Kenners
Kopen Kodak
LEIDSCH DAGBLAD DONDERDAG 16 SEPTEMBER 1965
oei
ial
laking
rting
ik
astex
Dagelijks vervolgverhaal
commissaris vond dit feit waard
te worden opgeschreven. Maar
n belangstelling steeg meer en
[er, toen hij door dat raam keek
bemerkte, dat er iemand over de
jnmuur geklommen moest zijn; het
nop was uit elkaar getrapt. Toen
x naar beneden. Nou Jeannet,
tuin is aardig verwaarloosd hoor,
i ziet ons tuintje er verzorgder
maar ons huis is x>k geen spook-
iteel. De commissaris wilde weten,
arom dat klimop zo geruïneerd
i en waarom het ijzeren rooster
i de rioolput er naast lag. Wy
en os onze neuzen bloedden, maar
heb hem nog wel het een en
jer over Jazik, die Bulgaar ver
hoe ik met hem in kennis ge
was.; Zyn opschrijfboekje
un bijna vol. En nu zit ik hier
studeerkamer van wijlen de
Ie heer. Brrrrr!, wat een kamer.
moet een mens wel een hy-
honder worden. Donker van de
gordijnen, eiken lambrizering,
lelin behang. Als ik hier lang
it blijven, werd ik stapelgek, al
het alleen al van die familie-
tietten. Je moest die gezichten
zien, waarmee al die doorluch-
leden mij, arme drommel, vanuit
i zware gouden lijsten bekijken,
m er voor je hele verdere leven
minderwaardigheidscomplex uit
te houden. Maar nu moet ik
iigen, Jeannet. Ik heb juffrouw
st beloofd gauw beneden te ko-
voor het koffiedrinken. Groeten
aan Hermine en tot woensdag
Hou Jullie je maar taaL
JE MAN.
x>, de brief was af. Ik had gepro-
d mijn eigen hachelijke situatie
Jeannet zoveel mogelijk te ver
in en hoopte maar. dat ze uit
jrief mijn angst niet zou bemer-
Ik las hem nog eens haastig
Het was inderdaad niet bepaald
regelmatig verslag en het schrift
lier en daar wat onvast, maar
bonlieur. Ik schreef het adres
plakte de enveloppe dicht. En toen
ir gauw naar beneden waar ze
ichien al op me zaten te wachten,
i de keuken stond de tafel ge-
l bij het wijd open raam, tulpen
hyacinten in het kozijn, een
ijk voorjaarszonnetje op het rood
lite tafelteiltje en he servies van
and aardewerk. Dat zeg er al-
tl vrolijker ui dan die sombere
leerkamer daar boven. Maar de
•ezigen, dat zeg ik dadelijk, wa-
minder vrolijk gestemd.
Wel, Heremetyd, hoorde ik juf-
w Drost zeggen, en hoeveel zou
vragen?
Het zal alevel getaxeerd moe-
worden zei Drost, och, ik had het
v direct kunnen denken. Het is
Tiers niks voor de jonker, dit ouwe
Een moderne villa moet hij
Zo'n vierkante glazen kast
tennisveld en een racewa-
juffrouw Drost weer:
Ik kan er met m'ne kop niet
Die moderne tijen, die moderne
Zyn achterovergrootvader, om
zeggen heeft er al in gewoond
aap van een jongen, het is
dat ik 't zeg, gaat dat boeltje
Geen aasje respect. Wat
daar nou van, mijnheer Ver-
We kregen daar vanmorgen
een briefje van notaris Dor-
meisje bracht het. Ze was er
met de politiemannen,
viel haar in de rede met de
Nou ja, de zaak is deze, dins
dag komt de jonker met een Engelse
lord en als ze het eens kunnen i
den, nou goed, dan wordt de boel
verkocht. In elk geval, wij hebben
hier onze langste tijd wel gezeten.
Uit is het goeie leven. Je hebt toch
ook nooit vastigheid ook. Als je zo'n
jonge melkmuil het in zijn kop
krijgt om zijn huis te verkopen, dan
sta je met je goie gedrag, dan kan
de ouwe Drost maar zien, dat htf
een ander baantje vindt
Er werd gebeld; juffrouw Drost
was al weg om open te doen.
Ik denk, zei Ethel, dat het de
bediende uit de „Drie kannetjes" is
met de bagage van mijnheer Ver-
maele en de rekening. Ik ben zo
vrij geweest even voor u op te bellen,
want u blijft nu toch onze gast.
Natuurlijk, zei ik, erg attent
van u, wacht ik zaj even
Maar terwijl ik naar de deur ging
stond ik plotseling niet tegenover de
bediende van Peters, maar tegenover
werkman op z'n zondags, die ik
meende eerder te hebben gezien.
Pardon, zei ik, en ging weer
zitten
G'n dag saam en smakelijk
eten zei de man, terwijl hij naar
binnen stapte.
Neem een stoel. Krull, zei Juf
frouw Drost, maar hl) zat al en viel
meteen met de deur in huls.
Je begrijpt zeker wel, mijnheer
Drost, waarvoor ik kom?
Voor Je dochter, denk ik, zei
Drost maar dan moet je bij de po
litie zijn, Krull. De politie heeft de
zaak in handen.
Ik heb met Jouw politie niks
te schaften, antwoordde Krull bru
taal.
Ik heb die meid verhuurd aan
>u en niet aan de politie.
Hoe ben je er eigenlijk zo gauw
achter gekomen, dat ze weg is? vroeg
Drost. Ik merkte wel, hij zat met
de zaak verlegen en trachtte het
gesprek op een zijspoor te leiden,
r Krull liet zich niet van zijn
stuk brengen.
Dat is nou wat JU niet begrijpt,
zei hij, maar wat ik niet begrijp is
dat jullie zo suf bent en die meid
voor je ogen uit je eigen huis door
zo'n kersmisklant laat weghalen.
Tja, zei Drost, maar wat wou je
eigenlijk, Krull?
Het gesrpek ging de verkeerde kant
uit. Je moet t.egenover zo'n kerel
altijd in de aanval blijven en vooral
riiet gaan onderhandelen, dat is
fout. Ik kon niet nalaten me met
de zaak te bemoeien. Ik zei:
Wil ik je eens wat zeggen, va
der, jouw dochter had alle reden om
tussenuit te knijpen. De grond
werd haar te heet onder de voeten.
Heb ik ook al gezegd, viel juf
frouw Drost bij.
Krull was even uit het veld ge
slagen.
(Wordt vervolgd)
c
Jongen (15) bekent
groot aantal
zedenmisdrijven
(Van onze Groningse correspondent)
Een 15-jarige jongen uit Gronin
gen, die op 9 september door de kn-
derpolitie is aangehouden, heeft be
kend zich in de stad en in enkele
plaatsen in de omgeving te hebben
schuldig gemaakt aan een groot aan
tal gevallen van openbare schennis
der eerbaarheid en aanrandingen.
De jongen, die een voor zijn leef
tijd ongewone indruk van volwas
senheid maakt, werd gearresteerd op
dezelfde dag dat bU de Groninger
politie een aangifte werd gedaan van
vier gevallen van schennis der eer
baarheid die daags tevoren waren
gepleegd. De arrestant bekende daar
na ook een serie andere zedenmis
drijven, o.a. verschillende gevallen
waarvan bij de politie aangifte 1
gedaan. Overigens bleek dat in
geveer van de helft van het aantal
zedenmisdrijven, waarvoor de Jongen
een bekentenis heeft afgelegd, geen
aangifte is gedaan. De jongeman,
wier slachtoffers in leeftijd varieer
den van 14 tot 31 jaar, is ter be
schikking van de Justitie gesteld.
Vele eeuwen oud
kindergraf in
Zweden ontdekt
Een groep archeologen heeft op het
Zweedse eiland Oland in de Oostzee
een kindergraf ontdekt, dat dateert
uit de eerste eeuw na Chr. Het graf
ligt in een gebied dat sinds enkele
eeuwen voor Chr. tot in de tiende
eeuw al werd gebruikt als begraaf
plaats. Aldus blijkt uit een artikel in
het in Stockholm verschijnende
„Svenska Dagbladet".
In het ^af werd een zilverstuk
aangetroffen, dat waarschijnlijk iden
tiek is aan een z.g. Charon-munt. De
vondst van een ijzeren mes met een
houten heft en gedecoreerd met bron.
zen ornamenten, een houten schaal
en enkele dierlijke beenderen, duiden
erop, dat men het dode kind voedsel
heeft meegegeven in zijn graf. In een
graf. dat niet ver van het kindergraf
werd ontdekt, hoewel het ongeveer
tweehonderd jaar ouder was, vond
men een zwaard met een blad van
7 cm breed, een schild en een sorte
ring andere wapens.
Met de opgravingen in dit gebied
werd begonnen in de herfst van
vorige jaar. Tot op heden heeft i
35 van de totaal 140 grafplaatsen
kunnen onderzoeken. Men heeft o.a.
een graf aangetroffen, dat heeft toe
gehoord aan een Viking-hoofdman.
Voorts zijn verscheidene zeldzame
gouden sieraden gevonden.
waarden goed hebt gelezen. Ge hebt dus alle nodige bewijsstuk-
ken meegebracht?"
„Zeker!" antwoordde de ander. „Hier is m'n polis en hier Is
m'n pols!"
„En de rest?" vroeg Joris verder.
„De rest?" herhaalde de verzekerde, betrekkend. Wat is er
dan nog meer nodig om m'n centen te krijgen?'
„Tut. tut", sprak Joris. Hebt ge dan de voorwaarden toch niet
goed gelezen? Ik doel op de kleine lettertjes. Hier. neem dit ver
grootglas en les maar eens hardop wat hier geschreven staat".
Met enige moeite las de verzekerde„Om voor uitkering in
aanmerking te komen moet de verzekerde kunnen aantonen, dat
zijn ongeval uitsluitend aan Yinx te wijten is".
„Juist', zei Joris. „De vraag is nu: kunt u dat bewijzen?"
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
318. Tegen de tijd. dat Bram met paraplu. Karo. Tutu en al
neerplofte aan de schuimende voet van de waterval, was er al
weer een lachje op zijn gezicht verschenen.
Want de paraplu bleek stevig genoeg om de schok te weer
staan en vrolijk voer Bram in zijn bootje weg. dat dan wel
niet zo stevig was als zijn goede schip Kokanje. maar toch stevig
genoeg om hem het leven te redden.
„Hoe vind je dat?" riep hij naar de schurkachtige professoren,
die woedend langs de kant meerenden zonder hem iets te kunnen
doen. „Zo zie je maar weer eens. dat je nooit te vroeg moet
juichen. Een paraplu dient om het water tegen te houden of
het nu uit de hemel valt of in de rivier stroomt"
Hou me vast. ik voel me raar
Ik plof van woede uit elkaar!"
Zo klonk het luid uit de mond van Sonnebol en Barrekou voeg
de er aan toe:
„Ik zou van woede m'n hoed opeten".
Maar de één plofte niet. en de ander liet zijn hoed rustig waar
hij was. Want even verderop was iets zichtbaar geworden, waar
over zij zich zeer verheugden. Misschien was het tóch Bram wel,
die te vroeg had gejuicht.
37—85. Joris deed de maaltijd alle eer aan. maar Panda was
ongeduldig„Hoe is Het nu met die Y inx-v er zekering van je?"
vroeg hij „Je zou uitleggen hoe de verzekerden tegen Yinx-onge-
vallen beschermd zijn".
„Niet beschermd, maar verzekerd"verbeterde Joris. „Wie
mijn polis bezit, krijgt een ruime schadevergoeding als hij door
een Yinx-ongeval wordt getroffen. Voor een verstuikte pols"zei
betaal ik reeds vierhonderd florijnen uit en
„Hier is iemand met een verstuikte pols", zei Jolliepop. een be
zoeker binnenlatend. „Meneer heeft een Yinx-y er zekering'
„Ja!" beaamde de verzekerde blij. „En volgens mijn polis krijg
ik nu vierhonderd florijnen! Hiep hoi!"
„Aha!" zei Joris goedkeurend. „Ik merk. dat ge de polisvoor-
door Robert van Gulik
Tankvaart
