de
stad
des levens
WF
SEINPOST
ASPIRIN®
VRIJDAG 4 MAART 1966
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 21
WYNAND FOCKINK
oorspronkelijk verhaal van Joseph I. einander
OUDE
„Mooi zo; dat kan de staatskas nog wel dragen, neem ik aar.. Maar
ziet ge, mijnheer de excellentie, hoe dit kleine monster zwelgt? Ge
kunt hem boterhammetjes met bruine suiker voorzetten gries-
meelpap; hij zal het versmaden, maar in elk gebruiksvoorwerp
zet hij met genot de tanden en dat dan zonder de minste tafel
manieren. Ge ziet, mijnheer de excellentie, dat beschavende hulp
hier dringend gewenst is. Nu wat het door de staat beschikbaar te
stellen bedrag betreft
„Geloof hem niet, minister; hij jokt!" riep hier plotseling een
heldere stem. Het was voor de beide confererenden zowel als voor
de Grubbel een hele verrassing daar plotseling Panda naar binnen
te zien kijken.
hij verdwenen met het hoofd van de onbekende". „Waarom die
onthoofderijedelachtbare?" Rechter Tie gaat zitten. „Ik moet wel
aannemen"antwoordt hij langzaam, „dat de moordenaar tot elke
prijs wilde verhinderen dat we de tatoeage op Seng-san's rug zou
den zien, want daarop staat dat Seng-san en een persoon die Yang
heet, in de tempel een hoop geld denken te verdienen"„Dat loijst
op chantage!" roept Tsjiao Tai uit. „En aangezien de andere Yang
heet, moet hij inderdaad de assistent van de schilder Lie Ko zijn!"
Voor het wassen van Rechter Tie's handen, staat een teil met wa
ter op de tafel. Rechter Tie kijkt naar de teil en zegt: ,JIaal de
kleren, Tsjiao Tai, die je in de put hebt gevonden!"
riep Bram. En hoe de anderen ook praatten, zij konden hem niet
tot andere gedachten brengen.
Toch ging ook Bram zélf twijfelen, toen hij eens de stal ging
inspecteren, waar de zivarte stier was ondergebracht. Juist toen
Bram binnenkwam, heerste er grote opwinding onder de bewakers,
die naar alle kanten vluchten.
,J*ardon, kunt u mij ook zeggen, wat er aan de hand is?", vroeg
Bram. Het was niet nodig, dat de ander antiooord gaf. Want de
ivoeste stier dreunde met een gewéldige trap van de hoeven door
een vuistdik houten schot, dat aan splinters vloog.
De dolle stier was losgebroken!
Zeesleepvaart
Barvntsz Zn 2 nog ta Jaitalfon
Clyda 2 nog ta Serla
Elbe met «oksaal 2 op 163 m M
Manilla
luóson me» boorbak 2 op 133 m
W Panartg
lumber 2 ta Baiaylm
ana Zee met dokdeel 2 op 140 l»
lacob van Heemskerck met „8evei-
GENEVER
In de handige kneepfles
De borrel die u „toelacht"
Geniet met uw gasten van
die tongstrelend zachte WF
genever. Een rondje WF
Daar is iedereen vierkant
voor! Oude WF Genever
10.95 per hele liter
I)
Hij had talloze prentbriefkaarten
gekocht van Parijs, Londen, Liver-
jool, Amsterdam en Brussel, die hy
>rachtig zou kunnen gebruiken als
llustratiemateriaal bij zijn verha-
en aan Elsie en Susan. Terwyl hy
jp Engelse bodem de aankomst van
iet vliegtuig uit Scandinavië af
pachtte, dat hem naar huis terug
brengen, stelde hij zich de ge-
lichten en gestalten van zijn vrouw
sn kind voer, zoals zij op het New-
rorkse vliegveld naar hem zouden
tit kijken. Helmann zou er natuur -
jjlc ook zijn. Niet omdat hy zo'n
jroot persoonlijk verlangen naar de
migkerende reiziger zou hebben,
loch omdat hij zijn nieuwgierigheid
naar de zakelyke resultaten niet
nou kunnen bedwingen tot het mo-
nent, waarop Richardson zich op
:ijn kantoor zou melden. Helmann
vas een impulsieve man. Als werkge-
rer niet ongeschikt, wanneer men
ilthans op de hoogte was van zijn
ïflbbelljkheden en zijn onmetelijke
ital stokpaarden. George Richardson
/as al jaic.u zijn assistent en had
lich mee de kuren van de heer Hel-
uann aardig vertrouwd gemaakt.
Sen betrouwbare basis voor zijn sa-
nenwerking met Helmann was het
weeledige feit, dat Helmann prima
cep maakte en George Richardson
Ie verkoop daarvan vakkundig wist
e leiden en te stimuleren.
George dacht met grote voldoening
ian de prachtige transactie die hy
n Amsterdam tot stand had kun-
ïen brengen Het had hem even
noeite gekost, te wennen aan de
mislacntige aarzelend lijkende ma-
ïier van zakendoen der Hollanders,
Ue altijd enigszins schichtig leken als
iet op grote beslissingen aankwam.
4poch hij had later gemerkt, dat het
jechts een uiterlijk kenmerk van
Alen was. Zij bleken doortastende,
'oVlotte lieden zodra zy over de
irempel van hun weloverwogen
roorzichtigheid heen waren.
Zijn succes in Amsterdam had
ïem dubbel doen genieten van zijn
litstapjes in de Nederlandse hoofd-
itad, die voor hem ongedachte merk
waardigheden verborg. De vriende-
yke, intieme sfeer der stad had
ïem geboeid en geïntrigeerd en hij
lad er zich op een rustige, ontspan-
ïen manier thuis gevoeld.
Terwijl het vliegtuig zich in zyn
•echte koer; legde en door het zware
yolkendek tot normale vlieghoogte
steeg zag hij weer het blinkende,
water der grachten, om-
soomri door de vooroverbuigende bo
enen en de sierlijke oud-Hollandse
Hoe is het ontstaan?
Dit woord: KADAVER
Het woord waarvan ter ver
klaring van kadaver moet
worden uitgegaan, is het La-
- tijnse werkwoord cadaver:
vallen. Eigenlijk betekent dus
B cadaver, dat ook in het La
tijn voorkomt: het gevallen
(en dood ter aarde liggende)
lichaam van mens of dier. De
Duitsers kennen sinds de 19e
Ieeuw de samenstelling: Kada-
vergehorsam: blinde gehoor
zaamheid waarbij de eigen
persoonlijkheid wordt uitge
schakeld. In tegenstelling tot
vroeger wordt thans het woord
kadaver nog slechts gebe
zigd in enigzins minachtend
gebruik voor: aas, kreng. Maar
in een tekst van 1662 staat:
Het gebalsemt cadaver was op
een bed van staet voor yder
te sein. Toen betekende kada
ver dus gewoon lijk.
langs het water geparkeerde auto's
in de gracht mee te maken en hij
herinnerde zich met een glimlach de
gezellige voldoening der menigte op
de brug en langs de wal. die het
schouwspel van het omhooghysen
van de onfortuinlijke drenkeling tot
het einde toe in gemoedelijke ledig
heid bleef gadeslaan. Het was alsof
het drukke, koortsachtige leven van
Amsterdam op dat moment plotse
ling was stilgevallen in een intiem
gezelschapsfeest.
De prettige dagen waren voorbij
en de neus van het toestel dat hem
wegvoerde uit de Oude Wereld, richtte
zich naar de ziedende, jachtende me
tropool New York, waar hij binnen
luttele uren weer volop in actie zou
zijn. En bij de gedachte aan New
York rezen de beelden van Elsie en
Susan voor hem op. Doch tot zijn
grote ontsteltenis overviel hem tege
lijkertijd het onrustbarende gevoel,
dat er iets ontzettends ging gebeu
ren.
„Drink je melk op, Susan", zei Elsie
Richardson, terwijl zij de stekker
van de broodrooster uit het stopcon
tact trok. Er scheen een waterig
zonnetje door de serreramen in de
eetkamer, die vervuld was van de
behaaglijke geur van vergezette kof
fie en geroosterd brood.
„Dat is m'n tweede beker al", zei
Susan protesterend. „Paps vindt
„Het kan me niet schelen wat paps
vindt", viel haar moeder in de rede.
„Twee bekers melk per dag is het
minimum. Je weet trouwens, dat
het voor je eigen bestwil is.-En melk
is lekker", zy bedacht met enige
spijt, dat het haar wel degelijk kon
schelen wat paps vond en dat ze het
eigenlijk iets anders had moeten uit
drukken. „Eén lijn trekken tegenover
het kind" was altijd hun principe
geweest sinds Susan was geboren
en ze hadden er nooit enige moeite
mee gehad om het vol te houden.
„Denk je dat paps iets. iets ge
zelligs voor me meebrengt?" wilde
Susan weten. De melk was intussen
ongemerkt ingenomen.
„Als je lief bent", zei Elsie, doch
op hetzelfde moment besefte ze hoe
onlogisch dat antwoord was. En Su
san eveneens.
„Hij hééft het allang gekocht, want
hy zit al in het vliegtuig!" zei ze
triomfantelijk. „Maar ik zal tóch wel
lief zijn. Vertel je paps niets van
dat lelijke briefje?" Ze was van
haar stoel geklommen en sloeg haar
magere arm om Elsie's hals.
„Natuuilijk wel", zei Elsie met
een glimlach. „Ik verzwijg nooit iets
voor paps en dat moet jij ook niet
doen. Vertel het hem zelf maar. En
erbij dat je het nooit meer zult
doen".
Het. lelijke briefje, dacht Elsie, zou
George machtig veel plezier bezor
gen zodra Susan uit zijn gezichts
kring was. De kleine meid had haar
wrevel over een vermeend onrecht
van de juffrouw op school uitgedrukt
in een beschuldigend, oneerbiedig
geformuleerd briefje dat bovendien
vol taalfouten zat.
Het epistel was op een of andere
manier in handen van de juffrouw-
in-kwestie gekomen, die het met
honderd strafregels honoreerde.
Susan trok haar rode jasje aan en
hing met een zucht haar school
tas met een riem over de schouder.
(Wordt vervolgd)
Advertenn*
Hotel - Café - Restaurant
NOORDWIJK AAN ZEE
aan Kon. Wilhelmina Blv. met fraai
uitzicht op zee.
Restaurant - Specialiteiten:
Tournedos Chasseur en Sole Colbert.
Ruim parkeerterrein - Midget Golf
Tel. 01719—2515
Fam. v. Beelen.
KVP-raadslid
loopt weg uit
Utrechtse raad
(Van onze Utrechtse correspondent)
De heer N. Hooyboer (KVP) is gis
termiddag ontdaan weggegaan uit de
zitting van de Utrechtse gemeente
raad. Hij deelde by het begin van
do vergadering mee, dat hem uit de
krant was gebleken, dat hy niet was
geplaatst op de nieuwe lyst voor de
raadsverkiezingen van 1 juni.
Het raadslid zei, dat de KVP
uiteraard het recht heeft bepaalde
kandidaten aan te wijzen, maar het
leek hem wel een goede gewoonte
degenen die niet herkiesbaar werden
gesteld daarvan op de hoogte te
brengen, Aangezien dit niet was ge
beurd meende hy voor zyn functie
te moeten bedanken. Hy verzocht
aan de voorzitter zyn ontslag als
raadslid te aanvaarden en dankte
burgemeester en raad voor het de
afgelopen jaren in hem gesteld ver
trouwen en voor de prettige samen
werking.
De voorzitter, burgemeester De
Ranotz, deelde mee, dat een discus
sie over deze aangelegenheid buiten
de orde zou zyn en uiteraard op een
andere plaats diende te gebeuren.
Hierna verliet de heer Hooyboer
zichtbaar ontdaan de vergadering,
waarin hy niet meer zal terugke
ren.
PANDA EN DE GRUBBEL
68. Glazenwasser Zemeling dacht kennelijk dat Panda verstan
delijk een beetje gestoord was, toen deze hem met nadruk mede
deelde dat hij zo graag ladders beklommaar dat kon Panda niets
schelen.
„Mag ik even tegen deze op?" vroeg hij, terwijl hij een muntstuk
van eigenaar liet verwisselen. „Heerlijk! Hoentjes maar!"
Intussen was daar boven de conferentie op ministerieel niveau
aanzienlijk gevorderd, niet in de laatste plaats doordat de Grubbel
kirrend een versnapering nuttigde.
„Een ambtelijk pennébakje, hoop ik?" vroeg Joris Goedbloed.
RECHTER TIE EN HET SPOOK VAN DE TEMPEL
42. „Twee moorden, en een moordaanslag op jou, Tsjiao Tai!
Dat lijkt me genoeg. We hébben met een gevaarlijke misdadiger te
doen. Hij heeft Seng-san van achter neergestoken en zijn tweede
slachtoffer op de een of andere wijze vermoord. We weten niet pre
cies hoe, want diens hoofd is een bewijsstuk dat ons nog ontbreekt.
Daarna heeft hij het hoofd van Seng-san en het lichaam van zijn
tweede slachtoffer, gekleed in Seng-san's kleren, in de tempel laten
liggen. De kleren van het tweede slachtoffer, tezamen met de bijl,
heeft hij naar de oude put gébracht en daarin geworpen. Toen is
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
460. Tevergeefs probeerden de vrienden Bram van zijn plan af
te brengen. Zelfs de baron raadde het hem af, hoezeer hij er ook
naar verlangde om geld voor de achtervolging van Gorgel en Gal
genaas te verdienen.
„Waarde zeeman", zei hij plechtig. „Ik mag niet toestaan, dat u
om mijnentwil die dolle stier gaat berijden. U hebt geen ervaring,
u zou u licht kunnen bezeren"
„Maar er is geld mee te verdienen, en dat hébben we nu nodig",
Posities Nederlandse
schepen
daar staat BAYOl achter
