JENNY AREAN
Gé Hofenk
Kortom
TOPPERS
Cabaret 5heerlijk
toneel fijn
maar toch
Lentelover
o
Het liefst alleen
nog in musicals
Voor de tv
Typetje
Geen tijd
Naar toneel
dave toeiw
Zaterdag 8 januari 1966
L.I.-EXTRter
..Huib Rooymans-Jenny Arean"
staat er op de deur van een wol
ken hoog flatje aan d,e uiterste rand
van Amsterdams randstad Sloter-
vaart. We hadden deze vingerwij
zing niet nodig. Ten eerste omdat
haar markant schor stemgeluid
door de telefoon duidelijk „Nico-
laas Anslijnstraat 170, vier hoog
had gezegd. Maar ook omdat wij
het lachende gezicht met het blon
de rattekopje dank zy de televisie
uit vele duizenden zouden hebben
herkend.
Haar handdruk is bijna manne-
lijk.
„Misschien is er nog een spij
ker vrij", zegt ze met een brede
armzwaai naar de geimproviseerde
kapstok in het gangetje.
„Wilt u koffie?". Ze wacht
nauwelijks ons antwoord af, maar
vliegt de keuken in, ons overlatend
aan de hoede van haar echtgenoot,
de jonge acteur Huib Rooymans. We
bewonderen even het verre uitzicht
op Amsterdam, dat we kunnen ge
nieten vanuit de kamer, waarin
vele voorwerpen een voorliefde voor
snuffelen op het Waterlooplein ver
raden.
Drie poezen dartelen om ons
heen. Eén luistert naar de poëti
sche naam van Lentelover. Ze rol-
LDTOPTIENLDTOPTIENLDTOPTIEN
Oh
O
Q
3
E
E-
Q
1 We can work It out (Beatles)
2 Yesterday (Paul McCartney)
3 This strange effect (Dave Berry)
4 Here It comes again (Fortunes)
5 Till the end of the day (Kinks)
6 I'm gonna take you there (Dave Berry)
7 Wasted words (Motions)
8 Get off of my cloud (Rolling Stones)
9 My generation (The Who)
10 Yesterday man (Chris Andrews)
r*
O
-3
O
M
3
t-1
-3
O
Tl
NSLLdOlCnNaildOiCnNHLLdOim
DE ZAAK VOOR LE]
UIT
VOORRAAD
LEVERBAAR
DE ZAAK VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Muziek, en
grammofoonplatenhandel
HAARLEMMERSTRAAT 66
DOOR
KOOS
POST
teksten met me door te nemen. De
Jongeren kunnen altijd met nieu
we nummers naar voren komen.
Als het goed is, worden ze in het
repertoire opgenomen. Maar ja. Je
kunt aan een nummer misschien
vyftig keer wat bijschaven, maar
als Je het zo'n zeshonderd keer
moet doen, zoals b.v. met Herexa
men. dan zit het wel vaat en is het
zonder meer routine"
Jenny Arean (22) zou geen moment aarzelen, wanneer er in
ons land een geregelde musicalproduktie bestond. Zij zou
de toneelgroep ..Ensemble" vaarwel zeggen en onmiddel
lijk toetreden tot een of andere musicalgezelschap.
Ze heeft het vak bij Wim Kan goed onder de knie gekregen.
,,Een heerlijke tijd", zegt ze nu nog.
Ze geniet van elk moment, dat zij bij .Ensemble" op het
tonsal kan staan.
..Maar ik kan ook zingen", constateert ze nuchter zonder een
zweem van opschepperij. En ze vindt, dat dit'talent nu onge
bruikt blijft liggen.
Wim Kan had een Jaar nodig om
dat jubileumprogramma te schrij
ven. In die tijd stond Jenny Arean
in een espressobar of in de manege
van het Amsterdamse Bos.
„Mijn lessen gingen toch door
en die moesten worden betaald
Wanneer het precies was weet ze
niet meer, maar het was ook in die
tijd. dat Albert Mol het oog op haar
liet vallen voor zijn televisieshows.
Vier programmaatjes waren het
waarin alle facetten van het thea
terleven naar voren werden ge
bracht. Jenny Arean zong met
Jacco van Renesse duetjes uit mu
sicals. De klap op de vuurpeil kwam
in het laatste showtje, toen Jenny
en Jacco een selectie brachten uit
Annie get your gun". Het sloeg
erg in. Er kwamen diverse brieven
op en dat bracht de N.CE.V. op
het idee om een hele musical op
het scherm te brengen. Willy van
Hemert kreeg er de opdracht voor.
Hem werd een opname van de laat
ste Albert Mol-show getoond. Al
leen daarop schreef hij met Harry
de Groot de musical „Er valt een
ster". Het werd het begin van een
(nog prille) traditie, dat de N.C.R.V.
vrij geregeld musicals op de tele
visie brengt, waarin meestal een
plaatsje werd en wordt ingeruimd
door Jenny Arean. al of niet naast
Jacco van Renesse.
lagen diverse aanbiedingen te
wachten. Kennelijk hadden haar
spelcapacltelten voor de televisie de
leiders van enkele toneelgezel
schappen kunnen overtuigen. Maar
voor Jenny was de keus niet zo bijs
ter moeilijk. In augustus 1964 was
ze getrouwd met de acteur Huib
Rooymans, die bij „Ensemble"
werkte. Ze zagen elkaar maar heel
weinig. Veel te weinig. Toen „En
semble" zich bij de gegadigden
voegde, was de beslissing spoedig
een feit. En meteen al zaten ze in
hetzelfde stuk: „Hooikoorts" van
Noël Coward. Het werd de hemel
op aarde voor de Jongelui. Samen
uit, samen thuis. Een tot dan toe
ongekende weelde. En voorlopig zai
het nog wel zo blijven. Want ze
gaan ook samenwerken in een vol
gend stuk: „Koning Salomo en
de schoenlapper" een musicaL
telt.
„Ik vindt het heus fijn bij
het toneel. Het is weer wat anders.
In „Er valt een ster" was ik een
volksmeisje. Dat had succes en
dus bleef ik het. De ene keer wat
meer, de andere keer wat minder,
maar je blijft een bepaald typetje.
En dan kom je bij het toneel. Een
rol in een stuk van Coward. Meteen
heel wat anders".
Ze vindt het er „wel fijn", maar
„echt thuis" is ze er toch niet.
„Als er in Nederland een
echte markt voor musicals was. zo
als bijvoorbeeld in Engeland, dan
zou ik er zeker bij zijn. Ik kan
toch zingen en dat gebruik ik niet
bij het toneel".
ting: Conny Stuart en André van
den Heuvel. „Irma la douce" bij
het Rotterdams Toneel liep als een
gek Omdat het goed werd ge
bracht. In de andere produkties
waren soms wel enkele rollen sterk
bemand, maar niet de gehele be
zetting haalde niveau. Ze zijn ge-
floot. omdat ze lelijk werden ge
daan". zegt Jenny met vuur.
Haar man voegt daar bedacht
zamer noe enkele andere overwe
gingen aan toe.
- „Er zijn allerlei krachten aan
het woelen, die het lichte vak in
de toekomst wat gemakkelijker te
accepteren zullen maken. U weet
het: André van den Heuvel heeft
Centrum verlaten om zich geheel
aan de musical te wijden. Ina van
Fa-assen gaat bij Wim Sonneveld
werken. Langzamerhand wordt er
zo iets opgebouwd. Dat moet ook
wel. want er moeten toch personen
worden gevonden, die bereid zijn
de onderneming te financieren. In
het buitenland met een geregelde
produktie en een traditie achter
zich kan men zich tussen lang lo
pende produkties door wel een flop
veroorloven. Het is evenmin pret
tig. rnaar financieel is het geen
dooasteek, wat het hier bij de in
cidentele musicals in feite wel Is.
Eén mislukking en men ligt min
stens tien jaar achterop".
len en hollen om ons heen als we
ons rond de lage tafel hebben ge
schaard. Jenny (zwart truitje met
hoge col, lichte lange broek, blote
voeten in open slippers) praat met
de onbevangenheid van de jeugd
en het nonchalante gemak van een
routinier, die al menig interview
achter de rug heeft. Ze behoeft
geen zetje om op de praatstoel te
komen. Ze vat vanzelf het verhaal
op bij het begin. En dat is bij het
jonge dochtertje van een zangeres,
wier ouders ook in het vak hadden
gezeten. De levensloop van dat
jonge meisje Jenny was al bU voor
baat uitgestippeld. Ze moest en zou
artieste worden. Toen ze na de nij
verheidsschool ln de ochtenduren
in de huishouding ging werken,
was dat alleen om 's middags de
zang-, dans- en taallessen te kun
nen betalen. Jenny wist wat ze wil
de en toen Wim Kan een plaats
vervangster zocht voor Margriet de
Groot, die Eliza in „My fair lady"
ging „doen", achtte de 17-Jarige
zich rijp genoeg om een kansje te
wagen. Met succes.
„Ik mocht de liedjes van Mar
griet overnemen. Het werd een
heerlijke tijd, waarin ik veel heb
kunnen leren. Als ze wat ln je zien,
mag je steeds meer doen. Je kunt
bU Wim Kan of Corrie Vonk altijd
terecht voor raadgevingen. Ook
buiten werktijd waren ze bereid
Zo kon het gebeuren, dat Jenny
na de laatste voorstelling van Kans
Herexamen een jaar lang alleen te
levisie deed. Daarna is ze nog te
ruggekeerd naar Wim Kan. Een
jaar werkte ze nog mee aan „Wat
een land maar van de zomer
heeft ze de stap gewaagd naar het
grote toneel. Evenals Jacco van
Renesse. die naar de Haagse Co-
medie ging. Jenny kon kiezen. Er
Jenny Arean en haar man
niet minder is echter optimis
tisch over de toekomst van de mu
sical ln ons land. De recente flops
kunnen daar niet aan afdoen.
„Ze waren gewoon allemaal
onderbezet. Kijk maar naar „My
fair lady". Inderdaad een ijzer-
sterk gegeven, maar toch ook een
geweldige bezetting. Als er een
slechte Higgins had gestaan was
hij ook gekelderd. „Heerlijk duurt
het langst" doet het ook goed.
Waarom? Kijk naar de rol bezet-
Eigenlijk behoort Huib Rooy
mans zelf tot de acteurs van het
grote toneel, die zich in de richting
van de musical laten drijven. Niet
alleen zit hij in „Koning Salomo en
de schoenlapper" bij Ensemble,
maar kortgeleden heeft hij ook een
proef afgelegd bij Willy van He
mert voor een rol in een tv-musi-
cal.
„Het ging wel", zegt Huib
breed lachend. Hij laat zich in
deze graag leiden door het advies
van Willy, aan wie zijn vrouw zo
veel vakkennis en bekendheid heeft
te danken.
In de naaste toekomst zal Wil
ly van Hemert voor de N.C.R.V.
nog een programmaatje rond
Jenny regisseren. Wanneer het
zal zijn, weet nog niemand. Het
hangt van Jenny zelf af. En die
heeft het dank zij de televisie
thans zo druk, dat ze eigenlijk
geen tijd heeft voor een eigen
show op de televisie.
Gina Lollobrigida zoals zij te zien zal zijn in „Les Sultans", een film die Jean Del annoy maakt
naar het gelijknamige boek van Christine de Rivoyre, dat in Frankrijk een bestseller werd. De
opnamen zijn deze week begonnen in de Parijse Epinay-studio's. j
Jenny Arean (rechts) en Caroline Kaart in de musia
Vadertje Langbeen",
Is Dave
Berry
nu wel
zo
origineel
Dave Berry werd in een
paar maanden een begrip in
Nederland. We durven zelfs
spreken van een „Dave Ber-
ry-rage". Dat is een malle
zaak. Dave Berry is namelijk
een zanger, die in zyn ge
boorteland (dat is voor de
nog niet ingewijden Enge
land) nauwelijks bekendheid
geniet. Goed. hij maakt één
uitschieter: This Strange Ef
fect en hij belandde daarmee
in de hoogste regionen van
de Engelse hitlijsten, maar
sindsdien heeft hij het af la
ten weten. Heel slim heeft
Dave zich toen volledig toe
gelegd op zijn Nederlandse
fans. Het begon met het
Grand Gala du Disque, waar
hij een Edison ontving en bo
vendien de naam kreeg een
eigen stijl, een eigen geluid
en „persoonlijkheid" te heb
ben. Die eigenschappen wor
den dan ook voortdurend
door zijn platenmaatschappij
op de voorgrond gebracht en
met succes: Nederlandse tie
ners kopen nog steeds grif
zijn zwarte schijven en alle
zichzelfrespecterende tiener
bladen en tienerradio- en tv-
programma's moesten Dave
Berry hebben. Dat is natuur
lijk heel mooi voor Dave Ber
ry. maar kon hij nu maar
werkelijk wat. Zyn stem laten
we buiten beschouwing dat
kan iedereen zelf beoordelen.
Maar tegen zijn zogeheten
„eigen stijl" hebben we wel
wat bezwaar. Als zo'n eigen
stijl namelijk gevormd moet
worden door vijf of zes zorg
vuldig voor de spiegel inge
studeerde gebaren en daar
blijft het bij is dat geen
knip voor de neus waard.
Dave zei eens: „Ik wil origi
neel zijn". Origineel zijn in
de tienerwereki houdt wel iets
anders in dan alleen maar
bewegingen maken, die ande
re zangers niet maken by
hun nummers.
Uit het maandorgaan
van de CJV „Rehoboth
biykt, dat de eerste bespre
kingen over een vorm van sa
menwerking tussen het be
stuur van „In den Moriaen"
en „Rehoboth" achter de rug
zyn. Dat is goed nieuws. We
hebben altijd al de indruk ge
had dat deze beide Leidse
Jeugdorganisaties langs el
kaar heenwerkten.
„De Ruif", J an vossen-
steeg 57, Leiden is sedert eni
ge tyd op vrydag, zaterdag
en zondag herschapen in een
café-chantant. Na een wat
aarzelend begin schynt dit
voor Leiden nieuwe idee aar
dig te gaan draaien. Dit
weekeinde wordt er onder de
titel „Lie-laa-leie" een nieuw
jaarsprogramma opgevoerd.
Aanvang omstreeks half ne
gen.
Zondag 9 januari, acitja<
uur 's avonds, jaarvergafc
ring CJV ..Rehoboth", ü.is
penburg 10, Leiden. en
„Tony and his Big Boy^11
ls een beatgroep uit AlpbPe]
aan den Ryn. die st«#ok
meer bekendheid krygt.
avond treedt de bond op
hotel „Neuf" in Boskoop.
ter:
De Rolling Stones 1
men naar Nederland. Ze fc
den waarschijnlijk op
maart op. Waar is nog rf1
bekend.
lie
iet
De Leidse
„Folk Beat 14" begint F
nieuwe jaar met een laf.,
van Michiel de Ruyter 0§j£jl
de avant-garde. Daarna
een jam-session. Dat
lemaal vanavond gebeurenj
de kantine van het spoi
Roomburg, ingang i
:eei
:en
ofsc
klei
straat.
In Leiden gaat een J«itz
gerenhulpdienst van sttfooi
Huize Zonnewende (meisjten
en Huize Vogelenzang (joleer
gens) maken graag een hi°P
dag ln het weekeinde gebnke
van de diensten van LeH1*161
jongelui. 11161
art'
Jeugdcentrum „In iBW£
Moriaen" ontvangt vanavozen
een man. die de laai VOq
maanden heel bekend wego-
dr. W. Buikhuisen. Enige ifcle
geleden promoveerde hij nei
een proefschift „Achtergfl bes
den van nozemgedrag" gla
daarover zal dr. Buikhuile
vanavond praten. Hy was gel
man, die de term „provo" en
Nederland introduceerde., ora
Sldp Voo^t heeft i
boekje geschreven. „Sjot
heet het en het staat vol s me
interviews met tienersten zel
Die sterren zyn weinig ad tm
eel. op oubollige wyze I Sjn
schreven en by sommige
ter views kryg je de indr
dat Sk'p zyn „slachtotft wc
nooit sproken heeft. en
pii
iv i
di
