KELTUM „MOORD IS KINDERSPEL fa Koninklijke Van Ktmpan 4 Bagaar-Zaiai PANDA EN DE MEESTER-MACHINIST LEIDSCH DAGBLAD ZATERDAG 16 OKTOBER 1965 Jeunesse modern,eenvoudig,charmant. In zilver, juwelierspleet en edelstaal verkrijgbaar bij de juwelier. DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL Driemansvlucht van Amerikanen in 1967 Positie» Nederlandse schepen Amitalmaar 14 1100 m WNW frantlsco Anyntu p 15 Alglar* n Piraaua «■irk 14 v Antw. n CharltJtor **olaku»| p 14 Lm Palmas ■•Iticborg 3 ta Hamlna P?"*»» 15 v Par te Kof ka 86 31414 a'fiSSStf n G?ofhen ■Mlu H v Lattakia ta Port Said Marathon 14 op 420 m ZW Aioren Mara Iratua 14 trumbuttal m Tankvaart Adla 14 270 m ZO Kaapata ta Pramantla vanwacht Amaland 14 v Rottortam ta Anco Spray 15 Stockholm n Bay- Zeesleepvaart GrPinntm"kana#,| t*Dl'"f P 1# Maat mat duwboot 14 v Rotterdam n La Havra Smit Lloyd 5 a 14 Matiina n Ra- Oorspronkelijke detective-roman door AGATHA CHRISTIE 12) Hij noemde zekere voorvallen uit de geschiedenis van Wychwood, bood aan Luke mee te nemen naar dat gedeelte va neen heuvelrand waar volgens de overlevering een heksen sabbat was gehouden, maar betuigde zUn spijt dat hij daaraan geen spe ciale eigen bijzonderheden kon toe voegen. Hoewel inwendig zeer opgelucht, betoonde Luke zich daar enigszins teleurgesteld over, en stelde toen enkele vragen over met sterfgevallen verband houdend bijgeloof. Dominee Wake schudde zachtjes het hoofd. „Ik vrees dat ik de laatste zou zijn die daarvan zou horen. Mijn gemeenteleden zorgen wel dat der gelijke onorthodoxe dingen mij niet ter ore komen". „Dat is natuurlijk waar". „Maar toch twijfel ik er niet aan of er heerst nog heel veel bijgeloof. De dorpsgemeenschappen zijn nog erg achterlijk". Luke waagde de sprong. „Ik heb juffrouw Conway om een lijstje gevraagd van de sterfgevallen van de laatste tijd die zij zich kon herinneren. Ik dacht dat ik op die manier misschien iets te weten zou komen. U zult mij zeker wel zo'n lijstje kunnen geven, dan zou ik de voor mijn doel geschikte gevallen eruit kunnen halen". „Ja ja dat zou wel gaan. Giles, onze koster, een beste man, maar erg doof, zou u daarmee wel kunnen helpen. Laat eens even kij ken. Er zijn er heel wat geweest - heel wat een verraderlijk voor jaar met daarna een strenge winter - en dan nog vri) wat ongevallen - er schijnt wel een hele reeks on gelukken te zijn gebeurd". „Soms", zei Luke, „wordt zo'n reeks ongelukken aan de aanwezigheid tan één bepaalde persoon toege- rhreven". ,Ja, ja. De oude geschiedenis van Jona Maar ik geloof niet dat er hier teel vreemdelingen zijn geweest niemand tenminste die enigermate opviel, en ik heb beslist geen enkel gerucht omtrent dergelijke gevoelens Temomen maar ja, zoals ik al zei, misschien zou ik daar toch niet van horen. Laat eens kijken heel kort geleden hebben wij dokter Humbleby gehad en die arme Lavinia Pinker een prachtmens, die dokter Bridget merkte op: „Meneer Fitz- lilliam kent vrienden van hem". „O ja? Erg tragisch. Een gevoelig verlies. Een man die veel vrienden tad". „Maar hy had toch zeker ook wel Rn paar vijanden", zei Luke. „Ik ga Heen af op wat ik mijn vrienden heb horen zeggen", voegde hy haas tig eraan toe. Dominee Wake zuchtte. „Een man 'die voor zijn mening Uitkwam, en een man niet niet altijd wen tactvol was, zullen wij maar zeg gen". Hij schudde het hoofd. „Dat de mensen altijd zo boos. Maar onder de armen was hy zeer bemind". Luke zei langs zijn neus weg: .Weet u, ik heb altyd het gevoel dat een van de onaangenaamste dingen die je in het leven onder de ogen moet zien, het feit is, dat ieder sterf geval. dat plaatsheeft voor Iemand een voordeel betekent en dat be doel ik niet alleen financieel". De dominee knikte peinzend Ja, ik begrijp wat u bedoelt. In een overlijdensbericht lezen wij dat emands dood door iedereen wordt letreurd. maar dat kan maar zelden ie: geval zijn, vrees ik. In het geval dokter Humbleby valt het niet te ontkennen dat de positie van zyn compagnon, dokter Thomas, zeer sterk verbeterd is door dokter Humbleby's dood". „Hoe dat zo?" „Ik geloof dat Thomas een zeer kundig man is dat zei Humbleby altyd, maar hy had hier niet zoveel succes. Hy werd in de schaduw ge steld, geloof ik, door Humbleby, die een man was met een onmiskenbare persoonlyke aantrekkingskracht. In tegenstelling met hem leek Thomas een beetje kleurloos. Hy maakte he lemaal geen indruk op zyn patiën ten. Ik denk dat hy daarover ook piekerde, en dat maakte het nog er ger hy werd nog zenuwachtiger en zwygzamer. Om u de waarheid te zeggen heb ik al een verwonderiyk verschil by hem opgemerkt. Zelfver zekerder meer persooniykheid. Ik denk dat hy nu meer zelfvertrou wen heeft. Hy en Humbleby waren het niet altyd eens, geloof ik. Tho mas was sterk voor nieuwe wijzen van behandeling, en Humbleby hield zich liever aan de oude methoden, Zy hadden daar meer dan eens ver schil van mening over, en ook over een meer persoonlyke zaak maar kom, laat ik niet gaan roddelen". Bridget zei zacht en duldeiyk: „Maar ik geloof dat meneer Fitz- wllliam wel graag heeft dat u gaat roddelen". Luke wierp haar een snelle, ver ontruste blik toe. Dominee Wake schudde weifelend het hoofd, en vervolgde toen, met eer protesterend glimlachje ,Ik vrees dat we leren een te gro te belangstelling te hebben voor de zaken var. onze naasten. Ro6e Hum bleby is een heel knap meisje. Het geen wonder dat Geoffrey Tho mas verliefd op haar werd. En Hum bleby's standpunt was natuuriyk ook neei begrypeiyk dat arme meis je is nog Jong, en van de wereld afgesloten in dit dorp had zy weinig kans andere mannen te ontmoe ten" ,Had hij er iets op tegen?" vroeg Luke „Zeer zeker. Hy zei dat zy veel te jong waren. En natuuriyk vinden Jongelui het niet prettig als Je hun dat vertelt! De verhouding tussen de twee mannen was bepaald koel. Maar ik moet wel zeggen dat ik er zektr van ben dat de onverwachte dood van zyn compagnon dokter Thomas zeer heeft aangegrepen". .Bloedvergiftiging, heeft Lord Whitfield my verteld". maar een klein schramme tje, dat is gaan zweren. Dokters lo pen groot risico by het uitoefenen van hun beroep, meneer Fitzwiliiam". „Dat is inderdaad zo", zei Luke. Dominee Wake maakte een plot selinge schrikachtige beweging. „Maar ik ben ver afgedwaald van ons oorspronkeiyk onderwerp", zei hy „Ik ben een praatzieke oude man, vrees ik. Wy hadden het over het voortbestaan van heidense ge bruiken na een sterfgeval, en over mensen die pas waren overleden. Daar had je by voorbeeld Lavinia Pinkerton een van onze trouwste helpster in de kerk. Dan was er dat arme meisje. Amy Gibbs u zou misschien in haar geval iets kunnen ontdekken dat van uw gading is, meneer Fitzwiliiam er was een klein vermoeden, weet u, dat het mis.'ohien zelfmoord is geweest en er bestaan zekere griezelige gebrui ken die verband houden met dit soort sterfgevallen. Zy had een tan te, geen erg achtenswaardige vrouw, helaas, en die mocht haar nicht ock n:et erg, maar zy babbelt hon derd uit". (Wordt vervolgd) De eerste vlucht van drie Ameri kaanse ruimtevaarders rond de aar de zal in 1967 plaats hebben, heeft de Nasa, het Amerikaanse bureau voor lucht- en ruimtevaart, gisteren offivieel bekendgemaakt. Het Oemi- niprogramma zal in Januari 1967 voltooid zyn. Daarna komt het pro gramma „Apollo", waaronder ten slotte in 1968 of 1969 ruimtevaarders op de maan zullen landen. De Na- sa heeft nog enige tyd gedacht aan een vlucht rond de maan zonder landing, maar de foto's van de laatste drie „Rangers" en de gege vens die men van de 22 komende Surveors' 'en „Orbiters" hoopt te krygen, maken een dergeiyke tocht onnodig. Aan de hand van deze fo to's kan een geschikt landingspunt voor de ruimtevaarders worden uit gezocht. Dit /V de lepel van het moderne Jeunesse-bestek 1086. Verwonderd daalde Panda neer uit de seinpaal, waarvan hij zojuist het aantal boutjes had geteld. „Ik dacht altijd dat een onveilig signaal een rood licht was en niet het aantal boutjes van de seinpaal zei hij. De machinist keek hem wat meewarig aan. ..Wat ben je toch een groentje", antwoordde hij. „Twee boutjes betekent dat dit een namaak seinpaal is. Een echte heeft er vier. Hm. Het is duidelijk dat men ons de verkeerde kant probeert uit te lokken, op zoge naamd vals spoor". „Oei hijgde Panda. „Wat nu?" „We moeten de spoorbaan onderzoeken"besliste de meester. „En volgens de regels is dat het werk van de conducteur." Gehoorzaam aan de regelsliep Panda even later aarzelend langs de rails, nagekeken door de bezorgde machinist. „Het reglement kan soms hard zijn", mompelde deze. „Het is niet te hopen dat we onze conducteur nu al kwijtraken. Er ligt nog een lange reis voor ons en hij begon het vak juist zo aardig te leren Intussen was Panda aangeland bij een bocht in de spoorbaan, waar de rails om een rotswand verdwenen. Plotseling meende hij behalve het knarsen van zijn voetstappen op het grint van de spoordijk nog een ander geluid te horen. Hij stond stil en hield zijn adem in. Ja hoorVan zeer nabij klonk het geluid van brom merige stemmen „RECHTER TIE EN HET LEVENDE LIJK" door Robert van Sulik DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 343. Door een onverklaarbaar gevoel van onveiligheid ge waarschuwd. aarzelde Karo even. alvorens hij de bloem van het Levenskruid ging plukken. Nauwlettend keek hij om zich heen. maar de wilde katten hadden zich goed verstopt en ook Karo's scherpe ogen konden hen tussen de struiken niet onderscheiden. Onverschillig trok Karo de poe ze schouders op. „Waarom zou ik me bang maken?" vroeg hij hardop en hij strekte de nagels uit naar de bloem, waarvan de beterschap van de Koning der Winden afhankelijk was. Zwiepend vlogen de takken terzijde en van alle kanten tegelijk sprongen de wilde katten op Karo af. De scheepskat was taai en sterk maar tegen deze overmacht was hij niet opgewassen, hoe vinnig hij zich ook verdedigde. Inmiddels keek Bram bezorgd op zijn horloge. „Ik weet het niet hij is nog wel niet lang weg. maar ik had Karo toch eigenlijk niet alleen mogen laten gaan. Het is mis schien beter als ik ook eens ga kijken. „Mee?" krijste Tutu. maar Bram schudde het hoofd. „Nee. er moet iemand bij de luchtslede en de paarden blijven". „Goed", zei Tutu. maar in zijn kleine papegaaienher sens kwam een plannetje op

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 21