lijk Nu ik op oma Niet goedkoop maar zo lekker ZATERDAG 18 JUNI 1968 LEIDSCH DAGBLAD Margaret Robson, 16 jaar, is gekozen tot Enge- lands „Jonge burger van het jaar". Die onderschei ding kreeg ze omdat ze zo'n voortreffelijk meisje is en zo'n bewonderens waardige vrijetijdsbeste ding heeft, volgens de ju ry. Ze deed boodschappen voor buren en vrienden toen ze wat jonger was en nu is ze leidster op de zondagsschool, lid van St.-John's Ambulance, en kele sportclubs, van het schoolkoor en de film- en debattingclub en tenslotte is ze actief geweest in de padvinderij. Kijkt u maar eens goed hoe zo'n meisje er uit ziet. Plannen maken, reis bespreken, hotel, bungalow of huisje reserve ren, kampeergidsen bestuderen; dat zijn zo de dingen die ons meer en meer in hun greep krijgen. Misschien is uw reisdoel, zoals voor velen, het zonzekere zuiden en koopt u in Nederland reeds de vreemde valuta. Dat brengt je al zo'n beetje in de juiste stemming, dat bekijken van al die vreemde biljetten en munten. Vervelend is alleen, dat je ze zo gemakkelijk öoorelkaar haalt. Neem hiervoor ge kleurde plastic portemonnees, voor elke geldsoort ééén, en u kunt zich niet meer vergissen. En dan het inpakken. Hebt u ook altyd zo'n uitgebreide „wat-niet-mag- worden-vergeten"-lijst? Geef die de laatste dagen voor het vertrek een vaste plaats in de kamer; schiet u nog iets te binnen, dan kunt u het er direct bijschrijven. Het is heel slim om die lijst mee te nemen naar het vakantiedoel wat overbodig was of vernieuwd moet worden kunt u er op aante kenen, en volgend jaar hebt u van die notities veel plezier. Als u één van die mensen bent, wie alles tijdens de vakantie mee loopt. kimt u zich gelukkig prijzen. Maar doorgaans loopt u wel een lek in uw luchtbed op, komt er een ongelukkige winkelhaak in uw tent of scheurt de zitting van één van uw kampeerstoeltj es af, breekt u één van de borden of kopjes, waar u toch al zo krap mee zit, trapt u een zool van uw schoeen of wor stelt u met steeds weer losschieten de waterslangetjes van uw auto. Kleine ongemakken, waarvan het vervelende echter is, dat het zo vaak zoveel tijd en ook wel geld kost om zoiets weer in orde te krij gen. Veel van deze typische vakan tie-perikelen kunt u direct oplos sen indien u op uw „niet-verge- ten"-lijst in elk geval een tube goe de lijm noteert. (W)ETENSWA AKD gaan trouwen" is in een nieuw jasje gestoken, gewijzigd en voor zien van foto's. Achtereenvolgens worden begro tingen gegeven voor keukeninven- laris, servies, bestek, glaswerk, werk-, was- en strijkmaterialen, linnenuitzet, inrichting en stoffe ring. Bij elke begroting worden enige varianten genoemd. In een lanhangsel volgt nog een tip in- ake mogelijke belastingbesparing n een aantal nuttige adressen. De boekjes kosten per stuk 75 ct. Peultjes, bloemkool, asperges en bleekselderij zijn wel niet goedkoop, maar ze vormen een heerlijke en gezonde afwisseling. Als we peul tjes combineren met bijvoorbeeld worteltjes is dat weer even voordeliger. Ook de aardbeien zullen nog wel prijzig blijven, li koopt ze natuurlijk toch, probeer ze dan eens op z'n Amerikaans: met sour-cream en donkerbruine basterdsuiker, 't Is echt lekker. smeer de toost met boter en beleg ze met plakjes bacon. Leg hierop een schijf geboorde en geschilde appel en tot slot een plak jong be legen kaas. Plaats de sneetjes even onder de grill of bovenin een goed voorverwarmde oven. De kaas moet natuurlijk uitsmelten. Strooi er voor het opdoen paprika en pe- Surprisevla tarseue op. liter vanlllevla, 2 eetlepels poederkoffie, 25 gram basterd suiker, 4 eetlepels rum, 4 ba nanen, slagroom voor garne ring. Schil de bananen en snijd ze in plakjes. Leg ze in een vlasschaal of in coupeglazen, druppel er rum oeverheen. Roer de poederkoffie tn de basterdsuiker door de vanllle vla. Schenk de koffievla over de bananen en garneer de vla met toefjes slagroom en enkele achter gehouden stukjes banaan. Spinazie met room 2 kg spinazie, 75 gram roombo ter, 100 gram koffieroom, zout. Kook de spinazie 5 minuten in kokend water met zout. Laat deze goed uitlekken. Smelt de boter in de pan, zonder dat ze kleurt, voeg er de ongehakte spinazie aan toe. Schud de groente door deze ge smolten boter op een heet vuur om het aanhangende water te laten verdampen. Dien de spinazie warm op en giet er tenslotte de ver warmde room overheen. Sneetje spéciale Kwarkrolletjes met spinazie 200 gram kwark 200 gram bloem 50 gram roomboter zout Vulling: spinazie, geraspte kaas, sour-cream. Roer kwark, bloem, roomboter en zout tot een mooi glad deeg. Laat het even rusten en rol het dun uit tot een langwerpige lap. Beleg het met de uitgelekte, gekookte spina zie (gemengd met wat geraspte kaas». Rol vervolgens de deeglap op. Snijdt er rolletjes van en plaats ze in een goed ingevette vuurvaste schotel. Giet er 1 dl sour-cream over en laat de rolletjes in onge veer 40 minuten in een hete oven gaar worden. Vla-flip Katinka Doe onderin een hoog glas choco ladevla. Leg hierop plakjes banaan en vervolgens een laag yoghurt met basterdsuiker naar smaak en een schuimig geroerde eierdooier. Schep er tot slot het met wat sui ker taai geslagen eiwit op en be strooi het geheel met chocolade strooisel. Zo komt u er Het Gezins-Begrotings-Instituut ln Rotterdam heeft een gids uitge geven voor het geldbeheer in de gezinshuishouding, „Zo komt u er". Het boekje bevat drie hoofdstuk ken: „Onze wensen en behoeften", „Hoe maken we een begroting" en „Theorie en praktijk". Wensen en behoeften zijn rek baar. Meestal komen, na de ver vulling van een wens, nieuwe wen sen op. Dat betekent, dat de nor male gang van zaken ls, dat we altijd meer wensen hebben, dan we met ons inkomen kunnen ver wezenlijken. Hoe kunnen we aan de vervulling van zoveel mogelijk wensen toekomen? Het antwoord van dit boekje ls: Maak een plan. Zo goed als we een plan maken voor onze vakantie, zo kunnen we ook een plan maken voor al onze uitgaven. De manier waarop zo'n plan, zo'n gezinsbegroting kan wor den gemaakt, wordt in het tweede hoofdstuk behandeld. In het slot hoofdstuk wordt besproken, hoe men kan nagaan of het plan werkt. Het boekje bevat ook verscheidene foto's. Het boekje voor jonge mensen met trouwplannen .Annie en Jan De prijs voor het walgelijkste op-art ding gaat deze week naar een Italiaanse herenschoen met schietschijf allures. Vis op uw dis By het Voorlichtingsbureau voor le Voeding is verschenen een recep- enboekje van mevr. Scholte-Hoek ..Vis op uw dis". Ze beschrijft hier in de vis, schaal-, schelp- en week dieren die in ons land te krijgen zijn en de lekkerste manier om ze te bereiden. Het boekje kost 80 cent. Van de 21-jarige Engelse ontwerper David Goodship is deze tweepersoons stoel, waarin je je 't op allerlei ma nieren gezellig kunt maken. Rechts: Op een tentoonstelling in het Stedelijk Museum te Amsterdam over stoelen in allerlei vormen, bracht Gerrit Rietveld dit experimentele model in aluminium, ont worpen in 1942 maar nooit in produktie uitgevoerd. Onder: De Fin Eero Aarnio ontwierp deze bolstoel, waarin je volgens de ontwerper je heerlijk kunt ontspan- dat de bril klaar was. Nu kan ik ze eindelijk gaan stoppen". ,,'t Lykt wel of je er biy mee bent", rilde Henk. „Allicht ben ik blij. Nu kan Ik weer leven zonder hoofdpijn te krijgen". „Gunst heb JU een bril?" riep tante Margreet toen ze op bezoek was en me naar het etui zag grijpen omdat de post juist een interessante brief had gebracht. „Een leesbril! Tjonge Het klonk nogal voldaan, alsof ze dacht: „Nu duurt het niet lang meer of ze gaat zich ook een korset en steunzolen aanschaffen. Einde lijk!" Omdat de legende van de „eeu wige jeugd" nu toch aan scherven lag, kon het me niets meer schelen. Goed, ik was geen madeliefje meer en wat dan nog? Was ik daardoor plotseling iemand anders gewor den? Wat doet het er toe of je een boek benadert met of zonder bril? Het boek wordt er niet min der boeiend door, integendeel Op de dag dat ik mijn liefste vriendin, die ik een half jaar niet had gezien en die acht jaar jonger is dan ik, weer ontmoette gooide ik het er roekeloos uit. „Tegenwoordig heb ik een bril!" O ja?" ,,Een leesbril. Dat is het be gin van de oude dag." Ze glimlachte, maar zonder leedvermaak. „Troost je," zei ze warm, „ik heb er ook één." „Allang?" „Vier maanden." „En wat zegt je zoon er van?" „Die lacht zich slap, telkens als ik het ding opzet, hij kan er maar niet aan wennen. Je lijkt op oma, zegt-ie dan." „Alle kinderen zfjn hetzelfde" merkte ik op. „Alle moeders óók", gaf ze toe. Fyn. Tante Margreet mag lang wachten eer ik op steunzolen ga lo pen. Hoewel, soms denk ik, dat een tikkeltje verlichting voor de vermoeide voeten THEA BECKMAN Koelkast ontdooien Nog teveel huisvrouwen zijn on voldoende doordrongen van de noodzaak, de koelkast geregeld grondig te reinigen. Alles ls immers tooh bevroren en eventuele scha delijke indringers in het voedsel zullen de kou wel niet overleven! Soms laat men wekenlang de ijs- vorming in de koelafdeling rustig zijn gang gaan. Men moet er echter rekening mede houden dat ijs kristallen de onaangename luchtjes opnemen, die sommige voedings middelen verspreiden, waardoor een muffe atmosfeer ontstaat. Voorts verhindert de te sterke ijsvorming een optimale uitwisseling van kou de en warmte van het verdam pingsapparaat, hetgeen tot een gro ter stroomverbruik en verminder de koeling leidt. Tenslotte wordt het vochtigheidsgehalte ln de koel kast te groot door de te sterke ijs afzetting. De praktijk heeft den oo'- uitgewezen dat het noodzake lijk is de verdamper tenminste een maal per week van de ijslaag i ontdoen. Deze mag in elk geva niet dikker worden dan 3 mm. Na ontdooiing moet de ijskast van bin nen grondig met een warm sopj worden gereinigd en met helde water waren „nagespoeld". Tenslo te het interieur goed afdrogen o te snelle ijsvorming door U veel achtergebleven vochtigheid i voorkomen. Wanneer de koelka; voor langere tijd ongebruikt blijl verdient het aanbeveling deze l ontdooien, schoon te maken ei goed af te drogen. De deur op een kier open laten staan zodat er zich geen vocht en onaangename lucht jes kunnen vormen. Het is heerlijk om klein van stuk te zijn; alle mensen zien je voor jonger aan dan je bent, en de illusie is niet moeilijk in stand te houden. Zolang je er voor zorgt de hier en daar op duikende grijze haren meedo genloos uit te trekken komt niemand op de gedachte dat je constant tien jaar loopt te lie gen. Zelfs in de confectiewin kels een moeilijker plaats om je ware leeftijd te verhul len bestaat er niet! kun je de legende blijven volhouden, want met zo'n kindermaat kom je onherroepelijk op de kinder afdeling terecht. Ook kleine meisjes gaan tegen woordig modieus gekleed, je trekt dus een gezicht alsof je een jurk of mantel voor het dochtertje uit zoekt en alle verkoopsters trappen er in. De enigen die zich niets laten wUsmaken zijn natuurlijk de huis genoten. Het eigen kroost, dat moe der van jongs af aan heeft be schouwd als een „typisch oud vrouwtje" ééuwen ouder dan alle andere moeders begrijpt niets van je uitputtende pogingen om je leef tijd in overeenstemming met je ge ringe lengte te laten blijven. Maai" onbewust laten de kinderen zich dan toch beinvloeden door de me ning van de buitenwacht. Want het doet de achttienjarige zoon toch wel iets om anderen te horen zeg gen: „Wat heb JU een jonge moe der!" Zo'n achttienjarige weet wel, dat het verkeerde oordeel wordt ge veld op grond van het feit dat hy met kop en schouders boven het besje uitsteekt, maar hy vindt het toch leuk om te horen. Het bes- tigt nog eens zyn mening dat alle volwassen mensen „stommelingen" zijn. Vandaar misschien de diepe ont goocheling waarvan mijn kinderen biyk gaven toen ik de stryd tegen Vadertje Tijd moest opgeven en betekende dat mijn ogen het lieten Moederlijke "j afweten. Ach, het was zo'n drama niet. Het begon allengs moeite te kosten de donkere sokken te stop pen, de kleine lettertjes van dun- drukpochets te lezen, de violen- zaadjes te onderscheiden van sneeuwtapijtzaad. Kort gezegd: ik had een leesbril nodig. De hevige verontwaardiging van de kinderen leek tamelijk onrechtvaardigwant zowel Henk als Adriaan dragen sedert hun prille jeugd een bril. Maar dat is gewoon een oogafwijking en heeft niets te maken met de oude dag. Mijn nieuwe bril met het zorgvuldig uitgezocht mon tuur bekende een symbool: nu werd ik toch echt oud! Schan de! Wie wordt er nu oud? Al leen de domoren! „Hy staat je niet, mams", zei Henk vol afkeer. „Hy maakt je oud", gruwde Adri aan. „Waarom neem je geen con tactlenzen?" „Wat zie je er raar uit", roep Marian verbaasd. „Nu lyk je op oma!" „Stellen jullie je niet zo aan", kreet ik- ,,'t Is toch maar een lees brilletje, ik hoef er niet mee op straat te lopen, ik kan er niet eens door in de verte Idjken. Zie je di© berg sokken? Die heb ik allemaal moeten opsparen tot het moment

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 9