vi óó&r xtvaar bertiep met lange werktijden Pagina 1 ^terdag 11 september 1965 ~\jOU, dat is ook de moeite niet. We hadden heter thuis kunnen blijven." Een beetje mistroostig kijkt de pa lingvisser naar de inhoud van de fuiken die hij zojuist heeft gelicht. „Ik hoop maar, dat het vannacht in de Ringvaart beter is ge gaan." VERS GEROOKTE PALING TT ET is 's morgens een uur of vijf, als wij tl samen met Gerrit Eveleens uit Bur gerveen in de kreek zijn om de vangst van de afgelopen nacht op te halen. De kreek, die bij Burgerveen de Westeinder Plas met de Ringvaart verbindt, vormt één van de werkgebieden van deze beroepsvisser. Tekst: Henk Kamies GERRIT Eveleens (35), die al negentien jaar in het vak zit en daarmee zo'n honderd jaar oude familie-traditie „van vader op zoonin ere houdt, gaat da gelijks ter palingvangst. Dat wil zeggen: de laatste maanden, want het is nu (nog) de tijd voor paling. „Als het seizoen voorbij is, ga ik op andere vis uit. En wanneer ook dat is gebeurd, héb ik nog de snoekkwekerij, maar dat is slechts een week of tien in het voorjaar. Paling is voor mijn dagelijkse bo terham het belangrijkst." LEIDSCH DAGBLAD Foto's: W. Dijkman JET BELOOFT een heel I mooie, zomerse dag te wor- J den, als wij met Eveleens terlijk: de boot in gaan. 't Is I donker en alles is rustig. Het «n miriuut of tien varen naar ftreek. Over een vrijwel rim- Joos water, waarin de lichtjes de Leimuiderdijk twinkelen, keleens' eerste werd in de kreek %t grote net te laten zakken dat jrs over het water is gespannen, pe bodem ligt en enkele een ti lers boven het water uitsteekt, tna licht hij de fuiken. Het Itaat is, zoals gezegd, povertjes. Khij de paling in de bun van de I heeft gedeponeerd, haalt de Ir de rode waarschuwingslam- ibinnen, die bestemd zijn voor In die via de kreek varen. De 'te avond wij waren daarbij leeft hij het net gespannen en lampen neergehangen. Jbrrit Eveleens is niet gewoon jl op één kaart te zetten. De <id tevoren heeft hij tegenover 'woning aan de Leimuiderdijk L de Ringvaart afgezet met. een Atnet", zoals dat in vakkringen I Er moest heel wat keertjes en weer worden gevaren, voor- alles in orde was. En ook luer n in de grond voor de fuiken en *n. Het beroep van visser, ook het dan op de binnenwateren, deren, dan kan het op de Ring vaart en de Westeinder Plas be hoorlijk spoken. Dan is er niets genoeglijks meer aan. Maar ook dan trekt Gerrit Eveleens er met zijn boot op uit. Weer of geen weer. De paling moet duur be taald worden. En niet alleen door de consument. Het lijkt simpel, maar er is moed voor nodig om dat te zeggen. Het verleden heeft dat bewezen. In 1951 kwamen namelijk tijdens de visvangst op de Westeinder Plas twee broers van Gerrit om het leven. „Wij zijn met z'n vieren begonnen, maar nu sta ik er alleen voor, want mijn vader is een paar jaar geleden gestorven". Eveleens, die ook secretaris van de organisatie van beroepsvissers in Haarlemmermeer en omgeving is, verkoopt zijn paling rechtstreeks aan de consument. „Altijd verse paling" staat er op een groot bord bij zijn woning te lezen. Soms kan men hem zien op kermissen in Lei den, Aalsmeer, Hoofddorp en Lei- muiden. Steeds weer een spannend moment: Gerrit Eveleens haalt de fuiken op. die hij de avond tevoren heeft uitgezet. Hoeveel pond paling zal er deze keer in zitten? (foto links boven). Vliedende schotels? 's Morgens in alle vroegte: als we terug zijn in de Ringvaart, komt de zon op (foto rechtsboven)'s Zomers kan zo'n matineus tochtje ovre het water werkelijk een uitstapje zijn, maar als straks de herfststormen over het polderland bulderen en het behoorlijk spookt op de Westeinder Plas en de Ring vaart, is er moed voor nodig in het ranke bootje te stappen. ■fa Alleen de paling. Witvisjes, snoekbaars en andere soorten vis herkrijgen hun vrijheid (foto hiernaast) Als de fuiken zijn gelicht, worden de waarschuwingstekens weggehaald en de rode lampen en visnetten aan de palen opgehangen foto hieronder) Jonge Japanners zoeken contact met Nederland Uit Japan bereikte dezer dagen de Jouw Wereld-redactie een merk waardig briefje. Wie gedacht mocht hebben dat het verschijnsel vlie- gende schotel na een geruchtma kende opleving een paar Jaar gele den, helemaal uit de belangstelling was verdwenen, heeft buiten de Ja panse meisjes gerekend, die onder staande brief schreven: Geachte uitgever, Onlangs richtten wij op onze school een club op onder de naam „The UFO Club for Scien tific Research". (UFO Uni dentified Flying Object, hetgeen zoveel wil zeggen als niet-géin- dentificeerd vliegend voorwerp). Deze club is op het ogenblik erg actief. Al vanaf het begin van onze werkzaamheden hebben wij beseft hoe belangrijk het is voor ons jongeren om op dit terrein van de wetenschap samen te werken op internationaal ni veau Wij hopen vurig in uw land mensen te vinden, die ge ïnteresseerd zijn in de Vliegende Schotel en die hun ervaringen en meningen daarover met ons willen uitwisselen. U zou ons zeer verplichten als u zo vrien delijk wilt zijn ons via uw blad in contact te brengen met jonge mensen die aan onze activitei ten willen deelnemen, hoogachtend Tadao Baba (leraar) en leden van de UFO club. de Ringvaart brengt de dicht- ddel) isserij meer problemen met 2—1 mee dan in de kreek. „In dat 066 inwatert je komen alleen ple- loplf »ten. Als de kreek is afge- n, is dat niet zo erg, dan ee: t men wel een andere weg. Er ub i genoeg verbindingen tussen de kh.^ [vaart en de Westeinder. Maar nol is het wat anders. Er komen len* nacht wel meer vracht- ituini of tankers door de Ringvaart 520! (e kunnen moeilijk wachten tot en i ochtends het net laat zakken. j rom moet er 's nacht altijd •ei b tod bij blijven om het net naar te laten, als er een schuit reert". Dat laten zakken gé- t met behulp van een lier, die ie wallekant staat en met een 24 A aan het net, dat met keien is be ak, o waard, is verbonden. De paling is prijzig, ook al omdat de vraag groter is dan het aanbod. „Ik kan veel meer verkopen dan ik vang. De vissstand. ook van de paling, gaat achteruit. Hoewel ik van mening ben dat ik er altijd wel een boterham mee zal kunnen ver dienen, zie ik de toekomst voor de kleine visser donker in." Gerrit Eveleens zal zijn hoofd wel boven water kunnen houden. Hoe wel ook hij een eenmansbedrijf De afgelopen nacht heeft Eve leens het makkelijk gehad. Zo als wel vaker was er een bejaar de Burgervenerdie wel een paar centen ivilde verdienen door 's nachts de wacht te houden. Zodoende kon de palingvisser 's avonds om half elf naar bed. Maar 's ochtends om half vijf was hij alioeer present, evenals ivij trouwens deze keer vestigd. Het laatste wordt door de Burgerveense visser vrijwel nooit gedaan. „Dat doen ze hoofdzakelijk op het IJsselmeer", zegt hij. De „nachtwacht" had de op dracht het net dat de Ringvaart afsloot, om vier uur te laten zak ken.. Om half zes zijn wij terug uit de kreek met nog maar een bedroe vend beetje paling aan boord. Ter wijl de dageraad zich aankondigt, krijgen we een herhaling te zien van daarnet. De fuiken worden naar boven gehaald en de inhoud verdwijnt in de bun. Terwijl Eveleens daarmee bezig is. klaart zijn gezicht op. „Kijk, zo zou het nu altijd moeten zijn." Even later weten wij. dat in de Ringvaart twintig pond paling is gevangen tegen.... drie pend in de kreek. „Dat verschil is te groot", vindt Gerrit. „Vanmiddag zal ik in de kreek eens op onderzoek uit gaan. Misschien dat er een gat in het net zit." Vanzelfsprekend zaten in de fui- gen ook andere vissen. Maar döe zijn door Eveleens alweer terug in het water gegooid. Het waren er genoeg om enkele amateur-vissers een goede dag te bezorgen. Er zijn deze ochtend ongeveer dertig fuiken opgehaald. Meestal vist Gerrit Eveleens met zo'n dertig fuiken. Deze keer heeft hij met „dichtnetten" gewerkt (een effi ciënte methode: door middel van het net worden de palingen auto matisch naar de fuiken geleid), maar dat kan alleen in een bepaal de periode gebeuren. Andere ma nieren om paling te vangen zijn het uitzetten van fuiken langs de wallekant en het spannen van lijnen waaraan haakjes zijn be- Voor palingliefhebbers is Eveleens een bekend adres. Men moet vooral niet denken, dat men de gevangen paling meteen kan schoonmaken en reken. Onze gastheer maakt ons wat dat betreft wijzer. „De paling moet eerst een paar dagen in een bun met schoon water doorbrengen. Dat is om de grondsmaak er af te krijgen. Dan pas kunnen zij wor den schoongemaakt." Het laatste "ebeurt met vaardige hand. Ponden glibberige palingen gaan door Eeveleens' handen. In een mini mum van tijd zfjn zij klaar om te worden gerookt. De palingen wor den aan stangen gehangen en ver dwijnen in de „kast", waar intus sen een houtvuur is gestookt. heeft, kan hij toch tot de „grote vissers" worden gerekend, omdat hij het gehele jaar door werk heeft. Na de palingvangst „jaagt" hij op andere vis en daarna is het de snoekkwekerij die hem bezighoudt. We hebben enkele genoeglijke uren met Gerrit Eveleens be leefd, op een zwoele zomeravond en een koele, veelbelovende och tend. Op het water en tussen het riet hebben wij genoten van de rust en de stilte. Maar als het koud is en de herfststormen over het weidse polderland bul want Eveleens heeft klanten tot in Leiden en Amsterdam toe. „Kijk, de lekkerste paling krijg je, wanneer je ze op eiken hout rookt. Das is pas je ware. Maar er zijn maar een paar die dat doen. De grote rokerijen be ginnen er niet aan. Eikenhout is namelijk duur. Maar ik ga van het standpunt uit, dat de paling op z'n best moet zijn. Dan maar een paar centen duurder. De echte liefhebber van gerookte paling heeft dat er wel voor overDat blijkt ook wel, De jeugdige jagers op vliegende schotels zien post van geestverwan ten graag tegemoet op het volgende adres: The UFO Club for Scienti fic Research in the Highschool at tached to the Girl's College of fine arts, 860 - Wadahoncho, Suginami- ku. Tokyo, Japan. Het is aan te bevelen om de correspondentie in het Engels te voeren, aangezien men het Nederlands zelfs in deze kringen in Japan niet machtig is. Gerrit Eveleens houdt van zijn werk. „Als ik het moest overdoen, werd ik opnieuw visser. Zo op het water en tussen het riet werken heeft een zekere spanning, het trekt mij aan, ik houd ervan iets anders zou ik niet kunnen of wil len

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 9