Gogol's „De
door „Arena"
spelers"
gespeeld
V.Y.D. schrapt p.b.o. uit
het beginselprogram
Alban Bergs ,Wozzeck':
wankelende opvoering
Bewogen beweging
Jacques Esterel
bij
STAP NAAR DE ZWARTEHUMOR
Première in Eindhoven
MODE UIT PARIJS
Knappe directie van
Ernest Bour voor het
Concertgebouworkest
Rel in
Gooiland'
Miljoen arbeiders
zonder werk
door gascrisis
DODELIJKE VAl
BIJ STOEIPARTIJ
PAGINA 4
LEIDSCH DAGBLAD
VOOR DE JONGEREN:
„Arena" dat het seizoen zo in
nemend begon met Jan Staals
Schilderijenoorlogheeft afge
lopen zaterdag met een première
in het Haagse Diligentia een
waardevol programma aan zijn
repertoire toegevoegd.
Voor de middelbare school
jeugd schreef Frans Vasen een
intrigerend kijkje achter de
schermen. Aan twee pseudo-
toeschouwers (Wieteke van
Dort en Hans Kemna) werd
haarfijn uitgelegd hoe de reper
toirekeuze tot stand komt, hoe
het schminken toegaat, de décors
worden ontworpen en opge
bouwd. terwijl de medespelenden I
van „Arena" tegelijk hun gevoe-j
ligheden wat betreft schouw-
burgnood, toneelkritiek en lange
busreizen aan het licht konden
brengen.
Karikaturen
De inleiding, vaak met humor ge
schreven, beantwoordt zeker aan
haar doel met een vluchtige aandui
ding bij de rijpere jeugd interesse te
wekken voor het theater. „Arena"
vond ter illustratie van het instruc
tieprogramma „Spelenderwijs" een
welhaast ideale eenakter van Gogol,
de 19e eeuwste Russische schrijver,
die de verdorven maatschappij in het
TsarenriJc op zo'n groteske wijze te
kijk heeft gezet met reeksen kari-
katuurtjes, die nochtans diep men
selijk zijn in hun hebbelijkheden.
Omdat htlaas kort werk maar zelden
een kans krijgt, kent men in ons
land voornamelijk „De Revisor" van
hem, de opwinding in een stadje vol
curruptie, dat controle vreest.
Zijn korie spel „De spelers" doet
daar niet voor onder. Gogol tekent
met een net nog niet boosaardige
humor de nietsnutten, die Tsjechow
tot melancholie verleidden om een
ondergaande wereld. De Russische
schrijver heeft de naam de eerste
voorzichtige stap naar de zwarte hu
mor te hebben gezet en dat gebeurt
dan ook in de geschiedenis in een
hotelkamer, waar valsspelers elkaar
om het haidst bedriegen.
Icharjow heeft zijn leven perfect
georganiseerd, want met zijn ge
merkte kaarten haalt hij in korte
tijd de gelden binnen voor zijn wel
vaart. Drie broeders in het kwaad
doorzien zijn trucs en sluiten met
hem een verbond. Dan nog denkt
Icharjow met de grote winst te kun
nen gaan schuiven. Maar het trio
blijkt over meer raffinement te be
schikken en de berooide valsspeler
kan niet anders verzuchten dan dat
hij in een verdorven wereld leeft,
waarin niemand meer te vertrouwen
Is.
het slot toen het moment van
grotere emotionaliteit juist iets te
veel vroeg een enkele maal even
wicht verloor.
Joop van der Donk was als de
welgemanierde valsspeler beter in
zijn element dan als de bedrogen
bedrieger. Ook Hans Kemna was
als een bieue aspirant-huzaar ster
ker dan als onthuller i
raffineerde opzet. De drie doortrap
te mannen, die aan het langste eind
trokken werden gespeeld door Johan
Sirag, Jan van Kasteren en Willem
Wagter. Schilderachtige typetjes wer
den voorts nog gespeeld door Henk
Votel, John Smit, Kees Waterbeek,
Jan Korevaar en Donald Berger. Het
decor van I-ou Steenbergen wist met
perspectivische vertekening het to
neel op effectieve wijze te vergro
ten.
„Raakvlakken tussen
kunst en techniek"
De Stichting „Nieuw beelden in
Amsterdam" organiseert in de aula
van het Stedelijk museum te Amster
dam een drietal forumbesprekingen
ever „de raakvlakken tussen de beel
dende kunsten, de literatuur, het
toneel, de muziek en de dans, maar
ook tussen kunst en techniek".
Op 11 februari wordt gesproken over
.Het experiment, waarom?" door
Woody van Amen, Franck Gribling,
jdr. D. Hillenius en Simon Vinken-
^®J°og, onder leiding van Pieter Brat-
tinga.
Op 25 februari over „Het groeps-
experiment in vorm, klank en bewe
ging" door de medewerkers aan „De
Pier" en „Labyrint" Armando, Pe
ter Schat, Hans Sleutelaar, en Pe
ter Oosthoek onder leiding van prof.
dr. N. H. Frfj da-
Op 11 maart over „De mens in het
spel van de toekomst" met een in
leiding van prof. dr. Fred I. Polak
en een forum bestaande uit prof. dr.
H. Freudenthal voorzitter, en de le
den H. Brandt Corstius, Constant
ea ir. H. Hartsuyker".
Fel gerealiseerde partituur
Dicht bij huis
A la Petei Sjcharow kan zCn
burleske met veel detaillering
in het bizarre worden opgeschroefd.
Bert Dijkstra is in zijn spelleiding
niet zo ver gegaan. Hjj is met
vrij schoolse voorstelling dicht bij
huis gebleven en daarmee heeft hij
tenminste bereikt dat de spelmogc
lijkheden van zijn acteurs niet wer
den geforceerd. Het werd een koste
lijk stukje toneel, dat alleen tegen
(Van onze Kunstredactie)
De opvoering die zaterdagavond van Alban Bergs opera „Woz-
zeck" door de Ned. Operastichting in de Stadsschouwburg werd
gegeven, droeg een grotere première-nervositeit dan de vroegere
interpretaties, die wij in ons land hebben gezien en gehoord. De
co-produktie met de Brusselse Muntschouwburg gaf een gemengd
samengevoegd solisten-ensemble te zien van eigen en buitenlandse
zangers. De Brusselaar André van der Noot dirigeerde en wist
respect voor zijn prestatie af te dwingen, maar „Wozzeck" als
repertoire-stuk van de normale opera-gezelschappen, bleef hier een
„stunt" met z'n produktie van zes opvoeringen. Men kweekt aldus
geen opera-cultuur - die inderdaad nodig is - maar presenteerd al
leen een voorbijgaande affaire!
Wij zouden iets hebben gewenst als 6-7 jaar geleden, toen het
Rotterdams Toneel onder regie van Ton Lutz ..Woyzeck" van
Georg Büchner 1821speelde, en kort daarop in het Holland Fes
tival 1960 de Beierse Opera uit München o.l.v. Ferenc Fricsay de
daarop geschreven opera van Alban Berg (1921) kwam opvoeren.
moest met een door hem ontworpen
naturalistisch decor, is een raadsel.
Voor een opera met een psychisch
conflict als basis der creatie, had hy
beter een abstract decor kunnen op
bouwen en vooral geen plaatjes
expositie, zoals hier. Deze bezwaren
deden ons herhaaldelijk de ogen
sluiten voor het spel en de mlse
scène. Liever stelden wij de o
wijd open voor wat Alban Berg
2ijn partituur heeft opgebouwd, fel
gerealiseerd door het Brabants
(Van onze parlementa:
redactie)
der principiële wijzigingen aanvaard, nele partyen. Het liet de meeste af. I
Onder druk van de progressieve vleu
I gel in de partij (vooral de jongeren
de VVD roerden zioh sterk) werden hier
De meerderheid
vindt de publiek-rechtelijke be trnn
drijfsorganisatie een onderwerp I gezet. Zo werd artikel
van praktische politiek en geen
beginselkwestie. Dat bleek
terdag op de buitengewone al
gemene ledenvergadering, die
deze partij in Dordrecht had
belegd ter behandeling van het
beginselprogram. On
danks verzet van liberale voor-
als prof. mr. J. Oud en
J. W. Geertsema, werd elke
verwijzing naar de p.b.o. uit dat
beginselprogram geschrapt.
Het conceptprogram behelst een
artikel, waarin was vastgelegd dat
bedrijfsorganen, die met publiekrech-
teiyke zeggenschap zyn bekleed,
slechts behoren te worden ingesteld
indien zowel bij werkgevers als by
werknemers in ruime mate de gene
genheid aanwezig is in deze organen
samen te werken. Op voorstel van de
Haagse afdeling liet de algemene ver
gadering dit artikel in zyn geheel
vervallen. Men wilde van de PBO
geen beginsel maken, zeker niet nu
de belangstelling ervoor, zelfs in de
kring van de vroegere promotors,
duideiyk aan het wegebben is. De In
terventie van prof. Oud en mr. Geert
sema, die het streven naar een goede
en vrywillige pbo wel degelyk
(liberaal) beginsel vonden
de
betekenis van het eigenbelang als
H drüvende kracht voor de welvaarts
ontwikkeling erkenning kreeg, ge
schrapt. Men vond het artikel te ma
terialistisch.
In het eerste artikel, waarin de
party zich het verenigingspunt noemt
van allen, die de overtuiging zyn toe
gedaan dat vryheid, verantwoorde-
ïykheid, verdrdaagzaamheid
ge vaardigden koud of Willem van
Oranje nu een volgeling van Erasmus
was dan wel een Calvinist.
Andere artikelen, waarover werd
gediscussieerd zonder dat zü overi-
gens ingrijpend werden gewijzigd, be
troffen de monarchie (geen uitge
sproken liberaal beginsel), de kern-1
bewapening, de ontwikkelingshulp,
decentralisatie en gezinsplanning. De
discussies over de ongeveer 200 inge
diende amendementen namen zoveel
tyd in beslag, dat het program na
een lange dag van rumoerig vergade.
ren niet geheel kon worden doorge-
nomen. De party raad werd echter ge.
de red^e van het be-
zal worden uitgewerkt,
definitief vast te stellen. Daarin zal
een aparte culturele paragraaf wor-
den opgenomen, waarin ook aan-
dacht wordt geschonken aan sport en
recreatie.
elke samerüeylntï behoren te zijn.
werd uitdrukkeiyk ingelast, dat de d®
VVD zich beschouwt als een liberale
party. Voorts werd in artikel 3 opge
nomen. dat de WD de Nederlandse
samenleving bovenal gedragen ziet
door de geest van het christendom en
van het humanisme. De algemene
vergadering verkoos deze (korte) re
dactie boven die van de commissie,
waarin deze geest nader was om
schreven als een Erasmiaanse geest,
waarvan de grondlegger onzer vry
heid, Willem van Oranje „een on
vermoeibaar vertolker" zou zyn ge
weest. Ook de partyraad had voor de
korte redactie gekozen.
Verdedigd
De verwijzing naar Erasmus en
Willem van Oranje werd verdedigd
haalde door Prof °ud- Ud van de commissie,
we^guit. HetHaagse vootat* werd «"J"
by handopsteken
willen geven aan de anti-revolu-
tionaire opvatting, dat het Calvinis-
I me historisch de grondtoon ir
been Wijziging samenleving aangeeft. Maar de
J c O ri^rheiri van de vertraderins ha<
k*st,
ook met milde lyriek als steld door een commissie onder lei- i schouwingen" en vond het evenmin
soldaat Wozzeck, verschop
peling van zyn superieuren wordt
bedrogen door zyn a.s. vrouw Marie,
die reeds een kind van hem heeft.
Zy laat zich inpalmen door Woz-
zeck's meerdere de tamboermajoor.
Hy doodt haar en komt zelf om door
verdrinking. Het leven gaat door: "j7abëll StnttiM die "vocaal" de"
aanstaande vrouw Marie
zéér goed, maar qua ensemble stond
dit ad-hoc-groepje in artistiek op
zicht vele malen te wankelen.
Toni Blankenheim maakte van
Wozzeck een schlemiel, maar geen
gemeen beroepssoldaat met een
klont minderwaardigheidscomplexen.
Bart van Beinum
dirigeert het
Concertgebouw orkest
De gastdirigent die zondagmiddag
12 juni het Beethovenconcert
het Concertgebouworkest leidt,
Bart van Beinum. De 36-jarige
van de in 1959 overleden Eduard
Beinum staat dan voor het eerst
voor „het orkest van zyn vader",
liet orkest waarvan ook hijzelf, als
tweede violist tot 1962, deel heeft
uit gemaakt.
Toen ging hy zich bekwamen als
djrigent. Eerst in het buitenland, o.a.
m Salzburg en Wenen. Daarna
te hy zyn studies voort in eigen land.
vorig jaar nam hy deel aan de di
rigentencursus van de Ned. Radio
Unie.
In die jaren trad hy reeds ver
scheidene malen als gastdirigent op,
om. by het N.H. Filh. Orkest. Van
dit orkest is zijn vader dirigent ge
weest. Zo begon Bart van Beinum
daar in het voetspoor van zyn vader
te treden. Ook heeft hy het Gelders
Orkest geleid waarvan zyn grootva
der toen dat nog de Arnhemse
Orkestvereniging was —deel heeft
uitgemaakt.
Het voetspoor van zyn vader volgt
Bart van Beinum op 5 en 6 april.
Dan leidt hy in Zutphen de uitvoe
ringen van de Matthaeus Pas
sion door het Gelders Orkest met het
Zutphens Oratoriumkoor. Van dit
koor was zyn vader enige jaren de
vaste dirigent, zyn oom, Jacobus
van Beinum, is dat vele Jaren ge
weest.
Het door Bart van Beinum op 12
Junt geleide concert is het laatste
van een serie van vier Beethoven-
concerten, die het Concertgebouwor
kest uitvoer. Op 8 mei dirigeert Pe
ter Erös het eerste, op 18 mei Claudio
Abbado het tweede en op 26 mei de
Japanse dirigent Seiji Ozawa het
derde concert in deze serie.
hun kleine jongen speelt alweer met
riin houten paardje, nog eenza-
er dan toen z'n ouders leefden.
Büchner schreeft dit verhaal ge
schokt door den driehoeksproces in
Leipzig, Alban Berg zeer labiel van
psychische gesteldheid grijpt dit wan
kel-pessimistische verhaal aan om
als psychisch conflict In een hechte
constructie-bouw te plaatsen. Maar
hy gaat er musicerend bovenuit. Hy
is kunstenaar en treedt buiten de
omraming, zonder enige definitie.
Hecht en exact
Brabants Orkest
Dat was ook zaterdagavond met
de vertolking o.Lv. André Vandemoot,
die daartoe het Brabants orkest vol
komen in zyn uitnemende speelkwa-
liteiten liet uitkomen. Hecht en exact,
duideljjk van contour in de eniger
mate droog en akoestiek klinkende
Stadsschouwburgzaal.
Het was helaas anders op het to-
eel, waarop geen ingespeeld ensem
ble stond, maar waar iedere solist
naar zjjn individuele visie werkte.
Dat was menigmaal goed, soms zelf9
speelde is door de regisseur getypeerd
:en prostitué, zowel in haar spel
in het uitdossen van haar
kostuum, zy was niet de vrouw van
eeuwige jammerende vent, maar
zonder dit al de deerne, die op straat
haar klanten lokt. Dat het nu de
tamboermajoor was deed weinig ter
zake, want indruk maken deed deze
toch al niet in de weergave van de
zanger Kimt Ruesche. Hy deed wat
grotesk, zodat deze Hauptmann-fi-
guur vooral ridicuul over het voet
licht kwam. Guus Hoekman speelde
de dokter met een meer menselijke
inslag dan naar een Kaf ka-mentali
teit. Sophia van Santé speelde haar
margret-rol met de nodige seks.
Labiele regie
Waarom Rudolf Küfnet zijn la
biele regie nog eens onderstrepen
De zeer knappe dirigent Ernest Bour uit Straatsburg stond gis
termiddag als gast voor het Concertgebouworkest. We kennen hem
als een voortvarend dirigent. Ook nu gaf hij daarvan blijk door
voor de concertbezoekers in Amsterdam liefst vier motieven te
dirigeren. Dat was de balletmuziek Agon1957 waarin de
toen 75-jarige Strawinsky zich nog eens vermeide met het twaalf-
toonsysteem.
Ook werden enkele klassieke we
ken aan de vergetelheid ontrukt, t.'
motet „Venite Populi"
'- I de vocalisten-prys in Den Bosch
v. I schonk er een uitnemende weergave
diep doorleefd, in een door-
i Handel's Italiaanse reizen, dan dacht objectieve weergave.
Haydnsymfonie in F gr. t., die j Voordien in het motet „Silete
t voor de beroemde Oxford-creatie j Venti" van Handel toonde zy reeds
en daartussen in stonden de haar grote vocale begaafdheid, xeld-
zaam mooie stem en weergaloze in-
j tonatie en kleur. Jammer dat ze deze
Peter Altenberg" van Alban Berg mUziek tot een weinig expressief lof-
met het Jonge opus-nummer 4. Deze I zang iiet komen, in het Alleluja-slot.
muziek werd in maart 1913 in de
Wiener Musiksaal de „Schok" voor
de Weners, die er dan ook prompt interessant was de Agon-suite, zo-
een theaterschandaal van maakten. ais men deze in concertvorm geor-
Politie moest zorgen de orde onder dende balletmuziek van Strawinsky
publiek en musici te herstellen.
De bezoekers gistermiddag hebben
zich aan deze muziek niet gestoord.
Kenneiyk is men meer getroffen ge
weest door de ryke uitgewerkte in
strumentatie, die Alban Berg ter
begeleiding van deze liederen heeft
geconcipieerd. Hy deed dit nog wel
eens verwant aan zyn tydgenoten,
o.a. aan Mahler, maar het schaadde
niet.
De Poolse zangeres Halina
Lukomska in 1956 winnares van
kunnen noemen. Ze is muzikaal
van eruditie, ook met de dodecafo-
niache gedeelten. Strawinsky paste
ze toe met al zyn ambachtelijke be
kwaamheid, o.a. in instrumentatie
vondsten. Daarom is zyn werk altyd
interessant, maar de „Agon" hoort
thuis in het ballet en is te langdurig
voor concert-uitvoering.
Sprankelend was de interpretatie
door Ernest Bour in Haydn's Sym
phonic no. 89 in f gr. t.. een kosteiyk
stuk orkestmuziek, briljant als slot.
In een orkaan van kleur, flits
licht en slagwerk is gisteren de
Parijse modeweek van stapel ge
lopen. De man, die voor dit tu
multueuze begin zorgde, was
hoe kan het anders de ontwer
per Jacques Esterel. Deze schran
dere „vogel" dankt een goed deel
van zyn publiciteit aan zijn
stunts. Deze keer had hij de in
ternationale modepers naar de
filmstudio's van Joinville vlak
bij Parijs gehaald om zijn col
lectie te tonen.
zyn vriend Jacques Tatl, die daar
momenteel opnamen maakt voor zyn
nieuwe film „Playtime" had een
dagje vrijaf genomen. Onder batte
rijen filmlampen aan de golfyzeren
zoldering waren honderden gouden
stoeltjes neergezet. Toch was er nog
plaats tekort. De fotografen, die voor
de eerste keer in de geschiedenis
van de haute couture werden toege
laten tydens de show, zochten het
daarom hoger op op het plankier
waar de mannequins defileerden.
Behalve die originele entourage
had de show van Esterel deze keer
werkeiyk iets te zeggen. Dat was dit:
de goede, oude tyd van de haute
couture Is voorby. Het voorrecht om
goed gekleed te gaan is niet meer
voorbehouden aan een paar honderd
welgestelde vrouwen. Sinds een paar
Jaar zoeken de Parijse ontwerpers
naar nieuwe wegen om geld te
maken. Sommigen en daar hoort
Esterel nu ook by maken kleren
die In prys kunnen concurreren met
die van andere landen als Amerika
Engeland.
Esterel mikt met zyn nieuwe col
lectie vooral op de piepjonge vrouw
ze mag niet ouder zijn dan 25
die gek is op „wilde kleertjes". De
hele collectie was eigeniyk een grote
bewogen beweging, de yeah-yeah
muziek achter een groot matglazen
raam incluis. Alles aan de kleertjes
is veranderlyk, kan worden omge
keerd, of worden verschoven. Kortom
er kan oneindig mee worden geva
rieerd.
Het begint al by de strandkleding.
Om „Integraal" bruin te worden,
Introduceert Esterel de gordyn-
biklnl. De cups van de bh, die met
ringetjes aan een baiyn zyn vast
gemaakt, kunnen worden verschoven
naar de rug. Wie dus met de blote
borstjes in de zon wil, kan dat nu.
Men zou het een veilige monokini
kunnen noemen. Er overheen droe
gen de bannequins super korte che-
misiens met pop-art motieven, die
aan twee kanten draagbaar zyn.
Echte boulevardkleertjes zyn de
zogeheten bretel-dresses. Dat zyn
ook alweer hele korte tunieken,
waaronder kniebroeken uitsteken. De
golfjes op de tuniek en de omslagen
van de pantalons kunnen worden
omgedraaid en hebben dan weer een
andere kleur. De voeten van de
mannequins staken In sandalen met
plastic randen. Esterel doopte dat
schoeisel dan ook heel toepasseiyk
cockpit-schoenen.
Jacques Tatl zelf leverde ook een
bydrage aan de show. Hy had een
badjasje ontworpen met een ln
de kraag ingebouwd luchtkussen.
Ideaal om op het strand te liggen.
Tijdens „De Kneep"
(Van onze correspondent).
„Dit hebben we nog nooit mee
gemaakt", was het commentaar
van Aart Staartjes op de ge-\
beurtenissen zaterdagavond in
Schouwburg Gooiland in Hïlver-\
sum. Toneelgroep „Studio" uit
Amsterdam, speelde het modernel
stuk „De Kneep" van Ann Jelicoe.
Vlak voor het einde van de eerste
akte stond 'een oudere bezoekster
van de eerste rij op en riep: „Ik\
ga weg. Dit is schandalig". Zij zag
kennissen op het balkon en gaf
hen de raad óók te vertrekken.\
Nog een tunntigtal toeschouwers
dat zich had geërgerd aan het\
j spel van twee jongens en een
meisje, verliet de zaal. Het kabaal
was zo hevig dat de acteurs zich
9 niet verstaanbaar konden maken.
Aard Staartjes riep: „We zullen
even wachten totdat die mensen
weg zijn". Het merendeel van het
publiek,, reageerde op het stuk, j
waarin de dingen bij de naam
worden genoemd, met een luid
applaus. „Ik vind dit wel leuk. Die
mensen komen tenminste voor
hun mening uit. Ze vinden het
niet mooi en gaan weg. We willen
zo graag dat er wat gebeurt, nou
er gebeurde wat. Overal wordt
„De kneep" met waardering ont
vangen, maar natuurlijk: er gaan\
ook wel mensen weg. Dit ge-\
schreeuw hebben we echter nog
nooit meegemaakt", zei acteurl
Aard Staartjes.
Minder geslaagd
Jasjes van Esterel: twee vierkante Van de Parijse couturier
S~aLouis Ferand dit toiletje, dat
schouders. De jurkjes eronder min- versierd is met een klaverblad.
stens 15 centimeter boven de knie, welk motief is herhaald op de
waren heel wat aardiger: een beetje handschoenen en in de oorbellen.
gerend en met kleuren ingeweven
cirkels en vierkanten. Het materiaal
dat Esterel gebruikt, is niet duur:
heel veel linnen en katoen.
Ondanks de veelkleurigheid van
de ontwerpen meestal pastel
werd het toch nooit bont. Esterels
wildste idee was zyn kaleidoscoop-
Jurkje. In Londen zou dit ontwerp
het zeker doen. Het bestond ln feite
uit twee japonnetjes. In de boven-
jurk zyn ronde en vierkante gaten
geknipt, waardoor de veelkleurige
stof van de „Onderjurk" heen komt
kykf Door die „onderjurk" naar
links of rechts te schuiven dat
de banier-gaat heel gemakkelyk door middel
van bretels is er steeds een andere
kleur door de kijkgaten te zien.
De accessoires zijn al even wild en
gek: sigarettenpypjes in de vorm van
neptunesvorken of orgelpypjes, pet
ten met doorzichtige plastic kleppen
en vilthoeden in de vorm van oor
konden met opgerolde randen. Een
bijzonder ingenieuze vondst waren
ook de Jurkjes waar het middenvoor
pand verwisseld kon worden door
lange ritsen. Handig en lekker gek
waren ook de korte cocktailjurken,
die een lange rok verborgen hielden
onder de armsgaten.
(Van onze Londense correspondent)
Het ziet ernaar uit, dat deze week
ln Engeland een miljoen arbeiden j
in het westeiyk gedeelte van de Mid.
lands naar huis zal moeten worden,
gestuurd, omdat het niet mogelijk j
zal zyn de gestoorde gasvoorzienind
spoedig geheel te herstellen.
Het kolenigebrek door transport
moeilijkheden in dit winterse weer is
een andere factor by het vastlopen
van de gasleveranties. Het centrum
van de crisis is de nieuwe gasfabriek
in Tipton. Een deel ervan is tot drie
maal toe defect geraakt en het zal
zeker twee weken duren voordat de
fabriek weer normaal functioneert.
Een andere gasfabriek werkt
slechts op halve capaciteit. Inmiddels
zijn 120 vrachtauto's gemobiliseerd
om 3000 ton steenkolen naar de ge
troffen gasfabrieken te sturen.
Tot degenen die door deze tegen- j
slag niet kunnen werken, behoren]
50.000 man personeel van de British
Motor Corporation in Birmingham
en Coventry. Hen is verzocht niet]
voor dinsdag naar de fabriek terug
te keren.
Politiek komt deze industriële cri
sis Labour hoogst ongelegen, voorai
omdat het deze week zyn vrij zwakke
zetel in noord-Huil moet trachten te]
behouden. BU verlies ervan zou de
regeringsmeerderheid in het Lager
huis tot een worden teruggebracht
Dit zou een algemene politieke te
rugslag betekenen. De regering tracht
de blaam voor de gascrisis af t<
schuiven op de conservatieven, die
tydens het 13-jarig bewind de kapi
taalbelegging teveel zouden hebben
verwaarloosd.
(Van onze Zwolse correspondent) I
Bij een stoeipartij in de legerplaat?
't Harde is de 21-jarige dienstplich
tige huzaar Ohr. J. Ruiters uit Kerk-
rade gisteravond zo ernstig gewond
geraakt, dat hy aan de gevolgen is
bezweken. De jongeman sprong om
hoog om een door de kamer lopends
horizontale balk te grijpen, maar zijn
handen gleden er af en hy sloeg ach
terover met het achterhoofd tegen
de vloer. Medische hulp was direct
aanwezig. De huzaar, die deel uit
maakte van het 43ste tankbataljoe
regiment huzaren van Sytzema, werd
direct naar het Sophiaziekenhuis in
Zwolle gebracht, waar hij vanochtend
overleed.
