S P 0 R T van vandaag 1
UVS HIJST DE VLAG
rri'i
Blijde gezichten in kleedkamer
Twee Désar-kopballen
ontmoedigen Neptunus
al in de eerste helft
PIET KANTEBEEN
WAS TEVREDEN
Vertrouwde beelden
OVERTUIGEND
J HARDLEERS
CHEVREM0NT
TITEL IN 1F
Droeve tijding
VERMOEIEND
f
TEVERGEEFS
MAANDAG 20 JUNI 1060
LEXD8CH DAGBLAD
(Van onze sportredacteur)
„De spanning is geweken, Neptunus is bezweken
De tekst op het spandoek, dat door trotse UVS-supporters triomfantelijk
boven de hoofden werd gehouden, mocht dan tegenover de Rotterdamse be-
eoekers niet zo heel erg elegant zijn, waar was hij wel. De spanning was ge
weken. Heel snel zelfs. Een vermoeid,traag spelend Neptunus keek hij de
rust al tegen een 2-0 achterstand aan en verloor tenslotte met 3-0. Kans
loos.
nog eens door Désar op het hoofd De Leidse goalie tikte het schot ech-
gcnomen en werd het een „caram
bole" waar voor De Ruyter c.s. geen
houden meer aan was: 20.
T raag
Daarmee was de strijd beslist.
Want ook in de tweede helft, waarin
na tien minuten spelen Wally van
Schooten een door Koos Pasel opge
zette aanval doeltreffend afsloot
'30), ging er van het ontmoedigde
Neptunus lange tijd weinig uit. De
Rotterdamse aanvallen werden traag
uitgewerkt, waardoor de attente
Leidse verdediging er steeds weer
een voet voor of tussen kon krijgen.
Pas in de 26ste minuut moest doel
man Vermeer serieus in actie komen,
toen linksbinnen Hoek nog de
beste Rotterdamse aanvaller, al lag
zijn taak in hoofdzaak op het mid
denveld hard en goed inschoot.
ter knap over de lat en was kort
daarop ook paraat bij een harde kop
bal van Van der Most. Tot een cli
max kwam het niet. Het Rotterdam
se vuurtje bleek andermaal strovuur
en UVS had zeer snel de rustig voort
kabbelende strijd weer in handen, j
Dat Wally van Schooten nog een
prachtige kans miste hij greep
zich verwijtend in de blonde haren
en arbiter Weij een derde treffer i
van Gerard Désar wegens buiten-
spel afkeurde wat het beslist niet
was daarover maakte niemand
zich zo heel erg druk meer. UVS was
kampioen, lang. heel lang voor de
heer Weij tenslotte met een laatste
fluitsignaal het veld vrij gaf voor
de honderden juichende supporters j
die hun blauwwitte helden zo graag
hel volle dik verdiende pond
wilden geven.
René Vos
Het liep gesmeerd
Het waren gistermiddag tegen half vijf bijna vertrouwde beelden in de
door 10.000 kijkers omzoomde Leidse Kikkerpoldereen dolgelukkige
UVS-aanvoerder Herman Vermeer en diens al even verheugde mannen
wat moeilijk „zittend'' op de schouders van een uitgelaten menigte, waar
in de ontmoedigde, verslagen spelers van Neptunus verloren gingen. Het
was het beeld van twee jaar geleden, toen evenals nu in een laatste,
beslissende kamp om de titel van de tweede klasse werd gestreden en
de Rotterdamse „drietanders" eveneens de tegenstanders waren. Maar
welk 'n groot verschil tussen de wedstrijd van 1964 en die van gisteren,
wélk 'n opvallend verschil in kwaliteit ook tussen 't Neptunus van toen en
dat van nu. Toen een zenuwslopende strijd tegen een „geladen" Neptunus,
dat bleef vechten tot. de laatste, ondragelijk spannende minuut giste
ren op deze daarom voor UVS niet minder plezierige zondag een
door de blauwwitten goed gespeelde, rustige wedstrijd, waarin de Rotter
dammers bij dè rust het hoofd al in de schoot hadden gelegd. Twee prach
tige treffers van de bekwame UVS-linksbinnen Gerard Désar hadden toen
al het moreel van de Neptunus-ploeg afdoende ondergraven. Met een af
getekende 3—0-zege Wally van Schooten droeg in de vlakke tweede
helft- eveneens z'n steentje bij veroverde UVS het kampioenschap
van de eerste klasse B.
„Waar hebben we dat aan ver
diend?", vroeg, na afloop. UVS-
rechtsback Thijs Balkhoven zich
af. Maar over dit „verdienen" behoef
de gistermiddag niet gediscussieerd te
worden: UVS was overtuigend de be
tere ploeg geweest. Het mag slechts
merkwaardg worden genoemd, dat
ditzelfde Neptunus, dat in Rotter
dam UVS met 21 versloeg en op
tweede Paasdag comfortabel met
2—0 leidde, toen de wedstrijd we
gens een complete wolkbreuk na rust
moest worden gestaakt en over
gespeeld, wat gisteren gebeurde in
dit derde treffen met de Leidenaars
geen been aan de grond heeft ge
kregen. De Rotterdammers speelden
zonder overtuiging, verwaarloosden
dikwijls in hun mannetjesputters
defensie de rugdekking en schoten,
toen zij halverwege de eerste helft
toch nog even een greep op de wed
strijd kregen, zó onbesuisd, dat hun
beste kansen op een wijziging van
het strijdbeeld of in het groen van
de Kikkerpolder of in het publiek
naast Vermeers veste verdwenen. Te
gen alle verwachtingen in zijn voor
UVS de moeilijkheden dan ook ver
beneden de raming gebleven.
Gevarieerd
De blauwwitten speelden voor de
rust snel voetbal, met gevarieerd
aanvalsspel over de snelle vleugels,
hetgeen de zware Neptunus-verdedi-
ging dikwijks voor nauwelijks oplos
bare problemen stelde. De basis voor
UVS' eerste treffer in de veer
tiende minuut werd dan ook op de
linkervleugel gelegd.
Een vlijmscherpe voorzet-op-maat
van de frêle Wally van Schooten
vond het hoofd van Gerard Désar.
wiens genadeloze kopbal via de on
derkant lat doelman Bravenboer
kansloos liet: 1—0. Zes minuten la
ter kreeg Mattie Kantebeen twee
Actie voor het UVS-doel,
v.l.n.r. de in wit geklede ..blauw
witten" Koren. Balkhoven (2)
en Lardé.
(Foto L.D./Holvast)
en mid voor Van der Most een on
benullig tikje als afsluiting van een
erdóór snijdende aanval de beste
kansen koelbloedig om zeep hielpen.
In de veertigste minuut kwam er
trouwens al weer een einde aan deze
korte periode van Rotterdams over
wicht. UVS schakelde snel weer over
op een hogere versnelling en door
Gerard Désar werd het karretje op
nieuw goed op het blauwwitte spoor
gezet.
Een door Ronnie Thoeng genomen
vrije trap werd in eerste instante
door doelman Bravenboer weggesla
gen Mattie Kantebeen schoot de
voor zijn voeten terecht gekomen bal
opnieuw in en op de weg naar het
Rotterdamse doel werd het leer ook
(Van onze sportredactie) i
Piet Kantebeen was tevreden.... Op'
het gezicht van de man, die reeds
vele jaren de blauwwitten als trai-
ner onder zijn hoede heeft, lag een
„vorstelijke" glimlach. Rustig nam j
hij na afloop in de kleedkamer j
alle gelukwensen In ontvangst i
en als een blijde „vader" (voldaan j
over de prestaties van zijn pupil- i „Wat UVS gaat doen in de kampi-
len) feliciteerde hy „zijn jongens": oenscompetitie?" Piet Kantebeen
„Keurig Aatje, goed gewerkt Thijs, i hoeft er niet lang over na te den-
zie je wel dat het ook zo gaat j
Matje, 't ging goed Herman, Ge- I
eenhoping van spelers. Tja, en dat
was nu de hele opzet. Want onze
snelle uitvallen werden daardoor
veel gevaarlijker. En toen Gerard
ook nog in het begin dat doelpunt
scoorde, moest Neptunus wel op de
aanval spelen. Maar ze begrepen
niet dat ze daardoor hun eigen
graf groeven...."
Hoewel voor de aanvang van
J de wedstrijd UVSNeptunus via f
f de omroepinstallatie het publiek f
de omroepinstallatie het publiek
dringend was verzocht bij het f
maken van doelpunten niet over f
de afrastering te springen, om- f
dat arbiter Weij gedreigd had in f
aai aroner vveij geareiga naa in r
f dat geval de wedstrijd te zullen
f staken, waren er, nadat Gerard f
Piet Kantebeen was tevreden het j
was (weer) gelukt. Zijn plan was
geslaagd. Het plan, om Neptunus
met de eigen wapens het spelen
vanuit een „ijzeren" verdediging
te bestrijden en te verslaan. En dat j
deed de 57-jarige Leidenaar, die I
eens zelf met veel suoces het UVS-
shirt om zijn schouders droeg, bij- i
zonder veel genoegen„Het liep
gesmeerd. Die jongens van Neptu- 1
nus wisten in het begin gewoon I
niet wat ze moesten doen. Toen j
kwamen ze en gingen ze voor ons
doelgebied „stapelen" een op-
ken: „Spelen op winst
vooral goed (technisch) voetballen.
Middelburg wordt onze eerste tegen
stander. Zaterdag uit en zondag
middag thuis. Of ze ook ons eerste
slachtoffer wordt rollen we nog wel j ^'vendfen diTsÖërt
zien. Die jongens kunnen stuk-voor
stuk allemaal een doelpunt maken.
En daar zullen we ons spel, de tac
tiek, dan ook naar moeten richten".
Désar de score had geopend, t
toch weer mensen die dit ver-
zoek aan hun laars lapten. Men l
J schijnt niet te willen begrijpen, f
f dat men daarmee niet alleen de f
J eigen club in grote moeiRjkhe-
den kan brengen, maar dat f
bovendien dit soort „invasies" f
weinig bevorderlijk is voor de
concentratie van de spelers. Aan-
voerder Vermeer moest in ieder
geval bij de heer Weij „op het f
f matje" komen. f
UVS is dus ook in de competitie om
het kampioenschap van Nederland
„iets" van plan. En dat „plannen"
maken Is aan Piet Kantebeen wel
toevertrouwd. Morgenavond zullen
de helden-van-gisteren het op de
training wel merken. Morgenavond het derde doelpunt van UVS.
gaat „de zweep" er weer over(Poto l d/Holvast)
Wallie van Schooten scoorf
UVS-doelman Herman Ver
meer slaat een Rotterdamse aan
val af.
(Foto L.D./Holvast)
Ook in de eerste klasse F is giste
ren de kampioen bekend geworden.
Het werd Chevremont, Deze Limburg
se club is met Middelburg en UVS
ingedeeld in poule B van het toer
nooi om Jiet nationaal amateurkam
pioenschap.
Naast alle vreugde over het beha
len van het kampioenschap van do
eerste klasse B ook een droevig be
richt uit de UVS-kring. Het tweed®
team van de blauwwitten verloor de
beslissingswedstrijd tegen Laakkwar
tier 2 met 10 en degradeert, hier
door naar de reserve derde klasse.
Een nogal trieste zaak. omdat het
klasseverschil tussen topteam en
reserves hierdoor te groot is gewor
den
t
Het komende weekeinde wordt
voor kampioen VVS allerminst
J gemakkelijk. In de atrijd om de
f nationale titel treden de blauw-
witten zaterdagavond om zes
J uur in Middelburg aan tegen de
club van die naam en zondag-
avond eveneens om zes uur is
het de beurt aan de Zeeuwen
J om het reisje naar Leiden te
J maken.f
i Hu-/,
r: r tV 'r- f*
Hm H 9
M j
UVS-penningmeester Koos Ouwer-
kerk - gistermiddag met zijn 10.000
toeschouwers de grote man in de
Kikkerpolder - heeft zich dfze week
tevergeefs ingespannen om tv te
krijgen in de (feest)zaal van 't Kar
rennet. Er stond gisteravond wel
iswaar een fraai toestel, maar de
kampioenen hebben daarop niet
zichzelf in actie gezien. De wed
strijd werd namelijk pas in het
tweede sportjournaal uitgezonden
(half elf) en het dineetje voor spe-
maal achtereen een prachtige kans j Iers, trainer en bestuur vond daar
om de score te verhoven de ver- rond acht uur plaats
dediging van Neptunus was de kluts
volkomen kwijt maar in het eerste I
sr^dj8*1—'spelers van neptunes: „volgende keer sturen we de titel en de bloemen wel op".
poogde te verslaan te scherp en in
het tweede mislukte zijn schot half
en ging de bal eveneens naast. Aan
de andere kant kwam na goed
voorbereidend werk van rechtsbin
nen Van Yperen ook Van der
Most in kansrijke positie. maar de
Heusden zich uitstekende yerlie
Rotterdamse midvoor had zoveel tijd
nodig om de bal voor zijn rechter
schoen te krijgen, dat «yjJJ
beurde vrijwel steeds de UVS-de-
fensie. waarin vooral Aat Koren een
bijzonder solide party speelde, er nog
een been voor kon krijgen.
C reep
Nadat de felle Koos Fasel een
handige doorbraak iets te scherp had
afgewerkt hij miste het Rotter
damse doel op enkele centimeters
en Désar met de hand een voor
zet van Thoeng in de touwen hao ge
slagen, hetgeen arbiter Weij met
was ontgaan, volgde de periode
P waarin Neptunus een greep op de
trérara Désar kliftlt in de ,.to- wedstrijd kreeg, maar waarin
en" rechtsbuiten Valk - uit vrije positie
(Foto L.D./Holvast) een loeiend schot in het pubhek -
Van onze sportredactie
In de UVS-kleedkamer heerste
na afloop van de titanenstrijd te
gen Neptunus een dolleuitgela
ten (kavipioens) stemming:
iedereen feliciteerde iedereen en
dat gebeurde meestal op een
wijze, waarvan temperamentvol
le, „volbloed" Spanjaarden en
Italianen nog wel iets hadden
kunnen opsteken. De moegestre
den spelers van Neptunus waren
overigens net als twee jaar ge
leden de eersten, die de in
roodwitte shirts gestoken UVS-
helden kwamen gelukwensen.
Met een bloemetje en opmerkin
gen als „Doe je best straks" en
„Volgende keer spelen we er niet
meer om. maar sturen we de titel
en de bloemen toel op", toonden
de jongens van voorzitter Van
:ers de allerbesten-op-dat-ge-
bied. Maar ja, ze hébben het dan
ook wel eens meer gedaan
Blij
Het waren allemaal blijde Leid
se gezichten in die overvolle
kleedkamer. Bart Lardé, Herman
Vermeer, Thijs Balkhoven, Wim
van der Kaay en Aat Kooren
sloegen elkaar herhaaldelijk uit
bundig op de schouders„Leve de
„O" zie je wel dat 't ging!"
Trainer Kantebeen lachte als een
trotse vader, wiens (elf) „zonen"
met succes door hun examens
waren gekomen. En onder de
douche hadden Gerard Désar en
Wallie van Schooten het hoogste
woord: „Gerard is topscorer van
Nederland bij de amateurs",
glunderde de blonde Noordwijker,
die voorlopig toch nog een jaartje
in UVS blijft spelen: Zag je hoe
hij dat eerste doelpunt maakte
zo hebben we er al een stuk of
vijftien gemaakt, nietwaar Ge
rard?" En terwijl de in Leiden
studerende Désar de haren op
zijn gouden hoofd" eens lekker
onder de ivaterstraal hield, knik
te hij bevestigend: „Topscorer
dertig doelpunten in dit seizoen.
Maar Wallie is top-voorzetter
Genietend
Doelman Herman Vermeer zat
nog na genietend van z'n ritje
op de schouders van de uitgela
ten "blauwwitte aanhang glun
derend zijn schoenen uit te trek
ken: „Die mensen, hè. geweldig.
We mochten gewoon voor al die
supporters niet verliezen. We zijn
er overigens geloof ik, geen ogen
blik bang voor geweest. Goed, in
het begin wel wat last gehad van
de zenuwen, maar ja, die heb je
altijd. Als aanvoerder moet je
dan echter „eventjes" het goede
voorbeeld geven door te doen als
of je nergens last van hebt. Nou,
en als Bart dan voor je 't veld
ingaat en met een penibel stem
metje de „nieuwste" mop vertelt,
kan het eenvoudig al niet meer
mis gaan Getwijfeld hebben
we eigenlijk geen van allen. We
hebben er (kei)hard voor ge
traind en met dat plan van Nep
tunus te laten komen kon het im
mers niet fout gaan. Dat bleek
loei in de tweede helft, toen ive
het een beetje geloofden. Ze
kwamen er eenvoudig niet door
heen
Leuk
Ook verzorger Siem Stokkel
was (uiteraard) bijzonder blij
met het kampioenschap: „Toen
ze twee jaar geleden in de tweede
klasse de titel veroverden, zat iïc
in Engeland bij Oxford—Leiden.
En ik vind het leuk dat ik het nu
ook eens mee kan maken. Ze
hadden me verteld dat het iets
héél japarts" ivas, zo'n zenuw
achtige kampioenswedstrijd. Ik
vond 't eerlijk gezegd nog wel
meevallen. Maar ja. ik heb me
dan ook nergens druk om ge
maakt. De jongens hadden im
mers van tevoren tegen me ge-
zgd dat ze zouden winnen
