„MOORD IS KINDERSPEL"
wajang*
HET VOLLEDIGE
VOEDSEL VOOR
UW HOND
PANDA EN DE MEESTEM-MACHINIST
Schade in
Westland
je gegevens
fcgen - de
dronken
d „Een v;
DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL
Ik neem Wajang
omdat het 't grootste
merk planten
margarine is,
die moet wel goed zijn!
PLANTEN MARGARINE
ongezouten-puur plantaardig-licht verteerbaar-dus gezond.
Oorspronkelijk* detective-roman
door AGATHA CHRISTIE
«-56. „Het is heel gevaarlijk wat u daar doet", zei Panda,
de kok aan zijn benen naar binnen sjorrend. „U had wel uit het
raam kunnen vallen".
„O, het is vreselijkriep de kok gesmoord.
„Kom, kom"suste Panda. „Het is allemaal toch nog goed af
gelopen!"
Goed afgelopen?!" riep de ander op smartelijke toon. „Al mijn
kostelijke flensjes-a-la-Manière-du-Bonton zijn het raam uitge
waaid!" Hij slikte enige malen om zijn ontroering de baas te wor
den en vervolgde: „Ze waren nog wel zo goed gelukt, mijn flens
jes. Dun als velletjes poëzie, luchtig als schapewolkjes, licht als
vlindertjes die dansen op een lentebries En tóen opeens, die
afschuwelijke vlaag tocht
Hij snoot krachtig zijn neus. terwijl Panda naar troostwoorden
zocht.
,.U kunt toch wel nieuwe maken zei hij voorzichtig.
„Nieuwe maken?!" riep de kok met geknepen keel. „Je praat
naar je verstand hebt. conducteur! Merk je dan niet hoe klein en
tochtig dit keukentje is? Hierin is geen plaats voor Grote Kook
kunst! Nee. dan de keuken op mijn vorige lijn wat een kunst
werken heb ik daar gebakken
Zijn ogen schoten vol tranen toen hij vervolgde: „Helaas heb ik
overplaatsing moeten vragen naar de Orilijn. vanwege mijn ont
zettende ervaringen daar
„Maar op de Orilijn verdwijnen hele treinen!' riep Panda. Be
staat er dan nog iets ergers?"
„Iets véél ergersbeaamde de kok. „De passagiers daar noem
den m'n kunstwerken liflafjes! Ze bestelden aldoor stamppot met
priklimonade"
„RECHTER TIE EN HET LEVENDE LIJK" door Robert van Gulik
10)
JJ zult wel gelijk hebben", zei
Lord Whitfield. „Ontwikkeling, dat
jiebten de mensen hier nodig. Heb
j]5 u al verteld dat ik hier een heel
mooie bibliotheek heb gesticht? Dat
was vroeger het Herenhuis was te
oop voor een appel en een ei en
iu is het een van de mooiste biblio-
beken."
Luke bestreed met kracht de
«ging van Lord Whitfield om het
eaprek te leiden in de richting van
lens daden.
„Prachtig", zei hy vol enthousias-
ie". „Dat is schitterend gedaan. U
lesefte blijkbaar wat een onwetend-
ieid hier nog onder de bevolking
^erst. Natuurlijk, van mijn stand-
unt bezien is dat precies wat ik
ebben moet. Oude gewoonten
Hdewijvenpraat sporen van het
ude ritueel zoals
Hier volgde bijna woordelijk een
lldzljde uit een werk dat Luke voor
ne gelegenheid had bestudeerd.
„Met sterfgevallen heb je nog de
leeste kans", besloot hij. „Het be-
■afeiusrjtueel en daarop betrekking
jbbende gewoontes leven langer
lort dan alle andere gebruiken. Bo-
indien om de een of andere reden
dorpsbewoners er altijd dol op
rer sterfgevallen te praten".
„Zij genieten van een begrafenis",
emde Bridget toe vanaf het raam.
Jk vind dat ik dat maar tot mijn
igangspunt moest maken", vervolg-
Luke. „Als ik een lijstje zou kun-
n krijgen van de recente sterfge-
Ben in de parochie, de bloedver-
Uiten opsporen en met hen een ge-
rek aanknopen, dan twijfel ik er
aan of ik zal gauw iets van
gading vinden. Van wie zou ik
[et zou dominee Wake ongetwij-
zeer interresseren", zei Brid-
ts een heel aardige oude
en op zijn manier ook nog een
ïeidkundige. Hij zou je heel wat
l «uien vertellen, denk ik".
Luke kreeg even een onbehaaglijk
I oei, en hoopte maar dat de domi-
I,. i met zo goed op de hoogte was
A oudheden dat hij zijn pretenties
doorzien.
'^ardop zei hij enthousiast: „Mooi
Je weet zeker geen mensen die
r mijn doel in aanmerking komen
die in het afgelopen jaar ges tor -
zijn?"
Iridget zei zacht: „Laat eens kij-
Carter, natuurlijk. Hij was kas-
de „Zeven sterren" dat
kroegje aan de rivier".
ÈUtfieJi
kerels. Konden wij missen als
zy zei dit langzaam bijna met
tegenzin.
Even was het stil. Luke voelde in
stinctief dat de een of andere
uitgesproken gedachte de sfeer druk
te.
Hy dacht: Amy Gibbs? Ja, dat
v/as een van de namen die de oude
juffrouw Pinkerton genoemd heeft.
Zy heeft ook een kleine jongen
genoemd Tommy Dinges
wie zy biykbaar geen hoge dunk
had «deze mening werd kenneiyk ge
deeld door Bridget). En ja hy
was er byna zeker van de i
Carter had zy ook genoemd.
Hy stond op en zei op luchtige
toon*
„Dit soort gesprekken geeft my al-
tyd een gevoel alsof ik op lyken aas
alsof ik alleen in kerkhoven ge
ïnteresseerd ben. Huwelyksgewoon-
ten zyn ook interessant -
is een beetje moeilyker terloops het
gesprek daarop te brengen".
„Dat lijkt mij wel waarschyniyk",
zei Bridget, terwyl haar lippen i
trilden.
„Kwade wensen, of het boze oog, dat
is ook nog een interessant onder
werp", vervolgde Luke met voorge
wend enthousiasme. „Dat heb je
vaak in die ouderwetse plaatsjes.
Weet u soms ook of daarover hier
wel eens wordt gepraat?"
Lord Whitfield schudde langzaam
het hoofd. Bridget Conway zei: Van
zulke dingen zullen wy niet zo gauw
horen".
Byna nog voor zy geheel uitge
sproken was, ging Luke hierop in.
,Ik zal my ongetwyfeld ii
kringen moeten bewegen
weten te komen wat ik wil. Ik zal
eerst eens naar de pastorie gaan,
en zien of ik daar wat wyzer kan
worden. En dan misschien
zoek brengen aan de „Zeven Ster
ren". Zo heette die herberg toch? En
hoe staat het met dat jongetje met
die onhebbelyke gewoontes? Heeft
dat ook nog treurende bloedverwan
ten achtergelaten?"
„Mevrouw Pierce heeft een win
keltje waar je rookgerei en kranten
kunt kopen, in de Hoofdstraat".
„Dat", zei Luke, „is niets minder
dan een beschikking van de Voor
zienigheid. Nou, dan ga ik
Met een bevallige beweging wend
de Bridget zich van het venster af.
„Ik vind," zei ze, „dat ik ma
met je mee moest gaan, als je
niets op tegen hebt".
„Natuurlyk niet".
Hy zei dit zo enthousiast moge-
ïyk, maar hy vroeg zich af of zy
bemerkt had dat hy toch
geschrokken van haar
(Wordt vervolgd)
Luchtverontreiniging
Door luchtverontreiniging is vori
ge week tydens enkele dagen van
mist zeer aanzienlijke schade aan
gericht aan diverse gewassen op
talryke bedryven in het Westland.
Hoewel op dit ogenblik het schade
bedrag nog niet kan worden ge
raamd, moet toch wel worden aan
genomen, dat dit aanzienlyk zal
zyn.
Op tal van bedryven is nameiyk
zowel op de open grond als in kas
sen verbandingsschade aangericht,
in hoofdzaak aan sla, andyvie, free-
sia en een aantal andere gewassen.
Hierby gaat het zowel om oudere
als om jonge gewassen. Het proef
station in Naaldwyk is begonnen
met een onderzoek naar de omvang
van de schade en tevens gaat men
na, welke de verbrandingsverschyn-
selen zyn. Men weet nameiyk nog
niet, of de vergiftiging afkomstig is
van Kunstmestf ar rieken in Vlaan
deren, van de olieraffinaderyen in
Pernis of van andere chemiche be
dryven in het watergebied.
Onder de Westlandse kwekers is
naar aanleiding van het gebeurde
opnieuw grote ongerustheid ont
staan omtrent de toekomst van het
Westland als tuinbouwgebied.
i mevrouw Rose, van de wa;
J, vervolgde Bridget. „En die klei-
Tommy Pierce was me
akelig jongetje. O ja,
Jrlijk. en dan ook nog dat meisje
py hoe-heet-ze-ook-al-weer".
stem klonk enigzins anders
i zy die laatste naam uitsprak,
y?" zei Lyke.
7 Gibbs. Zy is hier dienstmeis-
eest, en zy is toen naar juf-
Waynflete gegaan. By haar
.de gerechtelyke lijkschouwer
aan te pas gekomen.
^Waarom?"
e stomme meid nam in het don-
de verkeerde fles", zei Lord Whit-
nam in naar wat zy dacht
hoestdrankje was, maar het
leverf", legde Bridget uit. Luke
tzyn wenkbrauwen op.
lat is nogal tragisch".
Idget zei„Er werd beweerd dat
I het met opzet had gedaan. Ze
1 ruzie gehad met haar verloof-
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK
341. Grote ogen gloeiden in het duister van de struiken op.
terwijl Karo niets vermoedend op onderzoek uitging.
De dappere scheepskat keek links en rechts om zich heen.
vrolijk én opgewekt, en blij de pootjes weer eens te kunnen strek
ken.
Eerlijk gezegd vond hij de voorzichtigheid van de tovenaar en
van Bram Fok een beetje overdreven. Wilde katten waren na
tuurlijk wel gevaarlijk, maar het leek hem een klein kunstje om
ongemerkt de bloem van het Levenskruid te gaan halen en er weer
mee te verdwijnen, voordat er moeilijkheden kwamen.
Nee, dan waren er wel eens spannender momenten in zijn leven
geweest
Stevig stapte Karo door. Hij verbaasde zich over de wonder
lijke planten, die hier stonden en over de eigenaardige boomstam
men. Zoals die vier stammetjes, die vlakbij elkaar stonden en die
net zo gestreept waren als de huid van een tijger.
„Zeker dikke tijgerlelies", dacht Karo. die in plantkunde niet zo
goed thuis was. Als hij even omhoog had gekeken zou hij hebben
bemerktdat het wel een tijger, maar allerminst een lelie was.
waar hij onderdoor liep.
De tijger scheen er evenwel geen vermoeden van te hebben, dat
Karo niet tot de vaste bevolking van het Eiland behoorde.
Vraag uitgebreide folder bij
Flora Honde'broodfabriek N.V,
Postbus 28 - Dordrecht
