod. Wie ge luk heeft moet voor deze generale reptitie toch iets betalen, maar het bedrag is minimaal. in oktober Romanschrijvers, essayisten, criti ci en wetenschapsbeoefenaars uit oostelijke en westelijke landen zul len van 24 tot 26 oktober deelnemen I aan een congres te Wenen, dat ge wijd zal zijn aan het thema: „Li teratuur als traditie en revolutie". Het congres zal o.m. worden bij- I gewoond door Pierre Emmanuel I (Frankrijk), Philip Toynbee (Enge lland.. Mary McCarthy (VB.), Al- berto Moravia (Italië», Lezek Kola- kowski (Polen) en Miroslaw Krleza I (Z-Slavië). Het einde van een warentijdschrift (Van onze correspondent in Bonn) Aan het bestaan van het West- duitse warentijdschrift „DM" is, zo als wij onlangs berichtten, definitief een eind gekomen. De eigenaar van het blad, Waldemar Schweitzer, heeft faillissement aangevraagd. Dit be nen ging. Tenslotte eindigde proces in een vergelijk. Films Op het hoogtepunt van zijn succes begon Schweitzer met de productie van films in een studio in Baden- tekent tot de posingen zijn mislukt Badpn Hw,„, zy niet 3lecht die Schweitzer sinds enige maanden Prins Claus bezocht Mondriaan - expositie Prins Claus heeft gisteren rond hetmiljoen mark aan proceskosten. Toen middaguur een bezoek gebracht aan het warentijdschrift in 1961 verscheen de Mondriaan-tentoonstelling, die in(in een oplage van 65.000 exempla- het Haagse Gemeentemuseum wordt ren), waren de lezers er compleet gehouden. Hij arriveerde omstreeks ondersteboven van dat men openlijk kwart voor twaalf en bleef er tot I durfde te schrijven dat een bepaald tegen een uur. De Prins was in ge- artikel „niet aanbevelenswaardig" zeischap van zijn secretaris mr. C. J. was. of dat men beter van „de koop van Schelle, en werd ontvangen door kon afzien". De oplaag van „DM" de waarnemend directrice, mej. dr. steeg tot 700.000 exemplaren in de B. Jansen. De Prins werd rondgeleid i zomer van 1964. In deze periode was door het hoofd van de afdeling Schweitzer ook in het opzienbarende moderne kunst, de hoofdconservator proces met de volkswagenfabriek ge- mej. drs. A. C. Esmeijer. I wikkeld, waarin het om vele miljoe- deeld werden, leverden de filmpro- dukties Schweitzer een verlies van ongeveer 2 miljoen op. Even weinig Men kan nusseuien nog zo klagen over het traditionele repertoire en het gebrek aan durf, maar de toe loop bewijst dat de kwaliteit op peil is gebleven. Salzburg behoeft niet eens bang te zijn voor de concur rentie van Bayreuth waar men ove rigens ook aan een vast repertoi re is gebonden. Salzburg heeft dan nog altijd één wereldpremière, de „Bassariden" van Henze, en daarop zullen we dan maar wachten, ook al zegt het stampubliek nu reeds dat zij wel onverteerbaar zal worden. Opnieuw heeft een lid van het Roemeense opera- en ballet gezelschap dat op het ogenblik optreedt in het Festival van Athene politiek asiel in Grie kenland gevraagd. Hij is de tweede binnen een week die dit besluit heeft genomen. De politie in Athene identificeerde hem als de 28-jarige Octavian Kri- san uit Lugoz (Roemenië), cellist bij het orkest van het gezelschap. Zijn aanvraag is in overweging ge nomen. Vrijdag verleende de Griekse rege ring asiel aan een vooraanstaand violist van hetzelfde orkest, die na de repetities verdween. De politie wilde berichten als zou ook een balletdanseres politiek asiel hebben verzocht, niet bevestigen. Tsjechische componist Dvorsky overleden De Tsjechische componist R. A. Dvorsky, die voor de tweede wereld oorlog een van de bekendste dans- orkesten van Praag leidde, is gisteren na een langdurige ziekte op 67-Jarige leeftijd overleden. Post bleek daarin wars van een zoetstemmende registrering. Met elas tische aanslag, goed dynamisch con trast en welgeanalyseerd deed de con certgever de moeiteloos volgbare mo numentale lijnen leven. Piet Post is een uitnemend klavier- en pedaal speler. Naar onze eeuw overgaand, speelde de organist uit de Freie Orgelstücke) Hymne. Pastorale en Postludium von Friedrich Zipp, geboortig van 1914. Post, die voorstander blijkt van on conventionele klanken binnen de to- naliteitssfeer, zonder het revolutio naire te zoeken, lijkt zich aan Zipp verwant te voelen. De Pastorale maakte stellig indruk. Post eindigde met een eigen Fan tasie over „Heilig, heilig, heilig" (Gez. 92), waarin een voorliefde voor kleurrijke akkoorden en prettig-pitti- ge klankformaties onmiskenbaar is. Aan de koraalstem verleent hij bij voortduring een markante plaats. Iets fraais maakte hij van de bondige en kundig gelukte voortspinnen de figu raties in de 2de en 3de variatie. De 4de variatie met de loom voorschrij- dende basstem bracht te veel Bachs koraalbewerking „Erbarm dich" in deed om zijn „DM" nog te redden. Uit Schweitzes fiasco is gebleken, j dat het onmogelijk is als particulier succes had de uitgever van ;X>M" met een onafhankelijk testtijdschrift uit het politieke tijdschrift in „DM"- te geven. Op de belangrijkste bron formaat, dat hij „Zeitung" noemde, van inkomsten, die uit de adverten- Net verscheen van mei 1964 tot ties, hoeft een testblad niet te reke- I augustus 1965, kwam nooit boven een nen. Bovendien verloor „DM" volgens 1 oplage van 100.000 exemplaren uit en de officiële becijfering rond drie eindigde met een flink tekort- Op dat moment bleken de lezers van „DM" ook langzamerhand „test moe" te worden en de oplaag van „DM" liep gevaarlijk achteruit. De grootste slag voor Schweitzer was. toen eind maart van dit jaar een nieuw warentijdschrift op de markt verscheen, het met regeringsgelden gefinancierde „Test". Hoewel „Test" zonder de experimenten van ..DM" niet mogelijk was geweest, bleek het op de lezers een althans voorlopige aantrekkingskracht te hebben, die zijn voorloper in de schaduw stelde. Schweitzer schreef 150 personen en organisaties aan met het verzoek hem met zijn „DM" te ondersteunen. De laatste weken zag het er naar uit, dat Schweitzer succes zou hebben met de uitgeverij Bkrmeier en Nickel in Frankfort, de uitgevers van het satirische tijdschrift „Pardon". Juri dische problemen bleken echter niet overbrugbaar. Voor Schweitzer was het probleem, dat de steun van orga nisaties of industrieën niet zou mogen leiden tot invloed op de be oordeling van de tests. Ook moest de Indruk bij de lezers vermeden wor den, dat er van een dergelijke invloed sprake zou kunnen zijn. Tenslotte schreef Schweitzer aan de bondsmlnister voor Economische Zaken, Schmücher. HU bood de minister, zolang de economische moeilijkheden zouden duren, als uiterste redmiddel zijn gehele insti tuut met alle medewerkers voor het semi-officiële „test" aan. Schweitzer wees er in zijn brief aan de minister nog op, dat zijn warentijdschrift ln de afgelopen vier Jaar de Duitsers grote volkshuishoudkundige dienst bewezen had. Met medewerking van de bariton Max van Egmond concer teerde de Leeuwarder organist Piet Post in de Wassenaarse Dorpskerk. Eerst Kuhnau en Bach. Kuhnau was Bach's voorgan ger in Leipzig. Latere generaties die de zaken achteraf kunnen bezien, zeggen: Kuhnau is geen Bach. Hetgeen gisteren bleek uit Kuhnau's Toccata in A. hoe interessant het ook was om daar van kennis te nemen, want zelden prijkt Kuhnau op een orgel- programma. Men merkt, hoe rijk Kuhnau variëren kan. de onderscheidene, wat ongelijk geïnspireerde periodes hebben een gemakkelijk aan sprekende opbouw, maar Bach's ..worp" ontbreekt. Een worp als diens Praeludium et Fuga in D, bijzonder treffend door de door zichtige logica. herinnering. In het hymnisch-vir- tuoze verliep tenslotte het poet- ludium van de Fantasie. Max van Egmond begon met een mooie 17de eeuwse Hymne van Pel- ham Humfrey. gevolgd door een „Amen Alleluia" van Handel. Kapi taal is deze stem, van een edel, soe pel en allergaafst egaal geluid, ruim van klank ook; te draagkrachtig in deze niet geheel gevulde ruimte, waardoor aanvankelijk het effect ontstond van een te breed vibrato. Dat nadelig effect heeft de vocalist wel aangevoeld, door de stem te dem pen in de aria „Gott, sei gn&dlg" uit Mendelssohn „Paulus". Oratorium schijnt toch van Egmonds eigenlijke roeping: dit kreeg iets koninklijks, onwrikbaars, met sterke zowel als sublieme en gevoelige uitbeelding. Drie liederen van Griegs vriend Julius Röntgen, van welk „Gebed" nog acceptabel is, betekenden na Mendelsohn natuurlijk een anti climax. Niet echter in het gebruik van de stemmiddelen van de zanger: de kleur verdiepte nog onder een ver brede glans. V. PROF. DR. KARL BÖHM Den Haag wil van dnivenplaag af Het Haagse gemeentebestuur heeft besloten op een nogal drastische wij ze een einde te maken aan een sinds enige tijd bestaande duivenplaag. Een dulvenjager heeft daartoe offi cieel de opdracht gekregen onbe perkt op de vogels te schieten. De be woners van enkele omliggende flats zijn gewaarschuwd. dulvenoverlast openbaarde zich enige maanden geleden toen de gemeentelijke plantsoenendienst een duiventil uit het park Meer en Bos verwijderde. De duiven, die sinds dien geen vaste woonplaats meer hebben, zijn toen enkele flatgebou wen in de omgeving als hun „ter rein" gaan gebruiken en schamen zich er zelfs niet voor om in de huis kamer een nest te bouwen. De coöperatieve «xploitatieveren 1 - ging „Duinflat", de eigenaar van de woningen, riep zonder succes de hulp van een aantal dierenbescher mingsinstanties ln, om de vogels op humane wijze naar elders te laten vertrekken. Toen geen van de aan geschreven instellingen de veel ge plaagde flatbewoners een effec tief middel aan de hand kon doen. wendde de coöperatieve exploitatie vereniging zich tot de gemeente, die tot de genoemde ingreep besloot. Het ligt in de bedoeling dat de duiven- Jager in de loop van deze week ie dere ochtend op de duiven zal schie ten. De flatbewoners hebben allen een circulaire in de bus gekj-egen. waarin zij door het gemeentebestuur worden gewaarschuwd om voor al niet te schrikken wanneer zij door geweerschoten uit hun slaap worden gewekt. Ill Katwijk: (Van onze kunstredactie) De Nieuwe Komedie-Arena heeft een veelbelovend repertoire \t. li ™or het nieuwe seizoen. Op 14 september gaat in de Kon Virtuoos orgelspel van riet V. EglllOllcl Schouwburg de première van Shakespeare's „Romeo en Julia" met in de titelrollen Lex Schoorel en Wieteke van Dort De zijn grote vorm te hervinden. De Engelsman Adrian Brine heeft de reqie. Arena gaat een interes- ^r™rheteweT St I !a,nt ondernemen. He, nieuwe stuk VL Jan Staal „De zilveren riets een thriller voor kinderen, wordt tweevoudig in- gestudeerd. Berend Boudewijn voert twee regies in verband met de grote vraag naar voorstellingen. Harry Wich ontwierp voor beide voorstellingen het décor. Piet van Egmond was giste ren de solist op het orgel der Nieuwe Kerk te Katwijk aan Zee. Hoewel er minder belang stelling was dan vorige avon den staat toch wel vast, dat deze concertenreeks van groot belang is in het Katwijkse mu ziekleven. Over Piet van Eg mond werd vorige week reeds in lovende bewoordingen ge schreven. Ook dit recital gaf hier aanleiding toe. Het pro gramma, of liever het optreden werd gesierd door enkele speci fieke hoogtepunten. Het eerste werk, het Concerto I van Joh. Seb. Bach leek Van Egmond moeite te geven in de hoekdelen, die echter een fraai gespeeld Grave om lijstten. Het bekende concert van Handel met de bijnaam „Koekoek en Nach tegaal" stelde hem echter in staat naam ontleent wist hij weer char mant uit te beelden. Dat Van Egmond een virtuoos is mag bekend verondersteld worden. Hoe men ook over zijn improvisaties moge denken, ook hierin vindt men zijn technische kwaliteiten, terwijl bij Bonnets Variaties duidelijk naar voren komt, dat het spelen van een cadens voor pedaal-solo pedaaltech niek vereist, die voor Van Egmond geen probleem oplevert. Minder boeiend was de wat in houdsloze fantasie van Camil- le Saint Saens.. De fragmentarische opbouw, „echt" Saint Saens, komt dan ook niet in het gunstigste licht te staan nadat eerst César Franck geklonken heeft. En dit was wel hèt hoogtepunt in de orgelvoordracht, het Derde choral van Franck. Dit sterke werk overrompelde ook nu weer. Van Eg mond heeft het prachtig vertolkt! Ad- Int. De bezetting die op 1 oktober de première geeft in Diligentia wordt aangevoerd door Conny van Leeu wen, die in 1965 aan de Maastricht se toneelschool slaagde. Bij de be zetting, die op 2 oktober de première brengt speelt Anja Jansen Schui ling, die dit jaar in Arnhem slaag de. de rol van LiesjeDuyf. Een wed strijd Arnhem- Maastricht dus. Ver der worden de bezettingen gevormd door resp. Wim de Meijer, Shireen Strooker, John Soer, Truus Dekker en door Henk Votel, Mart Gevers, Joop van der Donk en Mieke Lely- veld. „De Nieuwe Komedie" zal dit sei zoen weer vele malen in Diligentia in Den Haag optreden. Men heeft het podium nog iets uitgebreid zo dat de matige toneel-accommodatie toch weer iets meer mogelijkheden geeft. Tweemaal treedt het gezel schap op in de Kon. Schouwburg. Over voorstellingen in het nieuwe cirsustheater valt nog niets te zeg gen. De directie wordt weer gevormd door Berend Boudewijn en Frans Vasen, Bert Dijkstra is regisseur en dramaturgisch medewerker, gastre gisseurs zijn de Engelsman Adriaan Brine en Gilles Leger, die vorig jaar veel succes had met Marivaux. Edward Al bee Op 23 december volgt In de regie van Berend Boudewijn „The Ballad of the sad café" van Edward Albee. gebaseerd op het boek van Carson McCulIers. Het al vroeger aangekon digde Brecht- programma met een verkorte Mahagonny wordt in het voorjaar gespeeld in een tent op het Malieveld. Er zal nog een keuze worden ge maakt uit „De herbergierster" of „De waaier" van Ooldoni, „De hond en de tuinman" van Lope de Vega, „De held en de soldaat" van Shaw en „Een huwelijk onder Lodewyk XV". Eén van deze stukken zal Le ger regisseren. Op het repertoire van De Nieuwe Komedie blijven ..Romulus de Gro te" en „Mama, kijk zonder handen". Arena blijft „De kikkers" en „De spelers" van Gogol doorspelen. Op 19 november gaat de eerste voor stelling van Ben Minolis „Van een giraffe, die koning werd". Deze au teur schreef vroeger „Pierrot valt van de maan". Bert Dijkstra heeft de regie. Later in het seizoen gaat een nieuwe Nederlandse kindermu sical. „Het is „De hoedenwinkel" van Marietje Scheltema van wie ,JDag ezels" binnenkort op de televisie te zien zal zijn. „De gestolen prins, een Chinees sprookje", dat door Peter Oosthoek werd vertaald, zal worden uitgebracht in een enscenering van Bert Dijkstra. Zevenentwintig personen liepen gisteravond in Londens „East End" verwondingen op toen zich tijdens een brand ln een gebouw van drie verdiepingen een zware explosie voor deed, vermoedelijk veroorzaakt door ontsnappend gas in een restaurant op de begane grond. Twee brandweer lieden die op het moment van ont ploffing in het gebouw waren, wer den door de luchtdruk via een raam naar bulten geworpen. Een van hen liep ernstige brandwonden op. Vrij wel de gehele voorgevel werd wegge slagen, waardoor in de omringende straten een regen van glasscherven en stenen neerdaalde. Verscheidene auto's werden beschadigd. De politie liet als voorzorgsmaat regel een nabijgelegen bioscoop en enkele andere panden ontruimen. De gewonden veertien brandweerlie den, drie politiemannen en tien bur gers hebben voor het merendeel schaaf- en snij wonden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 7