Gele trui verhuist naar
ie schouders van Lebaube
Vreugdedans van Santana
TOUR IN CIJFERS
DAG IN DE TOUR
gehoorzaam kind
Kleine
Tour
start
vandaag
„Van ballenjongen tot
ERDAG 2 JULI 1960
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 7
fan Janssen en Kees Haast handhaafden
rich redelijk in de niet al te grote slag
(door Fred Racké)
ichon, Vrijdag In strak tempo marcheer
de vedetten tegen de berg op. Er moest, had
besloten, maar eens wat harder worden ge
in en dan deed het er weinig toe op welke
I dat nu wel was. Dat de heer Goddet de
de Mente had betiteld als een berg van de
ïde categorie, interesseerdde Anquetil en
lidor dan ook maar heel weinig. Men vond
hier smalle wegen en er was een brandende zon,
een scherpe stijging en een zeer moeilijke afda
ling. Als men nu, zonder zich te forceren, eens
pittig tegen deze berg opging, zouden er wel
slachtoffers vallen. Slechts enkele honderden me
ters nadat het peloton zich rekte, verdween To-
masso de Pra uit het peloton.
EUM"
vond in Luchon de brave Tomasso niet meer terug in het gewoel,
in winnende en andere te huldigen wielrenners verblijven. Tomasso
hoek^11 £ele trui afgestaan als een zeer gehoorzaam kind, dat een duur
speelgoed aan een krachtiger gebouwd neefje kwyt raakt. Jean Claude
lube, de enige renner van wie iets te verwachten viel in dat merk-
dige samenraapsel van uitgebluste krachten, werd gehuld in geel en
besloot een morrend publiek tot geringe hulde. In het klassement van
etappe vond men weliswaar grote namen by de eerste tien, maar voor
ritwinnaar als de volmaakt onbekende Italiaan Mugnaini brengt
kryk nu eenmaal geen enthousiasme op. En wat de slachtoffers be-
dat viel nogal mee. De Pra was weliswaar verdwenen en Rik van
beëindigde als een zeer oud man de klimpartij, maar men trof Jan
en in redelijk goede welstand aan en die kleine Hollander Haast
net als zijn landgenoot ook al niet veel voorsprong prys behoeven te
Nee, besloot men in Luchon, die gestrekte draf tegen die ene helling
niet voldoende geweest.
het kopgroepje alleen de zware klim
mers overbleven (Galera, Giminez,
San Miguel) en uit de achterhoede
reeksen renners verdwenen, toen An
quetil en Poulidor tot meer haast
hadden besloten. Het veelbelovende
Belgje Huysmans moest terug en Ga-
bica en Bitossi en Diaz en na heftig
verzet, ook Tomasso de Pra. De vier
vooraan bleven buiten schot, maar
verder mochten alleen Janssen, Kim
de, Haast en een serie Spanjaarden
aan de wielen van de grootmeesters
aansluiten. Plus, uiteraard, Rudi Al-
tig en Tom Simpson want ook zij
mogen tot de elite worden gerekend.
Wapenstilstand
De slag leek verpletterend te zul
len aankomen. Vooral ook omdat nog
een berg en wel van de eerste cate
gorie wachtte. In het dal echter
werd alweer een wapenstilstand ge
sloten en vrijwel iedereen mocht weer
bijkomen. De Pra op de top zelfs
nog vijf minuten achter kon zelfs
weer aansluiten en met hem vele,
vele anderen. Slechts de renners voor
wie die kleine opleving echt teveel
was geweest bleven, uitgeblust, in die
20 vlakke kilometers definitief ach
ter en daarbij behoorden dan Van
Looy, Karstens en uitgezonderd
Nu dam en Haast de rest van de
Televizierploeg. In de laatste 20 km,
berg op, berg af, tot aan Luchon,
rende de Italiaan Magnaini naar vo
ren. Weer vielen er achter in de vol
gende groep snel slachtoffers, De Pra,
Bitossi, Huysmans, Van Springel. Al
lemaal renners, voor wie de zon en
dat tweede bergje teveel waren ge
weest. Twee kilometer voor de top
moesten ook Janssen „Ik was uitge
put in die zon" en Haast „Ik had
geen weerstand meer, het was te
warm" uit de wielen. Te dicht bij
Luchon was dat echter om van groot
tijdverlies te spreken: ze raakten
nauwelijks meer dan een minuut
kwijt op de groep van de „groten",
waarvan Altig een minuut na Mag
naini de sprint had gewonnen. Het
had allemaal veel erger kunnen zijn
als Anquetil en Poulidor weer niet
te vroeg de benen hadden gestrekt.
Nu beleefde men in Luchon, aan de
vooravond van de eerste rustdag, de
hoogst merkwaardige situatie, dat
Lebaube in een trui werd gehesen,
die met eenzelfde recht door Kunde,
dat kleine Duitse klimmertje, zou
kunnen worden aangetrokken: de
twee staan in tijd precies gelijk. Die
merkwaardige drieenvijftigste Tour
de France heeft nu zelfs twee lei
ders
Voor de zomercompetitie van de
KNZB werden de volgende wedstrij
den gespeeld: Hoofdklasse heren:
AZPC—RZC 9—5; Neptunus Arnhem
De Robben 34. Met nog drie wed
strijden te spelen staan drie ploegen
met elk 15 punten aan kop. Het zijn:
DZV, HZ PC en De Robben.
Het was gisteravond, de
avond van Piet Kantebeen.
Op de kampioensreceptie van
UVS in de Kikkerpolder
zwaaiden vele sprekers de
blauwwitte oefenmeester lof
toe.
Mr. J. J. de Jongh, voor
zitter van de Afdeling Leiden
van de KNVB, stak zijn waar
dering voor het technisch
gave voetbal waarmee UVS de
titel behaalde en voor de
„leraar" Piet Kantebeen
niet onder stoelen of banken
en in gelijke zin spraken de
heren Piet Biegstraaten, ver
tegenwoordiger van de „gro
te" KNVB en drs. J. P. van
der Reijden, voorzitter van de
Leidse Sportstichting.
Spijtig was dat op deze zeer
geanimeerde receptie verte
genwoordigers van de toplei
ding van de KNVB verstek
lieten gaan „Den Haag"
verzocht een uur voor de
aanvang de Leidse heef Bieg
straaten de groeten over te
brengen maar aan de an
dere kant was er de voldoe
ning over de aanwezigheid
van burgemeester Van der
Willigen „de hele stad Lei
den is trots op u" en wet
houder S. Sannes. Ceremonie
meester A. A. C. Dusée leidde
verder de volgende sprekers
naar de microfoon: Th.
(Dirk) van der Klugt
(scheidsrechters)J. Breede-
veld (contactcommissie) en
Bergsma oud-aanvoerder)
Voor allen had UVS-voorzit-
ter Wondergem een passend
antwoord. Op de foto: de
heer Piet Biegstraaten com
plimenteert aanvoerder Her
man Vermeer.
(Foto L.D.-Holvast)
De 39-jarige voetballer Ference
Puskas heeft xrijdag een nieuw
tract getekend voor nog een jaar bij.
Real Madrid.
rote mannen
elen niet aan
cr vertelde Jan Janssen dat ook:
de grote mannen hebben niet
jevallen. Zeker niet op de laat-
berg. Ja, wel op de vorige. Ten-
ste, toen gingen we redelijk hard
boven en toen vielen er wel wat
Achterin. Maar er zat ook teveel
nte tussen die twee bergen. En op
vlakke stuk is er niet hard ge-
g gereden".
Is dat wel was gebeurd, als de
schillen op de Col de Monte, waar
i renner als Gabica moest
liegen, ook maar enigszins gehand-
waren gebleven in die 20 kilo-
lange aanloop naar de top van
[etappe de Col Portillon, vlak
Luchon ja dan had de Tom-
ware gezicht gekregen. Dan had-
Poulidor en Anquetil en nog wat
leren die lastige knechten uit al-
ei ploegen wel van zich afge-
ud. Nu bleven de verschillen klein,
Luchon, waar de renners regel-
ht vanaf de laatste helling het
is centrum binnenstoven.
robeersel
Ue elfde etappe was, zeiden de
sgleiders later, een probeersel ge-
de tst. Men had eens even gekeken,
n" er nu eigenlyk mee kon, als het
echt om ging. Rafael Geminiani
g er uitermate vrolijk aan voorbij,
Jacques Anquetil nog steeds zo
1 jeveer 6 minuten achterstand op
ïssen en Haas en Kunde heeft. En
er ymond Poulidor glimlachte slechts
n serviel als altijd, zonder ogen-
Jjnlijk te beseffen dat hij in de-
f ,mJËÊ
De zon brandde onbarmhartig
op de renner shoo f den, gisteren in
de Tour de France en menig cou
reur ging even van de fiets om in
fonteinen of waterreservoirs ivat
verkoeling te zoeken.
zelfde positie verkeert. De toekomst,
zeggen die mannen, zal leren wie ge
lijk heeft gehad. Er liggen in de Tour
nog heel wat hellende wegen te wach
ten. Plus twee tijdritten.
De lange aanloop van Pau naar de
eerste berg van de derde categorie
nam het peloton massaal, want het
was buitengewoon bang in de dalen
van de „lage Pyreneeën", en er zou
nog heel wat werk te verrichten zijn,
verderop. De karavaan glimlachte
dan ook, toen zich op de eerste hel
lingen een kopgroepje afscheidde,
waarin men ook de naam tegenkwam
van Seis, de sprinter, het volmaakte
voorbeeld van de niet-klimmer. Toen
dat groepje, waarin overigens ook
Giminez verbleef, het eerste bergje
zonder slag of stoot had veroverd,
geeuwde men in de volgwagens lang
gerekt, want er zou waarschijnlijk
deze dag niets gebeuren.
Antlers
Dat werd even anders op de Col
de Mente, een berg van de 2de cate
gorie, waarop men zich afvroeg hoe
in hemelsnaam die categorieën wel
worden ingedeeld, want de „Mente"
was een zeer duidelyk struikelblok.
Dat bleek dan ook wel op de smalle
wegen vanaf Pau vol met steenslag,
die in brandende zon moesten wor
den genomen. Dat bleek ook, toen in
Elfde etappe, PauLuchon, 188
km.:
1. Mugnaini (Italië-Bertolazzo)
5.54.42; 2. Rudi Altig (Dld-Albani)
5.55.30; 3. Anquetil (Frankrijk-Ge-
miniani) z.t.; 4. Lebaube (Frankryk-
Caput) 5.55.32; 5. Kunde (Dld-Plaud)
z.t.; 6. Santamarina (Spanje-Ma-
ehaini z.t.; 7. Poulidor (Frankryk-
Magne) z.t.; 8. Zimmerman (Fr.-
Plaud) 5.55.32; 9. Gabica (Spanje-
Langarica) z.t.; 10. Bracke (Belg-
Plaud) z.t.; 11. Van Denbosche
(Belg-Driessens) 5.55.54; 12. Foucher
(Fr.-De Muer) z.t.; 13. Simpson
(G.-B.-Plaud) z.t.; 14. Desmet (Belg-
Marien) z.t.; 15. Janssen (Ned.-De
Muer) 5.56.49; 32. Haast (Ned-Pelle
naars) 5.59.00; 37. Nydam (Ned-
Pellenaars) 6.00.19; 55. Harings
(Ned-Pellenaars) 6.03.36; 64. Wouters
(Ned-Pellenaars) 6.06.37; 74. Den
Hartog (Ned-Geminiani) z.t.; 80.
Geldermans (Ned-Albani) 6.09.24;
92. De Roo (Ned-Pellenaars) 6.11.46;
94. Van der Vleuten (Ned-Pellenaars)
6.13.35; 108. Karstens (Ned-Pelle
naars) 6.17.06; 115. Van Dongen
(Ned-Pellenaars) 6.17.33; 119. Zilver
berg (Ned-Pellenaars) 6.17.44.
Opgegeven hebben Mathy (Belg-
Driessens) en Velez (Spanje-Lan-
garica).
Klassementen
1. Lebaube (Fr.-Caput) 57.23.57;
2. Kunde (Dld-Plaud) z.t.; 3. Mug
naini (It-Bertolazzo) op 17 sec.; 4.
Janssen (Ned-De Muer) op 1.06; 5.
Aimar (Fr-Geminiani) op 1.56; 6.
Delisle (Fr-Plaud) op 2.24; 7. De
Rosso (It-Albani) op 2.34; 8. Momene
(Sp-Langarica) op 3.28; 9. De Pra
(It-Albani) op 3.54; 10. Haast (Ned-
Pellenaars) op 4.35; 11. Perurena
(Sp-Machain) op 4.35; 12. Uriona
(Sp-Langarica) op 5.54; 13. Rudi
Altig (Dld-Albani) op 6.10; 14. Huys
mans (Belg-Cools) op 7.09; 15. An
quetil (Fr-Geminiani) op 7.13; 16.
ex aequo Gabica (Sp-Langarica),
Poulidor (Fr-Magne), Elorza (Sp-
Langarica) 7.15; 46. Harings (Ned-
Pellenaars) op 15.08; 65. Nydam
Op deze vrijdag in de Tour zou
zoveel hebben kunnen gebeuren
in het rennersveld. Waarom het
niet gebeurde is een open vraag:
dat wat er wél gebeurde vindt U
elders beschreven. Vast staat
evenwél, dat het voor sommige
lieden zo vlak voor de rustdag
wél een uitermate vermoeiende
dag is geworden. Voor zo ongeveer
een 30 tot een 40 renners bijvoor
beeld, die eenvoudig niet kunnen
meekomen in de bergen. En voor
een aantal volgers, die dat ook
maar moeilijk kunnen. Het is in
de Tour een bekend verschijnsel,
dat de groep ingezetenen van de
volgwagen de zaken gretig aan de
chauffeur overlaat en de ogen
maar liever sluit, als de auto over
smalle wegen slippend met zo'n
minimale snelheid van 90 km de
berg af moet. Wel eigenlijk moet,
want een wielrenner die men op
de helling daarboven heeft gepas
seerd, blijkt in de afdaling har
der door de haarspeldbochten te
schieten dan de logge auto. Ver
rassend veel sneller zelfs. Is het
dan een wonder dat, met links en
rechts voorbijschietende renners
en ravijnen langszij, vooral de
mannen uit „de lage landen" in
de volgwagen vaak te kampen
hebben met een plotseling aan
merkelijk verhoogde bloeddruk?
Daar kan zo het een en ander
gebeuren, aan de rand van de
vaak zeer diepe ravijnen en de
Tour heeft dan ook wel zijn
slachtoffers geëist. Nee, een toed-
strijd in de Tour, is voor een een
voudig journalist van „boven Pa
rijs" geen sinecure.
Dat is op deze vrijdag weer eens
gebleken, toen radio-reporter
Theo Koomen en zijn mede-inge
zetenen in een uitermate benarde
positie kwamen te verkeren. Hun
auto schoot uit een bocht en be
landde vijf meter van de iveg op
een helling. De wagen sloeg ge
deeltelijk om en bleef liggen tegen
wat verzamelde stenen. Enkele
meters verder gaapte een diepe
afgrond.
De verslaggevers van de equipe-
Koomen zijn uit de wagen gestapt
en werden door bevriende colle
ga's naar de finish gereden. Daar
heeft Theo Koomen zijn reportage
van de aankomst dan toch nog
wel gemaakt. Zij het belangrijk
veel nerveuzer dan op de andere
dagen van deze Tour
(Ned-Pellenaars) op 23.46; 74. Den
Hartog (Ned) op 26.26; 78. Karstens
Ned-Pellenaars) op 28.48; 80. De
Roo (Ned-Pellenaars) op 29.36; 82.
Zilverberg (Ned-Pellenaars) op 30.12;
Geldermans (Ned-Albani) op
33.46; 91. Van der Vleuten (Ned-
Pellenaars) op 34.26; 98. Wouters
(Ned-Pellenaars) op 37.39; 118. Van
Dongen (Ned-Pellenaars op 57.22.
Bergklassement: 1. Mugnaini (It.)
19 punten; 2. De Pra (It.) 18 pun
ten; 3. ex aequo Galera (Sp.) en
Kunde (W.-Dld) beiden 15 punten.
Ploegenklassement: 1. Langarica
174.38.59; 2. Albani 17.41.04; 3. De
Muer 174.43.11; 4. Machain 17.45.29;
5. Plaud 174.48.16; 8. Pellenaars
175.02.27.
Puntenklassement: 1. Planckaert
(Belg) 145 pnt.; 2. Karstens (Ned.)
127 pnt.; 3. Van Looy (Belg) 115
pnt.; 4. Seis (Belg) 110 pnt.; 5. Jans
sen (Ned.) 106 pnt.
Wienese won
Jan Wienese. de enige Nederlandse
deelnemer bij de Royal Henley-Re
gatta. bereikte vrijdag de finale van
het skiffnummer. Hij versloeg zonder
moeite de Erit Croome in een tyd
van 8 min. 37 sec. Ook de Oostduitser
Achim Hill plaatste zich voor de fi
nale. Deze zilveren medaillewinnaar
van Tokio won met een verschil van
één en een kwart lengte van de Ar
gentijn Alberto Demiddi in de halve
finales van de Diamond Challenge
Single Sculls. Hill's tijd was 8 min.
9 Jo Mears, één van de bekendste
Engelse voetbalofficials, die een zeer
groot aandeel had in de organisatie
het wereldkampioenschap, is gis
teren plotseling in Oslo overleden.
Bennie Muller was zó verrukt
van de Leidse Hutspot, welke on
langs door het LFC-bestuur aan
kampioen Ajax werd aangeboden
de hutspot prijkte enkele we
ken in Bennie's verzameling,
maar moest worden teruggegeven
dat de bestuurders van de
geelzwarte Leidse tweedeklasser
besloten er ook een voor de po
pulaire international aan te
schaffen. Muller kwam daarvoor
gisteravond graag naar Leiden.
Tijdens de LFC-bestuursvergade
ring in café Ruimzicht werd hem
de hutspot overhandigd.
(Foto L.D.-Holvast)
Vanaf vandaag hebben de profs in
de Tour de France niet meer het
ryk alleen. De „grote" tour krygt
dan concurrentie van de zesde
Tour de l'Avenir, die in het Zuid
franse stadje Albi van start gaat
met een ploegentijdrit en een rit
op Rjn op de eerste dag. Op het
traject van 1955 km tussen Albi
en Parijs zuilen 95 maximaal 24
jaar oude amateurs, s taatsama
teurs en onafhankelyken uit
twaalf landen elf ploegen van
acht en één, de Poolse, van ze
ven coureurs stryden om de
eindzege, de erfenis van dit sei
zoen naar de profs overgestapte
Spanjaard Marioana Diaz.
Over het algemeen kan gesteld wor
den, dat de Tour de l'Avenir dit
jaar iets minder sterk bezet is dan
by voorgaande gelegenheden. De
overgang van vele vooraanstaande
amateurs naar de profs is daar
aan niet vreemd. Daarom lykt de
veronderstelling gewettigd, dat
juist die ploegen een kans hebben
die over een aantal oud-gedienden
beschikken.
De Nederlandse formatie, na enig
geharrewar toch weer onder lei
ding van de zachtmoedige Lim
burger Sjefke Janssen is er zo
één. Harry Steevens, vorig jaar
by zijn debuut zesde in de eind
rangschikking en winnaar van het
puntenklassement kan hoewel
in deze ronde de pure klimmers
wat meer zyn bevoordeeld nu
nog verder komen. Eddy Beugels,
de beste Nederlandse amateur van
het voor-seizoen moet evenals
Jan van der Horst, winnaar van
Olympia's Tour en het Circuit des
Mines, eveneeiys tot een goede
eindklassering in staat worden ge
acht.
Tenslotte zyn Eef Dolman, Rint
AVagtmans en de veel bekritiseer
de, maar voor etappen-koersen
toch wel geschikte Tiemen Groen
altijd wel in staat om een inci-
dentieel succes te behalen. De
ploeg, die wordt gecompleteerd
door Piet Tesselaar en Willy Ge-
raerds moet in de vlakke etappes
de strijd in belangryke mate kun
nen beinvloeden en misschien
wordt 1966 voor Nederland zelfs
wel een glansjaar, zoals 1962, toen
de formatie onder leiding van
Jan Janssen, Henk Nydam en Jan
Hugens de helft
ritten won.
het aantal,
Santana morgen
in Scheveningen
De Amerikanen Ralston en Graeb-
«er zullen morgen niet aan de jaar
lijkse Wimbledom-exhibitie op de
Mets in Scheveningen meedoen. De
Amerikaanse ploegleider vond dat
zijn spelers te zwaar belast werden.
De Amerikanen worden nu vervan
gen door de Spanjaard Arilla en de
Indiër Mukerjea. Verder spelen San
tana en de Nederlandse kampioen
Tom Okker.
(Van een speciale verslaggever)
Het klassieke jongensboekenthema van „Krantenjongen tot
miljonair" is vrijdagmiddag op Wimbledon in sportieve versie
herschreven door de Spanjaard Manuel Santana. De nieuwe titel
luidt: ,,Van ballenjongen tot wereldkampioen
De 28-jarige Manuel versloeg de Amerikaan Dennis Ralston
in drie straight seits: 6—4, 11—9, 6—4 na een strijd zonder sen
sationele momenten, eigenlijk ook zonder veel spanning, maar
vele ogenblikken van het allersterkste en meest gave tennis dat
bestaat.
genstand werd terecht beloond met
een ovationeel applaus, toen hij naar
voren mocht treden. Ralston heeft
meer kansen gehad dan men bij een
driesets nederlaag zou verwachten.
Santana was vooral kwetsbaar en
enige tyd in groot gevaar, nadat hij
zich in de 8ste game van de tweede
set, by de stand 4-3 in het voordeel
van de Amerikaan verstapte in een
poging een lob te halen en daarby
een pijnlyke knik in de rug kreeg.
Zeker 20 minuten heeft hy last van
deze blessure gehad en wanneer Ral
ston toen voldoende controle over
zijn slagen zou hebben gehad om zijn
spreiding te verscherpen, dan zou de
vleugellamme Santana die tweede set
ongetwijfeld verloren hebben.
Prachtige
sport jongen
Na 1 uur en 44 min. kwam toreador
Manuel naar voren om het eerste
matchpunt te benutten en zijn te
genstander met een onbereikbare
stopvolley de ..coupe de grace" te
geven. Hy zelf begroette dat moment
met een vreugdedans als een paso
doble.
Trouwens, zelden zag Wimbledon
een gelukkiger en gracieuzer titelwin-
naar dan deze prachtige Spaanse
sport jongen, die in 1954, toen de
Tsjech Jaroslav Drobny als laatste
Europeaan de finale won, nog ballen
liep te rapen voor de upper ten van
Barcelona. Hij zond een kushand
naar zyn vrouw Maria op de deel
nemerstribune en enkele minuten
later bracht hy oP de over het gras
uitgerolde loper zyn lippen buigend
naar de hand van Prinses Marina, de
hertogin van Kent, die hem als pre
sidente van de All England Lawn-
tennisclub de grote zilveren beker
kwam overhandigen.
Moeilijk
Terzijde, buiten de kring van be
langstellenden stond Dennis Ralston.
Het was moeilijk voor deze wat „an
gry young man" zyn verlies te accep
teren, maar zyn voor tref felyke te-
Geprobeerd
Ralston heeft inderdaad gepro
beerd deze kans uit te buiten, zoals
een bokser zijn eenmaal aangeslagen
tegenstander telkens weer probeert
te treffen. Maar de lobs gingen uit en
de schuiner geplaatste drives en vol
leys belandden tussen de „rails", zo
dat hy zyn tactiek wel moest veran
deren.
Bovendien heeft het oude Ralston-
euvel: de dubbele fout, weer een
groot aandeel gehad in zijn uiteinde-
lyke nederlaag. Hij maakte negen
dubbele fouten en drie ervan, één op
4-4 in de eerste set en twee op 9-9 in
de tweede set, kostten zyn service-
games en dus eigenlyk ook de set.
Uitslagen
Heren dubbelspel, halve finales:
Ken Fletcher/John Newcombe (Aus
tralië)Clark Graebner/Martin Rles
sen (VS) 6-3 7-5 6-1, Bill Bowrey/
Owen Davidson (Austr.)Mark Cox/
Alan Mills (GB) 6-2 6-4 9-7.
Gemengd dubbelspel, halve finales:
Ken Fletcher/Margaret Smith (Aus
tralië)Fred Stoile/ Francoise Duit
(Austr./Fr.) 6-1 7-5; Dennis Ralston/
Santana met de Wimbledon-
trofee.
6-4 6-4.
Dames dubbelspel, halve finales:
Margaret Smith Judy Teg art (Aus
tralië)—Ann Jones/Virginia Wade
(Eng.) 10-8 6-4; Maria Bueno/Nancy
Ritchey (Braz./VS—Karen Krantcka
/Kathy Mel villa (Austr.) 6-2 6-3.
