BELANGRIJKE FIGUREN OP DE HUWELIJKSDAG „Ik wed, dat de Prinses die soesa liever niet had" 4 WOENSDAG 2 MAART 1968 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA T i Joachim Hencquel Markus van Oeynhausen Sierstorpff Christina von Amsberg Prinses Christina van Nederland Prof. jhr. dr. F. A. M. Ai- Mevrouw Renée Smith- Freiherr Julius von dem ting von Geus au Roe 11 Bussche Haddenhausen Dit zijn de portretten ran de vier bruids kinderen, de zes bruidsmeisjes en de acht getuigen die aanwezig zullen zijn bij het huwelijk op 10 maart van prinses Beatrix en Claus von Amsber" in Amsterdam. Carol ijn Alting von Geus au Daphne Stewart Clark F. M. Venema van de Westerkerk i (Van onze Amsterdamse correspondent) Straatmakers hameren driftig de laatste stenen in de stoep voor de Westerkerk. Steenhouwers fatsoeneren de entree onder de toren waar het bruidspaar straks zal binnenschrijden. Schilders smeren met uitbundige halen chocoladebruine verf op een ontsierende schutting. Technici van radio, tv en PTT hijsen armdikke kabels door allerlei ruitjes en poortjes, opdat half de wereld straks alles goed zal kunnen zien. Maar koster F. M. Venema, onaandoenlijk als een eik, zegt dat het feitelijk niet hoeft. „Als de Prinses het in haar eentje voor het zeggen had, wed ik dat. ze al die soesa niet zou willen. Op tweede kerstdag was ze hier met haar verloojde in een gewone dienst. Heel rustig, niets geen drukte. Ze gaf me bij het binnenkomen een hand en ze zei: dag meneer Venema, U ken ik nog van de zilveren bruiloft van mijn ouders. Het was een fijne dienst, die dag, en ik denk, dat ze als ze ook op die manier had kunnen trouwen het de Prinses wel zo lief was geweest" Ds H. J. Kater, bevestigt een uur later op een andere plaats en in woorden, die meer dominees zijn, de zienswijze van de koster. „Prinses Beatrix beleeft haar trouwdag als Kroonprinses, maar ook oprecht als lidmaat van de Nederlands Hervorm de Kerk. Zij beseft, dat haar huwe lijk geen particuliere aangelegen heid kan zijn, omdat zij mededraag ster is van het koningschap, maar als zij in de kerk komt doet zij dat omdat zij één uur op deze dag met haar man voor God wil staan. In haar hart zou zij daarbij alleen haar familie en de naaste kennissen aan wezig willen zien. Trouwens, de uit nodigingen zijn nadrukkelijk niet aan buitenlandse staatshoofden ge richt. Dan zouden presidenten als De Gaulle en Lubke er ook een gehad moeten hebben. Dat de vorstenhui zen van Europa zijn uitgenodigd is een andere zaak. Die behoren immers tot de directe vriendenkring van ons koningshuis". „Alleen het Woord" De derde in het gezelschap van mede-verantwoordelijken voor de kerkdienst is ds. J. H. Sillevis Smit in Bussum. Als oprecht evangelist „waarom wilt u mij interviewen? De mens is niet belangrijk, het gaat om het Woord" wil hij niet uitweiden over zijn aandeel in de inzegenings plechtigheid, maar als hij er toch iets over zegt, valt bij hem diezelfde ondertoon op van inkeer en sober heid. „Mijn preek zal niet op schrift worden gesteld, althans niet vóór de dienst. Wat ik ga zeggen is alleen voor die twee, die daar op die och tend vlak voor mij zullen staan: Beatrix en Claus, gewone mensen kinderen, zonder titels. Zij willen hun huwelijk onder Gods zegen stel len en ik heb het voorrecht, dat ik hen daarbij voor mag gaan. Wat valt er verder te zeggen?" Zo heeft het bruidspaar het ken nelijk gewild: de trouwdag is open baar in de eerste plaats voor de Ne derlanders en verder voor ieder, die mee oor- en ooggetuige wil zijn, maai de inzegening stijgt uit. boven men selijke bedrijvigheden. In dat ene uur in de kerk geen show. Prinses Beatrix heeft gevraagd de televisie camera's niet te laten rijden. Ze zul len haar op zijn best van opzij in de lens kunnen vangen. Werkzaamheden Niettemin hebben veel mensen het druk met de voorbereidingen. Koster Venema is er met zijn vrouw speciaal voor teruggekomen uit Dieren, waar hij sedert een jaar of drie van zijn pensioen geniet, nadat hij veertien jaar lang in het hoge huis op de hoek van de Westermarkt op zijn kerk had gepast. „Een pracht kerk, meneer, ze noe men het wel de mooiste kerk van Europa en dat is misschien wat over dreven als je haar vergelijkt met de kathedralen, die ik in het buitenland heb gezien, maar een feit blijft dat t een machtig gebouw is. En zo sterk. Uit 1631 dateert het, maar de pilaren staan nog net zo recht als toen ze gezet werden. Natuurlijk valt er wat aan op te knappen en dat gaat ook gebeuren zodra de restau ratie van de Nieuwe Kerk is vol tooid, maar het hindert, niets, dat dat nog vijf jaar duurt. Hebt u dat ene gl as - in - lood - raam gezien, dat er bij wijze van proef is ingezet? Mag nifiek. Het kostte f 35.000 en we moeten er 34 van hebben, dus ga er maar aan staan. Misschien zijn ze goedkoper als je er zoveel tegelijk bestelt? Ja, voor dat huwelijk loopt het hoofd me om. De hele dag gaat hier de bel. Dan weer om een sleutel voor dit en dan weer voor dat, vooral die televisiemensen hebben veel nodig. Maar op de dag zelf zit ik met mijn vrouw op een mooie plaats. De Ko ningin heeft ons uitgenodigd om de dienst als gasten mee te maken, dus doe ik geen kosterswerk". Ds. Sillevis Smit: „Of ik opzie te gen die dag? Welnee, als je 68 bent en meer dan veertig jaar in het ambt hebt gediend, denk je daar niet meer aan. Ik mag daar twintig minuten praten, van mens tot mens, daarom ga ik ook niet op de kansel staan. Ik zal mijn aandeel zo onopvallend mo gelijk houden". Ds. Kater tenslotte nog eens: „Deze voorbereidingstijd is voor mij razend druk. Ik heb zoveel na te lopen, je moet aan alles denken. Maar ik doe het graag. Dat de Prinses juist mij heeft gevraagd was een verrassing voor- me, maar toch ook een eer. Wat ?k naar vond is, dat ik thuis zoveel boze reacties heb gekregen. Telefoons en brieven van mensen, die op het huwelijk tegen zijn. Ik dacht, dat I dat nu maar achter de rug moest wezen nu we als democratie „ja" hebben gezegd. Gelukkig luwt het, vooral na die actie voor India. Ik I heb nog zoveel te doen, dezt week". Gisteren was Prinses Bea- I te .-/en. een bezoek aan het kan. trix in de hoofdstad om even een I toor van de Europese Werkge- kijkje te nemen in het paleis op j meenscliap aan de Honthorst- de Dam. In aansluiting daarop straat, bracht zij. zoals op deze foto is

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 7