MOSKOU MENGT VOLKEN DOOR DE DIENSTPLICHT Levensgevaarlijk in huis Balten en Kareliërs in Siberië, Aziaten in Europees gebied Moutbrood Kleine dingen - soms nare gevolgen DE RAIFFEISENBANK DOET ALLE BANKZAKEN. NEEM NU EENS DE NOORDZEEKUST ALS TOERISTENGEBIED. DONDERDAG 7 APRIL 1960 De Kremlin-leiders streven er met kracht naar de verschillende volkeren, die het grondgebied van de Sowjet-Unie bewonen. 20 veel en zo snel mogelijk te vermengen. Vooral de militaire dienst- staat" onder leiding van het Krem- plicht is een middel om dat doel te bereiken. Zo bestaan de een heden van het Sowjetrussische leger in de Baltische landen niet uit Esten. Letten of Litauers, maar uit Russen en uit recruten. die af komstig zijn uit de diverse Europese en Aziatische republieken, waaruit de Sowjet-Unie is samengesteld. Omgekeerd worden de jonge Balten ter vervulling van hun dienstplicht naar andere gebie den gezonden, het liefst zo ver mogelijk van hun vaderland van daan. Bovendien wordt de meesten na beëindiging van de dienst plicht in die afgelegen streken werkgelegenheid geboden, terwijl aan de Russen. Armeniërs, Georgiërs e.a.. die in de Baltische lan den gelegerd waren, aangeraden wordt zich daar te vestigen. Duidelijke taal van radio en pers we „broeinesten van nationalisme" aanleiding zou kunnen geven. „Ver deel en heers" blijft het parool van het Kremlin, ook voor binnenlandse aangelegenheden. Nu zou men erop kunnen wijzen, dat er, wat West-Europa betreft, toch ook Duitsers in Budel gelegerd zijn of Nederlanders in Frankrijk of West-Duitsland. Maar aan deze zijde van het ijzeren gordijn geschiedt dit in gezamenlijk overleg ter verdedi ging tegen een gemeenschappelijke vijand. In de Sowjet-Unie geschiedt het echter ter vernietiging van de talrijke afzonderlijke nationaliteiten en samengroeien tot een „wereldheil- lin. Er zijn verder nog andere ver schillen: terwijl de Nederlandse en Duitse soldaten weten, dat ze na de heel wat korter dan die van Riga of Tallinn naar Wladiwostok! Al doen Oost en West schijnbaar precies het zelfde, doel en werkwijze verschillen hemelsbreed. Terwijl er in West- Europa een uitwisseling van militai ren plaats heeft met het doel zich jes, die uit die landen in de loop van twintig jaren zijn verdwenen .beho ren de Lieven van Fins Oegrische stam, in de Bocht van Riga bij Do- mesnees levend, die met de Letten tot de oudste bewoners van dit ge bied behoorden. Hetzelfde geldt de De middelen, die de Sowjet-Unie vervulling van hun dienst zeker weer i toepast om volksgroepen en volkeren naar hun vaderland kunnen terug- systematisch te laten verdwijnen, keren, zyn de Esteh, Letten, Litauers, j worden ook hier in het Westen lang- Georgiërs en welke andere stammen i zamerhand bekend. Sedert de tweede men noemen wil, vol gerechtvaardig- i wereldoorlog hebben overplaatsing, de twijfel of ze hun vaderland ooit honger en massa-executies in de Bal- Advertentie door samenwerking beter tegen een Walden bij Narwa, van gelijke stam. eventuele vijand te kunnen verde- i De laatste honderden van dit oer- digen waarbij die uitwisseling na j oude volk werden in of na de twee- gemeenschappelijk overleg en zonder de wereldoorlog in treinen wegge- dwang geschiedt streeft het Krem- j voerd. Waarheen? Niemand weet het. lin naar een gewelddadige samen- j uitwisseling van recruten van smelting van rassen en culturen en j verschillend ras en met andere cul- uitroeüng van nationaliteiten. turen tussen Europese en Aziatische j republieken is dus een nieuw middel om het doel van het Kremlin te be reiken. Al werkt deze methode niet zo Weggevoerd Deze doelbewuste politiek van het -vernietigen van nationaliteiten heeft •eeds duidelijke gevolgen gehad. Zo van de inheemse bevolking an de republiek Karelië (Finnen en areüërs) slechts 17% overgebleven. overige bewoners zijn vreemde lingen (Nachrichten aus dem Balti- ;um, Stockholm III 65). In bezet tland en Estland bedraagt het •reemde bevolkingsdeel reeds meer "7% en in sommige streken 'ordt men wantrouwend aangekeken ,ls men Lettisch of Estnisch durft te ipreken. Radio en pers onthullen uit welke verre streken in Azië |onge mannen naar Estland, Letland Litauen worden gebracht om er i dienstplicht te vervullen en hoe rer weg jongelui uit de randstaten lusland ingestuurd worden. Zo ver- lelde Radio-Riga op 19 januari 1964 iver de eedsaflegging van recruten: ,Nu legt Pjotr Walenko de eed af; n volgen jongens uit Archangelsk, agnitogorsk, Kemerowa, Makajew- i, Moldavië enz." De officier Iwan lodienkow vertelde voor Radio-Riga: ,Zij reden na hun ontslag naar alle vindstreken. Velen werden met de naar hel Verre Oosten ebracht: Irkoetsk, Nowosibirsk. trasnojarsk, sommigen naar een er Siberisch dorp". Het aantal voorbeelden zou met uizenden zijn te vermeerderen Ra- lio-Riga zei bijv. op 29 december „Bij de aankomst van nieuwe ecruten in ons district was er ook en grote groep uit Kazachstan, on er wie de komsomolarbeider Mikas- in, die hartelijk zijn kameraden be- roette, die al in het voorjaar waren angekomen". Het vermelden van de epubliek Kazachstan wekt bij inge wijden geen verwondering: het is welbekend, dat dit gebied het eerst lan de beurt is zijn gehele inheemse >evolking naar het westen te zien rerslepen. Elk middel wordt gebruikt, neestal een tweesnijdend zwaard. Zo moeten de jonge Baltische mannen ;n vrouwen, die aan de universitei ten willen studeren, eerst twee jaar ïandenarbeid in Kazachstan ver dichten voordat ze tot het hoger on- lerwys worden toegelaten. Als de j delating dan ook werkelijk ge- jeurt! Radio-Riga vertelt van tijd tot tijd bok over recrutentransporten van Letten naar het Verre Oosten. Ter gelegenheid van het 42ste transport van Lettische recruten hield de com missaris van de door de Russen be zette republiek Letland een af scheidstoespraak in het Russisch. Hij vermeldde echter niet waar het transport heen ging, maar uit par ticuliere bron is bekend, dat eind 1964 een grote groep jonge Letten naar Sretensk werd vervoerd, op 170 km van de Chinese grens. Het ra dioprogramma „Der Sowjetsoldat" -vermeldde op 28 juni 1964, dat aan waterkrachtinstallaties in Bratsk de Let Boris Vadim werkzaam., is, na kort tevoren uit de militaire dienst te zijn ontslagen. Hetzelfde was het geval met nog honderd andere Let ten. Op 11 november schreef het tijdschrift „Sowjetskaja Molodosj" („Russische Jeugd") o.m. „De oplei ding van alle recruten geschiedt in de Russische taal. Ook worden de re cruten niet volgens nationaliteit of moedertaal ingedeeld. Gebrek aan talenkennis veroorzaakt grote moei lijkheden". In het tijdschrift van het Baltische militaire district „Zo Rodi- noe" („Voor het Vaderland") schreef de Georgiër Tsindsadze na zijn ont slag uit de dienst: „Tot mijn intrede in het leger leefde ik in het warme Georgië. Hier hebben we 15 graden onder nul. Ik had wel willen huilen van de kou. De Russische taal ver stond ik niet. Van de oefeningen heb ik niet veel begrepen Ontelbare gevallen Het aantal voorbeelden van over plaatsing naar geheel andere gebie den zou gemakkelijk met ontelbare andere te vermeerderen zijn. Op 23 februari van het vorig jaar, de dag der Sowjqtrussische strijdkrachten, publiceerde het orgaan der commu nistische partij in Estland de foto's van drie jonge Esten met de woor den van eerste luitenant Ljapin er bij: „In de andere afdeling dienen voor het tweede jaar Lambit Kaart, Woldemaar Villepoliem en Peter Kwistik. Dapper overwinnen ze de moeilijkheden van het soldatenleven onder harde omstandigheden bier achter de Baikal". Men verneemt dan iets over verplaatsingen op grote schaal. Bij duizenden gaan de jon geren van de ene Sowjetrussische re publiek naar de andere. Elk nieuw contingent recruten wordt direct in kleinere groepen verdeeld en naar zo- ver mogelijk uit elkaar gelegen stre ken gezonden. Terecht vrezen de j Sowjetrussische leiders, dat het bij elkaar zijn van grotere groepen land genoten op één plaats de vaderlands liefde van deze mensen zou opwek ken en tot het scheppen van nieu- Uw bakker... Uw dokter snel als andere, in elk geval wordt ze zeer consequent toegepast en ze leidt onopvalelnd tot het bekende doel. In de Baltische landen weet de be volking, dat haar hetzelfde lot te wachten staat als bijv. de Kazachsta- nen, die binnen afzienbare tyd zul- len ophouden als volk te bestaan. Ze weten ook uit ondervinding, dat zij niet op hulp uit het Westen be- I hoeven te rekenen, in de eerste plaats omdat men in West-Europa niet of nauwelijks op de hoogte is I van de dramatische vernietiging van j deze volken, en in de tweede plaats j omdat het Westen niets zal riskeren om beloofde hulp te brengen. Wel j zou het voor deze volken een grote morele steun zijn als de vrye wereld wat meer begrip en medeleven be toonde. MEVR. DR. M. NIEUWENHUIS- v. UEXKULL, LEIDEN. Tentoonstelling maant tot voorzichtigheid In het instituut is een geheel door zichtige woning opgetrokken. In elk vertrek is een aantal gevarensi- tuaties weergegeven, waarmee de be zoekers, die door de gehele woning kunnen wandelen, wordien gecon fronteerd. Alles, dat niet ter zake doet. is in deze woning weggelaten of slechte door een enkel lijntje aan gegeven. Op deze wijze kan men ge makkelijk de huiskamer overzien, de keuken, de badcel en het slaapver trek. Zo zijn de gevaarlijke situaties gemakkelijk waar te nemen. Rode lampjes Hierboven: Een kijkje in de doorzichtige woning van het Veiligheidsinstituut. Hieronder: Driewegstekkers: levensgevaarlijke voorwerpen. (Van onze Haarlemse correspondent) Een speelgoedkarretje op de trap of een paar melkflessen. Een los vloerkleedje in de kamer of voor het bed. Een glibberige zeepvloer in de badkamer. Aller- j lei kleine dingen kunnen oorza- j ken zijn van heel veel ellende, j Jarenlange bezoeken aan een I arts of een langdurige revalida tie. Deze voorstelling van zaken is niet overdreven. Er zijn ook ongevallen in huis met dodelijke afloop. Op zijn minst negenhon derd per jaar. Het is een oud cij fer. Het aantal ongelukken in huis met slechte afloop is heel moeilijk te schatten. Er zijn geen Tweeënvijftig (levens (gevaarlijke situaties. Deze worden nog eens extra geaccentueerd door rode lampjes. Te vens wordt er een oplossing gegeven op welke manier ze goedkoop of zon eter kosten kunnen worden vermeden. Een ernstig letsel brengt vaak meer enkosten met zich mee dan de ver vanging van gevaarlijke objecten door veiliger zaken. Het gaat er om dat men de geva ren leert kennen, die een (eigen) woning kan herbergen. Vandaar, dat het instituut in de folder, die het bij de tentoonstelling verstrekt, stelt dat „veiligheid het bewust vermijden is van onaanvaardbare risico's". „De expositie is geinspireerd op een Duits idee," zegt ir. E. Spaan, direc teur van het Veiligheidsinstituut. „Men had in Duitsland voor een ten toonstelling een „Sicherhaus" ont worpen. Het was een kleine maquet te van een woning, waarin de ge varen waren aangestipt. Wij hebben het op ware grootte gebracht". „Als de huisvrouw zich van deze gevaren bewust is zal dit invloed hebben op de huishouding", aldus ir. Spaan. Hij ziet als allereerste taak: belangstelling kweken b« het pu bliek. Andere steden in ons land hebben voor deze tentoonstelling ook al be langstelling getoond. Het instituut is zeker niet ongenegen ook andere plaatsen van dit „veilige huis" te la ten profiteren. Bleekmiddelen, ammoniak, spiritus I en benzine zijn vloeistoffen, die da- gelijks in de huishouding worden ge- Ibruikt. Gemakshalve verdwijnen ze vaak in het (onafgesloten) kastje on- der het aanrecht. Gemakkelijk om ze snel bij de hand te hebben. Maar het ook een plaats, waar een kind zon der moeite bij kan. En kinderen heb ben dikwijls de gewoonte overal van te proeven, omdat ze gezien hun leeftijd, er op uit zijn nieuwe dingen te ontdekken. Flessen voorzien van een duidelijk etiket en goed wegge borgen in een afgesloten kastje, voor komen veel narigheid. Ook in de badkamer zijn twee la tente gevaren aanwezig: uitglijden en elektrocutie. *N goede handgreep een antislipmatje en een speciaal be veiligd verwarmingsapparaat en schakelaars buiten de badcel doen de grootste zorg hieromtrent verdwijnen. statistieken van. Om aan deze vele verborgen ge- I varen een halt toe te roepen, de mensen voorlichting te geven hoe zü het veiligst kunnen wonen, heeft het I veiligheidsinstituut aan de Hobbe- i niastraat in Amsterdam een ten- j toonstelling geopend met als thema „Veiliger wonen". Het is de bedoe ling, dat de expositie een jaar zal I duren. De Keizerstraat in Scheveningen loopt van de Oud Scheveningseweg naar de Boulevard. Het is een internationale straat, vooral 's zomers. Want dan mengen zich tussen de vele Scheveningers die er lopen, de toeristen. Zij zien het bordje "change" op de Raiffeisenbank. Vorig jaar gingen er 3500 binnen om hun reischeques te verzilveren of hun valuta om te wisselen. Ze werden er correct be diend en stelden de service bijzonder op prijs. En de Scheveningers? Voor hen geldt: sparen en alle bankzaken. Zo staat de Raiffeisenbank ook aan de Noordzeekust klaar om iedereen, in een prettige sfeer, aan al zijn wensen op bankgebied te voldoen. Dat doet de Raiffeisenbank overal elders ook 2.000.000 spaarders. 4,8 Miljard gulden spaargeld. Meer dan 1000 vestigingen. ISiyj ItMlLlKJlklklL UVJ nu/Al UYJ L spaarbank en alle bankzaken In keuken maar ook het uitdrijvende gas uiterst) brandbaar is. Roken tijdens het „op maken" is dan ook een gevaarlijke aangelegenheid. Roken in bed wordt veel gedaan. Maar brandgevaar en verstikkingsgevaar dienen heel dui delijk onderkend te worden. „Eigen lijk", zegt ir. Spaan, „moest er op, de slaapkamer een bordje „verboden te roken" staan". Driewegstekkers In veel huiskamers zijn drieweg- stekkers in jgebruik. Ze zijn levens gevaarlijk. De verkoop van deze stek kers wordt zelfs met ingang van 1 mei verboden. Het is voorts ook aan te raden de stopcontacten te voorzien van „veiligheidsafsluiters". Kleuters hebben namelijk wel de neiging brei naalden in de stopcontacten te ste ken. Met alle ellende vandien. Ook het laten slingeren van onder nen van een randaarding te zijn |meer geneesmiddelen, knopen,plastic voorzien. Dit zeker bij het gebruik I makken verstikkingsgevaar en van wasmachines en centrifuges, scherpe of puntige voorwerpen is welke apparaten weer behoren te zijn met beetje oplettendheid eenvou- voorzien van geaarde snoeren. De djg te voorkomen. Voorwerpen op de huisvrouw moet eens bedenken, dat j trap zijn al genoemd. Maar een ko- slechts de damp van een theekopje kosloper is zonder meer een griezelige wasbenzine bij een vlam of vonk trapbekleding. de muren uit een woning kan slaan. Het zyn enkele punten van de Een 25 cc Hesje trichloorenthyleen tweeënvijftig, die de expositie laat voor het wegnemen van kleine vlek- Zien. Enkele punten, die kunnen hei ken is toelaatbaar. Wat heel eenvou- pen de eigen woning „doorzichtig* dig is te voorkomen: zet hete ketel- te maken voor al deze gevaren, tjes en pannen buiten het bereik van kinderen, dus ook de stelen naar j - achteren gekeerd. Veel dames hebben in de slaapka mer een toilettafel, waarop allerhan de schoonheidsmiddeltjes rijkelijk staan uitgestald. Onder meer bussen met haarlak. Wat meestal wordt ver geten is dat niet alleen deze stof. In de keuken zijn heel wat situaties die een groot gevaar kunnen opleve ren. Er is al even gesproken over flessen met giftige stoffen. De an dere gevaarpunten zullen we hier ook aanstippen. Van belang is, dat de gasgeiser (ook de kleine moderne) voorzien is van een goede afvoer pijp voor de verbrandingsgassen. Het gaskomfoor moet voorzien zijn van j een slang met wapening en aan- sluitfittings van goede kwaliteit, die door het gasbedrijf zijn goedgekeurd. Brandbare zaken, zoals theedoeken, gordijnen en papier behoren ver ge noeg uit de buurt van de gastoe- stellen te worden gehouden. Benzine waar nodig) Stopcontacten die- Advertentl# EEN MODERN ICO KÜPPERSBUSCH GASFORNUIS HEEFT ALLES WAT U MAAR WENSEN KUNT! Uur Installateur kan het u precies laten zien - de rijk geïllustreerde, gratis folder zal het u uitvoerig vertellen. Meteen even een keertje eturen ean de importeurs N.V. IMENEXCO Hoge Rijndijk 25 - Lelden 2 63 41. FUiaais Houtbon St Gul ach (L) Moeder was moe In de bergen by Chamonix hv Frankrijk heeft men gisteren de deerlyk verminkte lichamen gevon den van twee kinderen, die sinds dinsdagavond werden vermist. De 12-jarige FranQOis Bauer en zyn 6- jarige broertje Jean-Marie, die mei hun ouders met vakantie waren in het dorpje Servoz, waren dinsdag middag met hun moeder een berg wandeling gaan maken. Moeder was na een tydje zo moe dat zy naar huis terugging. De twee kinderen mochten alleen verder gaan. Toen zy by het invallen van de duisternis nog niet terug waren, werd moeder ongerust en waarschuwde de politie. Met een helikopter is men toen de kinderen gaan zoeken. Zy bleken van een steile rotswand te zyn gestort.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 29