KRULTANGEN VAAK UITERST GEVAARLIJK ASPIRIN® BAYER ,Tf1\M flPrilrj Ijip yiLlf ril LEIDSCH DAGBLAD VRIJDAG 26 NOVEMBER 1965 DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL ri Oorspronkelijke detective-roman door AGATHA CHRISTIE 46) Het is een van hen ik denk niet dat het Ellsworthy is maar het zou toen wel kunnen! Dat hy het ge daan heeft ligt het meest voor de band! Thomas is absoluut onwaar schijnlijk als wij de manier waar- op Humbleby is gestorven niet in (aanmerking nemen. Die bloedver giftiging wijst bepaald op een moor denaar die medicus is! Het zou Ab bot kunnen zijn er is niet zoveel bewijsmateriaal tegen hem aan te i voeren als tegen de anderen, maar hoe het komt weet ik niet hem kan ik zien in die rol. Ja hij past er beter in dan die anderen. En het zou Horton kun nen zijn! (Jarenlang onder de plak van zijn vrouw, voelend hoe onbete kenend hij was ja, dat zou best 'kunnen!) Maar juffrouw Waynflete denkt van niet. en zy is lang niet gek en zy kent het plaatsje, en de mensen die er wonen Wie verdenkt zy nu. Abbot of Tho mas? Het moet een van die twee Als ik haar nu eens rechts- streeks aanpakte „Wie van hen is het?" Dan zou ik het er mis schien wel uit krygen. Maar ook dan kan zy het nog bij het verkeerde eind hebben. Het is niet te bewyzen dat zy geiyk heeft zoals juffrouw Pinkerton dat had. Meer bewyzen die moet ik .hebben. Als er nu nog één zo'n ge- Jjyal by kwam eentje maar dan zou ik het weten—. Vol schrik hield hy in: „Myn hemel", zei hy zacht by zichzelf, „wat ik vraag is nog één |moord. 4 HOOFDSTUK XV. Onbehoorlyk gedrag van een chauffeur. ■- In de gelagkamer van de „Zeven p.Sterren" dronk Luke zyn biertje en ^voelde zich enigszins verlegen. De ■blikken van een half dozyn dorpe lingen vx>lgde nauwlettend zelfs zyn geringste beweging, en na zyn bin nenkomst waren alle gesprekken ver stomd. Luke waagde het een paar al gemene opmerkingen te maken, zo als over de stand van het gewas, het v weer. cn het totoformulier, maar ^niemand reageerde erop. Hy moest het nu wel met hoffe- «nykheid proberen. Terecht hield hy Klhet erop dat het knappe meisje ach- wlter de tapkast, met het zwarte haar Hoe is het ontstaan? Dit woord: ADERLATEN Onder aderlaten verstaat men bevloeien van het bloed een pt. In de 13de eeuw deed en de iode wangen, Juffrouw Lucy Cartei was. Zyn avances werden goed opge nomen. Juffrouw Carter begon, zoals te doen gebruikeiyk, te giechelen en zei: „Loop nou gauw!" Dat meent u vast niei!" „Allemaal praatjes!" en andere antwoorden van dit soort. Maar dit alles deed zy kenneiyk werktuiglyk. Luke, die wel zag dat er geen voordeel was te behalen met langer te biyven, dronk zyn bier op en ver trok Hy liep het pad af tot aan de plaats waar een voetbrug over de rivier lag. Hy stond deze te beky- ken, toen een beverige stem achter hem zei. „Daar is het, meneer, daar is Har ry erin gevallen". Luke dj-aaide zich om en zag een van zyn mede-drinkers van zo-even, iemand die geen boe of ba gezegd had op zyn opmerkingen over het gewas, het weer en de toto. Hy stond nu kennelyk op het punt met een zeker genot de rol te spelen van gids op het terrein van het griezelige. „Iiy is in de modder terechtgeko men", zei de bejaarde arbeider. „Pal In de modder, en hy is er met zyn hoofd naar beneden in blyven ste ken". „Raar dat hy er hier in gevallen is", zei Luke. „Hij was toch dronken", zei de boerenkinkel toegeef lijk. „Ja, maar hy moet hier al heel vaak dronken langs zyn gekomen". „Byna iedere avond," zei de ander. „Hy was altyd dronken, die Harry". „M\sschien heeft iemand hem wel een zetje gegeven", suggereerde Luke langs zyn neus weg. „Dat zou best kunnen", stemde de boer toe. „Maar ik zou echt niet we ten wie dat nou zou doen". „Hy had misschien wel enkele vyanden. Hy kon behoorlyk schel den als hy wat te veel op had, niet waar?" „Het was een genot om naar hem te luisteven! Hy wond er geen doekjes om, die Harry. Maar nie mand zou een dronken man een zetje geven". Luke bestreed deze verklaring niet. Het werd blykbaar als hoogst on sportief beschouwd misbruik te ma ken van iemands beschonken toe stand. De boer had onthutst geke ken toen hy JLuke dat idea? hoorde opperen. „Nou" zei hy vaag. „Het was een treurig geval". „Voor zyn vrouw was het echt zo treurig niet", zei de oude man. „Ik noud het erop dat zy en Lucy geen reden hadden om te treuren". „Misschien zyn er nog wel andere die bly zyn dat hij er niet *2? ïï1 SS Verrassend nieuw: super elastisch in lengte en breedte. Wat een kous! Zo'n verrukkelijk weefsel heeft U nog nooit gevoeld. Het been wordt zacht en soepel om helst. De nylon voegt zich naar iedere beweging van de huid. De hele kous zit mooier en gladder. 3 Sterren nylons f. 2.95 en f 1.95. „Krultangen vaak uiterst gevaar- lyk!" Onder deze kop publiceert de Nederlandse Consumentenbond in zyn ledenblad de Consumentengids de uitslag van een docr de bond in gesteld onderzoek naar de veiligheid van elektrische haarkrultangen. Vol gens de consumentengids bicken van de twaalf onderzochte soorten tan gen, die in winkels en warenhuizen waren gekocht, er niet minder dan vyf elektrisch .cnveilig te zijn. De Consumentengids spreekt van „kans op schokken" en noemt als onveilig de onderzochte krultangen van de merken All Wave, Berko, Bo- dart. Curl en Lousette. „Aanschaf van deze tangen moeten wy bepaald ontraden," aldus het blad. Bij hoofdpijn vinden i mensen ter wereld baat bij Aspirin, dan bij enig ander middel. ^-5^ ACHTER PANDA EN DE MEESTER-MACHINIST 4586. Van de nieuwe reizigers word ik ook niets wijzer dacht Panda. „Ze doen niets dan in- en uitstappen en eten. Laat ik maar eens een praatje gaan maken bij die vier kaartspelers. Ze zijn behulpzaam als er treinrovers zijn, waarom zouden ze me nu dan niet helpen?" De beleefde groet waarmee hij de coupé instapte, had echter een onverwachte uitwerkingGeërgerd smeten de spe lers hun kaarten op tafel. „Al dat gedraaf steeds!" riep er een. En de tweede snauwde: „Iedereen komt maar binnenstommelen bij elke halte! Er wordt gesmakt in de restauratieConducteurs die je niet met rust laten!" „Gelijk heb je", beaamde de derde. „Laten we onze kaarten maar opengooien en afrekenen." Voilakraaide de vierde op zegevierende toon: „Vier azen!" Twee anderen bewaarden een ontstemd stilzwijgen. Om de lippen van nummer twee echter plooide zich een trage glimlach. Nu pas legde hij zijn kaarten open. „Mij boel spijten lispelde hij. „Maar .ik VIJF azen!" Dit speet de anderen ook. dat was wel duidelijk. Onder Panda's verschrikte blikken vlogen de reizigers elkaar in de haren. 1 RECHTER TIE EN HET GEHEIM VAN HET LANDHUIS 28. Maar wanneer ze weer buiten zijn, zien ze dat de binnen plaats geheel verlaten is. Pao's huis is donker. Ze lopen vlug door naar hun kamer. Rechter Tie legt zijn hand op de knop van de half openstaande deur, maar Tsjiao Tai zegt vlug: „Wacht even Vreemd dat die deur aanstaat' Er zal toch niemand naar binnen zijn geglipt? Ik weet zeker, dat ik de deur achter me dicht gedaan heb,.toen we naar buiten gingen". „Ik zal heel voorzichtig kijken" zegt de rechter. Maar als hij de deur verder opentrekt, deinst hij achteruit. Een zwaar rotsblok zo groot als een mensenhoofd, dat op de rand van de aanstaande deur gebalanceerd lag, valt vlak langs zijn hoofd met een plof op de grond. „Dat scheelde geen haar!" bromt de rechter. „Pak dat ding op en neem het mee naar binnen, Tsjiao Tai!" Ze gaan aan de tafel zitten en Rechter Tie bekijkt het rotsblok aandachtig. „Iemand moet ons bespied hebben toen ive in Yie's kamer de handafdruk bekeken, Tsjiao Tai! Deze moordaanslag op mij bewijst, dat die handafdruk met een misdaad te maken heeft. Maar de val was overhaast gezet. Overhaast en onvakkundig"„Vakkundig of niet, edelachtbare, ik ga toch maar even kijken of ik die mensenvriend niet bij zijn nek kan pakken Hete melk en kouwe Jan, leg er 'ns an, leg er 'ns an", riep zij n toe om in training te blijven. Net had zij het weer geroepen, i haar ogen begonnen te glanzen. In de verte naderde de eerste schaatsen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 31