Dolle vreugde in Engeland
SPORT
Nacht
van
Londen
Het derde doelpunt...
Willy's dagboek
SPANNING..
Britten verslaan
- na verlenging -
Duitsers met 4-2
Grote sportiviteit
ff #7
v,vyr-nr#. a.rtawfKWi-'fi,
iw*
Portret
van een
manager
FERENC PUSKAS:
Beckenbauer speelde
tegen Bobby Charlton
PAGINA 4
LEIDSCH DAGBLAD
M
MAANDAG 1 AUGUSTUS 1906 -
(Van onze speciale verslaggever)
In de fontein op Trafalgar Square
sprongen drie meisjes juichend In
het water: In Kensington High-
street, langs hotel Royal Garden,
waar de sterkste vier voetballanden
ter wereld aan het diner aanzaten,
reden in een lange, lange rij, luid
claxonerende auto's, een ry van
tientallen kilometers. Van half
acht zaterdagavond tot vier urn-
zondagochtend scheen het alsof
iedere Engelsman die een auto be
zat zyn weg had gekozen langs het
Royal Garden Hotel. Engeland
won de wereldbeker. Engeland ver
sloeg, in de finale, West-Duitsland
met 42.
Zaterdagavond hier in Londen, rUdt
de bus met de Duitse spelers tus
sen een haag van Duitse en Engelse
vlaggen. Dit is Engeland. Toe
juichingen voor de winnaar, maar
ook voor de verliezer. Honderd
duizenden stonden urenlang in de
omgeving van het Royal Garden
Hotel, waar de vlaggen van dezes
tien landen die dit eindtoemooi om
de wereldtitel bereikten, triest
neerhingen in de druilerige regen,
die Londen omfloerste. Engeland
vierde feest. Niemand ter wereld
kan ons nog wijsmaken, dat de
Engelsen stijf en terughoudend zijn.
Wij hebben ze, zaterdagavond, ge
zien. Urenlang roepend om hun hel
den. De elf die het wereldkampi
oenschap behaalden. Wuivend met
vlaggen, genietend van ieder ogen
blik dat de elf glimlachend ver
schenen op het bordes van het
hotel.
Engeland aan de top van de wereld.
Het verkeer, zaterdagavond in het
West-End van Londen, was volle
dig gedesorganiseerd. Auto's ston
den, midden op straat, stil, duizen
den droegen de Engelse vlag als
triomf van de zege. Hoog, op de
schouders van het standbeeld van
Nelson, de grote admiraal, stonden
jongens, wuivend met de vlag. Er
werd, op Picadllly Circus een nieu
we dans gecreëerd: twee meisjes, in
bijzonder korte rokjes, swingend op
de maat van de jel die Engeland
begeesterde, deze afgelopen drie
weken. 'Eng-land, Eng-land'.
Alf Ramsey, de coach, na de eerste
wedstrijden van zijn team verguisd,
hield de gouden Coupe Jules Rbnet
trots in belde armen. De wereld
beker. Het was niet de echte. De
puur gouden stond zaterdagavond
in de safe van het Royal Garden
Hotel, Alf Ramsey zelf wist het
niet. Het was een imitatie. De
menigte hield niet op: 'Eng-land,
Eng-land'. Het duurde uren. Twee
uur voordat de vier teams arriveer
den in het hoofdkwartier van de
wereldbekerorganisatie was het ver
keer al gestremd. Vanaf Wembley-
stadlon tot aan Hotel Royal Gar
den hingen tienduizenden uit de
ramen de weg die de bus met
de Engelse spelers koos.
Maar al deze toejuichingen gingen
verloren in het tumult bij het hotel.
Zestig politiemannen poogden ver
geefs de menigte op een afstand te
houden. De eerste die getooid met
een rode anjer uit de bus stapte,
was aanvoerder Bobby Moore, daar
na manager Alf Ramsey, dan de
andere spelers, allen met een bloed
rode anjer. Vanaf het balkon gooi
den de spelers hun bloemen naar
het publiek. Beneden, op straat,
koesterden degenen die een anjer
bemachtigden de bloem aan het
hart alsof het de wereldtrofee was.
Dit was de nacht van Londen.
(Van onze Londense
correspondent)
In de koninklijke loge was de
spanning minstens zo groot als J
onder de rest van de 93.000 toe-
schouwers in het Wembley Sta-
dion. Koningin Elizabeth,
naast de voorzitter van
FIFA, Sir Stanley Rous,
vroeg steeds weer, toen de tyd
opschoot: „Hoe lang m
Prins Philip was met haar m
gekomen. Behalve premier Wil- j
son zaten ook twee andere i
nisters, namelijk vice-premier jj
George Brown en kanselier i
de schatkist Callaghan, op de ij
tribune. Dc bekende conser
tieve politicus Qurntin Hagg j
was op een gegeven moment
buiten zichzelf, dat hjj een voi
hem zittende deftige dame, ee
trap gaf. Zij beklaagde zich
bitter
Koningin Elizabeth overhan
digt Bobby Moore de wereldvoet-
balbeker.
(Van een speciale verslaggever)
In een twee uur durende, alles van de
spelers vergende enerverende strijd met een
reeks van dramatische hoogtepunten, waarin
spelers en toeschouwers overspoeld werden
door vreugdegolven, of met lome schreden door
een tranendal waadden, versloeg Engeland in
de finale van het toernooi om het wereldkam
pioenschap voetbal West-Duitsland na verlen
ging met 42. Toen het laatste fluitsignaal van
de met straffe hand leidende Zwitserse post
beambte Gottfried Dienst klonk, dat echter
verloren ging in de van dolle vreugde dan
sende, zingende en met de nationale vlag wild
zwaaiende menigte op de kleurige tribunes van
Wat een feest is deze finale geworden. Zelfs voor de duizenden Duit
sers hun aantal werd geschat op 10.000 die de nederlaag van hun
favorieten met een grote sportiviteit hebben opgenomen en na de strijd
overwinnaars en verliezers uitbundig toejuichten. Het zwart-rood-geel
bleef hoog en terecht, want met ere was ,,die Manschaft" van Helmut
Schön ten onder gegaan. Op de valreep dwongen de Duitsers hun tegen
standers nog een verlenging af en hierin pas konden de Engelsen zich
de wereldtitel eigen maken.
Jacky Charlton schoof een lange
breedtepass naar de vrijstaande Mar
tin Peters, die van de rand van het
strafschopgebied vuurde. Tilkowski
dook met succes naar de bedreigde
hoek. Vlak daarop wederom een schot
van Peters nu echter naast. Enge
land had de weg naar het doel ge
vonden, maar de bal nog niet. De
Duitsers waren op dat moment nog
niet verder dan een aftasten van de
vijandelijke defensie, zonder echter
daarin een zwakke plek te kunnen
ontdekken. En toch zou de Engelse
verdediging als eerste moeten capi
tuleren.
Verward
het Wembley-stadion, vielen de triomfators in
eikaars armen, oververmoeid, maar dolgeluk
kig. De coupe was geslaagd. Engeland, van
waar het voetbalspel zijn vlucht nam tot in de
verste uithoeken van de wereld, dat vóór de
tweede wereldoorlog als de grootste macht op
het groene veld gold, maar daarna zijn roem
zag tanen mede door zijn matige resultaten
in de wereldtoemooien, waarin de Engelsen
voor het eerst in 1950 uitkwamen had zich
voor de eerste maal in zijn lange historie in
een krachtmeting met de sterkste landen ter
wereld aan de top weten te plaatsen.
SPREEKKOREN
In spreekkoren „Uwe, Uwe,
Uwe... en „England, England
in liederen, waarbij het „when
the saints go marching in" by de
Engelsen favoriet was, en in teksten
op spandoeken in allerlei variëteiten
begon al uren voor het begin van
de wedstrijd op de vol stromende
tribunes van het machtige Wembley-
stadion de kamp tussen de suppor-
tersscharen van beide finalisten.
Zelfs het Engelse volkslied daarna
gevolgd door het Duitse na de
intocht van de gladiatoren vermocht
de enthousiaste menigte nauwelijks
tot zwijgen brengen. De atmosfeer
was geladen. Wanneer zou de eerste
donderklap vallen? Hij kwam in de
achtste minuut van de wedstrijd,
toen Geoffrey Hurst by een aanval
op doelman Hans Tilkowski sprong.
Tilkowski bleef liggen, maar geluk
kig niet voor lang. De eerste gevaar-
ïyke Engelse aanval, waarin Nobby
Stiles (voorzet) en Hunt het belang-
Het gebeurde in de dertiende mi
nuut bij een verwarde Duitse aanval,
toen Wilson de bal voor de voet van
Helmut Haller, de 27-jarige „Ita
liaan uit Augsburg", kopte. Haller
had weinig bedenktijd nodig. Het
schot van zijn voet trok, via. de
schoen van Jacky Charlton, een baan
naar de rechterhoek, die dcor Gor
don Banks niet meer was af te
rykste aandeel hadden, eindigde op stuiten. West-Duitsland leidde met
commando van scheidsrechter Dienst. 10. Pas nu bleek goed, hoe groot
De Engelsen kwamen echter terug. I het Duitse legioen was
Met stomheid geslagen zat zes mi
nuten later echter reeds datzelfde
legioen toe te kyken, hoe de Engelse
spelers Hurst om de hals vlogen. Uit
vrije trap tegen Wolfgang Ove-
rath, de uitblinker in de Duitse ploeg,
van wie zyn tegenstanders zeggen:
„sportief is hy niet, der Overath" en
zyn aanhangers: ..HU heeft te veel
temperament", plaatste aanvoerder
Moore de bal hoog in de doelmond.
Op het juiste moment sprintte Hurst
in de baan van het shot en diens
kopstoot was Tilkowski te machtig:
1—1.
In schaduw
De stryd verplaatste zich snel
het ene naar het andere doel in
moordend tempo. Duitse
aanvalsacties wisselden elkaar af.
Hierby bleven echter twee sterren
in de schaduw: Bobby Charlton en
Frans Beckenbauer, die het met el
kaar te druk hadden om voor de
ploeg van grote waarde te kunnen
zyn. Vergeefs wachtten de Engelsen
op Charlton-de-scherpschutter e J
Duitsers op de flitsende rushes
„Der Franz", de twintigjarige bege
nadigde Münchener, van wie Helmut
Schön eens heeft gezegd: „wat Bec
kenbauer kan, dat kan men niet le
ren. Dat heeft men in de wieg mee
gekregen". De hoofdrollen schenen
By de Engelse aanvallers
Geoffrey Hurst, die drie doelpunten
voor zyn ploeg produceerde, en by
West-Duitsland verdediger Wolf
gang Weber. het 22-jarige veelzydige
voetbaltalent uit Keulen, de maker
in de laatste seconden van de wed-
<4
strijd van de geiykmaker, welke een
verlenging noodzakeiyk maakte.
En hieruit biykt het duideiykst,
waar het bjj de Duitsers aan man
keerde: de aanval. Zonder voldoende
steun van Beckenbauer en door een
volkomen falen van scherpschutter
Lothar Emmerich had de Duitse
aanvalslinie onvoldoende gewicht om
de sterke Engelse defensie te kun
nen ontwrichten. Als enige kon Ove
rath zich soms met succes met zjjn
tegenstanders meten. Maar wat is
een eenling, ook al heeft hy
de maarschalkstaf in de ransel?
Nadat Tilkowski, zy het met moei
te, in de 33ste minuut een kopbal
Hurst als afronding van een mooi
opgezette aanval onschadeiyk had
gemaakt, stelde drie minuten later,
toen de Duitsers de aanval weer had
den overgenomen, Overath doelman
Banks op de proef. Banks, de beste
doelman van het toernooi, bewees
zyn betrouwbaarheid, evenals twee
minuten voor de rust by een hoog
schot van Uwe Seeler. Het was de
slotacte van het eerste bedryf.
Hadden de Duitsers zich in de eer
ste helft als vrijwel geUjkwaardigen
met de Engelsen kunnen meten, na
de rust begon zich de Britse supe
rioriteit af te tekenen. Op het hoge
tempo van de Engelsen lagen de
Duitsers steeds iets achter en opval
lend was het slechte afgeven van de
bal door de Duitsers, die hun enkele
aanvallen zagen dood lopen in de
buitenspelval. Door hun snellere in
grijpen, hun meer resolute acties en
scherper toegespitste aanvallen ver
kregen de Engelsen een overwicht.
Bobby Charlton waagde zich nu ook
meer naar voren en was in de 26ste
minuut nauw betrokken by een bot
sing tussen Tilkowski en Becken
bauer. In de volgende minuut kreeg
Charlton een schietkans. De bal ging
echter voor het doel langs. Het wa
ren de inleidende stormlopen voor
het tweede Engelse doelpunt, dat
werd gescoord door Martin Peters:
21. Het scheen de beslissende tref
fer te zyn. De Duitse ploeg was aan
geslagen en bleef nog nauweiyks op
de been. zy had niet meer de macht
om terug te slaan en toch tot
ontzetting van de Engelsen, die reeds
een gewonnen party speelden, kwa
men de Duitsers in de laatse secon
den van de officiële speeltyd nog op
geiyke hoogte: 22. Welk een sen
satie, welk een ontgoocheling voor al
wat Engeland sympathiek was.
De directe aanleiding van Jacky
Charlton, die hoog opspringend een
overtreding tegenover een tegenstan
der beging. Vrije schop, even bui
ten het strafschopgebied, schuin voor
het doel. Emmerich, die nog één keer
de kans kreeg zyn opstelling te recht
vaardigen, plaatste zich achter de
oranje bal. Via een Engels been
kwam de bal in de doelmond, waar
Held hem onderschepte om vervol
gens in te schieten, zyn schot stuit
te echter af.
de bal voor een Duitse voet, name
lijk die van Uwe Seeler. Op de flank
zag Seeler in een schim Weber en
Schnellinger staan, beiden met ge-
ïyke trefkansen. Hij plaatste het leer
in de richting van Weber, die zich
als scherpscsutter deed kennen. Gor
don Banks was kansloos. Er werd niet
meer afgetrapt. Helpers schoten
toe. Een veeg met een spons hier,
korte massage daar En te
midden van de drukte zat op de
grasmat scheidsrechter Dienst. Ook
hy was moe.
De hoop, die het Duitse legioen
koesterde, dat hun Nationalmann-
schaft in de verlenging zou terug
komen, bleek ydel. De „yzeren" En
gelsen toonden een grotere veer
kracht en over de meeste reserves
te beschikken, zy wilden de stryd
spoedig mogeiyk in hun voordeel
beslissen en ofschoon ook by hen
in de siytageslag de precisie had ge
leden de tengere Nobby Stiles
leed duideiyk aan ademnood en
kon nog nauweiyks een bal weg-
krijgen, laat staan plaatsen gin
gen zy dadeiyk in de aanval. Ball
loste een hoog schot, dat Tilkowski
deed opveren. De Duitse doelman
stompte de bal corner. Bobby Charl
ton trof met een verraderiyk laag
schot de paal en Hunt zag een kogel
in niemandsland achter het doel ver-
dwynen. De Duitse tegenacties
smoorden in de Engelse defensie, die
steeds vastere greep kreeg op de
Bom
De grote klap ylel in de twaalfde
minuut van de verlenging en sloeg
in als een bom, overigens in beide
kampen. Was het inderdaad een
doelpunt, dat vliegende schot van
Geoffrey Hurst, waaruit de bal via
de lat en de grond terugsprong in
het veld, waar Willy Schulz hem
vervolgens met het hoofd onder
schepte en over het doel uit het veld
kopte? Scheidsrechter Dienst, die in
het veld stond, had het niet kunnen
beoordelen en wuifde protesten op
zijn „neen" weg. HU overlegde daar
op met zUn grensrechter, de Rus
Tofik Bakhramov, die aanvankeiyk
in het geheel niet had gereageerd
ook uit zyn positie geen goed
zicht op de situatie had. Bakhramovs
antwoord was echter positief: doel
punt, en zo leidde Engeland voor de
tweede maal, nu met 32. Een om
streden, maar in de krachtsverhou
ding van dat moment verdiend doel
punt.
Nog meer schrompelde de Duitse
tegenstand ineen. De vermoeidheid
deed zich steeds meer gelden. Met
hun laatste krachten speelden de bei
de ploegen zich naar het einde, dat
kwammet een doelpunt. Terwyi
al te uitbundige Engelsen de bobby's,
die de afzetting vormden, hadden
verrast en zich op de grasmat be
wogen om de nieuwe wereldkampioe
nen in triomf op de schouders te
nemen, schoot Hurst voor de derde
wederom kwam maal de bal langs Tilkiwski: 4—2.
van vandaag 1
M
Alf Ramsey is in zUn opzet ge
slaagd: Engeland te brengen naar
de top van het wereldvoetbal. De
44-jarige voormalige back van het
Engelse elftal 32 caps), bygenaamd
de „generaal", die in 1963 het En
gelse elftal onder zijn hoede nam
als opvolger van Walter Winterbot-
tom, heeft ongetwijfeld een groot
aandeel gehad in het succes van zyn
ploeg.
ALF RAMSEY
De veel bekritiseerde Ramsey heeft
het steeds gezegd: Engeland wordt
wereldkampioen", zyn zelfvertrou
wen was ongeschokt en hy werd
hierin gesterkt door de resultaten
van zyn ploeg. De overwinning in de
finale van het wereldtoemooi op
West-Duitsland bracht het totaal
aantal wedstryden, waarin Engeland
Binds de nederlaag in oktober 1905
in het Wembley-stadion tegen Oos
tenrijk ongeslagen bleef op zestien.
De laatste nederlaag van Engeland
op het continent was al van veel
ouder datum: februari 1963 tegen
FrankrUk (2—5). Dit was de eerste
wedstryd van Engeland onder Ram
sey's management.
Na zyn afscheid als voetballer bi)
Tottenham Hotspur werd Ramsey
manager by de derde divisieclub Ips
wich Town, een toen onaanzienlijke
club. In zes jaar tyd bracht hy
Ipswich van de derde naar de eerste
divisie, een van de meest opzienba
rende prestaties in het Engelse voet
bal. Hy werd daarna benoemd tot
manager van het Engelse nationale
elftal met vergaande bevoegdheden.
Ramsey kreeg om. het recht geheel
alleen het elftal samen te stellen.
Een van de geheimen van zyn succes
is ongetwyfeld, dat hy van de ploeg
een eenheid heeft weten te maken.
Hy heeft de spelers zelfvertrouwen
gegeven en bovendien de trots voor
him land te mogen spelen. Ramsey,,
alityd keurig gekleed en meer het
type van een bankdirecteur dan een
voetbalmanager, is voor de buiten
wereld bepaald geen overvriendeiyke
man. Evenmin een groot causeur.
Onder zyn spelers legt hy echter
zyn .masker" af en weet door zyn
optreden een band te smeden, die de
geworden van het suc-
Alf Ramsey heeft gehjk gekre
gen: Engeland is wereldkampioen.
(Van onze correspondent)
Gevraagd naar zyn oordeel over de finale tussen Engeland en Duitsland,
verklaarde Ferenc Puskas 's avonds aan het slotbanket in het Royal Garden
Hotel in Londen, waaraan ongeveer 500 mensen aanzaten:
„De grote fout van de Duitsers is geweest dat zy hun grootste talent.
Franz Beckenbauer. de bewaking hebben opgedragen van Bobby Charlton.
Dat hadden ze nooit mogen doen. Beckenbauer is het best als hy offensief
kan spelen en hy is dan voor elke verdediging byzonder gevaariyk. Nu
kreeg hy de opdracht Bobby Charlton te bewaken. Charlton zorgde ervoor
dat Beckenbauer op het middenveld bleef en geen kans kreeg mee in de
aanval to gaan.
Met deze tactische fout om Beckenbauer geen offensieve opdracht mee te
geven, verzwakten de Duitsers in hoge mate hun aanvalskracht. De Engelsen
waren veel verstandiger Zy gaven Bobby Charlton niet de opdracht om
Beckenbauer uit te schakelen. Waarschyniyk was men op de hoogte dat
Charlton als bewaker Beckenbauer zou krijgen. En Alf Ramsey zal dan ook
zeker tegen zijn topspeler hebben gezegd: „Zorg ervoor dat Beckenbauer niet
in zijn eigen aanval komt. Lok hem weg. Voor de Duitsers was het beter ge
weest dat Charlton tegen Beckenbauer had gespeeld. Maar het is nu om
gekeerd geworden, Beckenbauer speelde tegen Charlton".
(Van onze correspondent)
Het omstreden derde doelpunt van
de Engelsen, door Geoff Hurst in de
verlenging gescoord, is zaterdag na-
tuuriyk lang besproken. De Duitse
televisie gaf het spelmoment diverse
malen weer, enkele keren vertraagd
en men liet de film stilstaan op het
het. moment, dat de bal van de lat
naar beneden kwam en de grond
raakte. Duideiyk was op de film te
zien, dat de bal achter de doellijn de
grasmat raakte. Dus doelpunt? Het
leek erop, maar we zouden het niet
met zekerheid kunnen zeggen, want
voor een doelpunt moet de bal geheel
en al het doel vlak hebben gepasseerd.
Het is best mogelijk dat juist nog een
klein stukje van de bal op de doeUyn
is gekomen. De Duitse spelers Uwe
Seeler, Hans Tilkowski en Karl
Heinz Schnellinger waren het er
.natuuriyk" over eens dat de bal
voor de doellUn terecht was gekomen.
Hans Tilkowski, de Duitse doelman,
verklaarde met grote stelligheid dat
de bal via de lat vóór de doellijn te
recht kwam. Hy zei: „De Russische
grensrechter gaf eerst geen doelpunt.
Hy kon het ook niet zien. Maar toen
scheidsrechter Dienst op hem af
kwam was de Rus plotseling zeer be-
Engelands omstreden derde
doelpunt. Via de onderkant van
de lat caramboleert het schot van
de niet op de foto zichtbare Hurst
in het doelvlak
slist en was het volgens hem een
treffer, waarna de heer Dienst de
goal toekende". Uwe Seeler toonde in
dit gesperk voor de televisie dat hy
een goed aanvoerder is. Uwe zei: „We
willen er niet langer over praten. Het
doelpunt is toegekend en daarmee is
het een doelpunt. Het heeft geen nut
om er verder over te discussiëren. Wy
zyn verheugd dat wij een goede wed
stryd hébben gespeeld. Het belang
rijkste is, dat het een faire en spor
tieve wedstryd is geworden, tussen
twee goede ploegen".
Het Nederlandse dames hockey
team heeft zaterdag in Kaapstad met
0-2 verloren van Zuid-Afrika. By
rust was deze stand reeds bereikt.
In Orebroe is gisteren het toer
nooi om het wereldkampioenschap
schaken voor studententeams begon
nen met de voorronden. Nederland
had de eerste dag vry. Groep 2:
Tsjecho-Slowakye—IJsland 21 en 1
afgebr. Nederland vry.
De 93.000 toeschouwers
in het Wembley Stadion heb
ben bij de finale voor een
recordrecette gezorgd. De
plaatskaarten brachten rond
200.000 pond sterling op
ongeveer 2 miljoen gulden
hetgeen volgens de Britse
statistici een wereldrecord
voor een voetbalontmoeting
zou zijn.
Bondspresident Heinrich
Lübke heeft de Duitse voet
ballers die in de dramatische
finale verslagen werden za
terdag telegrafisch ervan in
kennis gesteld dat zij zijn on
derscheiden met het zilveren
ereteken van de bondsrepu
bliek.
Ook in Wembley is de
stelling bewezen dat de for
matie die de score opent wei
nig kans heeft op de titel. Bij
de 8 finales die om het we
reldkampioenschap werden
gespeeld is het slechts een
maal voorgekomen dat het
elftal dat een 1—0 voor-
sprong nam zich enkele uren
later titelhouder mocht noe
men. De gelukkige was Italië
dat in 1918 in Parijs zijn we
reldkampioenschap kon pro
longeren door Hongarije met
42 te kloppen.
De Portugese wonder-
voetballer Ferreira Eusebio
bleek de beste schutter in het
toernooi om het wereldkam
pioenschap voetbal 1966. Zijn
schoten troffen negen maal
doel. Op de tweede plaats
kwam de Duitser Helmut
Haller met 6 treffers. De der
de plaats wordt gedeeld door
Bene (Hong.), Beckenbauer
(Did.) en Porkujan (Rusl.)
met ieder 4 goals. Een ge
deelde zesde plaats wordt in
genomen door Hunt. Bobby
Charlton, Hurst (alle GB),
Artime (Arg.), Augusto, Tor
res (belden Port.) en Malo-
feev (Rusl.) met 3 doelpun
ten. Veertien ex aequo met
twee treffers plaatsten zich
Marcos (Chili). Meszoly
(Hong.), Seeler (Did.), Schis-
lenko (Rusl.) en Sec Yang
Seung Kook (N.-Korea).
Naar schatting hebben
1.500.000 toeschouwers de 32
wedstrijden bijgewoond tus
sen de 16 rivalen in het eind
toemooi om de wereldbeker.
De grote winst voor de zwart
handelaren in plaatskaartjes
voor de finale Engeland
West-Duitsland is uitgeble
ven. De voorspelling dat een
kaartje van 5 pond sterling
(ca f 50) voor 40 jond sterling
(ca. f400) van de hand zou
gaan bleek te optimistisch.
Toch boekten de zwarthan
delaren een aardige winst.
Kaartjes van tien shilling
(ca. f5) brachten 4 pond
sterling (ca. f40) op en voor
plaatsbewijzen van ruim drie
ëneenhalf pond (ruim f35)
werd bijna het driedubbele
neergeteld nl. tien pond (ca.
f100).
De Engelse aanvoerder
Bobby Moore door de in
ternationale sportpers uitge
roepen tot de beste voetballer
van het toernooi heeft drie
jaar achtereen in het Wem-
bley-Stadion een beker ge
wonnen. In 1964 won hij hier
met West Ham United de En
gelse beker, in 1965 legde hij
door een overwinning op
München 1860 beslag op de
Europese beker voor beker
winnaars (wederom met West
Ham United) en nu in
1966 was hij de aanvoerder
van het Engelse elftal, dat de
wereldbeker ivon. Momenteel
staat Moore bij geen enkele
club onder contract. Door een
meningsverschil met West
Ham United heeft hij zijn
contract (nog) niet verlengd.
