©nu ®p m® a
(ai© icaïïm&na
Door Henk de Ridder
•'OND zijn alle forellen in het
Bau-isenmeer dronken geworden
r(js( inzian, kwistig uitgedeeld door
e meisjes. Menig glaasje ver-
5 Jr4er de rug van de kennelijk
Tre- gewend zijnde Nederlanders
het meer. Het was noch de
d 2 it de meisjes, wier Karinthische
Van. zeer laag uitgesneden recht-
Van'traag ook zeer werd ge-
d, noch van het heel hoge al-
2 entage van het verraderlijke
-.jj. maar louter en alleen van de
Dele directeur van de Vereniging
•rijs: Vreemdelingenverkeer van
Vanr*' ^et ^ein We»h ""d Ge-
de tijd dat hij in de lijfwacht
der»r Frans Joseph diende nog
ft beste middel vond om zijn
zig te houden.
ïine, sluw lachende oogjes zat
toe te kijken hoe met de stem-
son de waardering voor het meer
inderdaad verrukkelijke omge-
ïg. Zo zegevierde hij zonder
stoot in de hevige public rela-
tussen de 200 meren van het
arinthië, de rivièra van Oosten-
5 toen nog geen foldertje aan
ikomen.
gende morgen toen de schade-
lar aangename invloed van de
loor een gezonde slaap was ver
bleek dat het Weissenmeer ze
nooi was als de avond ervoor,
mste charme ervan is de adem-
ide rust, mede een gevolg van
dat er een bouwverbod geldt
ene oever van het zich langge-
sen grillige bergtoppen kronke-
eer. Van de hotels daartegen-
en blijft een uitzicht op een be-
aagdelijke bergwand gegaran-
d, die van het Weissenmeer
iden is in goed vorstelijk gezel-
vant ook keizer Frans Joseph
eer dan eens zijn waardering
het schoons, dat een blik op het
meer biedt, geuit. Een plateau en een
koperen plaat met de datum 8 septem
ber 1856 herinnert daaraan. Geen toe
rist, in handen van de zijn keizer nog
steeds trouw gebleven VVV-directeur
ontkomt aan een beklimming van deze
bezienswaardige hoogte.
Niet alleen het Weissenmeer maar
ook het Faakermeer en het Pressegger-
meer zijn de eldorado's voor de rust-
zoekers.
Onder de miljoenen, die samen het
toeristenleger uitmaken, zijn echter ook
mensen, die helemaal geen rust willen,
die overdag alle vormen van watersport
willen beoefenen en zich 's avonds wil
len onderdompelen in een roes van mu
ziek en dans.
Voor hen staat de richtingaanwijzer
naar het Wörthermeer, met de beetje
kersmisachtige plaatsen als Velden en
Pörtschach, waar maar één parool
geldt: in de zon bakken, zwemmen wa
terskiën, lekker eten, drinken en dansen.
Velden dat eigenlijk één groot hotel is,
waar de jonge mooi gebruinde mensen
uitdagend op de skiën over het water
suizen en waar zij 's avonds in pakken
en jurken dernier cri op muziek van de
Silver Moons de maan tegemoet zweven.
Alleen Velden boekte in 1965 al 900.000
overnachtingen. In het seizoen bent U
er dus niet alleen.
Aan datzelfde Wörthermeer, waarvan
daan de toerist binnen een uur Italië
en Zuid-Slavië kan bereiken, ligt ook het
lieflijke Maria Wörth met een paar
kerkjes, die dateren uit 1100 en 1600.
Zittend in de oeroude banken en kijkend
naar de prachtige kleuren van de oude
fresco's schijnt de tijd even stil te staan.
Een dag uittrekken voor het beklim
men van een berg tijdens de vakantie
in Karinthië is de mode. Nou ja, be
klimmen! Eerst met de kabelbaan (toch
wel een beetje griezelig met zijn veer
tigen in zo'n stalen cabine) en daarna
tot tweemaal toe met de stoeltjeslift
langzaam en zeer genoeglijk naar de
Kanzelhöhe bungelen. Onder je de witte
koeien, die bij elke stap die ze zetten
een bel laten rinkelen, en het
zilverachtige water dat van de berg
helling stroomt. Het was tijdens die
tocht naar boven dat zij voor het eerst
ons pad kruiste, het oude gebochelde
vrouwtje dat onmiddellijk de eretitel
van Frau Holle uit Zwolle verwierf en
dat later telkens weer opdook, met een
ander gezicht weliswaar, maar steeds
gebocheld en gerimpeld. Het was tij
dens die tocht ook dat plotseling op het
bergpad een hert stond, dat helemaal
niet schrok van de aardse wezens maar
rank en waardig tussen de bomen ver
dween. Eenmaal boven met een groot
glas frisse Almdudler in de hand wa
ren we het roerend eens met de geeste
lijke vader van de volgende zinnen:
Auf der Alm gibt kein Sünd, weil die
Manner zu müde sind.
Een hoofdstuk apart in het verhaal
over Karinthië, over heel Oostenrijk
trouwens zijn de hotels en de restau
rants. Architectonisch tot in de details
juweeltjes, wat de service betreft on
berispelijk en met de heerlijkste gerech
ten op de menukaarten, is er geen en
kele vergelijking met een Hollands ho
tel mogelijk, 't Meest exquise voorbeeld
daarvan is de Burgruine Landskron aan
de het Ossiachersee waar de borrel in
de Ruinebar Burggeist genoemd wordt
en waar je meerval kunt bestellen, een
grote vis die er met zijn lange stevige
snorharen dreigend uitziet, maar die zo
verrukkelijk is, dat je er je vingers bij
op zou willen eten.
Het in- en exterieur van de Landskron
is heel indrukwekkend.
Nog een juweel van een meer is het
Faakermeer, privébezit, dus niet ont
sierd door te veel opdringerige cam
pings noch door hotels noch door ha
vens. Er is maar één hotel aan het
Faakermeer, dat slechts te bereiken is
over het water. De boot vaart voor de
gasten van het hotel, het strand is
slechts voor hen, waarborgen voor ab
solute rust. Ja, de Oostenrijkers kunnen
er wat van. De gast krijgt daar nog het
gevoel inderdaad gast te zijn; de hof
Voor alle m lichtingen over Ka
rinthië en Oostenrijk over cam
pings en hotels bij voorbeeld: bel
of schrijf het Oostenrijks Toeris
ten verkeersbureau, Herengracht
nr. 437 Amsterdam, telefoon 020
239178.
felijkheid van de mensen is spreek
woordelijk. Natuurlijk, toerisme is voor
Oostenrijk de meest belangrijke bron
van inkomsten. Maar dat merk je nu
net niet als je er vakantie houdt.
Kurorten en Thermalbader. Ieder Ort
is wel een Kurort en ieder Ort heeft
wel een of meer Thermalbader. Zo
gezond en zo heerlijk. De Hollander
dat weten ze daar ook staat heel
sceptisch tegenover dit soort zaken. In
Villach en in Bad Kleinkirchheim zien
ze uitsluitend Duitsers en Engelsen. En
geen wonder, want het is een naargees
tig gezicht zo'n thermalbad; al die oude
mensen met thermalgezichten, die hun
lelijke lichamen berustend laten bespui
ten en die zonder een sprankje hoop de
door de Kurarzt voorgeschreven baden
nemen. Akelige bijkomstigheid is dat
niemand er in die plaatsen gezond uit
ziet. Nee, die Hollanders hebben toch
wel gelijk door deze plaatsen angstval
lig te mijden tot groot verdriet van de
Kurdirektoren overigens.
Gewoon links laten liggen en over de
goede wegen, waar echter steeds wel
iets aan gedaan wordt naar de Pres-
segger See en vandaar omhoog naar de
Nassfeltpas in de zomer de kortste ver
binding tussen Miinchen en Italië.
Karinthië wordt wel eens de rivièra
van Oostenrijk genoemd. Dat gaat ge
lukkig maar gedeeltelijk op. Karinthië
heeft alles: water, stranden, bergen,
hotels voor elke beurs (de goedkopere
wat verder van het water en de steden
af). Karinthië mist echter de harde za
kelijkheid in het toerisme waaraan de
Cöte d'Azur niet is ontkomen.
Hoe het zal worden weet niemand.
Oostenrijk beseft op het ogenblik heel
goed dat er, wil het een belangrijke
plaats tussen de Europese toeristenlan-
den blijven innemen, veel zal moeten
gebeuren. De toeristenindustrie is nu
eenmaal een industrie. Wat er ook ge
beurt, we geloven en we hopen vurig dat
de Oostenrijker zijn karakter nooit zal
verloochenen. Hij blijve een eminent
gastheer.
Bij de foto's:
Pörtschach aan het Wörthermeer:
bakken in de zon, watersport en dansen
op muziek van de Silver Moons (links
boven). Tijdens wandelingen vanuit Vel
den, dat evenals Pörtschach aan het
Wörthermeer ligt, staan u dergelijke
vergezichten te wachten (rechts boven).
Techendorf aan het Weissenmeer is nog
een paradijs voor rustaoekers. Keizer
Frans Joseph sprak er ruim honderd
jaar geleden al over (midden). Het was
niet de schuld van de beide meisjes in
Karinthische klederdracht dat die avond
de forelten dronken werden. (rechts
onder).
