BiË
SCHEEPS
ERICHTEN
SMMtz
"sSir
i VRIJDAG 14 JANUARI'T966
PAGINA 19
INDIVIDU
Itiniseerde vorm van hetGriek-
I atomos. Het voorvoegsel in-
Jtekent: on-, het werkwoord
betekent: verdelen,
is Grieks a-: on- en
1: snijden, verdelen. Fei-
dus individuus: ondeel-
i in het Latijn is dit ook
fe enige betekenis. De vorm in- i
'ividuum betekende: atoom, 4
pans verstaan wij onder indi-
de afzonderlijke mens, als 4)
istelling tot de groep of de
a. Merkwaardig is dat het
1, wanneer het onzijdig
kordt gebruikt, een minachtende
betekenis heeft. In dit opzicht is
jet te vergelijken met het woord
liens, dat óók mannelijk is, be-
lalve wanneer het onzijdig is.
ban is het vrouwelijk. Begrijpt
Jiidenis door een rustend bisschop.
Ik vormde zijn hele kudde en ont
ving op een vrije middag voldoende
onderricht voor een heel diocees.
Maar door het gezicht van de bis
schop te bekijken en me te verbeel
den dat het door mijn blik met een
dikke vacht bedekt werd, wist ik
overwicht te bewaren. Vanaf
dat ogennlik werd ik er handig in.
Ik kon hem in een aap veranderen,
hem vastzetten in een schuifraam,
naakt naar een vrijmetselaars
diner sturen, hem veroordelen om
^en slang om zijn buik rond te
kruipen
„Slecht, verliefd padje".
En zo was het geweest. Maar in
jn laatste gesprokken met Maston
as hij dit vermogen kwijtgeraakt;
hij raakte er te nauw in betrokken.
(Wordt vervolgd;
Het is definitief. Henk Scholte ver
trekt op 3 mei met Raymond Ceule-
mans en Johan Scherz naar Japan
teneinde daar een aantal demonstra-
tiewedstrijden te spelen. Door deze
ssing is er dus een einde geko-
aan alle geruchten als zou de
Eindhoven aar geen toestemming kru
in Tokio zijn capaciteiten te la
ten blijken.
418. Meer dan verbaasd vroeg Bram zich af hoe die wonderlijke
kunstenmaker zijn naam kende.
Daverend sloeg de artiest met de voeten de pandeksels tegen el
kaar, terwijl hij zijn tocht over de rand van het hekje voortzette.
Hier en daar werd hem een dubbeltje toegeworpen, dat hij handig
opving. Over de tafeltjes keerde hij terug naar de plaats, waar
Bram Fok ivas gezeten.
Daar hij Bram had toegefluisterd, dat deze goed op zijn handen
moest letten, hield deze strak de blik omlaag gericht, toen de pot-
senmaker over zijn tafeltje huppelde.
Tik tik tik ging de hand en bij de laatste tik bleef er
plotseling een briefje op het tafeltje achter.
„Lezen", zei de kunstenmaker en hij sprong met een salto over
het hekje heen op straat. Links en rechts klapten de mensen be
wonderend in hun handen, maar Bram hoorde het niet eens. Hij
keek alleen maar naar dat briefje, dat hem op zo'n vreemde manier
had bereikt, en hij was half en half geneigd om Tutu gelijk te
geven, toen deze heel zacht kraste:
„Niet lezen. Valstrrrrik
fSfiï/cSr
Ssw vi.v20
HUHÓ0no.u.u b°0rb,k 12 175 m ZW
Hutnber 13 nog ta Bahrein
SHr-'
SHP'2 -
