„MOORD IS KINDERSPEL" 10 PANDA EN DE MEESTER-MACHINIST MAN TRACHTTE ZÏJN BROER TE VERGIFTIGEN DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL Oorspronkelijke detective-roman door AGATHA CHRISTIE 5) Hij werd uit deze overpeinzingen wakker geschud doordat de yie oude stem vervolgde: „Weet u, lk herinner mi) eens gelezen te hebben ik ge loof dat het de zaak Abercromie was die man had al een heleboel men sen vergiftigd voordat hij verdacht werd wat zei ik ook weer? O ja, de één of ander beweerde dat er een bepaalde uitdrukking in iemands ogen kon zyn. een by zonder blik die hij een ander toewierp en dan, een heel korte tijd daarna, werd degene die zo was aangekeken altijd ziek. Ik geloofde dat eigenlijk niet toen ik het las maar het is waar!' „Wat is waar?" „Zo'n eigenaardige, gevaarlek blik bestaat". Luke staarde haar aan. Zij beefde een beetje, en haar rozige wangetjes waren wat bleker geworden. „Ik heb het 't eerst gezien bij Amy Gibbs en zij is gestorven. En toen was het Carten. En Tommy Pierce. iJ^pMaar nu gisteren was het dok ter Humbely en dat is zo'n goede man, zo'n echt goede man. Carter Ifllronk, en Tommy Pierce was een ^"Verschrikkelijk brutale, onbeschofte Ifftiongen, die de kleine jongentjes ti- "/5jfcnniseerde, hun arm omdraaide en hen kneep. Van hen heb ik het mü niet zo aangetrokken; maar met dok- [|f ter Humbleby staat het anders. iDe .gjnoet gered worden. En wat nu zo Nreselyk is als ik naar hem toe ging en het hem vertelde, zou hy K^ny toch niet geloven! Hy zou me gewoon uitlachen! En John Reed zou Hmij ook niet willen geloven. Maar op r09. Scotland Yard gaat het wel anders, t>mdat ze, vanzelfsprekend, daar wel aan een misdaad gewoon zijn!" zy wierp een blik uit het raampje „O hemeltje, wy zyn er byna". Zij deed een beetje zenuwachtig, opende haar tasje deed het weer dicht en pakte haar paraplu. „Dank u dank u zeer" Dit te gen Luke toen hij haar paraplu voor de tweede maal opraapte. „Het is zo'n opluchting er met u over te hebben Jainnen praten dat was echt vriendelijk van u en ik ben zo blij dat u vindt dat ik juist handel". Luke zei op vriendelijke toon: „zy lullen u vast wel goede raad geven b|j Scotland Yard". „Ik ben u werkelyk echt dankbaar". Zy frommelde in haar tasje. „Myn kaartje O hemeltje, ik heb er tnaaj* één en dat moet ik be- toanfen voor Scotland Yard". „natuurlijk, natuurlyk". „Maar myn naam is Pinkerton". „En dat is een heel toepasseiyke naam, juffrouw Pinkerton", zei Luke met een glimlach, waar hy haastig aan toevoegde, toen zy een beetje verbysterd keek: „Myn naam is Luke Fitzwilliam". Toen de trein stilhield by het per ron vroeg hy: „Zal ik een taxi voor u roepen?" „O nee, dank u wel". Juffrouw Pinkerton scheen zeer gechoqueerd door dit idee. „Ik neem de onder grondse. Die brengt my naar Trafal gar Square, en dan loop ik wel langs Whitehall". „Nou veel succes", zei Luke. Juffrouw Pinkerton schudde het hartelyk de hand. „Zo vriendeiyk van u", mompelde lij opnieuw. Weet u, in het begin dacht ik even dat u my niet ge loofde". Luke had wel zoveel fatsoen dat hy bloosde. „Nou", zei hy, „zoveel moorden! Nogal moeiiyk hé, om zoveel moor den te begaan zonder verdacht te worden". Juggrouw Pinkerton schudde het hoofd. Op ernstige toon zei ze: „Nee, nee, m'n beste, dat hebt u mis. Het is gewoon kinderspel iemand te ver moorden zolang niemand Je ver denkt. En, ziet u, de persoon in kwestie is nu precies de laatste om door iemand verdacht te worden! „Nou, in ieder geval, veel succes", zei Luke. Julfrouw Pinkerton werd op geslokt door de menigte. Zelf ging hy op zoek naar zyn bagage, terwyi hij by zichzelf dacht: Een klein beetje getikt? Nee, dat geloof ik niet. Een levendige verbeeldings kracht, dat is alles. Ik hoop, dat ze haar niet te hard aanpakken. Het ïykt nogal een geschikt oud mensje. HOOFDSTUK II. In Memoriam. Jimmy Lorrimer was een van Luke's oudste vrienden. Het was vanzelfsprekend dat Luke by Jim- mv ging logeren zodra hy in Lon den was. Met Jimmy ging hy er de avond van zyn aankomst op uit, op zoek naar vermaak. Jimmy's koffie was het die hy de volgende morgen dronk toen hy een zware hoofdpyn had, en Jimmy's stem was het die onbeantwoord bleef, toen hy twee maal een klein, onbetekenend bericht in het ochtendblad doorlas. „Neem mij niet kwalyk, Jimmy", zei hij. terwyl hy met schrik weer tot zyn positieven kwam. „Waarin was jy zo verdiept de politieke toestand?" Luke grinnikte. „Moet je net ge loven. Nee, het is nogal raar een oud dametje, met wie ik gisteren reisde in de trein is overreden". „Had zeker te veel vertrouwen in een zebra", zei Jimmy. „Hoe weet je zo precies dat zy het is?" „Misschien is zy het ook wel niet, maar het is dezelfde naam, Pinker ton zy werd aangereden en ge dood door een auto terwyl zy by Whitehall overstak. De auto stopte niet". „Een lelyke geschiedenis", zei Jim my. „Ja, die arme oude stakker. Het spyt me echt. zy deed my denken aan myn tante Mildred". „De bestuurder van die auto is er vies by. Hy wordt waarschyn- lyk bescnuldigd van doodslag. Ik ben doodsbenauwd als ik een auto bestuur tegenwoordig". „Wat heb jy op het ogenblik voor eon wagen?" „Een Ford V8. Ik zeg Je, myn Jongen (Wordt vervolgd) Dm winfor neon Wim K« f! roorsfeWmgon) Ro- cèo Gif—a 7 (i oor*fefftngon) Sio+o Hoving 7 (Tingel Tangel Cabaret) Noctorlf Kk Dam+Heator 7 Naftonoal Belief 7 Lid d— v— IC on O. Ptaefvoen 25, fob 3fB4l Vrouw stak zeeman: 8 maanden geëist Acht maanden gevangenisstraf met aftrek van voorarrest heeft de officier van Justitie by de rechtbank in Rotterdam mr. A. Wendels gisteren geëist tegen een 31-jarige vrouw uit de Maasstad, wegens het toebrengen van zwaar li- chameiyk letsel aan een 36-jarige Engelse zeeman. De vrouw had de Engelsman in de vroege ochtenduren van 24 mei tydens een twist in een cafetaria met een mes een ernstige wond naby de linkerslaap toege bracht. De man moest naar een zie kenhuis worden overgebracht en daar enige tyd worden verpleegd. 186. Wat mismoedig slenterde Panda door de stations straat van zijn woonplaats. Hij was alweer een tijdje zonder baan tje en dat beviel hem niks. Toen hij het station passeerde, hield hij stil. ..Kijk. daar zou ik eigenlijk werk moeten vindensprak hij bij zichzelf. ..Een baantje waarin je verre reizen kunt maken naar vreemde landen IDat lijkt me pas fijn. Maar ja. er is natuurlijk maar een heel klein kansje, dat er net een plaats open is". Toevallig deed die kans zich precies op dat moment voor. De deur van het station vloog open en daar stormde een werknemer van het spoor in overspannen staat de weg op. ..Nooit zien ze me daar weer terug!" riep hij in het voorbijgaan. ..Laten ze mijn baan maar aan een ander geven!" ..Wat zou dat voor een baantje zijn. waar die meneer van af wil?" vroeg Panda zich nieuwsgierig af. Hij kreeg meteen ant woord op die vraag. Daar kwam de stationschef naar buiten, hing zuchtend een bordje aan de gevel en slofte weer naar binnen. ..Stoker gevraagd. Inlichtingen binnen", las Panda. ..Die kon ik wel eens gaan vragen", dacht hij en liep op de deur af. Op hetzelfde ogenblik stoof er een tweede spoorman naar bui ten. die Panda lomp opzij stootte. ..Dat was eens. maar nooit wéér!" riep deze beambte overstuur. ..Dat baantje mogen ze van me houden!" Dit laatste bleek echter niet de bedoeling van de spoorweg leiding. Hoofdschuddend kwam de stationschef ook deze baan aanbieden. ..Conducteur gevraagd. Inlichtingen binnenlas Panda van het tweede bordje. ECHTER TIE EN HET LEVENDE LIJK" door Robert van Gulik (Advertentie) Voelt Uzich moe? Futloos, da? In da? uit? Laat Sanatogen U helpen. Neem het dagelijks en merk hoe Uw oude energie en levenslust terugkeert. gfg Sanatogen ÜOtQ^ Het versterkend middel Mgyf voor jong en oud VOORLOPIG HEB IKU alleen als getuige nooig MEVROUW HWA Vijf jaar geëist (Van onze Arnhemse correspondent) De officier van Justitie by de rechtbank in Arnhem, mr. A. J. J. Pfeil, heeft gisteren 5 jaar gevan genisstraf met aftrek geëist tegen een 25-jarige magazynbediende uit Wychen. Hij heeft bekend zyn 26- jarige broer Frans te hebben willen vergiftigen door een rattenbestry- dingsmiddel in zyn koffie te men gen. Van 3 tot 9 januari was de onge huwde Frans by de gehuwde ver dachte in de kost. Deze laatste ver keerde in financiële moeiiykheden, zijn schuld was gegroeid tot 30.000 gulden en Frans kon, of wilde hem niet helpen. Door Frans te elimine ren meende verdachte weldra uit de zorgen te zyn. Op 5 Januari zag ver dachte zijn kans schoon, en ledigde een gedeelteiyk gevuld flesje vergif in de voor Frans bestemde koffie. Het had geen onmiddellijke uitwer king. Doch dagen later traden ver- lammingsverschyruselen op, en Frans werd opgenomen in het ziekenhuis, waar men hem uiteindelijk heeft ge nezen. De officier plaatste zich op het standpunt, dat de verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan poging tot moord. Alweer de oude geschie denis tussen Kain en Abel, aldus mr. Pfeil in zyn requisitoir. Hier werd kalm overleg gebruikt. Dit was voor bedachte rade. Uitspraak over veer tien dagen. DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK 33-i. De vurige paarden voor de luchtslede waren zo ervaren, dat ze veilig op het eiland van de tovenaar landden. Ook al kon de Koning der Winden nauwelijks meer de teugels vasthouden. Zijn ogen waren al gesloten en hij bewoog zich niet. toen Bram en de tovenaar op hem afrenden. ..Vlug", zei de tovenaar. ..Hij is bewusteloos. Laten we hem op bed leggen." Samen tilden ze de slappe gedaante op en voorzichtig droegen ze hem naar een zachte ligplaats. ..Is er dan niets, wat hem genezen kan?" vroeg Bram verdrietig. De tovenaar lachte grimmig. ..Tja. er is wel iets ..Wat dan?" vroeg Bram. -•Er is een plantdie ver hier vandaan groeit. het Levens- kruid zei de tovenaar somber. ..De bloem moet nu bloeien. Als ik die bloem had. zou ik de Koning snel kunnen helpen". ..Dan ga ik die toch halen", zei Bram enthousiast, maar de tovenaar schudde neerslachtig het hoofd. ..Beste Bram, je onderschat de gevaren. De bloem wordt streng bewaakt door de wilde katten van het Katteneiland. En boven dien is het te ver. Voor je er met je schip was zou de bloem al zijn uitgebloeid". ..En als ik nu eens ging vliegen?" vroeg Bram slim. Zeesleepvaart Posities Nederlandse schepen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 17