Het- land achter de bergen AMERIKA ZET DECAULLEDE VOETDWARS SATERDAG 21 MEI 1966 dagelijks yeryolgyerhaal Oorspronkelijk vorhnal door JOHN BOIANO De deur ging open en er kwam L mM1 binnen. Hij was rijzig en \m en droeg een pak zoals dat van Ldroff, maar het zijne was warm ~dvan kleur. Ook hij had donker uar en het viel tot op zijn schou- h«f. Ondanks die zonderlinge haar- Ccht en het merkwaardige pak uit STgtuk voelden Claymoie en Lae- belden, dat dit een gezagsdrager L gr ging meer van hem uit dan 'jleen lichaamskracht, al zou hij het U die schouders en borstkast te- pj wn zwaargewicht bokser hebben mnen opnemen. D« man boog en zijn volle lippen (en zich tot een glimlach, die ils deed ontstaan in de gladde huid van zijn gezicht. mag ik me voorstellen. Ik Lydda, Eerste Dienaar van Ya- -nos. Het is met zeer veel genoe- dat Ik u welkom heet in dit id, hoewel ik de noodlottige aan- Iding tot uw bezoek betreur". Hij jeg een ogenblik en vervolgde, „Ik o mi aan, dat u geen van beiden unielijk ongemak van dit onge- hebt oevrgehouden?" Waarom had Claymore niet kim- zeggen, maar hij voelde zich )u\ een schooljongen, die bij het w boolhoofd moet komen. „Nee-ee, nk u. Ik we zijn nergens ge- Hs toen Lydda dichterbij kwam, pg het tot Claymore door, hoe ut de man wel was. Hij moest istens twee meter vijfentwintig i, maar hij was zo goed gepropor- ieerd, dat hij kleiner leek. Lydda ltsttte met behoedzame vingers lymore's voorhoofd f J zult ook geen pijn krijgen", ou klaarde hij. „En over een tot K dagen zullen de sporen verdwe en". Hij lachte. „En zegt u me m eens, wat u graag zoudt willen". glimlach werd brede. „De die- (q van Yademos staan tot uw aükking". twee vliegers wisselden snel een ni, beiden dachten hetzelfde. Leary tt met zijn duim naai- Claymore. II Jij zegt, dat u dit land Yade- inoemt". Tjo Is het". I Jk heb er nooit van gehoord, ty het in vredesnaam?" hos ligt in het noorden van 5 Groenland noemt". dat wist ik dan niet. Het aan mij liggen". Hij gluur- Claymore. „Mijn vriend en haast. We hebben een op- bt uit te voeren en u begrijpt, we niet meer tijd willen ver en dan nodig is", tt kan ik volkomen begrijpen, tot mijn spijt moet ik u zeg- [dat uw vliegmachine ernstig be is. Het herstel zal enige [vergen". ja, dan huren we hier een We kunnen het betalen", spijt me, maar dat zal niet We hebben in Yademos geen ïhlnes". i driftige stroom woorden be- |uit Leary's mond te vloeien- toen f hij de Eerste Dienaar in de L De woorden bleven steken en Dtte zweeg hij. Lydda's donker- bijna zwarte ogen straal- S een wijsheid uit die niet te rij- jn leek met een zo jong gelaat; de t merkte, dat er een hypnoti- fckracht van uitging. 1 maakte me alleen bezorgd over de lading die we aan boord heb ben," mompelde hij. Lydda lachte. „Er la geen reden tot bezorgdheid. Zonder uw toestem ming wordt er in de vliegmachine niets aangeraakt. Daartoe is op dracht gegeven. Niets wordt uitge laden, niemand gaat de machine binnen, alvorens u toestémmng hebt gegeven". Hij keerde zioh om ven ging naar de deur. Als u me wilt verontschuldigen, zal ik nu een* kijken, hoe ver de voorbereidingen zün gevorderd voor het feest, dat te uwer eer wordt gegeven". HiJ boog en verliet de zaal- de deur sloot hU zicht achter zich. „Verdraaid, Bob! Wat denk JU er- van?". „Ik mag doodvallen als ik het weet". Claymore wreef de buil op zUn voorhoofd. Volgens Lydda zou ae kwetsuur spoedig verdwenen zUn, Claymore wist wel beter. Builen had den bU hem weken nodig om te slin ken. „Ik elk goval bedreigt ons op het ogenblik niets. ZU zouden geen feest voor ons geven, als zU ook maar iets vermoedde. Bovendien—" HU slikte. HU had op het punt ge staan zUn revolver ter sprake te brengen, maar zich op het nipper tje bedacht. ZUn compagnon wist van die revolver niets af; hU zou argwaan kunnen krUgen, als hU nu werd in gelicht. „Bovendien" maatke hU zUn zin af, „kan het nieuws nog niet wereld kundig zUn gemaakt". Leary ging op zUn tenen naar de deur. Behoedzaam probeerde hU of de deur op slot zat, maar adt bleek niet het geval. HU stak zUn hoofd bulten de zaal, keek om zich heen en wenkte Claymore. „Wat denk je ervan?" fluisterde hy. De deur kwam uit op een ronde galerij met een groot aantal deuren. Een reusachtige wenteltrap liep van die galerU naar beneden zowel, als naar boven en na enige aarzeling sloop Leary naar de balustrade en keek langs de trap omlaag. „Het is een knaap van een gebouw," voegde hij Claymore gedempt toe. „Ik zie minstens nog zes verdiepingen on der deze." HU hief het hoofd op. ,En er moeten er nog zeven of acht boven ons zUn." ZU gingen de zaal weer binnen. „Ja, wat denkt je er van?" vroeg Leary voor de derde maal. AanvankelUk liep Claymore heen en weer, maar ten slotte kwam hU naast de Canadees staan. „Dit is toch werkelUkheid? Ik heb het ge voel dat ik droom en elk ogenblik wakker kan worden." Onzekerheid kwelde hem en deed hem op zUn hoede zijn. HU was niet eens woe dend meer op zUn compagnon, die hen in deze hachelijke positie had gebracht; zUn woede kon luj later wel luchten als zU dit zonderlinge land eenmaal verlaten hadden. Maar hoe het ook zou gaan, zij zouden niet meer spoorloos kunnen verdwUnen, dat plan was mislukt. Zodra deze Dienaren of hoe zU zich mochten noemen, het nieuwe van het vliegtuigongeluk hadden uitgezon den zouden de autoriteiten ginds in Engeland een onderzoek instellen en het zou afgelopen zUn. De kans had zich tegen hem gekeerd op dat ogen blik. Kon hU misschien nog profit trekken van de situatie, als hij op z'n tellen paste? Tegenover ieder debet stond ten slotte een credit. (Wordt vervolgd (Van onae Par ij se correspondent) De wind, die president De Gaulle n*«t *Un eensUdlge beslissing Frank rUk uit de NAVO terug te trekken heeft getaald, begint hem nu steeds meer storm te oogsten. Terwijl de Watduitsers bij monde van minister Schroder, nu rast besloten aUn het ®P«1 met als Inzet de Franse troepen ln de Bondsrepubliek „hard" te spe len, heeft Washington een embago afgekondigd op elektronische reken machines, die FrankrUk niet ontbe ren kan om tUn A- en H-bom-pl&n- nen verder af te werken. Vooral die laatste maatregel, die **ns wel een* vaag in de lucht leek te hangen, maar waarmee tot dusver door de Amerikanen toch nooit open- lUk werd gedreigd, belooft president De Gaulle nu een lelijke peer te zul len stoven. Het Franse ministerie van Defensie had al lang geleden twee van die Amerikaanse machines be steld en als die bestelling nu plotse ling niet wordt uitgevoerd dreigen De Gaulle's kemplannen jaren achterop te geraken. Een tegenslag, die de Franse president moet Incasseren. Juist op het moment dat nieuwe experimenten met A-bommen in de Stille Zuidzee door Parijs fier werden aangekondigd, een aankondiging die in Japan en In verscheidene Zuid- amerikaanse landen stormen van protesten tegen FrankrUk heeft ont ketend. President Johnson heeft zUn be slissing, die dus openlijk tegen Parijs is gericht, ook nog ln een ander op zicht met scherp gevoel op het poli- tiek-psychologische moment afge stemd. In de motivering van de be slissing beroept de Amerikaanse re gering zich op het akkoord, dat ze indertUd met de Russen had getekend om in geen enkel opzicht mee te wer ken aan de kernwapenplannen van andeer landen. Nu president De Gaulle zich opmaakt naar Modkou te trekken om de nieuwe Frans-Rus sische vriendschapsbanden nauwer aan te halen, blUkt het Witte Huis zich dus eensklaps die clausule te herinneren! LEIDSCH DAGBLAD Nevenwerkzaamheden van predikanten In de classicale vergadering van Heerenveen kwam aan de orde hei verzoek van de hervormde synode aan de classes haar oordeel uit te spreken over de regeling ran de nevenwerkzaamheden van de predi kanten. Het stuk vond weinig waar dering. Wat zUn nu precies neven werkzaamheden? Lesuren aan scho len alleen of ook spreekbeurten, stu die voor een ander beroep en het schrUven van boeken? Wie contro leert de tyden? Dit waren nog maar een paar van de vragen, die er ten aanzien van het stuk van de synode rezen. Het stuk werd niet aangenomen en de synode verzocht met een nieuw voor stel te komen, waarin alles duidelU- ker omschreven is. Men is benieuwd hoe de andere 50 classes zullen reageren, want er komt alleen een nieuw stuk, wanneer de helft tegen de nu voorgestelde regeling ls. PANDA EN DE WEODOENER 47. Ja, de openbare aanklager mr. Knerpstra had met zijn laat ste aanval op Panda weer een aardig succesje geboekt. Maar mis schien had hij toch wel zijn evenknie gevonden in de pleiter San- grebono ;want deze deed nu een tegenaanval waar niemand op had gerekend. Plotseling wendde hij zich weer tot de rampzalige Briga dier Brakhout, die iedereen allang uitgeteld had geacht brigadier uw laatste kans," zei hij onheilspellend. „Toen ge de beklaagde Panda arresteerde, was er toen ook nog niet iemand an ders in de opengebroken bankkluis?" „Hoe weet u dat?" vroeg de verbijsterde politiebeambte, te laat besefte hij dat hij zich daarmee verraden had en dat hiermee een voor hem hinderlijke waarheid aan het daglicht was getreden. Ver ward liet hij het hoof dJ.an ook hangen, doch mr. Giorgio Sangre- bojio keurde hem geen blik meer waardig. „Edelachtbare"riep hij uit, „er was dus iemand anders in de kluis, en de politie heeft deze geheimzinnige derde ongemoeid ge laten!" „Net wat ik dacht" fluisterde de dame op de tribune, ,,Het ging zo goed en nu moet de politie er weer een potje van maken. „En dat" voegde haar echtgenoot hier aan toe, „allemaal van ons belastinggeld. (Het is begrijpelijk dat in deze opwinding niemand op de Wegdoener lette). RECHTER TIE EN DE MOORD OP DB LOTUSVIJVER 12. Rechter Tie en zijn twee metgezellen lopen over het rood gelakte bruggetje naar het kleine paviljoen in de lotusvijver. De dode dichter leunt achterover in zijn stoel. Hij is gekleed in een eenvoudig huisgewaad van grijs linnen en zit er eigenlijk heel vre dig bij. Als er geen dolk uit zijn borst stak, zou men denken dat hij sliep. Voor hem op tafel staan een tinnen kan en een wijnkopje. Als Rechter Tie de dichter genaderd is, betast hij de armen en schouders van het lijk en zegt: ,flij begint juist stijf te worden. In dit vochtige weer kunnen we alleen maar raden wanneer de dood is ingetreden, maar in ieder geval zou ik zeggen dat het na midder nacht moet zijn geweest. Vreemd dat er zo'n rustige glimlach op zijn gezicht ligt', vervolgt hij. ,JMeng Lan moet zijn moordenaar toch gezien en gesproken hebben. Het kan haast niet anders of hij heeft hem ook een mes zien trekken. Was hij zo filosofisch dat hij glimlachte om de dood, of kan er een andere reden zijn geweest?" Rechter Tie richt zijn blik op de dolk, waarvan het eenvoudige ivo ren gevest wel geen aanwijzing zal opleveren. Het mes is recht in het hart gedrongen en moet terstond de dood ten gevolge hebben gehad. De Rechter steeki zijn hand uit om het lemmet voorzichtig uit de wond te trekken. DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 523. Al begreep hij wel, dat het hem weinig zou baten, toch be sloot Brammetje een uiterste poging te wagen om de fakir tot an dere gedachten te brengen. Hij haalde zijn portefeuille voor de dag en zei verzoenend„Na tuurlijk kan ik u niet dwingen die woonwagen terug te geven. Maar ik wil u graag vergoeden, wat de boeienkoning u schuldig was en nog een flinke winst daarbij". „Nee", zei de fakir. „Maar het kind is ziekdenk daar toch aan", sprak Bram- metje. Het geduld van de fakir was op. Zonder verder nog een woord te spreken sprong hij naar de hoek, waar hij een grote mand tevoorschijn haalde. Het deksel vloog open en twee venijnige slangen staken sissend hun koppen naar buiten. ,,Weg, weg, weg stootte de fakir uit, „of mijn lievelingen zul len je een handje helpen". Nu had Bram kunnen zeggen, dat slangen geen handje hebben^ maar dit leek hem daarvoor niet het goede moment. Overhaast ver liet hij de woonwagen »sities Nederlandse schepen m V 20 v Londen te Amn. kirt» 18 v Amit. n Londen lekeren 1» v "lOngs *Lynn n °Faks 19 te Loweetot t beuk 18 v Lei Pelmee n Sento Mik II v Let P» II Y Koping te H liiMa 1' Kjnker te Stock» •uhIi i» L ,,tp Vineen» Buuiè Antonio Bfetlir ie u8® Lynn n Odenee IiIiyIi, Is Helmeted te Stede I 5 20 Rotterdem MiliiipaG*u**ton u Hou,t<xn tel 7,u Smg.p.r, H«„- BS,'! zw ss,'!,- Denle 20 Amet. te Kopenhegen Oephnle 1S Peremerlbo n Aro»t_ Deltt 18 ep 400 m WNW Aioran Delfzijl p 19 VlUelngen n Fellxetowe Deltadracht 18 430 m ZZW tertnud» Herllngen Harre» 20 v Ahu. n SolveeDen Herry P 1» Kiel n Melme Heeewlnt 20 te Gen» Hathor 19 v Oren n -- v Alexandria n T 10 Port Seld n te Port »u Hannv 1 IS v Antwerpen n Londen Henrite Thekl» 1» 1» G#JJ.r„.,w0 Hercalee 19 v Cureteo n Merecelbo Hermen Bodewee p 18 Lundy ell H.rm.B.°rTv Roti. te Antwerp Hennee (H) IS t» 9ovill» SliSS.1'ÏIVK «O K. Sec» Hop^r9 19 i0t70Tmb°tJo Keep Zolderkerk 18 te Ke^era» Zue p 18 Gibraltar n Plreeu» Zwaanllen» p 18 Kiel n Kotka Zwyndrecht 21 te Honolulu Tankvaart Zeesleepvaart :lyd« o 1, P.- «mik.-., n Or leen»

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 21