©e eeuw van Kubens Gé Hofenk zonder cape TOPPERS Van Dijck Brouwer Kortom N3IldOia3N3IldOiaiN3IldOI.Cn Jordaens DE ZAAK VOOR LE! Muziek- en grammofoonplatenhandel HAARLEMMERSTRAAT 66 king weerstaan. Zoals zijn portret ten wel aan Hals doen denken. Men kan zeggen, dat figuurstukken zoals „De sater en de boer" uit Kassei misschien wel iets te zeer de uiterlijkheid der mensen en dingen verbeelden, maar daar staat dan toch weer tegenover, dat zij het doen op een bloedwarme en van genegenheid voor de mens ge tuigende wijze, die in een briljan te manier van schilderen steun vond. In dat alles is niets „plebe jisch", integendeel. Antoon van Dijck is 42 Jaar ge worden. Hij moet veel hebben be mind en hy heeft veel geschilderd. Hij was een rusteloos reiziger door het Europa van zijn tijd en een gevierd portrettist. De portretten welke men thans heeft samenge bracht, doen aan zijn talent alle recht wedervaren. Men wist dat het groot was, maar wanneer men nu weer eens wordt geconfronteerd met beeltenissen als die van Arthur Goodwin of van James Stuart, hertog van Lennox, beseft men hoe uniek de plaats is, die de schilder in de portretkunst van de 17de eeuw inneemt. Per slot van reke ning is de benadering van zijn su jetten niet meer alleen visueel, maar misschien onbewust heeft de kunstenaar tegelijkertijd zijn ka rakter doorgrond en het bekriti seerd. Hy voelde zich de gelyke van zyn sujetten en hy liet dat merken. Hoe anders te verklaren, dat byv. het portret van Karei I gehjk als confrontatie in het mid den van het beeld wordt geflan keerd door dat van zyn staalmees ter? Over hetgeen ter tentoonstelling is te zien van de hand van Rubens wil ik in een tweede artikel berich ten, omdat zyn werk nu eenmaal het centrum van de expositie vormt. Als vierde grote figuur komt echter Adriaen Brouwer voor de dag. Hy leefde van 1605 tot 1638. Hy heeft schilderytjes van klein formaat gemaakt en hy moet een ongelukkige zwerver in alle be tekenissen van het woord zyn geweest. Wanneer Van Dyck de schilder van de aristocratie is ge weest, zo was Brouwer het van de zelfkant van de armen, die ln her bergen hun vertier zochten. Het is overigens wel typerend, dat Rubens zeventien schilderyen van hem be zat en Rembrandt acht en een bundel tekeningen. Brouwer was ty pisch een schilder voor schilders. Hy bezat de gave van de tref zekerheid ln het weergeven van zyn sujetten, van het tintelend co- loriet van een meedogenloos realis me. Brouwers oeuvre ls niet zon der vlekken de kunstgeschiedenis Ingegaan. Veel staat op zyn naam. dat niet van hem is. 8childerytjee als het herberginterieur uit Boy- mans en het landschap ln de sche mering uit het Louvre zyn zo kan men nu na drie eeuwen op merken hoogtepunten van de schilderkunst. Het b verder nog de verdienste van de tentoonstelling, dat men het begrip „De eeuw van Rubens" niet licht heeft genomen. Van tientallen kleine meesters hebben de Inrichters schilderyen ln Euro pese en Amerikaanse musea weten te vinden: het „Wed" van Jan Sl- berechts, het portret van een Brug se familie van Jacob van Ost, een „V&nitas" door Adriaen van Nieu- landt, „de fluitspelers" van Ludo- virua Finsonius, de stillevens van Jacob van Es, om er zo maar eens enkele te noemen. Hoogtepunten vormen zy toch ook, al is het op het niveau dat misschien onder dat van de groten hunner tydgenoten ligt. Maar de nadruk op dat „mis schien". A. Glavimans De heer A. Middeldorp leraar Nederlands aan het Christe- ïyk Lyceum in Leiden houdt van avond in het jeugdgebouw „In den Moriaen" een lezing over moderne litteratuur. De heer Middeldorp heeft grote bekendheid gekregen door *yn publikaties over de dich ter Gerrit Achterberg en schryft in De Gids, literair tydschrift voor Nederland. Een heel gevarieerde manifes tatie gaat de CJV „Rehoboth" haar leden vanavond voorschotelen in de vorm van een oogstfeest. Er zyn lekkere hapjes, er wordt gedanst en „The Music Boys" zorgen voor een muzikale omlijsting. Aanvang acht uur in het gebouw „Rehoboth" aan het Rapenburg. Herman Mulder die tydens de oprichtingsvergadering van de Jongeren Organisatie voor Vryheid en Democratie ln Leiden als voor zitter optrad is in een huisver gadering officiéél benoemd in die functie. Eerstvolgende activiteit van de JOVD: deelnemen aan het lan- deiyk congres in Den Haag. Het gaat goed met het jeugd centrum „In den Moriaen". De toe loop van leden is zo groot, dat het bestuur zich genoodzaakt heeft ge zien om een ledenstop in te voeren en het toelaten van introducéeg streng te beperken. LDTOPTIENLDTOPTIENLDTOPTIEN Ph p: (2) 1 Eve of destruction (Berry McGulre) E2 Help (Beatles) 2-<| £2) 3 Shame and scandal in the family (Shawn Elliott) 1 4 Satisfaction (Rolling Stones) 5 Look through any window (Hollies) P~] 6 Universal soldier (Donovan) £2^ E7 When I get home (Searchers) ~j 8 Slrtaki (Trio Hellénlque) 10 This strange effect (Dave Berry). De drie groten zijn Rubens, Van Dijck en Jordaens. Van eerstgenoemde heeft men ze ventig werken bijeengebracht. Daarbij zijn uiteraard ook de tien, welke het Brusselse mu seum zelf bezit. Maar uit tal van landen heeft men schilderijen naar de Belgische hoofdstad ge zonden. Uit het Prado van Ma drid kwam zo: „De liefdestuin", uit München „De gevangen neming van Samson", uit Stock holm een „Suzanna met de grijsaard", uit de Ermitage van Leningrad een van de -prachtige olieverf schetsen, met name die voor een allegorie: „De handel verlaat Antwerpen". Om tussen haakjes even volledig te zijn: behalve uit België zelf kwamen uit meer dan 125 openbare en particuliere verzamelingen in 23 verschillende landen in en bui ten Europa schilderijen, teke ningen en beeldhouwwerken voor twee maanden naar het Brusselse museum. Men begrijpt alleen uit die opsomming al, dat de „Eeuw van Rubens" een unieke tentoonstelling is, waar van men de weerga niet zo snel meer zal kunnen beleven. Rubens. Van Dyck en Jordaens zyn dus de drie hoofdfiguren. Een Jaar of dertig geleden heeft prof. August Vermeylen Jordaens eens „een plebejische Rubens" ge noemd en over Van Dyck sprak hy heel aardig als van „Rubens als een dandy". Deze tentoonstelling geeft wel gelegenheid zo'n oordeel, dat ln zyn algemeenheid juist kon UJken, te herzien. Jacob Jordaens heeft een geze gende leeftyd bereikt. Hy is in 1593 geboren en hy stierf in 1678. Toen Constantyn Huygens hem in de zomer van 1677 bezocht, vond hy hem half verlamd en niet meer helder van geest. Jordaens heeft al of niet ln samenwerking met an deren heel veel geschilderd. Vaak ls dat zeker nooit anders dan als decoratie bedoeld geweest, triomf bogen by blyde Intochten, thea ters, plafondschilderingen enzo- meer. In zyn naar alle waar- schynlykheid volkomen authentie ke werken was hy echter een uiterst verfynd en gevoelig colorist en een bekyker van mensen, die over een grote opmerkingsgaven moet hebben beschikt. De „Vier evangelisten" uit het Louvre (dat naar alle waarschyniykheld de Jonge Christus met drie schriftge leerden moet voorstellen) zou men naast een Rembrandt kunnen han gen en het doek zou die vergeiy- (Van onze Brusselse correspondent) TT OEWEL Petrus Paulus Rubens een paar jaar voor het midden van de 17de eeuw is ge- storven. pleegt men dat tijdperk in de Zuidnederlandse schilderkunst toch zijn naam te geven. De ..Eeuw van Rubens" is dan ook de titel van een grote en overweldigende tentoonstelling die tot 12 december in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten te Brussel wordt gehouden. Groot, omdat zij tegen de vijfhonderd nummers omvat, overweldigend, omdat zij een indrukwek kend beeld geeft van een eeuw schilderkunst, die werd getekend door een werk van drie grote en door dat van een bijkans ontelbare reeks kleine meesters. Te bent jong en je wilt wel eens wat, een postcape b.v., dan val je tenminste niet op. Je kunt ook proberen wat origineler te zijn. Waag es een oogje aan de ..grote" mo de. over een paar jaar moet je er toch aan geloven, 't went al vast. Boven: Dick Holthaus ontwierp voor een Dok- kumse wolfabriek deze mouwstola met pompons. Voor nog geen f 30,- aan wol maak je hem zelf. Rechts: nog meer wol, want gebreid en gehaakt is Mode. Daarnaast boven: een marineblauwe crylorjurk met een helderrood borst stuk. Grijze bies, grijze kousen. En onder: een wit wol len cocktailjaponnetje van Féraud, met een rand borduurwerk. Witte wo! is geweldig populair voor deze winter.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 13