V.'m'm'm'mWJ'mV Te jong Een goede kart koet gemiddeld f 1500. Dat is dan Inclusief motor, maar er is veel variatie in prijs door verschillen in uitvoering en kracht van de motor. Er zijn zelfs karts met twee motoren en comple te versnellingsbak te koop. Voof f 500 is er overigens al een een voudig kart te koop. Maar met de aanschaf van zo'n rank voertuigje alleen is men er nog niet. Een gereedschapskist behoort tot de vaste uitrusting. Voor circa f 50 heeft men een kistje, dat aan de minimum eisen voldoet. Wie wel eens een kartwedstrijd heeft bijge woond, weet echter, dat sommige deelnemers een hele rijdende garage meevoeren, compleet met las-appa ratuur, om ook maar niets aan het toeval over te laten. Maar dat la natuurlijk weer een ander uiterste. Verder zijn er dan bijkomstighe* den als valhelm (f 20 a f 30), hand schoenen (verplicht tijdens races), startlicentie (f 35 per jaar) en lidmaatschap van een club (ge middeld f 25 per jaar, met gra tis gebruik van een eventuele baan). Banden zijn duur: f 35 per stuk, terwijl men met een stel van 4 banden bij normaal gebruik 10 of 12 races kan rijden. De banden worden trouwens als ze versleten zijn niet allemaal tegelijk verwis seld: kartrijders pref eren vaak gladde achterbanden om gemakke lijk de bocht door te kunnen schui ven. Rome Niet goedkoop dus, maar toch wel te doen. Anders wordt het, als men wil behoren tot de Nederland se kartingtop. Dat is niet alleen een kwestie van talent, maar ook van geld. Reis- en verblijfkosten bij deelneming aan buitenlandse wedstrijden komen zoals gezegd geheel voor eigen rekening. De NKF is niet in staat om deze te dragen. Deze organisatie kan pre cies rondkomen van het geld dat binnenkomt via de startlicenties en de wedstrijden een baan betaalt per wedstrijd honderd gulden aan de federatie), terwijl er verder een aantal kapitaalkrachtige heren ia, dat in geval van nood bijspringt» Sportcommlssie-lid W. Boshuizen (eigenaar-directeur van een bouw onderneming in Zeist en vader van een van de Nederlandse deelnemers aan het wereldkampioenschap in Rome: „Mijn zoon heeft tijd ge noeg om karting te beoefenen, want hij zit bij mij in de zaak. En omdat het de mooiste sprrt van ds wereld is, mag hij rijden waar hk wil". Rome: daar leeft de Nederland se kartwereld op het ogenblik ge spannen naar toe. Op de banen, rond de ronkende motoren en in de doordringende race-oliegeur wordt op het ogenblik over bijna niets anders meer gepraat. Elk suc cesje hoe klein ook dat daar op het wereldkampioenschap door Nederlandse reders wordt behaald, betekent in elk geval een flinke stimulans voor deze sport, die on danks de snelle groei „te Jong is om bekend te rijn"( Nederlandse kart-rijders zijn er na 5 jaar in geslaagd de Europese top te bereiken. Met groot machtsvertoon werd dit seizoen gewonnen van gerenommeerde tegenstan ders als Engeland en Duitsland en dit even grote als onbekende succes rechtvaardigt goede verwachtingen voor het wereld kampioenschap karting. dat op 26 septem ber in Rome wordt verreden. Voor het eerst in Europa en voor het eerst met Nederland se rijders als serieuze kandidaten voor een titel, gaan kart-rijders uit de hele wereld elkaar de hoogste eer betwisten. En toch: er hapert iets aan de belangstelling voor deze sport in Nederland. Nog veel te veel wordt karting gezien als een „leuk tijdver drijf voor jongens met een technische knobbel" en nog veel te weinig als een vol waardige, spectaculaire sport met een snel groeiend aantal beoefenaars. a^m D odegraven is de bakermat van de kartingsport in «Ierland. In 1960 de kart as nog maar nauwelijks uit merika in Nederland geintro jceerd werden daar onder uspiciën van de MAC, hl IP lotorclub, de eerste officiële UUI edstrijden verreden. Maar de lak kwam pas goed op gang £PLA$en de exploitatie van een in- liddels gebouwde gemeente- jke kartbaan werd overge- foon fmen door de Stichting Bode- Tavense Evenementen, die in auwe samenwerking met de artingclub Bodegraven een leks wedstrijden ging organi- ren, die de grote stoot heb- JD.jlen gegeven tot de opbloei van Dl sport in Nederland. Bode raven bleek door zijn centrale iele Igging in de randstad Holland en grote trekpleister voor telrt•liefhebbers uit het westen n het land: uit Amsterdam, itterdam, Den Haag en vele idere steden trokken de rij ers en supporters naar het ichtige circuit, even buiten centrum van kaasdorp Bo- dat zich daardoor 'e faam zag toebe- 1 van kartingplaats- tstek. Sedert november rijdt men wedstrijden in legraven. De kartingclub zorgt de organisatie, 11 Échting tracht de zaak finan- 1 A Heel te klaren en deze samen- ing leidde tot de topjaren 1962 en 1963. Duizenden 1 Koekers per wedstrijd waren 1 leen uitzondering, maar in 1964 legint het bezoek terug te lo- len. Oorzaken? „Moeilijk te fcggen", oordeelt de heer H. lack, secretaris van de kar- Bodegraven en be- piurslid van de Stichting Bo- pgravense Evenementen. ,,Ik jeloof dat de sport te jong is m buiten de beperkte kring kn een plaats als Bodegraven (ekendheid te hebben, tenmin- Hï, die bekendheid die nodig is elke wedstrijd duizenden 1 langstellenden te trekken, j ïze vaste supporters hebben [e natuurlijk, maar de mensen J bor wie het nieuwtje eraf is Jffnen niet meer". De karting- J TCBub liet niets onbeproefd Ifttzoek te trekken. Er werden Ure advertentiecampagnes ge- ;nD<*nl voor elke wedstrijd (er il/nP?°S zelfs een reclamevlieg- t pig, kosten f 460 per uur), paar het oude bezoekersaantal ^ierd niet meer gehaald. Ge il flolg: de begroting sloot niet *^%eer en de heer Hack vertelt over de h°£e kosten pe de organisatie van een kar- Ingwedstrijd met zich mee- frcngt. En dan zijn er de moei- IJKEBkheden met het gemeentebe- In kwamen de eer- klachten van omwonenden s/an de baan over geluidshinder oon f1 sindsdien verkeert men in lartingkringen in voortdurende ïkerheid over de te ver- i/rfachten maatregelen: sluiting AnJran de baan, beperking ital wedstrijdén, verplichte itpauzes? „Die onzekerheid inüeFmt 0n2e activiteit", vindt de Hack. „Op het ogenblik 1 logen we op zaterdag niet 1 ieer onbeperkt rijdener zijn 1 •aaide uren dat het stil moet 1 maar van toekomstige 1 iaatregelen is nog niets be- 1 Hoe ver die maatrege- 1 kunnen gaan, blijkt in Rot- lam en Leidschendam, iooie kartingbanen niet meer 1 gebruik mogen 1 Ijn. In Leidschendam worden 1 jvoorbeeld alleen nog maar 1 Istrijden verreden. De ba- lat van het Nederlandse 1 carting kampt dus met moei lijkheden, maar het enthousi- ulksfc6 bestuur verwacht, dat Bo degraven niet achter zal blijven in de grote vlucht die de kar- mWtingsport in Nederland gaat i ■fa Na de enerverende jacht: de felbegeerde prijs de II Inzet van een vaak afmattende strijd. Recreatie Dat er 350 leden zijn, betekent niet dat er in Nederland 350 men sen actief karting beoefenen. Al leen een vereniging als Bodegraven heeft bijvoorbeeld al 160 leden, vanwie er slechte veertig een eigen kart bezitten. Ook bij andere grote verenigingen (Defia, Karting- Haag, Landia) zijn er veel meer leden dan er karts zijn. Er zijn veel mensen die graag eens een l rondje „trekken" in een kart, zon- der dat het nu zo uitgesproken hard moet gaan. Naast een belang- j rijk sportief element bezit karting ook vele mogelijkheden als recrea tie. Dat bewijst ook wel de grote vlucht die kartverhuur in Neder land heeft genomen. Op bijna alle banen in Nederland (dat zijn er op het ogenblik elf) kan men voor een prijs die varieert van 40 tot 60 cent per rondje, een kart huren. Wil men zelf een kart bezitten, 1 dan is men uiteraard duurder uit. ■SISS- Eén ogenblik van onoplettendheid betekent in de kar tingsport vaak een kennismaking met de rand van de baan en de strobalen. Gevaarlijke momenten doen zich overigens bijna nooit voor. toting EN kart is eigenlijk een mal ding. Precies vier centimeter ruimte tussen wegdek en chassis en dan met bijna honderd kilometer per uur over een bochtige baan: dan gaat het heel hard. Dan is het zaak om het smalle stuurtje stevig tussen de handen te klemmen en de aandacht geen seconde te laten verslappen. En die aandacht moet toch al verdeeld worden over zo veel zaken: de slimme tegenstander, de onwillige motor, het aantal ronden of de aanwijzingen van de coach langs de kant. Karting stelt dan ook eisen. Hóge eisen zelfs, als men wil behoren tot die kleine groep, die Nederlands naam op de binnen- en buitenlandse banen hoog houdt. Eisen aan reactievermogen, snelheid van handelen en tech nisch inzicht, maar ook financiële eisen, want karting is duur. i gaat De sport, die omstreeks 1960 uit Amerika naar Nederland overwaai de, maakte destijds een geruchtma kende entree. Binnen korte tijd was karting bij vrijwel iedereen door MARIUS VAN RIJN temationaal een woordje i spreken. Dat blijkt onder de overwinningen die het Neder landse team behaalde op Engeland (1 augustus, Uitgeest) en op Duits land 18 augustus. Vaals). De ver wachtingen voor de wereldkam pioenschappen op 26 september ln Rome zijn dan ook hoog gespan nen en de verrichtingen van het Nederlandse team worden op het ogenblik in verschillende binnen landse ontmoetingen nauwlettend gevolgd door bestuur en sportcom- mlssie van de Nederlandse Karting Federatie (NKF). bekend. Karting (zeg nooit „skel teren" waar een kartliefhebber bij staat: hij wordt boos) maakte fu rore en nu, in 1965, heeft een se lecte groep Nederlandse rijders we ten door te dringen tot de Europese top. Vrijwel ongemerkt, want hoe wel de sport in korte tijd vrij po pulair werd, is van een grote be langstelling na die vijf jaar nog nauwelijks sprake. Er is een Ne derlandse Karting Federatie met omstreeks de 350 leden, er is een goed dozijn banen in Nederland, er verschijnt (sinds kort) een veer tiendaags orgaan, maar met de pu blieke belangstelling is het neg niet zo daverend gesteld. Maar daar zal naar de vaste overtuiging van de kart-liefhebbers verandering in komen, vooral nu Nederland ln- d eel nemen, daarvoor alle kosten zelf moeten dragen. En die zijn niet gering, want naast reis- en verblijfkosten moet men het beste materiaal aanschaffen en een uit gebreide gereedschapskist meevoe ren. Dat gereedschap is namelijk erg belangrijk. Karting is niet al leen een zaak van een kart kopen en rondjes rijden. De ware liefheb ber besteedt een even groot deel van zijn aandacht aan de tech nische verzorging en behandeling van zfjn kart als aan het rijden. Opvoeren van de motor is dan ook heel belangrijk en menige race werd gewonnen door het iets nauw keuriger afstellen van een ontste king of een carburateur. Voor dit technische gedeelte heeft ds NKF nauwkeurige richtlijnen op gesteld. Dat team bestaat uit de Jonge rijders Dick van Staalduinen, Wim Boshuizen, Antoine („Toine") He- zeman en Pim Nijssen. Jonge rij ders met een uitgesproken talent en met geld. Want dat is voor het bereiken van de top in het Nederlandse karting onontbeerlijk en de heer W. Boshuizen van de sportcommissie van de NKF ver telt daarover: „Onze federatie be druipt zichzelf. Dat kan alleen door fikse bijdragen van de leden en zelfs dan zijn wij niet in staat om zoals andere sportorganisaties de buitenlandse uitzendingen van onze mensen te bekostigen. Daar om doen we dat zelf". Dat bete kent dat de rijders die aan wed strijden in het buitenland willen De NKF, die vorig Jaar werd opgericht, stelt zich namelijk ten doel vaste richtlijnen aan te geven die de kartingsport zo sportief, vei lig en efficiënt mogelijk maken. Die veiligheid vooral heeft de be langstelling van de federatie en de in het „Reglement Karting" vast gelegde bepalingen worden uiterst streng nageleefd. „Met als gevolg dat er ln onze sport zelden of nooit iets gebeurt", zegt de heer H. Hack, een van de mannen die het ontstaan van de kartingsport ln Nederland van nabij heeft meege maakt. De heer Hack is een van de organisatoren van de wedstrijden op Nederlands oudste baan in Bo degraven. De NKF werkt nauw sa men met de Koninklijke Neder landse Automobielclub (KNAC). In overleg met deze instantie is ook het zo belangrijke Reglement Karting samengesteld. Niet alleen de veiligheid wordt hierin nage streefd door tientallen bepalingen, ook de sportiviteit wordt nauwlet tend gecontroleerd door onder meer bepalingen over de cilinderinhoud, de indeling in klassen, hoever men mag gaan met het opvoeren van een motor, enz. De NKF verleent verder de startlicenties, zonder wel ke geen kartrijder in een officiële wedstrijd van start kan gaan. Ook zo'n wedstrijd wordt helemaal om schreven en geregeld in het Regle ment Karting. met als gevolg een grote uniformiteit in de organisa tie en een grote veiligheid, door dat iedereen precies weet waaraan hl) zich te houden heeft.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 13