SPROOKJE
OP BESTELLING
Parijs verlicht
1_
Aspidistra weer in de mode
Een dagje uit en
toch goed eten
\t
ZATERDAG 4 JUNI 1968
LEIDSCH DAGBLAD
L.D.-EXTRA 8
„Wacht nog even", zegt de Prins
aan uw- zijde, als u aanstalten
maakt om door te lopen, ,,'k Heb
een verrassing voor je". En ineens,
floep! ineens spuiten de fontei
nen. baadt de Egyptische naald
rozig-wit tot aan zijn spits in 't
lichte Uit de verre achtergrond
springt de zuilengevel van de As-
semblée naai' voren en achter uw
mg strekken het Hotel Crillon en
het Ministerie van Marine hun Co-
rintische zuilen verlicht naar de
sterrenhemel. In de tuin van de
Tuilerieën is de ondoordringbare
duisternis van zojuist in het mooi
ste bomengroen veranderd, terwijl
aan de tegenovergestelde kant van
het immense plein de beroemde
paarden van Marly hun marmeren
schoonheid tegen een achtergrond
van kastanjegroen tentoonsprei
den. Een sprookje? Ja, om te zien.
Een droom? Nee, het is echt, zo
echt als u daar op het trottoirs
van de Place de la Concorde staat.
„Daar", zegt uw Prins, „wat
zeg je ervan? Fantastisch?"
„Eh, eh", antwoordt u ietwat
verbouwererd. „Wist je dat de
lichten aan zouden gaan? Op dit
uur van de avond?"
„Dit", zegt hij dan (een beetje
mysterieus en een tikkeltje zelf
ingenomen), „dit deze verlich
ting is speciaal voor jou, een ver
rassing".
U grinnikt of schokschou
dert een beetje ongelovig en be
grijpt er niets van, niets meer al
thans dan dat u grondig voor de
mal wordt gehouden. U gelooft ge
woon geen woord van wat uw Prins
u zojuist heeft toevertrouwd, al is
hij honderdmaal het type dat een
dergelijke verrassing voor u over
zou hebben als het mogelijk was.
En toch sprak hy de waarheid:
die verlichting was speciaal voor
u en voor niemand anders. En om
dat hij speciaal voor u was aange
richt, wist de Prins precies op
welk ogenblik de lichten zouden
aanflitsen, en stond u, nietsver
moedend op het juiste moment op
het trottoir van het duistere, leven
loze plein.
Al wie immers wil kan (ter viering
van een bijzondere gelegenheid of
zomaar uit een gril) heel de Franse
hoofdstad, van monument tot fon
tein en van standbeeld tot gebouw,
laten verlichten op welk uur
van de avond hem dat het best
zint-
Dit ls een geheim dat niet leder
een kent en de gemiddelde toerist
vindt daarom dan ook niet zijn
weg naar de Prefectuur van de
Seine om daar achtenveertig uur
van te voren de gewenste verlich
ting te bestellen.
„Inderdaad'geeft de klerk die
ons daar te woord staat toe, deze
service is niet alom bekend, maar
een geheim is het zeker niet.
Iedereen, zonder onderscheid kan
er gebruik van maken en velen
doen dat. Nee, namen kunnen we
niet noemen, maar we hebben bij
voorbeeld een sheik gehad die met
zijn vele vrouwen en groot gevolg
in Parijs was en bij die gelegen
heid de hele stad ineens liet ver
lichten. Maar dat is uiteraard een
uitzondering. De meeste mensen
vragen om één monument of één
plein tegelykertijd".
„Waarom deze service bestaat?
Opdat iedereen de kans heeft onze
stad verlicht te zien. Zoals u weet
wordt Parijs de Lichtstad ge
noemd en onze sendee draagt er
toe bij die reputatie levend te hou
den".
De prys van de verlichting va
rieert met het monument of ge
bouw in kwestie. Verreweg het
pryzigst is de Eiffeltoren: drie
honderd meter licht voor een goede
f 120 'dit ls per uur; de verlich
tingen worden steeds voor een mi
nimum van een uur berekend, al
geniet u er misschien niet langer
dan tien minuten van). Binnen
het bereik van elke toerist daaren
tegen ligt de goedkoopste Illumina
tie van al die van Clemenceau's
standbeeld op de Champs Elvsées
voor de souvenirprys van f 3.
Vier maal zoveel, en dus be-
trekkeiyk voordelig, is de verlich
ting van het Pantheon, in het hart
van het Quartier Latin. Weliswaar
worden op de enorme massa van
het Pantheon by lange na niet zo
veel watts verbruikt als op de goed
verlichte Are de Triomphe, die dan
ook voor f55 een veel duur
dere propositie is. Terwyi de Prins
die de verlichte Place de la Con
corde aan uw voeten legde, voor
die feëerieke attentie vier tientjes
betaalde de prys van een etentje
onder champagne of van een
avond in de opera, en een schijntje
voor een zo aparte en persoonlijke
attentie waarmee de Prins zyn
prinses gegarandeerd meer impo
neert dan met dat etentje of die
avond ln de opera,
J.V.
Aardappelen - bloemkool plak
gebakken boterhamworst - yog
hurt
Aardappelpuree - komkommer/
rode koolsla - gebakken kaas
boterham of warme sandwich
met rookworst - rystepap
Jachtschotel - sla - vanillevla
Haringsla met bietjes - panne
koeken
Uitgebreide broodmaaltyd - an-
dyviesla - chocoladevla
Groentesoep - roggebrood (met
kaas) - koffie
Spaghetti/macaroni - spinazie -
roerei - tweekleurenvla.
De aspidistra die eens door
zangeres Gracie Fields belachelijk
werd gemaakt is in de Engelse
huiskamer terugekeerd.
Op de jaariykse bloemententoon
stelling van Chelsea pronkt de aspi
distra weer in zyn volle glorie te
gen een moderne op-art achter
grond.
De aspidistra was eens een ge
liefd ornament in de Britse huis
kamer. Van het Victoriaanse tyd-
perk tot aan het hoogtepunt van de
carrière van Gracie Fields even
voor de tweede wereldoorlog was de
aspidistra een waar statussymbool.
Toen zong Gracie van de „groot
ste aspidistra in de wereld". Dat
was het einde van de plant. De as
pidistra raakte, belacheiyk ge
maakt, steeds meer op de achter
grond. Dat was een gevolg van het
gelach over Gracie's liedje. Sinds
dien deden vele huisvrouwen hun
aspidistra's weg om in plaats daar
van een klimplant, een rubberplant
of een filodendron te kopen.
Volgens de deskundigen is de
nieuwe belangstelling voor de aspi
distra gewekt door bloemschikkers.
Een kweker kreeg zoveel vraag naar
de bladen van de aspidistra, dat hy
tenslotte wel moest zeggenhet
spüt me maar ik kan u alleen de
hele plant leveren. Het probleem
van de kwekers was: waar halen
we die aspidistra's vandaan? En
geland had er geen meer.
Een kweekster, mevrouw Marga
ret Jones, gaf haar bedryfsleider
opdracht op het vasteland van
Europa naar aspidistra's te gaan
zoeken. Hy vond wat mevrouw Jo
nes nodig had in N e d e r 1 a n d. De
Nederlanders bleken de aspidistra
nimmer de rug te hebben toege
keerd. Zodoende hadden zy de
„grootste aspidistra van de we
reld"
Wie heeft niet, als hij in Pa
rijs was, 's avonds genoten van
de stadsverlichting? Wie heeft
niet in de frisse avondlucht op
de Butte Montmartre gestaan.
achter of onder de schijnwer
pers die de kolossale Sacré
Coeur in 't wit zebten? Wie
heeft niet op moede voeten de
Champs Elysées afgewandeld
om de verlichte Are de
Triomphe.'de ruisende fontei
nen van het Rond Point en de
Place de la Concorde te zien.
die in een taxi allemaal ,,veel te
snel" voorbij zouden zijn ge
weest. Een zomeravond in Pa
rijs, als de stad is verlicht, is
een feest.
De Sacré Coeur in groot
avondtoilet. Een particu- t
lier vuurwerk in Parijs
zou een kostbare luxe J
zijn als het al te koop r
was. Maar de Sacré j!
Coeur in klein avondtoi-
let, in het licht van de
schijnwerpers, is een
schouwspel dat ieder-
een, in ruil voor klinken-
de munt, speciaal kan la-
ten aanrichten. t
Het ls er echter niet elke zomer
avond feest, alleen op dinsdag en
het weekeinde. Pech voor hen die
op een andere avond in Parys
rondwandelen en het er donker
der en duisterder vinden dan in
menige stad die niet de bynaam
Lichtstad heeft. Pech voor al die
genen die niet weten dat het an
ders kan, dat in die glorieuze stad
Parys die zoveel te bieden heeft,
zelfs sprookjes te koop zyn.
En dit is het sprookje: U bent
in Parys. Het is een onverlichte,
door-de-weekse avond en het loopt
tegen middernacht. En daar staat
u, op de stoep van de Place de la
Concorde, uw rug naar het Hotel
Crillon gekeerd. U staart over het
imposante plein, langs de fontei
nen die niet spuiten, langs de obe
lisk die in het halfduister naar de
'zwarte hemel wijst, langs de ouder
wetse straatlantarens die een zie-
keiyk licht door hun glazen
kooitje gooien, langs de enorme
standbeelden van Frankryks grote
steden naar de onzichtbare Seine
en de pikzwarte Assemblée daar
achter. Het is donker, verlaten,
triest.
Voor het voedzame gedeelte kunt
u gebruik maken van levensmidde
len met een korte kooktyd, al zult
u voor dat gemak natuuriyk wel
extra moeten betalen. Ze zyn er in
overvloed: vlugkokende ryst, gort.
macaroni of spaghetti, peulvruch
ten uit blik of pot, „patates frites",
aardappelpuree uit een pakje, „kant
en klare" vla, pap en zelfs complete
maaltyden. Al deze geheel of ge-
deelteiyk van te voren klaarge
maakte produkten vragen wel om
een frisse en vitamine C-ryke aan
vulling met groente en fruit. De
groente kunt u geven in de vorm
van een slaatje en fruit als toetje.
Melk of een melkprodukt mag in
geen enkele maaltyd ontbreken. Er
is pap, vla en niet te vergeten
yoghurt.
Mocht u helemaal geen moed
hebben om een warm maal al is
't ook nóg zo eenvoudig te berei
den, dan kunt u voor een keer een
uitgebreide broodmaaltyd op tafel
brengen.
Vlees of vis, kaas of ei en groente
of fruit mogen ook dan niet ont
breken,' evenmin als een glas melk
karnemelk of yoghurt. Een welge
vulde broodmand met bruin- en
witbrood en een kop soep uit pak
of blik completeren uw maaltydje.
Als u brood meeneemt voor on
derweg, denk dan naast de tradi
tionele broodbeleggingen als kaas
en vleeswaren, óók eens aan een
blaadje sla met plakjes tomaat, ra-
dys, komkommer, wortel, appel of
sterrekers. De sla voorkomt dat 't
brood vochtig wordt. Hieronder vol
gen tot slot enkele menuvoorbeel
den.
Zonnebril, handtas, schoenen, alles in op-art. Eerlijk gezegd begint al die zwart-witte
blokken ons al weer een beetje de keel uit te hangen.
De berk is weer diepgroen,
de lijsterbes heeft uitbundig
gebloeid, de tulpen zijn door
de laatste voorjaarsstormen
uiteengereten en nu is het dan
bijna weer zomer. Ik heb nooit
begrepen waarom het nieuwe
jaar op 1 januari moet begin
nen; een onmogelijke datum,
want je hebt nooit het gevoel
dat er dan werkelijk iets
nieuws begint.
Half juni zou logischer zyn, want
dan ls de wereld echt nieuw: met
veel ongespikkeld groen, met juiste
de laatste vouwen uit de blaadjes
gestreken, met een zon die zo-even
door regenwater-engeltjes glim
mend schoon is gewassen, met kin
deren die byna weer een moei
zaam schooljaar achter de rug heb
ben. In juni zit je vol plannen en
goede voornemens en yver en opti
misme. Je ziet de vakantie naderen
en juist die vakantie is zo'n prach
tig begin voor wéér een jaar leven.
Je kunt eindeiyk iets anders dra
gen dan de eeuwige truitjes en
wollen vesten, gevoerde schoenen
en dikke mantels. Als herboren
mens sta je voor de spiegel, je
schrikt, je snelt naar de kapper, de
modemagazynen, de cosmetica-
winkel en de sport-detaillisten. Je
lééft! Je bent nog steeds niet oud.
En dat zal je de wereld nu eens
even tonen!
De wereld, die gedurende een
eindeloze winter en een nog kou
dere lente, een griezelig veraf en
ontplofbaar ding leek, dringt zich
plotseling aan je op. Groot en wyd
en lokkend ligt zij voor je. Wat
zal je nog langer thuis biyven en
je zure plicht doen? Overal bloeien
bloemen, wuiven bomen en staat
het gras kniehoog. De bossen her
bergen zoete verrassingenbessen
en konyntjes en nieuwsgierige eek
hoorns. De kampeerterreinen zyn
afgestampt vol en verhogen weke-
lyks de tarieven. Buiten hoor je
weer zes talen door elkaar spreken.
Je krijgt plotseling zin om naar
Bulgarije te gaan, al weet je niet
meer precies waar dat ligt en of
het wel bereikbaar is. Je ontvangt
aanzichtkaarteyi uit streken met
een Franse klank, waar het al
even groen en zonnig is als in je
achtertuin. Ook thuis waait een
nieuwe wind. Er worden minder
platen gedraaid, maar des te
meer hoor je over zwempresta-
ties, laatste repetities en plannen
voor de toekomst.
Het styfselverbruik stygt zien
derogen. Het elektriciteitsverbruik
daalt belangryk. De maaltyden
worden lichter en kleuriger. De
sombere stamppot is vervangen
door schotels met augurken, toma
ten, radysjes en groene blaadjes,
een feest voor het oog en een half
uur later heb je wéér honger. Je
hoort van allerlei mensen die gaan
trouwen, en jonge moeders ver
schonen met splinternieuwe kinde
ren op straat.
Maar ondanks al dat nieuwe,
stralende, opgewekte om Je heen.
ondanks de grote plannen en het
heimwee naar verre stranden en
nabije bossen, ondanks het gevoel
dat je leven nu pas goed begint,
zit je al midden in het jaar. Nie
mand steekt voor deze nieuwe,
feesteiyke wereld vuurwerk af, ol
laat de klokken beieren, de
scheepstoeters blazen of wensen je
voor de komende maanden het al
lerbeste toe. Niemand heeft het
glas om de groene berk te eren, of
brengt een toost uit op je geweldi
ge plannen voor deze zomer. Het
zakenleven rolt op eigen kracht
vanzelf door, ook al zitten de ba
zen aan de Rivièra om krachten op
te doen voor de nieuwe grote in
spanning van de nazomer. Het
aanbreken van de zomer is nu een
maal geen mylpaal omgeven door
tradities. Het overkomt je gewoon.
Jammer, want het zou bést leuk
(W)ETENS WA ARD
zyn om op een zoele avond in Juni
oudjaar tevieren, de laatste spin-
newebben van de winter uit je keel
te spoelen en Je weer helemaal
startklaar te maken voor de vol
gende lange ruk. Waarom doen we
zoiets nu juist diep in de winter,
als alles kaal, grauw, koud en nat
ls en er van vernieuwing alleen in
theorie sprake is, maar je er zelf
nog niets van te zien krygt?
In Juni zou je een tuinfeest
kunnen houden en met serpen
tines over de schutting kunnen
gooien en vuurpyien naar de
sterrenhemel kunnen schieten
en Je zoon met zijn eerste liefde
onder de bloeiende rozestruiken
kunnen installeren. Je zou lam
pions kunnen ophangen aan het
balkon en „Veel heil en zegen
en een prettige vakantie" kun
nen zeggen tegen de eveneens
feestende buren. Maar neen, wy
weten beter, wy vieren nieuw
jaar ln kou en natte sneeuw en
verveling. Want dat zyn we zo
gewend.
Er zit niets anders op: ik zal, op
mijn dooie eentje en tot onmete-
ïyke verbazing van alle omwonen
den zelf een nieuwjaarsfeest, een
begin-van-de-zomerfeest moeten
organiseren. Om de kosten behoef
ik het niet na te laten, want 31
december kan ik dan met een ge
rust geweten overslaan.
THEA BECKMAN
Dit kan....maar voor de afwas
zijn zjt ideaal! DDDDD
ihttdothn, ftnpodipt pan Htdeman-Alm/lo
Een dagje uit is heerlijk en nog fijner als er
een goede maaltijd op volgt. De buitenlucht
maakt immers extra hongerig. Maar u hebt wei
nig zin om nog eens uren in de keuken te staan.
Hoeft ook niet! Een gezellig, goed
samengesteld en met zorg bereid
maal kan ook in korte tyd op tafel
staan.
Zoals altijd zal ook nu vlees, vis,
kaas of ei in de maal tyd moeten
voorkomen.
overpeinzing
