elefoon voor de dode HL de Eerste Dame. ,J)aar kunt u op rekenen!" ..Dav.k u zeer, me vrouw. Ik wil graag van de meid die ik nu heb. af. Ze is niet alleen erg brutaal, maar ook watfrivool, vrees ik. Er komen nogal eens landlopers voorbij, om wat uit te rusten in het verlaten deel van de tempel. Nu heb ik die meid al een paar keer betrapt dat ze met die kerels stond te ginnegappen. Zoiets kan toch niet!" „En dat nog wel in een tempel!" zegt de Eerste Dame verontwaardigd Rechter Tie, die aandachtig naar het gesprek geluisterd heeft knikt nu. Zijn Eerste Dame begint: „We moeten beslist..." Maar het'Tijd ls°om aan tafel "ugaam^^ °ame "at „Ziehier", zei ze, de jongen de boterham overhandigend. Laat iedereen in de feestvreugde delen. Nu zijn onze zorgen voorgoed voorbij". Gretig hapte de dienaar in de boterham. Het kwam geen moment bij hem op, evenmin als bij de barones, dat er iets nog hun geluk, in de weg zou kunnen staan. Aan die mogelijkheid dachten zélfs Bram Fok, de baron, Karo en Tutu niet eens. Toch loerde in het land van Plexicana reeds het gevaar VRIJDAG 18 FEBRUARI 1966 [dagelijks I (g. g. OORSPRONKELIJKE ROMAN DOOR JOUN LE CARRE LEIDSCH DAGBLAD Wt (Copyright Victor Goïïancz Ltd 1961) y y TT Hij nam ze mee naar de zitkamer, ging in een armstoel zitten en begon 5Deerst de persoonlijke brieven open te maken. Er was er een Maston en hij las hem met een gevoel dat niet ver van verlegenheid af lag. Beste George. Smiley nam de envelop op en keek «?£„de..,achtel'zWe: Madame Juan Alvida. Nee, geen enkele gentleman ZOU dat aanbod kunnen aannemen. Geen enkele droom kon het daglicht overleven van Anns vertrek met haar suikerzoete Cubaan en zijn eeuwige grijns. Smiley had eens een Het speet me zo toen ik van Guil- Mnjournaal gezien van Alvida na- lam over je ongeluk hoorde. Ik hoop dat deza de een of andere wedstrijd ^an harte dat je inmiddels helemaal j111 Monte Carlo gewonnen had. Het --^ersteld bent. j jneest afstotende aan hem was het Je zult je misschien herinneren haar °P zÜn armen geweest, herin- dat je me in de opwinding van het i nerd~ hij zich. Met zijn stofbril pgenrlik nog voor je tegenslag een al die motorolie en die belachelijke ontslagbrief geschreven hebt. Ik laurierkrans had hij er precies uit- Lg:lce je alleen maar laten weten dat i ?ezlon als een mensaap, die uit de ik die natuurlijk niet ernstig opvat. 1 b9°m was gevallen. Hij droeg een gems, wanneer de gebeurtenissen ons wlt tennisshirt met korte mouwen joven het hoofd groeien, zien we de j dat wonder boven wonder tijdens de bak niet meer zo goed in het juiste j race smetteloos schoon gebleven was vanèerspecti^f Maar oudgedienden zo- en dat d!e zwarte ape-armen weer- Us wij, George, vliegen er niet zo j kwekkend duidelijk deed uitkomen, jimakkelijk in. Ik verwachi je weer was Ann: Laat me iets weten, fl W ons te zien zodra je sterk genoeg i 006 Je leven weer over, kijk of het 'V jent en intussen blijven we je be lhouwen als een oud en trouw lid ran onze staf. Simley legde deze brief terzijde en jegon aan de volgende. Eén enkel igenbhkje maar herkende hij het Gmdschrift niet; één enkel ogenblik v*«elc hij somber naar de Zwitserse iostzege! en het dure hotelschryfpa- br. Opeens voelde hij zich een tje misselijk, het werd een beetje lig voor zijn ogen en er was nau- Hjks kracht genoeg in zijn vin- om de envelop open te scheu- Wat wilde ze? Als het geld was, re alles krijgen wat hij bezat, geld was van hem zelf, hij kon ïee doen wat hij wilde. Wanneer er plezier in had het aan Ann verkwisten, zou hij dat doen. Er niets anders dat hij haar kon tven dat had ze al lang gele |en genomen. Ze had zijn levensmoed Somen, zijn liefde, zijn medelijden, 'ge onbekommerd meegenomen laar kleine juwelenkistje om er af •30. q toe, wanneer de tijd lang duurde Oder de Cubaanse zon, eens mee te R|$pelen, ze misschien voor de ogen in haar laatste minnaar te laten len, ze misschien te vergelijken de sieraden die enderen haar of daarna hadden gegeven. l\jn liefste George, Ik wil je een aanbod doen dat enkele gentleman zou kunnen len Ik wil bij je terugkomen. Jogeer in hotel Baur-au-Lac in ;h tot het eind van de maand, me iets weten. Ann. Illllllllllllllllllllllllllilllllilllllllllllllllllllllllllllllllll Boe is het ontstaan? Dit woord POP pet schijnt dat het woord p o p in betekenis: geldstuk ter waarde i een gulden aan de studententaal intleend. Zij waren het die de Ne- landse Maagd die op de gulden afgebeeld, oneerbiedig „pop" )en genoemd en het woord is in algemene taal opgenomen en in i gebleven, al is de Nederland- IMaagd verdwenen. Dat de naam a een munt wordt afgeleid van de retelling er op, komt meer voor kroon vertoonde vroeger een loon, de kreuzer een kruis, een gou- p rijder een cavelerist. Vroeger «Wide men in Nederland ook het .^uden Willempje, het gouden tien- f met de beeldenaar des Konings f op. fellllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll opnieuw geleefd kan worden en laat me wat weten. Mijn minnaar heeft genoeg van mij, ik genoeg van hem, laat me jouw wereld weer onderste boven gooien: de mijne verveelt me. Ik wil bij je terugkomen Ik wil, ik wil Smiley stond op, de brief nog steeds m zijn hand, en liep weer naar het porseleinen beeldengroepje. Hij bleef daar minuten lang naar het kleine herderinnetje staan staren. Wat was ze mooi. het laatste bedrijf De opbeuring van „Edward II" in drie bedrijven in de Sheridanschouw- burg ging voor een volle zaal. Guil- lam en Mendel zaten naast elkaar aan het uiterste einde van het bal kon, dat ten opzichte van het to neel een wijde U vormde. Vanaf het linker einde van het balkon waren de achterste stallesplaatsen te zien, die van de rest van de plaatsen on zichtbaar waren. Tussen Guillam en een groepje studenten waarin het gonsde van verwachting, was een lege plaats. Peinzend keken ze neer op een zee van knikkende hoofden en fladde rende programma's, die in plotselin ge golven in beweging kwamen wan neer er laatkomers arriveerden. Het deed Guillam aan een oosterse dans denken, waarbij lichte bewegingen vap. handen en voeten een" beweging- lot» lichaam bezielen. Af en toe keek hii naar de achterste stallesplaatsen, K.*ar er was nog steeds geen spoor van Elsa Fennan of haar gast. Zodra de grammofoonmuziek van ouverture was afgelopen, keek hij eer naar de twee lege zetels op de :hterste rij en zijn hart sloeg even ïeller toen hij de tengere gestalte m Elsa Fennan zag zitten, kaars- cht en roerloos, strak de zaal in arend als een kind dat moet le ren hoe het zich moet gedragen. De zetel rechtj van haar, naast het pad, was nog steeds leeg. Buiten reden er nog snel taxi's voor de ingang van het theater voor; laatkomers, chic en minder chic gaven hun chauffeurs haastig een veel te grote fooi en verknoeiden ver- olgens vijf minuten met naar hun kaartje te zoeken. Smiley liet zich in zijn taxi tot voorbij het theater rijden en bij Hotel Clarendon afzet ten. waar hij direct naar beneden ging, naar de eetzaal en de bar. „Ik venvacht elk ogenblik een te lefoontje", zei hij. „Mijn naam is Savage. U waarschuwt me wel, niet waar?" (Wordt vervolgd) gastenbaddoekjes Prima badstof handig voor op reis en week- trips. Tijdelijk per 3 stuks PANDA EN DE GRUBBEL 56/87. Begrijpt u," zei Mevrouw Qoedekens-Verwarren, -„wij van ons dames-comité willen wel graag goed doen en zo, maar het is j soms zo moeilijk om te bedenken waar ice nu weer eens. hè? En dan hoor je wel van onderontwikkelde gebieden en zo, maar ik heb gehoord dat daar ook heel wat bedrog bij le pas komt. en geld dat verkeerd wordt gebruikt en zo! Dus nu dacht ik, als u nu eens zelf meekomt naar de vergadering die we straks hebben in Ver gaderzaal Eendracht „Mevrouw," viel Joris Goedbloed haar in de rede dat is een voortreffelijke gedachte." „Inderdaad: de weldadigheidswereld is, helaas niet geheel vrij van bedrog," zo vervolgde hij, terwijl hij enkele geldzaken regelde Haarlemmerstraat 172 - 174 179 Herenstraat 9 MIDZA Vier jaar tegen autodief geeist Wegens diefstal van vier auto's ge pleegd in Haarlem, Velsen en Bever wijk eiste de officier van Justitie bij de Haarlemse rechtbank gistermid dag tegen een 38-jarige monteur uit Haarlem een gevangenisstraf van vier jaar met aftrek van voorarrest.. Een straf van negen maanden met aftrek wegens schuldheling eist hij tegen een 52-jarige transportonder nemer uit Heemskerk. De monteur kocht auto's op, die door aanrijdingen zwaar waren be schadigd. Daarna keek hij rond naar een auto van hetzelfde merk en de zelfde kleur en als hij deze zag staan, nam hü het voertuig mee. In een schuur in Heemskerk werd de gesto len auto voorzien van het kenteken de beschadigde auto en daarna in de handel gebracht. In een pe- j riode van een jaar nam de monteur J in Noord-Holland en in Zuid-Holland j 173 auto's weg die een ander kente- ken kregen en ve< rkooht werden. De transportondernemer verleende mede- j werking bij het veranderen van de gestolen auto's en hem was schuld heling ten laste gelegd. Uitspraak 3 maart. RECHTER TIE EN HET SPOOK VAN DE TEMPEL 30. De Eerste Dame vraagt bezorgd: ,JIebt u nog altijd geen nieuwe dienstbode kunnen vinden, eerwaarde?" De abdis zucht. „Nee, helaas niet, mevrouw. U begrijpt wel dat het in mijn geval moeilijk is iemand te krijgen". De Eerste Dame knikt. Ja, het leven in de tempel is natuurlijk wel een beetje saai voor een jong meisje. U zoudt moeten proberen iemand te krijgen die uit een boeddhis tisch gezin komt. Een vroom meisje zou het een grote eer vinden in de tempel te mogen dienen". De abdis zucht nog eens. „Er zijn niet zoveel boeddhistische families meer in Lan-fang", merkt droogjes op. „Ik zal wel eens DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAM MET JE FOK „Goed nieuws", zei de barones opgetogen tot haar Moorse be diende. „De baron en Bram Fok hebben, dankzij de kaart, eindelijk de schat gevonden. Ze zijn nu op weg naar huis". Even dacht ze na en toen voegde ze er aan toe: „Dat moet gevierd worden". Glunderend keek de kleine dienaar toe, terwijl de barones voor hem het feestmaal bereidde. Zuinig smeerde zij een boterham met boter, en met gulle hand strooide zij er suiker overheen. en besloot dat het forelletje nog maar even wachten moest, „maar juist daarom is het zo fortuinlijk dat u bij mij persoonlijk bent ge komen. Niets is zo leerzaam voor een dames-comité als de uiteen zetting van een deskundige en die zal ik u gaarne verschaffen En terwijl hij benauwd in het bureaukastje zat, hoorde Panda dat allemaal aan! Hij had wel hard kunnen gaan roepen, maar hij begreep dat de liefdadige dame al helemaal door Jorts' aange name manieren was ingepalmd, en hem toch niet geloven zou. En zo zat hij dus machteloos toe te luis»ere~ hoe Jnris de Grubbel, als demonstratie-materiaal, weer uit diens kastje haalde &m ver volgens met Mevrouw Goedekens-Verwarren op weg te gaan naar de vergadering. Maar denk niet, dat Panda van plan was het er bij te laten zitten! Vlkinikl.k 17 Ho.k Holl.k.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 19