SKODA
Éfc
1000MB
SCHEEPS
BERICHTEN
mmi
mfïk
mm
„MOORD IS KINDERSPEL'
:k
LEIDSCH DAGBLAD VRIJDAG 19 NOVEMBER 1965
DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL
Oorspronkelijke detective-roman
door AGATHA CHRISTIE
P>
„O, nee, dat Is nooit by haar op
domen I
Juffrouw Waynflete wachtte even,
vroeg toen bedaard:
„Denkt u dat soms?"
„Mannen hebben zoiets wel eerder
jdaaan znoder verdacht te worden.
de verhalen te oordelen was
levrouw Horton een vrouw die
sdere man graag zou kwijtraken,
b ik heb gehoord dat hij heel
rat geld geërfd heeft toen zij gestor
en was".
„Ja. Dat is zo".
„En wat denkt u, juffrouw Wayn-
ete?"
,U wilt mijn mening horen?"
„Ja, alleen maar uw mening".
Juffrouw Waynflete zei heel be-
lard:
.Volgens mij hield majoor Horton
eel veel van zijn vrouw, en zou
er nooit over gedacht hebben zo-
tts te doen".
Luke keek haar aan, en ontving
antwoord een blik uit haar am-
erkleurige ogen. ZIJ bleef hem
Irak aankijken.
„Nou", zei hij, u zult wel gelijk
ebben U zou het waarschijnlijk wel
jten als het tegenovergestelde het
nral was".
Juffrouw Waynflete veroorloofde
th te glimlachen.
,W1J vrouwen zijn goede opmer-
denkt u?"
„Absoluut eersteklas. Zou Juf-
ouw Pinkerton het met u eens ge-
jest zijn, denkt u?"
„Ik geloof niet dat ik Lavlnia ooit
mening daarover heb horen
tepreken".
wat dacht zij van Amy
Ibbs?"
Juffrouw Waynflete fronste het
jcrhoofd, alsof ze nadacht.
„Dat is moeilijk te zeggen. Lavi-
had een heel merkwaardig idee".
„ZU dacht dat er iets vreemds aan
hand was I
M dacht
nand Tomm;
id geduwd?"
Juffrouw
rbaasd aan.
„Hoe weet u dat nu, meneer Fitz-
Qliam?"
,Dat heeft zij mU zelf verteld.
ram het toch op neer".
Juffrouw Waynflete boog zich
lai voren, rood van opwinding.
.Wanneer was dat, meneer Fitz-
Ulam?"
Luke zei rustig: „Op de dag dat zij
doodgereden. Wij zijn samen naar
mden gereisd".
Hoe is het ontstaan?
Dit woordKIES
Het bijvoeglijk naamwoord
kies behoort by het werkwoord
kiezen. In vroeger tyd bestond
ook een zelfstandig naamwoord
kies dat: mogelijkheid, verkie-
ting, verlangen betekende. Het
kwam vooral voor in de verbin
ding zijns harten kies: waar
naar het hart verlangt. Van dit
«elfstandige naamwoord is een
bijvoeglyk naamwoord kieselijc
gevormd, waarvan een samen
stelling, verkieslijk, nog bestaat.
En aan kieseiyc is weer kies
ontleend in de betekenissen:
hoge eisen stellend, kieskeurig,
een zorgvuldig gevoel hebbend
foor wat betamelyk is, fatsoen
lijk, gepast enz.
„Wat heeft zy u precies verteld?"
„Zy heeft my verteld dat
ve-1 sterfgevallen waren geweest in
Wychwood. Zy noemde Amy Gibbs,
en Tommy Pierce, en die Carter. Zy
zei ook dat dokter Humbleby
volgende slachtoffer zou zyn".
Juffrouw Waynflete knikte lang
zaam.
„Heeft zy u ook verteld wie ervoor
verantwoordeiyk was?"
„Een man met een bepaalde blik
in zyn ogen", zei Luke op grimmige
toon. „Een uitdrukking die je vol
gens haar niet kon misverstaan. Zy
had die gezien toen hy met Humble
by stond te praten. Daarom zei ze
dat Humbleby de volgende zou zyn".
„En dat was zo", fluisterde juf
frouw Waynflete. „O hemel. O he
mel".
Zy leunde achterover. Er lag een
uitdrukking van verslagenheid
haar ogen.
„Wie was die man?" vroeg Luke.
„Kom nou, juffrouw Waynflete, u
weet het, u moet het weten!"
„Ik weet het niet. Zy heeft het
my niet verteld".
„Mg ar u kunt het toch wel ra
den", zei Luke op scherpe toon. „U
hebt er een vrij goed idee van wie
zy op het oog had".
Weifelend boog juffrouw Waynfle
te zien voorover.
„Vertel het my dan".
Maar juffrouw Waynflete schudde
met een energiek gebaar het hoofd.
„Nee, dat doe ik beslist niet. U
vraagt mij iets te doen dat hoogst
onbehoorlyk is! U vraagt my te ra
den wat myn vriendin, die nu dood
is, misschien let wel, alleen maar
misschien in haar gedachten
heeft gehad. Zo'n beschuldiging zou
ik niet kunnen uitspreken".
„Het zou geen beschuldiging zyn
alleen maar een persoonlyke me-
Maar juffrouw Waynflete bleef
iverwacht standvastig.
„Ik heb niets waarop ik kan af-
ian hoegenaamd niets", zei ze.
„Lovinia heeft nooit iets echt tegen
i gezegd. Ik kan mb-achien den-
dat zy een bepaald idee over
dader in haar hoofd had maar,
t u, dat zou ik helemaal mis kun-
hebben. En dan zou ik u heb-
misleid en misschien zouden
irult heel ©rnsjtige gevolgen kun-
voortkomen. Het zou heel slecht
en heel oneerlyk van my zyn een
naam te noemen. En ik kan het
heel goed volkomen by het verkeer
de eind hebben! De zaak is, ik heb
het waarschynlyk mis!"
En juffrouw Waynflete
haar iippen styf op elkaar i
Luke grunmig en vastberad
Luke wist dat hy verloren
hy wist zyn verlies te nemen
Hy besefte dat ju
tes rechtvaardigheidszin, en nog iets
anders, dat vager was en: dat hy niet
helemaal kon thuisbrengen, beide
tegen hem waren.
Hy nam zyn verlies zonder zich
teleurgesteld te tonen en stond op
om afscheid te nemen. Hy was vast
van plan later de aanval te hervat
ten, maar hy liet daar nu hoege
naamd niets van blyken.
„U moet natuurlyk doen wat
juist acht", zei hy. „Ik dank u voor
de hulp die u my verleend hebt".
Juflrouw Waynflete scheen wat
minder zeker van zich zelf te zyn
toen zy hem uitgeleide deed.
„Ik hoop dat u niet denkt be
gon zy, maar veranderde toen haar
zin. „Als er nog iets anders is dat ik
kan doen om u te helpen, laat
my dat dan toch alstublieft weten".
Dat zal ik doen. U vertelt toch
niemana van ons gesprek, wel?"
(Wordt vervolgd)
Htinögf5495
dacht Panda haastig naar de reizigerswagon terugkerend. Daar
serveerde de kok met zwier zijn schotels.
„Ik voel me als een wafel in het roomijs!" voegde hij Panda op-
getogen toe. „Eindelijk vinden mijn kunstwerken aftrek! Eindelijk
zijn er tongen die de ZIEL van mijn schotels proeven! Ze laten zich
alles voorschotelen. Oh, conducteurtje, het zijn MODELreizigers!"
Panda knikte.
„Ik hen alleen erg benieuwd waar ze vandaan komen en waar ze
naar toe willen", zei hij. „En dat zal wel op hun kaartjes staan".
Maar toen hij die in handen kreeg vertoonden ze niet het op
schrift dat hij verwachtte.
MODELSPOORWEGBEGIN- EN EINDPUNT V.V."
las hij onthutst.
SKODA DEALERS:
Autobedrijf V. A. REYS, Hoge Rijn-
dijk 55, Zoeterwoude, tel. 22331
Automobielbedrijf „JONGELEEN"
St. Jacobsgr. 10/16, Leiden, tel. 21560
Autobedrijf L. C. OTTO, Herenweg
21, Noordwijk-B., tel. 2320
Nieuwe uitgaven
Dagboek van Nina Kostjerina.
Nocturne der zeven spinnen, door
Rico Bulthuis.
Ik ben het zelf niet, door R. Biy-
stra.
De japanse poppen, door L. Odilcai.
Uitg.: Heynis, Amsterdam.
Het meisje dat je trouwt, door dr.
J. Bossard en dr. E. Boll. 2e druk.
Leentjebuur en pandverbeuren,
door M. G. Emeis. Uitg.: Broekman
en De Merls, Amsterdam.
Rampstukken. De geschiedenis van
de bij Nederlandse vliegtuigongeluk
ken geheel of gedeeltelijk verloren
gegane poetzendingen. Uitg.: „De
Branding", Amsterdam.
Overfuiven en fuifjes gesproken,
door P. Norman. Uitg.: „Helmond",
Helmond.
Ludwig Wittgenstein, door dr. C.
A. van Peursen. Verschenen in de
reeks „Wijsgerige Monografieën", by
het Wereldvenster, Baam.
Nefertcte, door Nicole Vidal. Uitg.:
Mateau, Brussel/Den Haag.
Die ou plaashuis, door Annie Hei-
dema. Uitg.: Zomer en Keuning,
Wagenineen.
De overval, door dr. L. de Jong.
Versterkende kip en andere Falk-
landjes, door Herman Heijermans.
Zelfportret van J. F., door H. Mars
man. Salamanders. Uitg.: Em. Que-
rido., Amsterdam.
Hnofsche welgemanierdheyt. Uitg.:
A. W. Sijthoff, Leiden.
De ervarene en verstandige Hol-
landsche huyshoudster. Uitg. A. W.
Sijthoff, Leiden.
In het verre land van Marokko.
Een prentenboek van Céline Leopold.
Uitg.: Kris Kras, Amsterdam.
Het stationnetje, door J. Kazakov.
Wie volgt naar het paradys, door
M. Hlasko, 2e druk.
De achtste dag van de week, door
M. Hlasko. 2e druk.
De laatste toer van de boeien-
koning, door H. Slesar. Verzameld en
Ingeleid door A. Hitchcock. Uitg.:
Arbeiderspers, Amsterdam.
Eet een beetje heet. Indo nes'sche
gerechten in Holland bereid, door
Beb Vuyk. Uitg.: Arbeiderspers, Am
sterdam.
RECHTER TIE EN HET GEHEIM VAN HET LANDHUIS
22. Na het diner brengt Pao zijn twee gasten naar de kleine
zijhal waar een brede houten trap naar boven leidt. Hij zegt tegen
de rechter: „Vader woont eigenlijk in de vertrekken in de rechter
vleugel, vlak naast uw kamer. Maar na zijn ziekte hebben we hem
hier naar boven gebracht, vanwege de frisse lucht, ziet u". „Uw
vader is dus reeds geruime tijd ziek en ik begrijp dat u zich, gezien
zijn hoge leeftijd, zorgen maakt". Pao kijkt zijn gasten met een
koele en doordringende blik aan. „Mijn vader kan alleen genezen
door rust en frisse lucht, wanneer er al van genezing sprake kan
zijn Als vaderdaar begint die hond weer!" Terwijl Rechter
Tie luistert naar het geblaf en gejank van de hond, zegt hij tegen
Pao: „Voor rust van uw vader lijkt mij het hondegeblaf niet be
vorderlijk". Rechter Tie wendt zich dan tot Tsjiao Tai: Jij kunt
goed met dieren omgaan, ga jij die hond daar eens kalmeren en
kom pas terug, icaneer je er zeker van bent dat hij zich koest
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
372. Het duurde niet lang of er begonnen zich tijdens de
Twaalfstedentocht al groepjes te vormen. Sommigen reden snel
naar voren, maar daardoor lieten de anderen zich niet opjagen. Op
zo'n lange en zware tocht is het geen kunst om voor te komen,
maar wél om voor te blijven.
De ervaren rijders bleven dus in hun eigen tempo verder rijden.
Natuurlijk was het erg vervelend voor hen, dat zij de handen in
de zakken moesten houden. Maar ver voor hen uit, al niet meer
in het zicht, reed een schaatssenrijder, die de handen op de rug
hield en dus óók nog zijn rijksdaalderknopen had.
Het was de knopendief, die zich snel uit de voeten had gemaakt
en onderweg zijn muts, als masker, omlaag had getrokken. Het
was hier een eenzaam gedeelte, waar zelfs geen toeschouwers ston
den. Niemand kon dan ook horen, dat de gemaskerde, op het ritme
van zijn lange slagen, mompelde:
„Ik zal 'm wel eens mores leren".
Dat sloeg natuurlijk op Brammetje Foken het was duidelijk
dat de dief gemene plannen in de zin had. Zelfs door de kleine
spleten in het masker was de sluwe gloed van zijn ogen zichtbaar.
In de verte naderde reeds een kopgroepje met Brammetje Fok in
de voorste gelederen
Wees de fi«cu« vóór.
Koop nHet kan u
honderden gulden, schelen.
Skoda - een veilige keuze
988 cc 45 pk - ,2°
„vingertop"-pockschakelmg
laag benzineverbruik: l opld
groot remoppervlak: 770 cm»
ruitesproeiere, stuurslot,
slaapbanken, laadvloer
gebittacte carrosserie
PANDA EN DE MEESTER-MACH1NIST
3986. Uit volle borst zingend poetste de machinist het koper.
Jk zing Het Lied van de Trein verduidelijkte hij, toen
Panda zich weer bij hem voegde. „Luister, het gaat zo: „Zie hem
eens stuiven, suizen, gnuiven! Hoor hem eens grollen en grommen".
JU ooi, heel mooi", zei Panda. ,JWaar hebt u op de nieuwe passa
giers gelet? Ze zien er allemaal anders uit. Heel raar! Net of ze uit
alle hoeken van de wereld komen. Zouden ze wel in de goede trein
zijn gestapt?"
„Maak je daar maar geen zorgen over"zei de meester kriegel.
„Als de conducteur hun kaartjes heeft geknipt, is toch alles mo
del!"
„Oei dat is waar! Ik heb vergeten de kaartjes te knippen!"
Posities Nederlandse
K!^"'T^".„g.,WLVhCo"''„
iprjiK SaT
tpllr
>7 KT s
§?Sp3 ftg'Hys
Tytho 17 v Antwtrpon n toni
■S=n".
'u's
Zeesleepvaart
