verliest Maliepaard
lies gaf er tegen Okker
na een set de brui aan
w
Kruiver naar DWS
De generaal zelf
TOEN ALLES
'OORBIJ WAS
Stolle en Graebner uitgeschakeld
Sporttoto
Tour in
cijfers
I Dag in de Tour j
,ERDAG 23 JUNI 1966
LEIDSCH DAGBLAD
Nog ivacht duel Anquetil-Poulidormaar gisteren
Aon Poupou zijn eeuwige glimlach niet meer opbrengen J
iiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiii
illlllllllllllllllllliiililiiiiiiillilllliiiiiiiiillilliliiiiliiillliliiiiimiiiiiiiiiiiiT
De besturen van de eredivisieverenigingen DWS en Feijenoord
hebben woensdag overeenstemming bereikt over de transfer van de
28-jarige Feijenoorder Piet Kruiver naar de Amsterdamse club. De
grootte van de transfersom werd niet bekendgemaakt.
(door Fred Racké)
„Ik had 'Poupon' bijna te pak
ken", vertelt Jacques Anquetil
tegen zijn echtgenote, die als
verslaggeefster van een Frans
radiostation de Tour volgt.
jrnik, woensdag In één miniem
iderdeel van een seconde leek de
jur de France 1966 beslist. Grijze
)lle keien markeerden de plek
faarop Raymond Poulidor het on-
eil wachtte. Even ontglipte het
lur aan de vermoeide handen van
lieveling der halve Franse Natie,
eertien kilometers verwijderd van
tweede halte van de Tour, stortte
lanval? De Ford-mannen, moegebeukt, kónden niet meer. De ge-
rsal zelf trok ten strijde. Als dat gebeurt moeten ook zijn luite-
ints wijken. Gerben Karstens, haastig profiterend van de ontwik-
'ingen, constateerde toen alles voorbij was eerbiedig: „ont-
tend, wat heeft die Anquetil gereden".
Raymond Poulidor onverwacht en
midden in een langgerekt, zwoegend
peloton pijnlijk op de grond. Renners
achter hem slaakten een verbijsterde
kreet. Maar zeven, acht courreurs in
lichte truien reageerden anders. En
met een verbeten grimas comman
deerde Jacques Anquetil zijn troepen
in de aanval.
Toen alles voorbij was.toen de
eede etappe van de Tour was uit
woed, toen Raymond Poulidor tóch
«r naast Jacques Anquetil was ge
inen, toen Jan Janssens scherpste
rint niet voldoende was geweest
i Guido Reybroeck te bedwingen,
en Rudi Altig voor de poorten van
„hel van het Noorden" zijn gele
ul nog had weggesleept. Toen was
tweede etappe van de Tour een
isationele vracht van alles-geven-
beroepsrenners door het groezelige
liden van België geweest. Toen was
Tour toch weer echt „La grande
wcle" geworden.
Nog draagt Rudi Altig, vechtend
i de voorste gelederen, het leiders-
ewaad. Maar de Duitser wankelde
ven, toen hij in Doornik van de fiets
apte. Nog wacht het duel Anquetii-
oulidor, maar „Poupou" kon zijn
Buwige glimlach niet meer opbren-
en, na de razende jacht om alle
ihade van die kleine valpartij te
epareren. Nog zijn de verschillen in
et algemeen klassement gering,
ïiniem, Maar de Tour leeft en de
rjjdbanieren wapperen boven de
olonne en niemand had dat nu al
[èrwacht.
Schouders
de start nog, in het eerbied-
ardig oude Charleville, had men
schouders opgehaald. Ach, die
'gen, die onderling zo fanatiek
jdende Belgen zouden wel hier
"en, nu naar hun eigen land
worden gereden. Het zou, zei
in Charleville. op die brede
evard in Doornik wel weer een
itersfeest worden.
[Tenslotte wat dat het ook eigen-
De argeloze toeschouwer
aan de eindstreep wachtte, zag
gekromde ruggen van gerenom-
erde pryssprinters, zoals Guido
ybroeck, Jan Janssen en Ward
naast elkaar. En hij ontwaarde
ele meters verder rappe mannen
Den Hartog, Walter Boucquet en
anske Brands. Maar die zelfde
eloze trok verbaasd de wenkbrou-
juacques Anquetil eindigde, en Altig
,en Poulidor. Was er dan geen pelo-
jton? Was er dan geen uitdrijvende
grote groep? Nee, het logge peloton
[bestond niet meer, in Doornik. De
'jneute was niet langer anoniem ge-
Dleven nu al niet meer, op de
tweede dag van de Tour.
De finish van de tweede etap
pe. Reijbroek passeert voor Jan
Janssen (rechts) en Ward Seis
de eindstreep.
Onschuldig
Het begon allemaal zo onschuldig.
Nog vóór de Belgische grens was
Willy in 't Ven, jonge veelbelovende
Vlaming, de eerste aanvaller geweest.
En toen de douane-beambten verre
gaand vriendelijk naar de karavaan
wuifden was er een ontsnapping
gaande die zo vroeg geen suc
ces kon hebben. Julien Stevens van
de Van Looy-equipe voerde het veld
aan, samen met de Fransman Jean-
Claude Lefèvre en het nietige
Italiaantje Tomasso de Pra, die ter
gend aan de wielen bleef hangen
omdat kopman Altig hem dat had
bevolen. Tot 2 minuten liepen de drie
niettemin weg van de jagende Beig
Mathy kon, toen hij aansluiting
kreeg, nog op fraaie perspectieven
hopen. Zijn landgenoot Jos Boons
deed dat evenzeer, toen hij, gedragen
door de kreten van zijn feestende
supporters, vooraan arriveerde. Dat,
de fcuït
NOORDZEE
DUINKERKEN
j j DO 0 RN I Ktournai
11e deel istijdrTTV
over 21 km I;:
dacht men, werd toch wel serieus,
met die Belgen daar vooraan, en
Doornik nog op minder dan 100
kilometers afstand.
Figuranten
In minder dan 10.000 meter echter
werden de strijders van het eerste
uur gedegradeerd tot figuranten. De
volgerskaravaan begon zich luid-
schreeuwend met de veeltonige hoorn
een weg naar voren te zoeken toen
wereldkampioen Tom Simpson aan
viel en toen Rik van Looy, ge
prikkeld door de smekende spandoe
ken in de frontlinies opdook. Altig
wenste zich persoonlijk met het
strijdverloop te bemoeien en George
van Coningsloo wilde eindelijk en
voor eigen publiek een belofte in
lossen. De positieveranderingen volg
den razend snel op en met nog 75
km te rijden zagen de mijnwerkers
gezinnen uit de ramen van hun
groezelige woningen een kopgroep
die sensationeel mocht heten: Altig,
de gele trui-drager zélf, Van Looy,
Simpson, Van Coningsloo, Lefèvre,
Mahty, Boons en De Pra. Daarin
zou het veld onmogelijk kunnen be
rusten.
Hoofd
Toen de grote groep op bijna 2
minuten was gereden, verdween die
berusting ook inderdaad. De Ford-
ploeg zette zich aan het hoofd van
het peloton, Rolf Wolshohl kwam
met enkele ploeggenoten namens
Poulidor assisteren en binnen 15 km
van harde jacht moest het achttal
zich overgeven. Weer was de etappe
als het ware in gereedheid gebracht
voor het sprintersgezelschap. Dertig
kilometers voor het einde meldden
de eersten zich: Boucquet en Seis.
Ze werden gevolgd door andere pun-
tenjagers, die de groene trui zagen
schemeren: Janssen, Den Hartog,
Reybroeck en zowaar ook een afge
zant van de Pellenaarsgroep, Huub
Harings. Elf man zwoegden zich ten
slotte op. de keien van de mijnstreek
naar voren om in alle rust de eind
strijd te betwisten. Rust?
Toen gebeurde het. Toen dook de
kleurige trui van Raymond Poulidor
opeens naar de grond. En toen viel
Jacques Anquetil aan. De Franse
nationale held gleed met het bedrie-
gelijke gemak van de klasse renner
over de kasseien. Nauwelijks s.tond hij
veteraan-assistent Stablinski toe het
tempo aan te geven. Hijgend klamp
ten Altig, Van Looy. Huysmans,
Groussard, Karstens, de Rosso
vedetten toch allemaal zich aan
zijn achterwiel vast. De elf vooraan
verloren seconden per 10 meter op
de jagers. En Raymond Poulidor
krabbelde beduusd overeind. Toen
evenwel heeft Poulidor bewezen, hoe
jammer het eigenlijk is, dat hij altijd
is gedoemd „eeuwige 2de" te blijven.
Subliem
Want zijn achtervolging, na luttele
seconden oponthoud, was subliem.
Tot in de straten van Doornik bleef
Anquetil doorhameren. Maar Ray
mond Poulidor brak niet. Slechts de
elf voorop konden zich gehaast op
maken voor het laatste gevecht. Na
2 minuten voorsprong, hadden ze
tenslotte nog maar seconden over.
Dèt groepje kon Anquetil, met
assistentie van Altig nu ook, niet
meer bereiken.
Guido Reybroeck bleek de meeste
pure snelheid te bezitten, meer nog
dan Janssen. Den Hartog benaderde
Seis, die 3de werd maar hield zich
ook de verrassendê Harings van het
lijf. Doornik had er nauwelijks aan
dacht voor. Het zag 11 seconden later
al Karstens de sprint van de ach
tervolgers winnen. En het consta
teerde dat de slag was losgebroken.
Vele seconden later druppelden nog
coureurs binnen. Zelfs, die 's mor
gens nog hadden gehoopt om ten
minste bij de bergen „in de buurt"
te zijn. Het losbarsten van Anquetil
kostte echter Cees Haast een kost
bare minuut. De jacht wierp tiental
len coureurs terug, onder wie vele
Spanjaarden. En hij verwijderde een
Hollandse renner uit de karavaan.
Kramp
Bas Maliepaard, al niet in glan
zende vorm bij de Tour vertrokken,
kreeg kramp na een val in een sloot
en arriveerde te laat. Leo van Don
gen en Rik Wouters, die op hem had
den gewacht, konden zich nog maar
net aan dit lot onttrekken. Met
Gerben Karstens in 5 de positie in
het puntenklassement kon Kees
Pellenaars zich tenslotte, rustig gaan
beraden over de vraag, of hij met
het benoemen van Haast als kopman
niet te hoog had gegrepen. Die
rumoerige tweede etappe, waarin de
groten onverwacht ten aanval togen,
heeft de ploegleider in die richting
een negatieve vingerwijzing gegeven,
(Van een speciale verslaggever)
De eerste slachtoffers onder de Wimbledontitelkandidaten zijn
gevallen. Al vroeg in de middag van deze zonnige derde dag kwam
het einde voor de als derde geplaatste Fred Stolle, even later kwa
men op het centre-court de berichten binnen van een ander front,
waar de onevenwichtige Clark Graebner, nummer acht op de lijst,
onwillig» maar onontkoombaar in het gras had moeten bijten.
DE HELDEN
De helden, die dit presteerden?
Fred Stolle, driemaal achtereen fi
nalist in de laatste Jaren, werd ver
slagen door zijn in Zuid-Afrika wo
nende, nog enkele centimeters lan
gere landgenoot Bob Hewitt, die de
gevreesde maar nu niet erg zekere
service van Stolle de baas bleef, en
bovendien zo'n sterke volley in zijn
arsenaal had dat de slecht lopende
Stolle er als een kleine jongen mee
kon worden gepasseerd: 62 63
4—6 6—2.
Owen Davidson, de Australische
overwinnaar van Tom Okker in de
finale om de All England Plate van
vorig jaar, was de koele beheerste
rivaal, die Graebner in zijn verbe
ten duel met wisselende kansen op
de knieën bracht: 63 36 86
6—1.
Bescheiden
De beide Nederlandse partijen van
deze dag kregen bescheiden plaats
jes op de buitenbanen, die door een
groep Nederlandse toeschouwers-
schare werden omzoomd. Tom Ok
ker bereikte de derde ronde op een
schoen en een slof. Clay Hes, zijn
23-jarige tegenstander, liet na 61
2—0 voor Okker weten dat hij er
verder de brui aan gaf. In het dub
belspel, dat hij dinsdagavond met de
jonge Stanley Matthews tegen Flet
cher en Newcombe speelde, had hij
een enkelblessure opgelopen, die
hem, naar hij zei, het verder spelen
onmogelijk maakte.
De negen games tussen Okker en
Hes waren zonder enige historie.
Tom speelde voluit, nam alle risico's
als was het een oefenpartij en sloeg
ondanks die overigens terecht ge
waagde acties op één keer na door
de service van de vergeefs zwoegen
de Britse leerling-journalist heen.
FRED STOLLE
uitgeschakeld
Moeilijk
Betty Stöve kreeg het tegen de
veertien jaar oudere Belgische kam
pioene Christiane Mercelis veel
moeilijker. Door eigen schuld welis
waar, maar aangezien coaching op
Wimbledon niet wordt geduld en dus
niemand haar met een enkel woord
kon zeggen hoe gemakkelijk zij de
zege kon behalen, werd het toch een
dubbeltje op zyn kant: 86 62.
Betty was duidelijk de sterkste,
met een betere service en een voor
treffelijke muurvaste forehand.
Maar zij maakte de grote tactische
fout door te gehaast te spelen, door
elke slag een winnende te willen la
ten zijn. Het gevolg van dit gebrek
aan rust was, dat zij er bijna de
eerste set door verloor en hoe zou
het dan wel zijn afgelopen?
Dertien maal sloeg zij een dub-
belfout, twee setpoints gingen ver
loren. Haar voorbereiding tot het
punt was onvoldoende en pas toen
zij in de tweede set voelde dat zij de
partij technisch in haar macht had,
kwam de nodige rust, nam zij de
tijd voor de tweede opslag en speel
de de slagenwisseling uit tot het mo
ment dat het eindschot ook werke
lijk was gekomen. Met het ter harte
nemen van deze les en met het .vrije
gevoel niets te verliezen te hebbn
zal zij in de derde ronde tegen de
als vierde geplaatste Billy Jean
King- Moffitt en eervol resultaat
kunnen boeken.
De zes andere geplaatste hand
haafden zich. Emerson tegen Bun-
gert zo verrassend gemakkelijk (62
6—3, 61) dat zijn kansen op een
derde titel werden onderstreept,
Van de 277.097 deelnemers aan de
sporttoto van het afgelopen week
einde, waarvan de bruto inleg
1378.829.30 en het voor prijzen be
schikbare bedrag f 125.014.- bedroe
gen, waren er vijf die voor de eerste
prijs in aanmerking kwamen. Van
de f 68.757.70 ontving ieder een bru
to bedrag van f 13.751.40.
198 deelnemers hadden 12 uitsla
gen goed ingevuld, een van hen had
3 kolommen op een na goed ingevuld
en twee deelnemers 2 kolommen.
Per kolom ontvangen de tweede
prijswinnaars f 185.60. Voor de der
de prijs f 18.752.10, kwamen 601
meldingen binnen, waaronder een met
twee kolommen. Per kolom wordt
f31.10 betaald.
Santane tegen de Canadees Belkin
<60 61 62) als het ware op één
been, Newcombe tegen Koch ook in
drie sets (75 55 64), Ralston
tegen de Rus Metreveli met iets meer
moeite (60 46 64 64), Drys-
dale tegen de Indiër Lall met 86
8—6 6—3 en Tony Roche met nau
welijks merkbare hinder van zijn
enkelblessure toch pas na intensief
werken tegen zijn snelle landgenoot
Stone: 6—1 10—8 6—4.
De vier geplaatste dames, die aan
bod kwamen, Billie Jean King, An
nette van Zyl, Nancy Richey en Ann
Jones, hadden met uitzondering van
de Zuidafrikaanse Annette, die de
tweede set van de Russin Baksheva
verloor, niet al teveel tijd nodig om
de derde ronde te bereiken.
L.P.V. „De Vriendenclub" Wed
vlucht Tergnier 291.586 km). In
concours 189 duiven. Los 7.45 uur.
Eerste duif 10.45.28 uur. Uitslag: 1, 7.
J. Veilbrief; 2. W. de Ridder: 3. A.
Distelvelt; 4. H. Mooten; 5. J. van
Duuren; 6. Chr. v. d. Voorn; 8, 9, 10.
J. Beekman.
De Leidse vierdeklasser ZLC
raakt één van zijn eerste elftalspe
lers kwijt. De 18-jarige Ruud de
Groot, die het afgelopen seizoen op
diverse plaatsen van de geelblauwen
heeft gespeeld, gaat naar Holland
Sport. De Leidenaar toegelaten
tot Academie voor lichamelijke op
voeding in Den Haag is opgeno
men in de selectiegroep voor het
jeugdelftal van de eerste divisieclub.
De uitslag van de tweede etappe,
CharlevilleDoornik (198 km) luidt:
1. Reybroeck (Belg/Driessens) 4
uur 46 min 21 sek. 2. Janssen 'Ned/
de Muer) zt.3. Seis (Belg/Marien)
zt, 4. Den Hartog 'Ned-Geminiani)
zt, 5. Haring (Ned'Pellenaars) zt, 6.
De Pra (It/Albani) zt, 7. Boucquet
Belg/Cools) 4.46.28, 8. Brands 'Belg/
Driessens) 4.46.29, 9. Plackaert (Belg/
Driessens) 4.46.32, 10. Gerben Kars
tens (Nde 'Pellenaars) 4.46.32, 11. Mo-
mene Sp/Langarica), 12. Van
Springel (Belg/Cools), 13. Van Vlier-
berghe Belg-Driessens)14. De Ros
so (It/Albani), 15. Stablinski (Fr/Ge-
miniani), 16. Rudi Altig 'Dld/Alba-
ni), 17. Groussard (Fr/de Muer), 18.
Van den Bosche (Belg/Driessens), 19.
Huysmans (Belg/Cools), 20. Anquetil
(Fr/Geminiani), allen dezelfde tijd
4.46.32
De klasseringen van de Nederlan
ders waren verder: 42. Huub Zilver
berg (Pellenaars) 4.47.17, 55. Kees
Haast (Pellenaars) 4.47.39, 73. Henk
Nijdam (Pellenaars) zt, 83. Jo de Roo
(Pellenaars) zt, 84. Jos van der Vleu
ten (Pellenaars) zt, 100. Ab Gelder
mans (Albani) 4.50.54, 113. Rik Wou
ters (Pellenaars) 4.57.54, 118. Leo van;
Dongen (Pellenaars) zt.
Bas Maliepaard (Pellenaars)
kwam na het sluiten van de controle
binnen. Hij zal niet mogen starten
voor de derde etappe, evenals de Ita
lianen Zanchi, Picchotti, Ambroggio
Colombo en de Belgen Nolmans en
Maes.
Klassement
1. Altig (Dld/Albani) 9.39.28, 2. ex
aequo: Reybroeck (Belg/Driessens)*
Jan Janssen (Ned/De Muer), Sela
(Belg/Marien), Arie den Hartog
(Ned-Geminiani), Huub Harings
(Ned-Pellenaars), De Pra (It/Alba
ni), allen op 36 sec., 8. Boucques
(Belg/Co.ols) op 43 sec., 9. Brands
(Belg/Driessens) op 44 sec., 10.
Planckaert (Belg/Driessens) op 47
sec., 11. ex aequo: o.a. Gerben Kars-
ten (Ned/Pellenaars) op 47 sec.
De klasseringen van de Nederlan
ders zijn: 35. ea. Huub Zilverberg op
1.32, 45. ea. Jo de Roo op 1.54, Kees
Haast zt, Jos van der Vleuten zt,
96. Henk Nijdam op 3.15, 99. ea Ab
Geldermans op 5.09, 111. ea Rik Wou
ters op 12.09, Leo van Dongen zt.
Het ploegenklassement van de
tweede etappe luidt: 1. Driessens
(Reybroeck, Brands, Planckaert)
14.19.22, 2. Albani 14.19.25, 3. Gemi-
niani zt, 8. Pellenaars 14.20.10.
Het algemeen ploegenklassement:
1. Albani 28.59.47, 2. Driessens 29.00.31
3. Geminiani en de Muer 29.00.34,
8. Pellenaars 29.01.19.
Na twee dagen ziet het punten
klassement (groene trui) er als volgt
uit: 1. Reybroeck 35 pnt, 2. ex aequo:
Jan Janssen en Planckaert 27, 4.
Altig 25, 5. Seis 21, 6. Vandenberghe
16, 7. Karstens, Van Looy en Den
Hartog 14, 10. De Roo en Harings
12.
De prijs voor de ongelukkigste
renner ging naar de Belg Julien de
Locht, die in de slotfase op een be
langrijk moment door een lekke
band de aansluiting miste.
„Kijk", zei Gerben Kar
stens, die op een stoeprand
zat en zijn fiets naast zich
had neergelegd. „Kijk, er is
ivind. En er zijn heuvels. En
in België heb je de kasseien.
Er zou vandaag ivel eens wat
kunnen gebeuren".
„Dacht je dat nou echt",
vroegen ivij. Want we hebben
dat verhaaltje van zvind al zo
vaak gehoord. Nog maar zo
kort geleden klaagden de
grote mannen" in die sim
pele tour door Nederland
over het gebrek aan wind. En
dat er daarom maar steeds
niets kon gebeuren.
Kees Pellenaars kwam naar
Karstens toe, daar op dat
oude en, gezien de omgeving,
ontluisterend-rumoerige
plein in Charleville. „Je
moest maar eens bij je ploeg
maats gaan zitten", zei de
Pel tegen Karstens en aange
zien de discipline bij de Te-
levizieren hoogtij viert, ver
dween de man uit Leiden.
Gebeurt er vandaag wat,
Pel" vroegen wij. „Ik denk
het niet;" zei Pellenaars en
stak na enig nadenken nu g
eens geen sigaar op. „Nee, ik
denk het niet, want voorlopig g
gelooft elke coureur dat hij g
de Tour de France kan ivin-
nen en rijden zich allemaal n
leeg om vóór de bergen de
boel bij elkaar te houden en
op die manier valt er geen g
eer te behalen".
Vijf uren later dronk een 1
bestofte, intens vermoeide, g
maar toch zvel blije Gerben
Karstens een flesje mine- i
raalwater tussen al even ver-
moeide en bestofte wielren- m
ners. „Ik ben, geioof ik 10de" j|
zei Karstens. „Toch niet gek.
Want mensen, wat is er ge- g
reden. Onvoorstelbaar. Met
die jvind en met die kasseien. j|
En wat kan die meneer An- g
quetil rijden. Ongelooflijk". g
Kees Pellenaars maakte 1
zich op dat moment ergens m
anders zorgen over het uit- g
blijven van Van Dongen en g
Wouters. En hij berekende, n
dat Maliepaard het wel niet 1
meer zou halen. En bereken- g
de dat Cees Haast, zijn „kop- g
man" meer dan een minuut
achterstand had opgelopen. M
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIM
