~Iaagse Comedie parat van Peter speelt Weiss kunst kaleiöoscQQP Leids muziekfeest van harmonie en fanfare Knappe voorstelling maar toch te veel gepolijst toneel" r AEG Accordeonorkesten van Joop Lancel in gevulde Burchtzaal Nieuw programma Ope nhaar Kunstbezit LEIDSCH DAGBLAD MAANDAG 27 SEPTEMBER 1965 VIJFDE BLAD Ko van Dijk n Max Croiset in de hoofdrollen (Van onze Haagse correspondent De vervolging van en de ord op Jean Paul Marat, op- roerd door de verpleegden het krankzinnigengesticht Charenton onder leiding van markeis De Sade" van Peter eiss heeft reeds veel van zich ►n spreken sinds de eerste op- xing in Berlijn in april van het ig jaar. vooral door de opvoe- die Peter Brook ensceneer bij de Londense Royal Shake- fare Company. Er kwamen eilijkheden met de censor, «•namelijk door de ongepolijs- manier waarop Brook het ^nkzinnigengesticht verbeeld- e Haagsche Comedie heeft na byna tweemaal zo lange repe- _^tijd als gebruikelijk is, zaterdag ederlandse versie van dit moei- stuk aan de c >enbaarheid prijs den in de Koninklijke Schouw- Joris Diels en zijn medewer- hebben al hun toewijding gege- om er een indrukwekkende retelling van te maken en dat is maatstaven van theatervak- zeer zeker gelukt. Met veel de smaak heeft de regisseur de heterogene elementen van „Ma- samengesmeed en het Haagse slschap deed zijn roep van gaaf emblespel weer eer aan. T werd uitgekeken naar de pres- de hoofdrolspelers Ko de keuze gesteld, waarmee „Marat" zich bezig houdt. En wat de fascisten bedoelden met „Gü züt niets, uw volk is alles" ligt ook op dit terrein. De rechten van de individu tegen over het welzijn van de massa, het is in vele opzochten een actuele pro blematiek, die de 49-jarige Peter Weiss als Duits-Joodse vluchteling (in 1934 naar Tsjecho-Slowakije en in 1939 naar Zweden) sterk heeft moeten aanspreken. Dubbele kansen Weiss vond in de figuren van de in 1793 in zijn badkuip vermoorde revolutieleider Jean Paul Marat en de afgedwaalde zoon der revolutie markies de Sade ideale zegslieden van de twee tegengestelde standpun ten. Weliswaar heeft er in werkelijk heid geen directe confrontatie tussen de twee plaats gehad, maar de ge schriften van „rami du peuple" schonken voldoende weerwoord op de inzichten van De Sade, de indivi dualist. Het is altijd een geliefkoosd pro cédé van toneelschrijvers geweest om hun motief tot een duidelijk afge rond patroon te maken door zich in de historie terug te trekken. Welke complicaties er ontstaan door een band met de actualiteit heeft „De Plaatsbekleder" gedemonstreerd. Niet alle bekende feiten kunnen binnen het bestek van een toneelstuk wor den geplaatst om aan de historische juistheid bij te dragen. Weiss had dubbele kansen. Het isolement van de geschiedenis kon hij nog vergroten door de situering van het spel in het krankzinnigen gesticht van Charenton. Dat was historisch juist. Gestichts directeur Coulmier heeft werkelijk in de eerste jaren van de negentien de eeuw de patiënten of zij krank zinnig waren dan wel door tegen standers daartoe bestempeld waren een bezigheidstherapie geschon ken. Zy speelden de stukken, die pa Max Croiset. Men behoefde tiënt De Sade schreef M I door hun prestaties niet teleur- teld te voelen. Het werd chtige voorstelling. toch kwam niet over, wat Peter Iss met zijn stuk beoogde, dat bij de lezing van de tekst proeven. De gruwelijkheid, die aan de Londense presentatie hebben meegegeven is niet zon- zin geweest. Weiss' stuk is onver re ht, hij schreef het niet uit sensa i ist, maar om de toeschouwer K1 blematiek onder de neus te wrij- die velen bezighoudt theaterconfrontatie een verdie- 11 aan kan geven. Om maar wat ^•■beelden te noemen: Gide, Sartre zijn in hun Riding tot het communisme Advertentie Vrouwen die het zelf maken hebben veel meer keuze uit fraaie stoffen. Ze kunnen de modé volgen op de voet, een eigen stijl kiezen en dat bovendien met een fikse besparing aan geld. Maak er een gewoonte van, steeds even te kijken bij zijn schuld. Ko van Dijk speelde be heerst een in gedachten verzonken markies, die echter niets ontgaan van de opvoering van zijn stuk. Wat su perieur meesmuilend geeft hij ad rem commentaar waar de vertoning dreigt te ontsporen. In de Haagse „Marat" is De Sade in alle opzich ten de meerdere van zijn tegenstre ver, die door Max Croiset als een vergeestelijkte, lijdzame man wordt gespeeld. Die niet evenwaardige ver houding van de twee hoofdfiguren weerhield vanzelf, dat de toeschou wer de volle problematiek in de schoot geworpen kreeg, want De Sade werd de glorieuze winnaar met alle relativiteit, die haar dan zelf aan verbindt. Samenvattend: een voorstelling, die een rijkdom aan theaterkwalitei ten toch niet kon paren aan de we zenlijke bedoeling van de auteur. AUTOMATIC TOASTER f 59.75 Lawrence Winters (50) overleden De Amerikaanse neger-zanger Law rence Winters, die reeds geruime tyd in West-Duitsland woonde, is op vijf tigjarige leeftijd in Hamburg over leden. Winters had zich zowel by de opera als in de concertzaal een grote naam verworven. Hij was sinds 1952 aan de Staatsopera van Hamburg verbonden, waar hij in vele basrollen zeer veel succes boekte. Winters vervulde verder gastrollen aan de Berlijnse Stadsopera en aan de New York City Centre-opera en de Opera van San Francisco, hij had ook als liederenzanger succes. Kogge-prijs voor Duitse dichter De Kogge-prijs voor letterkunde van de Weebfaalse stad Minden ten bedrage van 5.000 mark is gisteren toegekend aan de 50-jarige Duitse dichter Hans Peter Keiler uit Bütt- gen bij Neuss aan de Rijn. De Kogge, een genootschap van Duitse, Nederlandse en Belgische auteurs, heeft zaterdag en zondag zijn jaarlijkse bijeenkomst in Min den gehouden. 'n Terwesten in Leningrad ontdekt In Leningrad is een tot dusver on bekend werk van de zeventiende- eeuwse Nederlandse schilder Augus tijn Terwesten ontdekt. Het doek be vat voorstellingen uit het Griekse drama Iphigeneia. Het kwam tevoor schijn tijdens verbouwingswerk zaamheden aan een herenhuis in Leningrad en bleek na nauwgezet onderzoek het jaartal 1690 en de signatuur van Terwesten te dragen. Hoe het schilden! in Leningrad te- 1 recht :s gekomen kon niet worden 1 gereconstrueeerd. Men weet alleen dat het huis voor de Russische re volutie door de zakenman Spiridonow werd bewoond. In de gezellig gevulde grote orkest zich mee op dit symfonische Burchtzaal presenteerde Joop Lan- gladde ijs op weg begeven. De af- cel zyn drie accordeonorkesten ter werking van deze ouverture Is eigen- gelegenheid van de jaaruitvoering. ïyk een opgave voor de elite in deze Het kind en de dierenwereld De Kinderboekenweek zal dit jaar gehouden worden van 27 oktober tot en met 6 november werp wordrt het Kind en de Dieren wereld. De officiële opening zal 's avonds plaatsvinden in het Aqua rium van Artis in Amsterdam. Tijdens deze opening zal de Prijs voor het „Kinderboek van het jaar" uitgereikt worden. jong naar rijp: Jong Con Brio, Vivace. Accordiana's. Wat de familie Lancel zaterdag ech ter wel het meeste heeft beziggehou den is het vooruitzicht op de AVRO- opname, dato 12 oktober a.s., van een aantal nummers van de Accor diana's: ouverture Kalief van Bag dad van Boieldieu, de Tango Jalousie van Jac. Gade en de mars Sonnen- funken van Herold. Gaarne atten deren wy hierop. Of uitzending op 12 oktober zelf plaats vindt, was nog niet bekend. branche. Er zijn niettemin periodes met „spirit" erin te beluisteren ge weest. Als intermezzo konden de leerlin gen de leraar bewonderend volgen in zijn twee piano-solo's: 2de Rhapsodie van Liszt en Addinsell's Warszaw Concerto, twee wereldveroveringen. Deze solo's blijven buiten ons be- oordelingsvlak. Alleen achtten we in het Warschau-concert de betere benadering aanwezig. De Accordiana's zyn een groep van zeven, die kamermuzikaal als vertol king en als compositiekeuze het Jong Con Brio is uiteraard Het onder-j portaal. De kenner, die driemaal de glansstuk van de avond leverden naam Langerak geprogrammeerd ziet Mozart's Kleine Nachtmuslk. Lancel Bij veertigjarig bestaan van de KRO weet dit De verdienste van Langerak zit in de instructieve waarde zon der voorbij te gaan aan een voor kinderen boeiende melodlek. Niet alles wilde steeds kleppen op het stuk van gave weergeving. Om te noemen niet in allerlei overgangetjes en ook wel eens niet in de tempovastheid. Sympathiek was dit jeugdspel des niet gaf deze in klare klassieke strakheid, wat goed was, want alleen zó komt de muzikale essentie vry. Klank en lyn. styi en gedrevenheid versterkten elkaar in alle delen. De Gladiatorenmars van Fucik en de vermelde Tango brachten daarna wel weer nieuwe tevredenheid, maar het ..super" van Mozart herhaalde lie Coulmier en genodigden uit de hogere kringen, uiteraard nadat die stukken waren goedgekeurd. „Marat" (gespeeld door de verpleegden zoals de titel ook zegt) verhaalt van de laatste uren van de revolutieleider, een scherpzinnige maar onbuigzame figuur, die met zyn gewelddadige revolutieleer de weg wyst naar de totalitaire staat. Weiss' stuk is niet in de traditio nele zin toneel. Dialogen ontbreken er nagenoeg in. Ieder spreekt voor zijn eigen standje tot het publiek. Toch is het een fascinerend drama geworden van een nergens tekort schietend fascinerend vermogen. De simpele handeling van de opvoe ring door de patiënten wordt onder broken door De Sade, die terzijde zit en die sussend moet optreden als de gestichtsdirecteur protesteert te gen het niet toepassen van aange brachte bekortingen. Een koor van vier clownachtige patiënten levert een satirisch gezongen commentaar op de handeling en dan is er nog een omroeper, die de ontsporingen in de opvoering tegenover het pu bliek op een dreunt je komt bezweren. Om het nog wat gecompliceerder te maken: het patiëntenstuk bevat flash-backs, die de levensloop van Marat toelichten. Geen vuistslag Het voorafgaande geeft een indruk hoeveel er komt kyken voor een gave afgewogen voorstelling. Zover gaan de toneelschrijvers van onze tyd reeds dat zij niet meer schrikken van een vyfvoudig kader! Joris Diels heeft aangestuurd op ;n met goede smaak zeer harmoni sche voorstelling, maar daarmee beeft hy Marat en het badwater eggeworpen. Weiss' stuk moet als een vuisslag de zaal in komen, het werd in feite met satyn geschoeide dames hand, die streelde. De geur van par fum, die deze naliet verwaaide toen weer op het Voorhout stond, bet blauwe oog zou gebleven zyn. Weiss heeft ontegenzeggelyk de invloeden van Brecht ondergaan. En zoals men in Nederland niet in staat is de grote Verfremder in de juiste toon te spelen, zo kan men dat blijk baar nu ook niet met Weiss. Dat niet zo'n schande want Brecht komt er in Duitsland zelfs heel vaak niet uit in zyn groteske, navrante verbeeldingen. Onze taal bevat ten goede en ten kwade niet vol doende paradepassen om het mar tiale, gedrevene in het leven te roe pen. Wat de Haagsche Comedie betreft moet het bU een fraaie voorstelling blijven, die om die reden zeker de moeite waard is. Want ook de de cors en kostuums boden niet het noodzakelijke naakte en schrille. Hep van Delft en Bas Noordhoek Hegt hebben in feite te mooi en te realis tisch gedaan, zodat ook hier het ont hutsende niet doorbrak. Men moet dit tweetal een pluim geven, n ook zeggen dat zij teveel buiten de bedoeling van het stuk bleven. Dat de vertaling van Bert Voeten nauw- vindingrljk bleek ls bijna vanzelfsprekend geworden bij deze dichter. Dat onze taal een andere sfeer oproept dan het Duits is niet ondanks. De zaalbezoekers dachten er ook zo over. Maar er kwam nog nummertje: „Anchors Aweigh' arrangement van Lancel, en daarin stevende de jeugd nu eens echt van wal op wieken des gezangs. Een doorzongen stuk kwam dus tot stand. Door de hechtere orkestrale eenheid kon de klank z*n glans verkrijgen. En de ritmiek ging leven, wat het publiek ertoe bracht om in model- maat mee te klappen. Vivace kwam voor hetere vuren. Vooraf Alte Kameraden van Carl Teike, eertijds gemeenbezit van alle fanfares en via deze van het Neder landse volk. Nu museumstuk, maar musea dienen toch ook om niet te doen vergeten. Er raakte heuse muziek los uit de tongen en de bal gen, al zouden jury's nog wel een en ander hebben aangerekend. De pluim-prestatie kwam echter van een Sinfonietta van Wlirthnur vandaan, met vier sprookjes tot onderwerp. Lancel heeft de verteltrant uit deze Sinfonietta uitstekend opgedolven. Op het minder edele vierde deel na getuigde Würthner van zyn kant van mooi illustratief compositorisch ta lent. De alia turca fragmenten had Lancel metrisch misschien iets con sequenter kunnen vasthouden. Maar zijn directie mocht doeltreffend heten. We hebben fyn gesponnen zanglynen gehoord en er bestonden meer redenen om van muzikanten- dom te spreken. In Suppé's ouverture Dichter und Bauer, die nog immer een stuk muzieknatuur vertegenwoordigt, liep echter niet alles even glad. vooral op de linkervleugel. Te bedenken valt echter hoeveel jong goed in het Na de vierde Tango's) de macht in handen. grot Zesde Mozartdag in Doorn In het kader van het 40-jarig be- i staan van de Kath. Radio Omroep vry werk uit heeft deze zendvereniging een groot scheeps muziekfeest aangeboden aan de Diocesane Bonden van harmonie fanfarekorpsen: een gebaar van niet te miskennen culturele waarde." onze Stadsgehoorzaal rs als on derdeel daarvan een van de acht voorronden uitgestreden voor de a.s. demi-finale in Etten (waar Ed. Flip- u woont) op 24 okt. a.s., met door de gegadigden uit de R.-K. Bond van Muziekgezelschappen in Zuid-Holland. De finale zelf vindt uiteraard in Hilversum plaats en wel op 20 nov. (de KRO-jubileumdag valt 24 nov.). De KRO is derhalve aJs gastheer opgetreden en heeft dit tot uitdruk king gebracht bij monde van ir. Van der Weyden tijdens de voorafgegane ontvangst voor genodigden, waar ook wethouder Menken, plaatsvervangend de burgemeester, mocht worden welkom geheten. Het woord van we- d er dank is daarop uitgesproken door de heer C. A. Volgering uit Langer- aar, een der zus voorzitter der Dio cesane Bonden. Als de bedryfsziel voor deze aan- eenrying van muziekfestivals in het land moet speciaal de heer Marius 't Wout genoemd worden, adviseur der muziekafdeling van de KRO. Voor de volledigheid zij hiernaast nog meege deeld, dat alle brye werken van de deelnemende korpsen, die tot de finale doordringen, via de KRO-radio wor den uitgezonden. Dit zullen er 16 zijn. Het totaal aantal ingeschreven korp sen bedraagt 160. Als jury-leden fungeerden Ed. Flip- se, Hugo de Groot uit Hilversum en Johan Pinkse van Amsterdam. De Leidse omgeving zag zich gere presenteerd door Zoetcrwoude, Noord- wykerhout, Aarlanderveen. Stomp - wijk en Warmond. Het betrekkelijk kleine, nog ongeuniformeerde korps uit Zoeterwoude schonk een zeer sympatiek begin door een vlotte, so lide afmars, door 'n consciëntieuze, welklinkende vertolking en door het bewijs in de mars in Boedijn's Hap py Times van een liefdevolle voorbe reiding. Voor alle korpsen ging nJ. de beoordeling op een mars en eei ie keuzelyst. Glotzbach, dirigent van Noordwy- kerhouts harmonie „St.-Jeanne d'Arc", maakte van zyn stuk, „Ent- lang der Weichsel" van Kurt, de on derhoudende vertelling die hier be doeld is. Vooral het 2de tafereel ex- oellerde daarin. Aarlanderveen kreeg evenveel punten als Noordwykerhout, wat ons achteraf even verbaast. De kiank in Boedijn's British Songs was toch veel minder substantiëel, door zichtig, vol en rond. Foutjes ontbra ken niet. Gelukkig stonden fraai doorzongen fragmenten tegenover dit negatieve. Stompwijk (ook ongeuniformeerd), onder Hillikhuizen gaf Boedijn's Hol landse Paneeltjes weer met een goede eenklank. Dit leefde soms indrukwek kend. maar er liep wel eens een troe bel lijntje door het gegeven noten beeld. Voor St.-Matthias van Warmond stond Albert Mey, een groot man ook in het Noordwijkse „Crescendo", wiens keuze-mars de wenseiyke con- I certallure volledig meekreeg en wiens Oosterse Suite van Boedijn op alle j wyzen van all-round vakmanschap getuigenis aflegde. De forse beloning j met het hoogste aantal punten (198) voor de veroverende prestatie was i dan ook dubbel en dwars verdiend. Men merkt op, dat Boedijn een groot leverancier voor festivals is! Met de overige vrije werken werd echter niet misgegrepen. In de eer ste plaats de drie Spaanse Dansen van Moszkofski van De Lier, dat St.- Caecilia. naar wie zo'n korps zich noemt, alle eer aandeed. De operette ouverture Pirates of Penzance van Sullivan (die vloeiender had gekimd) door Wateringen doet het altyd in een feestelyke sfeer. Het Rondo Fes- tivo van Karei van Dyck, wat massief door de Vreeswij kse fanfare voorge dragen, dankt wel een en ander aan Richard Wagner. Maar ook de Kleine Suite van Van Lynschooten bezit op- merkelyke kwaliteiten en werd door een, geen wanklank in de wereld veroorzakende!, Schiedamse jeugd met vry wel vlekkeloze zangerigheid de zaal ingebracht. Een beeld van de St. Jansfanfare uit Zoeterwoude. Deelnemende korpsen ln de voor ronde Zuid-Holland: met toegekend aantal punten: 1) categorie B: Zoe terwoude, fanfare „St.-Jans Fanfare" tafd. 1) 174*; Schiedam, harmonie „Jeugdorkest St.-Ambrosius" tafd. 3) 165*Noordwykerhout, harmonie „St.-Jeanne d'Arc" (afd. 1) 153. 2) categorie A: Aarlanderveen, fanfare „Door Samenwerking Sterk" (afd. uitm.) 153; Stompwnjk. fanfare „Ju liana" (ere-afd.) 162; Naaldwijk, har monie „St.-Adrianus <ere) 195* Wate ringen, harmonie „De Phoenix" (ere) 168; De Lier, harmonie „St.-Caecilia" 'sup.t 183; Warmond, harmonie ,jSt.- Matthias" (sup.) 198*; Vreeswyk, Fanfare Kunst na Arbeid (sup.) 168. N.B. Zoeterwoude, Schiedam, Naaldwijk en Warmond zyn nu toe gelaten tot de Demi Finale. Zaterdag heeft de Nederlandse Mo- zartvereniging in Doorn haar zesde lanaeiyke Mozartdag gehouden. De ze jaariykse ontmoetingsdag droeg dit jaar een byzonder karakter in verband met het feit dat dit jaar herdacht wordt dat Mozart 200 jaar geleden in ons land verbleef. De deelnemers werden in het Maar ten Maartens-huis door het gemeen tebestuur van Doorn ontvangen. In de Grote Kerk werd daarna een con cert gegeven door Willem Noske, vi ool. en Luc ven Hasselt, clavecim- bel, die een vyftal sonates ten ge hore brachten, die Mozart in Neder land heeft gecomponeerd, 's Avonds gaf het Utrechts Stedeiyk Orkest met medewerking van de sopraan Erna Spoorenberg een uitvoering van minder bekende werken van Mozart. Advertentie Geen invochten geen natte persdoeken »pr. stoom A.fclj strijkijzer Over drie maanden begint Open baar Kunstbezit zyn tiende jaar gang. De stichting hoopt deze myi- paal te vieren met een vernieuwing en concentratie, die enerzyds een parallelliteit van de te behandelen onderwerpen in beide cursussen in houdt, anderzyds een verryking van het reproduktiemateriaal betekent. Radio- en televisie-uitzendingen worden samengevoegd tot één, ln beide media te volgen „radio- en te levisiecursus". Het aanta! uitzendingen 40 voor de radio en 20 voor de televisie blijtt gelijk. Maar 20 van de 40 on derwerpen uit het radioprogramma zullen voortaan in een eigen tele- visievorm ook op de beeldbuis be handeld worden. Door deze pro gramma-concentratie kan de televi- siekyker met zyn afbeeldingen ook de radio-uitzending beluisteren en de radioluisteraar, die over een te levisietoestel beschikt, kan de be handeling van 20 onderwerpen ook op het scherm volgen. Alle geabonn eerden op deze ge combineerde cursus krijgen voor taan kleurenreprodukties en twee bladen met zwart-wit afbeeldingen per maand. Deze laatste, opdat de deskundige nu ook by de radio-uit zendingen, ter verduideiyking van zyn betoog, over detailopnamen, ver- geiykingsmateriaal enz. kan be schikken. Alle reprodukties, teksten en het verbeterde mededelingenblad worden ln één band samengevat. Jonge speleoloog in diepe verongelukt (Van onze Parijse correspondent) Het afgelopen weekeinde ls een speleoloog verongelukt, die met vier vrienden deelnam aan een expeditie, die in het departement van Savoye een grot van bijna 200 meter diepte wilde onderzoeken. Nadat zy zater dagmiddag waren afgedaald, brak 's avonds een ontzettende orkaan los, die een deel van de grot onder water zette om zo de speleologen hun terugkeer byna onmogelyk te maken. Van het vyftal deelnemers bezweek de 19-jarige Jacques Veil- lard in de grot aan al de beproevin gen terwyi een ander ernstig werd gewond. Twee Jongelieden wisten in uitgeputte toestand de uitgang te be reiken. doch van een vyfde expedi tielid ontbrak vanochtend nog elk spoor. Men vreest dat ook hij het avontuur met zyn leven heeft moeten bekopen. Carpenter boven na maand op bodem oceaan De ruimtevaarder Scott Carpenter, die een maand lang ploegen aquanauten heeft geleld in een la boratorium op 62 meter diepte is gisteren weer naar de oppervlakte gekomen. Hy bracht ongeveer 29 dagen en 14 uur door in het „Sea- lab" van de Amerikaanse marine dat ter hoogte van La Jolla. Californie, op de bodem van de Stille Oceaan rust. Scott Carpenter heeft met zyn ver- biyf op de zeebodem een record ge vestigd. Het vorige duurrecord stond op naam van vyf Fransen onder lei ding van de duiker André Falco. die in de zomer van 1963 ln de Rode Zee 29 dagen onder water doorbrach ten. Op het ogenblik bevindt hy zich voor 24 uur in een drukkamer om aan de omgeving op aarde te wennen. Intussen is er een derde groep aquanauten naar het Sealab afge daald, die evenals de vorige twee veertien dagen in het laboratorium zal biyven. Het experiment duurt ln het geheel 45 dagen. Britten ontnemen regering in Aden bevoegdheden De Britse regering heeft zaterdag regering en parlement van het pro tectoraat Aden hun bevoegdheden ontnomen en de Britse hoge commis saris opgedragen het bestuur zelf ln handen te nemen. De maatregel was volgens Enge land noodzakelijk geworden met het oog op toenemende terroristische activiteiten en door de houding van de Adense ministers, die nalieten deze activiteiten te veroordelen en die openiyk hun sympathie betuig den voor het nationale bevrijdings front, „het van buiten de grens ge leide orgaan voor een terroristische campagne". In de afgelopen maan den werden in Aden enkele politieke moorden op Britse functionarissen gepleegd. Sinds 1963, toen ln Aden de noodtoestand werd afgekondigd, verloren elf Britten by aanslagen in het protectoraat het leven. In haar bekendmaking zegt de Britse regering dat zy biyft by haar plan om Zuld-Arabië voor eind 1968 onafhankeiykheid te verlenen. De „Organisatie ter bevrijding van het bezette zuiden", een van de be langrijkste nationalistische groepe ringen in Zuid-Arabië, liet zaterdag avond weten, dat ze nu geen andere keus meer heeft dan te vechten tegen het Britse bewind in Aden. Vandaag zyn scholen met Britse onderwys- krachten uit veiligheidsoverwegingen gesloten. Er is voorts een uitgaans verbod Ingesteld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 15