PARIJS Een heel naief kastje I Extra s bedreigen de slanke lijn M 0 D aterdag 12 februari 1966 L.D.-EXTRA 3 Een model van Fêraud, waaraan duidelijk is te zien, hoè kort J rokken deze zomer kunnen worden gedragen. H (W)E TENS WAARD ge* •elffl mensen z'jn er in ernst van overtuigd, jt ti8t ze ,,van de lucht" dik worden. Ze wijten het 'emiit, dat hun lichaamsgewicht te hoog is of dreigt rwfl worden niet aan hun eetgewoonten. Ze eten maar 20 weinig brood of aardappelen Wiiin de maaltijden en zijn zuinig met boter, mar- iring, jus. suiker en zoete broodbeleggingen. Uing Soms zelfs slaan zij hele maal tij- "ïn over, het ontbijt of twaalf uur- e b.v., of nemen ze genoegen met enkele beschuit. alMeestal realiseert men zich on- ettdoende hoe vaak er tussen de D*altijden door nog va,n allerlei lAruikt wordt en hoe rijk aan ca- «fleën die extraatjes zijn. tt Jfet Voorlichtingsbureau voor de geding heeft een tabelletje samen- fcteld om u een indruk te geven n de belangrijkheid van deze tfWJnbaar onbeduidende hapjes, dranken en lekkernijen, die vaak zo ongemerkt hun niet te verwaarlo zen bijdrage leveren tot het hoge getal, dat onze weegschaal aanwijst. Wij gaan hierbij uit van één resp. twee matig besmeerde boterham men met jam en sommen een aan tal lekkere zaken op, die wat hun bijdrage aan calorieën betreft, zo ongeveer daarmee gelijkstaan. We eten en drinken die extraatjes zo gemakkelijk in de loop van de mor gen, middag of avond en zien ze helemaal niet als bedreigers van de slanke lijn. ^Ongeveer evenveel calorieën komen voor in: >or«l boterham met jam Ij, 40 g) biscuits hep- 30 g) bonbons e« dunne plakjes 40 g) cake gewone reep 30 g) chocolade !eI(j. rolletjes 100 g) drop licfcf 1 gebakje, afh. van grootte en soort at« 30 g) koekjes 1 35 g) kokosmacroon dunne plakjes 50 g) ontbijtkoek me! tolletje 50 g) pepermunt "i 40 g) toffees ^.rolletje (±50 g) zuurtjes 3 en kleine portie ijs b.v. uit de automatiek geulen klein huzarenslaate b.v. uit de automatiek naflt 25 g pinda's amandelen of andere noten an* l 3 bitterballen croquet tftf nasibal fl;: nierbroodje ragoötbroodj© tl zakje patates frites 1 d*n stukje worst van 40 g rdJen portie zoutjes van '35 g oorj% glas wijn, sherry, vermout veel k 3 glazen cola, tonde of andere limonade 2 boterhammen met jam 1 amandelbroodje 1 gevulde koek 1 dik blokje chocolade 3 eierkoeken 2 stroopwafels 1 gehaktbal 1 loempia 1 saucijzebroodje 1 zakje patates frites met „mayonaise" :tes Wanneer u uw hapjes, uw dran- Crten, uw lekkernijen tussendoor ge- isjfleid hebt, is het goed nog even te Icizjon trol eren of u werkelijk eerlijk Went geweest tegenover uzelf. Hebt iiiV b.v. ook rekening gehouden met ■de* avondjes met of bij vrienden, litffcet de verjaardagen en de zonda gen? Wat extra's hoort daarbij en wij zouden u dat ook niet graag wil len onthouden, maar dat neemt niet weg, dat dat .extra's' met mate genoten moet worden. Het komt uw lijn en daarmee uw gezondheid ten goede! De halve wereld trok weer door Europa: naar de mode shows in Londen, Florence. Rome, Parijs. En nooit hebben zovelen met hun leeftijd te koop gelopen: rokken tot over de knie voor wie over de dertig (of veertig) is. onbedekte knieën voor de modieuze junio- Daar gingen ze, moedig door de kou in ultrakorte rokjes, in bont- Jassen tot ver boven de knie, in plastic dat even glanzend als koud was. „Ik voel me als een portie diepvries kip", klaagde een van hen kouwelijk „maar met rokken over de knie voel Je Je als in een cri noline. èn oud. In 't begin zou ik niet meedoen, dertig was te oud, dacht ik. Maar nu heb je de keus: meedoen of veertig lijken". Gelukkig is de lente een meer clemente tijd waarin, zo beloofden de shows, de rokken kort, kort, kort zullen blijven. Het enige wat lan ger wordt is het haar. In de nieuwe coiffures hangt het eigen haar tot op of over de schouder, terwijl vals haar voor de staart (met ingevlochten lin ten of een strik) van 90 a 100 cm zorgt. De terugkeer naar ro mantische coiffures in deze ul trakorte „op-mode" lijkt vreemd, maar voorlopig bepaalt het ro mantische element zich tot de avond. De echte nouveaté in haartooi, een die voor de volle honderd procent bij de jurkjes van nu hoort, zijn de pruiken in technicolor paarse, rode, groene, roze, gele pruiken (lacht u niet, het is ernst!). Deze pruiken zijn een accessoire bij een toilet van dezelfde kleur. Nylon Cleopatra-pruiken (net zo sluik, maar iets langer dan het ori gineel) vinden hun apotheose niet in de gele of mauve versie, maar in zwart-en-witte pruik; de linkerhelft wit, de rechterhelft zwart, terwijl de ponyrand in tegenovergestelde richting half wit, half zwart is. En deze moppige op-artpruik uit Parijs is nog wasbaar ook. Verder nieuws: plastic is een rage, en blijft dat voorlopig nog. Zelfs de duurste bottlers van Parijs brengen plastic schoenen en laarsjes. De nieuwste plastic sie raden zijn enkelbanden, die in teenringen eindigen: lnplaats van schoenen of laarsjes en, natuur lijk, bedoeld voor het strand. Niet voor het strand is een an dere nieuwigheid: het avondbad- Niet iedere vrouw zal zich laten verleiden door de brede schouders waarmee Lanvin mode hoopt te maken. Even min door de vermomming compleet met zonnebril die er bij wordt gedragen. Het geheel is een wit-zwart combinatie. pak, bedoeld voor feestjes rond een privézwembad (in warm klimaat) en een soort plaatsvervanger van de voormalige zomercocktailjapon. Het beparelde, schitterende avondbad pak is een idee van het Romeinse huis Forquet. dat hiermee in een bittere noodzaak voorzag, te oorde len naar het aantal avondjapon nen dat de laatste Jaren per on geluk (of met een zetje) in par ticuliere zwembaden terecht geko men is. Voor hen die geen gevaar lopen wat dergelijke luxe-ongelukjes be treft. enkele tips van dergelijke aard. Allereerst de roklengte. Deze blijft net zo gevarieerd als zij tot nu toe was. maar Balmain ten minste geeft een soort handleiding in al de verwarring: de zoom drie of meer centimeters boven de knie voor wie achttien is. de zoom raakt de bovenkant van de knie als je achtentwintig bent, bij de achten dertigjarigen bedekt de rok de knie schijf, en wie ouder is draagt haar rokken een tikkeltje langer. Aan u de beslissing hoe oud u wilt zijn. Zoals de korte rokken, zo blijven gepatroneerde kousen. Féraud (Parijs) heeft een paar dat al leen aan de voorkant gestreept is. Voor welk soort kousen u echter ook zwicht, schoenen met blokhak ze waren al op komst! en ron de neus zijn voortaan de enig mo dieuze; wat u mogelijk nog aan on versleten dunne of naaldhakjes bezit kunt gerust van de hand doen. De moderne schoen is van levendige kleur of wit. Glanzend wit. En wit is wat iedereen, van zestien tot zestig, in de komen de maanden zal dragen. Van glanzend witte, lage schoenen tot een witte mantel en een witte jurk met bijbehorend tailleurjasje. Want wit is de kleur. Voor alle breedtegra den. Naast wit is ©r voorts geel voor waar de zon schijnt. En oranje is het nieuws voor hete zomerda gen. Alle Zuidzeekleuren (zie de idijllische eilandscenes op de aan plakbiljetten in het reisbureau) zijn overigens zeer in tel en niet alleen voor waar het hoogzomert, maar zelfs voor het voorjaar in on ze contreien. Voorjaarspakjes zijn dit jaar niet marineblauw, maar licht, luchtig en opgewekt van kleur. Ze hebben zelfs niet het strenge aanzien van de traditione le tailleur, maar zijn integendeel een combinatie van mouwloze jurk en bijbehorend jasje, zacht en lichtmoedig van allure. Iedere vrouw zal ze willen dragen. Voor de Parijse schoenen mode is er deze zomer maar één materiaal. Dat is lakleer. Op de shows van de couturiers is er geen gewone leren schoen meer te zien. Alles glimt en glanst aan de voet. Roger Vivier, die dit seizoen on dermeer schoenen heeft geleverd aan Balmain. Laroche en Yves St.- Laurent, heeft een hele serie van die glimschoenen gemaakt. Vaak zijn er twee afstekende kleuren in één model gecombineerd: bijvoor beeld oranje-wit, groen-wit, bruin- blauw. De favoriete combinatie is echter zwart-wit, deze beide tinten worden echter ook vaak afzonder lijk gebruikt. Dat sluit dan mooi aan bij de tweekleurige jurken en mantels die deze zomer je van het zijn. Maar Vivier komt bovendien met heel iets nieuws uit de bus. Dat zijn schoenen en regenlaarsjes, vervaardigd uit ongekleurd plas tic en afgebiesd aan neus en hiel met lakleer (foto boven). Doorzich- Niet iedere vrouw echter zal zich laten verleiden door de roze oogleden die bij Balmain het nieuwste in make-up zijn. Noch door de ronde, randloze baby hoedjes met brede rand, waar mee Patou zijn hyperjeugdige mantels en japonnen bekroont. Noch door de uiterst brede, op gevulde schouders waarmee Lan vin nieuwe mode hoopt te maken. En of ze het eens is met de uitla ting van een van Londens grote cou turiers, staat te bezien. Duidend op de „loopruimte" die hy in zyn voorjaarspakjes heeft verwerkt, zegt Michael: „Dameskleding moest net zijn als herenkleding, trek het aan en vergeet het". En dat is pre cies wat in deze korte en rechte rokkenmode onmogelijk is: waar je gaat en staat moet Je er aan den ken je buikspieren in te houden, waar je zit moet Je ex aan denken netjes te zitten. Overigens: wil een vrouw wel vergeten wat ze aan heeft (behalve dan by de grote schoonmaak)? We geloven er niets van. Want ze valt liever op als een „portie diepvrieskip" dan helemaal niet. J.V. tige schoenen vragen uiteraard wel om goedverzorgde voeten. Het mo del van de schoenen wijkt niet erg af van dat van het vorig jaar: de neuzen blijven rond, of vierkant en de hakken breed flO niet hoog. Sommige middagschoentjes zijn ook van linnen. By Dior, die behalve kleding ook parfums en schoenen creëert, zijn de hakken niet rond, maar letter lijk vierkant, de neuzen dito. Over de open hiel lopen smalle bandjes en de dichte neuzen zyn vaak ver sierd met een zwart-wlfc dambord- motief. Ook is hier lak weer favo riet. Een avondjapon van Esterel, In zwart en wit. De bloemmo tieven hebben een hart van rijnsteen. Tien lange jaren van verzet hadden we achter de rug, ja ren waarin we alle argumen ten hanteerden en die we maar met stoffer en blik bij elkaar konden vegen. „In ons huis geen kyk-verdwa zing". „Zolang ik studerende kinderen heb komt er by my geen t.v. over de vloer". „We denken er niet aan onze avonden weg te smyten voor zon rumoerig kijkkastje, wanneer zou den we dan moeten lézen?" „Later misschien wanneer er meer dan één net is en we kun nen kiezen". „Reken eens even uit hoe dik wijls Je naar de schouwburg kunt gaan voor duizend gulden". Tien jaar lang, week in, week uit verzetten wy ons luidkeels met deze en andere gemeenplaatsen tegen de druk van buitenaf en van binnenin. Allengs echter verbrok kelde de weerstand. Er kwam een tweede net. De programma's wer den beter: iedereen zei het. De kinderen kwamen zo ver dat ze niet meer voortdurend door huis werk in beslag werden genomen. En zo dikwyis kwamen we niet in de schouwburg dat Enfin, op een dag stond daar het kijkkastje en wierp een blauw licht in de huiskamer. „Hè, hé, eindelijk", zeiden de zoons en informeerden hoe laat Sport in Beeld begon. „Hé, hé. eindelijk," zei Marian en zette een keel op omdat het bedtijd was. Natuuriyk moesten we eerst aan het ding wennen: wat wisten wy van t.v. of de programma's? Als kinderen met een nieuw stuk speel goed sloegen we aan het experi menteren. En als brave burgers die op diefstal worden betrapt veront schuldigden we ons tegenover ken nissen en vrienden, die stomver baasd naar de hoek staarden waar zomaar opeens een flikkerend doosje stond dat cultuur en spre kers de kamer Inblies. „Zeg eens waarom nou opeens wél t.v.? Ik dacht dat Jullie Je daar te goed voor achten!" „Zo, zyn Jullie ein- deiyk verstandig geworden? 't Werd tyd. Wie heeft er nu tegen- woord-g geen t.v.!" We verweerden ons dapper met: „De kinderen wilden het zo graag" en kozen elk demonstratief een boek om te bewyzen dat het gekke ding in de hoek óns niet tot slaaf zou maken. Slaaf werden we toch. Want het bleek onmogelijk om te lezen als dat ding stond te praten, te zin gen, wanneer explosies de kamer deden schudden en vreselyke drei gementen over onze gebogen hoof den werden geslingerd. Dan legden we zuchtend het boek terzyde en keken waar al die herrie om ging. vyf minuten later sprong Henk op, fluisterde zyn broer iets in, beiden verdwenen en kwamen pas weer thuis tegen het einde van het laatste Journaal. Intussen hadden vader en ik vyf maal verschil van mening gehad over de keuze van het programma (dat héb Je met twee netten) en had poes Mimi ge tracht te ontdekken waar het vo geltje schuilde dat voortdurend in het kastje tjilpte. Kortom, we wa ren doodgewone kykers geworden, met een programmablad en alle stoelen op een rytje. We konden moeiiyk beslissen of we dat nu leuk vonden of niet. De vrienden, die ons ver geefs verzet van tien Jaren mede lijdend hadden gadegeslagen, wil den genieten van onze nederlaag en kwamen vol belangstelling in formeren wat na vier weken kijken onze lievelingsprogramma's waren geworden. „Rawhide," zei ik zonder aar zelen. De verbazing was om te snijden. „Wat zei je?" ,J)e schone heks vind ik ook heel geslaagd. En de Thunder- birds." „Goeie genade, ik dacht dat jullie alleen naar het Kunst- maandorkest en de Kunstru brieken zouden kijken." „Waarom? Rawhide is veel spannender: prachtige paarden en een heerlijk woest land Ik ben altijd dol geweest op cow boyfilms". ,foutl", riepen de er varen kijkers, „t.v. is veel méér dan een huisbioscoop!" Ze zullen wel gelijk hebben maar voor ons hoeft het niet. Dat we tot over onze oren in de we reldschokkende problemen zitten wisten we al, we hebben dat trou wens nooit onder stoelen of ban ken gestoken. Maar na een dag hard werken, na veertien uur je achtereen te hebben vertwyfeld aan de wereld, na het lezen van tien kranten, drie opiniebladen en vyf boeken in een week willen we wel eens doodgewoon kunnen la chen of griezelen, of in spanning zitten, zónder ons verantwoor- deiy k tevoelen. En daar is dat kykkastje ideaal voor. 't Is een heel naief kastje, met een primitie ve moraal: de deugd wordt beloond, 't kwaad gestraft, de boeven wor den ingerekend en de held krijgt het lieve meisje. Dan ls het of Je een blik mag slaan in een onbe staanbare, heeriyke wereld, waar het recht zegeviert en crime never pays! Waar mensen zich nooit een minuut vervelen omdat ze het te druk hebben met het beleven van avonturen, waar iedereen grappige antwoorden geeft op geestige vra gen, waarby je Je opnieuw jong en gelukkig kunt voelen. THEA BECKMAN (Advertentie) in exclusief jonge stijl ma a'bof lering 34 36 38 40'42'44 Breeati aal 112 leiden tel.3047

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1966 | | pagina 13