Eindelijk glorie voor Simpson „Ik had het kunnen Als kermiskoersers reden de meer dan 260 km door dal beroepsrenners van Lasarte Paar honderd meter „ife heb gezegd dat het zo zou gaan. Kees niet naar Duitsland Pellenaars gaat EDDY BEUGELS: LEÏDSCH DAGBLAD MAANDAG 6 SEPTEMBER 1965 (floor Fred Racké) Het grote gevecht duurde slechts enkele seconden. In die tijd besefte Rwdi Altig, dat hij te hoog had gegrepen. De tanige Tom Simpson, van Brit tot Europeaan geworden in jarenlange harde wielerpraktijk, reed eindelijk jaar de glorie die het vasteland hem al zolang had beloofd. Tom Simpson werd wereldkampioen in een paar honderd jetcr. die Rudi Altig martelend beëindigde omdat de voortschrij- jjnde jaren èn een zware val de eens zo sterke, brutale coureur it Keulen teveel hadden gesloopt. Rudi Altig was teruggekomen i deze wereldstrijd. Maar te laat kwam de eindstreep, te ver lag e finish voor de verwoestende sprint, die ..Der Rudi" tot het jool van tienduizenden Duitsers had gemaakt. Uniek verloop Twee renners tenslotte bevochten t finale van een wereldkampioen- hap dat een bijkans uniek verloop ld gekregen. Als amateurs,, als ker- dskoersers reden de beroepsrenners ieer dan 260 km door het dal van asarte. Toen de regen toch nog ram, definitief spoelde over de as- uitwegen, waren twee van hen ein- eliik gekomen op de plaats waar de fcrle wachtte. Twee mannen van het liereerste uur waren het, maar nle- iand had hen genoemd In de drukke agen voor het titelgevecht. Wie, In »n Sebastian, durfde Tom Simpson vergelijken met de groten, die ge- fcimzinnig arriveerden en slechts riendelljk glimlachend? Wie schatte en Altig bij de eersten de Altig Xh. die In de Ronde van Spanje een IJbeen brak en die tegen midden all In minimale conditie op de fiets tapte? Toch waren die twee de rootmeesters in het dal, tussen de roene heuvels, tussen de roerige ponjaarden, toen de meeste vedet- (n, overladen met hoon, verder af- jgen van de laatste kansloze kilo- ïeters Jacht Een enkele ontsnapping, ingezet al a de allereerste omloop van 19 kilo- neter, besliste de jacht naar de re- «nboogtrul. Jan Janssen, nóg fcrui- rager toen, had het gezegd aan de wravond van de koers: „een vroe- I ontsnapping zal hier beslissend Jn. Wie erbij is, mag om mijn trui jden". Jan Janssen was er niet bi), en de tribunes verrast opveerden 1 de eerste doorkomst en schielijk |m belangstelling verlegden van de lorbereidingen voor een heilige mis iet het erepodium als altaar naar de eg, waarop coureurs reden met niet ior mogelijk gehouden strijdlust, nu L Veertien dapperen vochten zich kar meer ruimte, als lag de finish pchts een uur verder en niet nog s uren. Ach, vermoedde men, nog slechts een probeersel, lichte oefening wellicht. Vier lanjaarden waren er natuurlijk bij. vaar. hadden daar ook niet eter Post. de Hollander met de raakgevoelens ten opzichte van een lislukt seizoen, en zijn vinnige land- ttoot Arie den Hartog aansluiting tocht? Twee Italianen joegen mee, Bdat Italianen nu eenmaal overal Ui, altijd. Er moest maar eens cht worden wat dit had te be- fcenen. Voorlopig moest eerst de mis laar worden opgedragen. Nauwelijks Maar nauwelijks nog was de Bis- tfiop van San Sebastian, in eenvou- (g zwart tenue, teruggekeerd naar 5n comfortabele zitplaats op de tri une, of opnieuw kondigde zich de roep dapperen aan. En ditmaal was r al orde op zaken gesteld, in dit fcrige veld. Vooraan verdwenen wat Makkere coureurs. Maar Rudi Altig li Tom Simpson hadden met Succes Waagd en de afstand naar het pe-lo- Wi was sterk gegroeid. Er zouden na- aurlijic tegenaanvallen komen. Maar k beroepsrenners maakten, zo mocht pteld worden, een waarlijk vreemde hier in Lasarte. Een hele wedstrijd lang zijn er te- knaanvallen geweest. Maar Anquetil mocht aan de kop van het peloton zitten, of Poulidor, of Motta, de groep vooraan wenste niet meer te wijken. Bergen werk verzetten Peter Post en Arie den Hartog in dat team. Ver woed trokken Simpson en Altig, Ga- bica en Gomea del Moral het tempo omhoog, telkens weer. Slechts Swerts, de eenzame Belg. reed gemakkelijk mee. zonder zich in te spannen, in glijdende tred achter het wiel van de vlijtige Italianen Balmamion en Mealli. En met de dreiging van de wolken, die toch weer uit de golf van Biskaje het land binnen dreven, groeide, ronde na ronde, de nederlaag van het logge peloton met de vele kostbare namen. Spanje, Nederland. Italië wellicht, mochten hopen op een wereldkam pioen en nog slechts éénmaal kwam er een groepje renners deze hoopvol le gedachten doorkruisen. Stablinsky, Ward Seis en W. Vandekerckhove (protseling getransformeerd van lui tenant van Van LooU tot diens vij and door een zaterdagavond getekend contract met Ford) joegen in het ge zelschap van drie anderen in een hoog tempo naar voren. Maar ge waarschuwd dreven Post en Altig vooraan de cadans weer omhoog. Nee, geen sprinters mochten hun intrede doen in dit gezelschap, geen Seis, geen Vandekerckhove. Veertig kilometer moesten nog ln het nu snel donker wordende dal wor den gereden, toen, plotseling, de een heid in de kopgroep aan splinters sloeg. Een verwoede sprong van Tom Simpson kon nog slechts door Rudi Altig worden beantwoord. Achter de twee brokkelde de groep af. Post, ver beten strijdend tegen de grenzeloze vermoeidheid die een ziekelijke cou reur ais hU gaat kennen na tweehon derd harde kilometers, lanceerde een tegenaanval, samen met Roger Swerts, de uitgeruste Belg. Vinnig klampte zich de kleine Duitser Kunde aan hun wielen als luitenant met strenge opdrachten van Altig: geen hop. Simpson en Altik bleven onbe reikbaar het tandem dat eindelijk, na vele maanden, terugkeerde In het Niemand Er was vrijwel niemand, toen Simp son de eenvondige Brit, een kans gaf de sprint van Al tig, die toch ooit Van Looij en Seis en Janssen had be dwongen en puntenwinnaar in de Tour de France was geweest. Hoe vaak niet heeft Tom Simpson gestaan aan de rand van een zege? Altijd weer in vele klassiekers was hij het, die eenzaam vechtend ten onder ging, na soli van tientallen kilometers, na furieuze aanvallen, na hard werk, waarvan anderen profiteerden. En weer ontsliep Tommy Simpson de eindsprint. Maar nu was er eindelijk de glorie. Pas toen hfj op vijf-, zes honderd meter voor de finish, alles legde in een splijtende demarrage, in een wanhoopssolo, toen grauwde Al tig slechts een verwensing. Voor Rudi Altig waren 267 kilometer en 400 me ter juist te veel geweest Uitgeblust Uitgeblust reeds daarna Peter Post over de streep: vierde. Alweer een Nederlander vierde geworden. Het kampioenschap op de weg 1965 bracht de oranjetruien steeds ln de voorste linies. Maar nooit wa: eremetaal. De amateurploeg in tijdrit werd vierde, S te evens werd vierde bij de amateurs en Post reed uit in het spoor van Zwerts. Toen hij bij de verzorgingscabine arriveerde, mocht de Amstelvener het hoofd hef fen. Hij keek ze recht in het gezicht: Anquetil, Poulidor, Van Looij. Ze hadden opgegeven, na vele ronden te zijn uitgefloten door eerlijke suppor ters, die tenslotte jubelden voor eer lijke coureurs. JAN JANSSEN De onttroonde wereldkampioen belangen in het oranjeteam, heeft knikte instemmend. „Ik heb", zei men. volgens Janssen, verrassend Jan Janssen, „wel voorspeld dat veel voor elkaar over gehad. Wij het zó zou gaan". Janssen had hebben", zei hij, „In het peloton verzekerd, dat op het circuit van steeds zoveel mogelijk verdedi- j Lasarte de vroege vluchters kan- gend gereden om de twee vooraan sen zouden hebben. „Precies een :e beschermen. Jammer dat die parcours voor verrassingen. Je tenslotte in de laatste meters zult zien: dat komt er ook van". Toch heeft Jan Janssen heel vaak zelf geprobeerd zijn trui te verde digen. „Maar ik ben nu een ve dette geworden", zei hij. „Vorig jaar kon ik verrassen, dit jaar rij den ze op mij. Net als op Anque til. Van Looij, Poulidor of Motta. Ik kon echt niet wegkomen." Bovendien is de geest in de Ne derlandse ploeg onverwacht goed geweest. Gezien de tegenstrijdige niet meer mee konden komen". Arie den Hartog. die vrijwel de hele wedstrijd in de kopgroep zat. vertelde hoe in de laatste veertig kilometer hij had moeten kennis maken met de kracht van Simp son. „Hij reed de hele koers al hard en agressief. Maar toen hij helemaal met Altig weg was, was er voor ons geen houden meer aan. Geweldig, wat reed die En gelsman vandaag hard ®ti SAN SEBASTIAN IN CIJFERS /I1 van - vandaag 3 NKK(orf bal) B telt ruim 40.000 leden Profs: 1. Tom Simpson (GB), de 267,4 km in 6 uur, 39 minuten en 19 seconden: 2. Rudi Altig West-Du lts- land) z.t.; 3. Roger Swerts (België) op 3 min 40 sec; 4. Peter Post (Ne derland) z.t.; 5. Karl-Heinz Kunde (West-Duitsland) z.t.; 6. René Bin- gelli (Zwits» op 3 min 50 sec; 7. Arie den Hertog (Nederland) z.t.; 8. Franco Balmamion (Frankrijk) z.t.; 9. Francesco Gabica (Spanje) z.t.; 10. Jean Stablinski (Frankrijk) op 4 min De 62ste jaarvergadering van de Koninklijke Nederlandse Korfbal- bond die zaterdag ln Utrecht is ge houden, heeft een bijzonder rustig verloop gehad. Diverse korfballers werden onder scheiden: de scheidende voorzitter van de Dordtse bond, H. Traarbach met het bondse re teken. J. E. Boa met de Broekhuizenmedaille, Mun- nekes. aanvoerder van Luto en oud aanvoerder van het Nederlands I twaalftal met de Hetjbloem-medaille 11. Antonio Gomez des Moral c,hpiHAI.Hp orh,i*r w Ri~hP„vAi Tom Simp. passeert breed lachend de finish met de stam pende Altig in zijn kielzog. (Spanje» op 6 min 06 sec; 12. Bruno Mealli (Italië) z.t.; 13. Sebastian Elorza (Spanje) op 7 min 44 sec; 14. Ward Seis (België» op 9 min 06 sec; 15. Valentin Uriona (Spanje) z.t. 39. Cees Haast, op 12 min 56 sec; 43. Jan Janssen z.t. 44. Jo de Roo z.t.; 45 Gerben Karstens z.t.; 46. Cees Lute z.t.; 55. Jos van der Vleuten, op 28 minuten. Amateurs: 1. Botherel (Framkr) 171.9 km in 4 u 12 min 52 sec (gem. 40.192 km/h); 2. Lasa Spanje); 3. Monti (Italië» 4. Harry Steevens (Ned); 5. Ritter (Denem); 6. Dreppe (Arg); 7. Peffgen (W-Dld); 8. Ebert (W-Dld)9. Kegel (Polen)10. Wim Scheepers (Ned); 11. Perrurena (Spanje); 12. Csenar (Oostenr); 13. Heel erg hoos op Scheepers Gyula Zsivotzky slingert kogel 73.74 meter weg De Hongaar Gyula Zsivotzky heeft zaterdag In Debrecen (Oost Honga rije) op uiterst spectaculaire wijze het wereldrecord kogelslingeren ver beterd. De Europese kampioen, die in Rome en Tokio het Olympische zilver veroverde, bracht het op 73.74 meter, dat is bUna 2.48 boven het oude re cord dat sedert 19 Juni J.l. op naam staat van de Amerikaan Hal Conolly (71.26 m). Zsivotsky bracht uiteraard ook het Europese record, met 71.02 meter se dert 21 augustus in bezit van de Rus Romuals Kim weer op zUn naam. BU het ingooien overbrugde de Hongaarse geweldenaar zelfs een afstand van 76.30 meter. Tijdens de eerste dag van de atle tiek-interland Oost-DuitslandGr. Brlttannië, die dit weekeinde ln Oost-Berll)n is gehouden, heeft de Oostduitse atlete Gundula Diel het Europese record op de 80 meter hor den geëvenaard. ZIJ zegevierde in 10.5 sec. Het is de negende maal dat een atlete een dergelijke tijd op dit num- NOG MINSTENS VIJF JAAR TELEVIZIER BIJ Kies Pellenaars gaat niet naar loitslanri. De Bredase ploegleider, via Rudi Altig een zeer aantrek- »'Uk aanbod ontving om ln Duits- tod een fabriekséquipe op te zetten, Meldde druk regelend in San Se- Millin jat hij nog minstens vijf ••r aan Televizier verbonden zal llUven als ploegleider. ..Dc omstandigheden in Neder- tod" zei hij, „geven mij de zeker heid, dat lk ln de komende jaren teel goed werk zal kunnen doen. Diatom voel ik, na de verzekering lat Televizlet er voorlopig mee door- Rat, weinig voor een onzeker Duits ontuur". Hoe de ploeg van Televizier het folgend jaar zal zijn samengesteld, worden. is nog niet duidelijk. In de eerste plaats bestaat onzekerheid over Jo de Roo, die van de Italiaanse fabriek Ignis een txxratelijk aanbod heeft ge kregen. Na de Tourzege van Olmond hebben ln Italië de extra-aportlevi merken meer belangstelling voor de wielersport gekregen en men ls druk doende een zeer sterke ploeg te for meren waarin ook buitenlanders zullen worden opgenomen. Tot die buitenlanders zouden De Roo en eventueel ook Peter Post kunnen behoren. De man uit Am stelveen zou wellicht ploegleider Lomme Driessen volgen. Driessen, nu nog bij Flandrla, heeft n.l. ook uit Italië een aanbod gekregen om ploegleider van het nieuwe team te (door Fred Racké) Tien razende kilometers beslisten een wereldkampioenschap. Eddy Beugels heeft zaterdagavond lang aan die 10.000 meter terug gedacht. Steeds weer zag de stille Limburger hoe hij daar heeft gereden in het doorweekte dal van Lasarte. Gereden op weg naar een wereldtitel, die onbereikbaar werd, toen een andere Limburger zijn aanvalsdrift niet meer kon bedwingen. ..Waarom. Wim Scheepers heeft Eddy Beugels later gevraagd. ..waarom werd die Fransman kampioen, terwijl ik het had kunnen zijn?" Een jonge oesterkweker van de Bretonse kust werd gehuldigd, maar Eddy Beugels heeft het niet meer gezien. Stil, eenzaam na een woede- uitbarsting, is de amateur uit Sittard teruggevoerd naar zijn hotel, tiaar de stille donkere kamer. Daar, terwijl hij liggend voor zich uitstaarde, zijn de beelden van die titeljacht weer gaan leven, vele malen herhaald. En trog begreep Eddy Beugels niet, waarom in die glorieuze ogenblikken een Nederlandereen Limburger nog wel, had ingegrepen. Want Wim Scheepers was het, die het woelig peloton sleurde naar de koprtjder Eddy Beugels, die nog slechts de gesloopte krachten van de trouwe Deen Ole Ritter had te bedwingen. En in het geweld, dat al die anderen in de laatste kilometers ontwikkelden, zonk Eddy Beugels daarna weg, zoals de laatste ren naar de streep de scheidende arbiter W. Biesheuvel met de Wilson beker. Het aantal leden van de Korfbal- bond is nu 42.016, verdeeld over 18 regionale bonden. De heer J. W. Rogge trok zich als bestuurslid terug en zal worden vervangen door de heer C. van Dijk. Van Rijmenant (Belg)14. Mcmteyne (Belg) 15. Eddy Beugels (Ned); 16. Rini Wagtmans (Ned)31. Eef Dol man (Ned), allen z.t. als de winnaar. Dames: 1. en wereldkampioen Elisabeth Ejjoholz (Oost-Duitsland), 51.945 km in 1.31.04; 2. Yvonne Reyn- ders (B); 3. Mouronen (Rusland); 4. Lily Clairen (B); 5. Lily Herse (Fr); 13. Bella Hage (Ned)20. Ineke van IJken (Ned); allen in dezelfde tijd als de winnares. „Ik dacliC Wim Scheepers heeft niet geant woord op de beschuldiging van Eddy Beugels. Later reconstrueerde hij zijn jacht naar het duo, dat breeduit leid de toen de wereldtitel al heel dicht bij was gekomen. „Ik dacht", zei Wim Schepers, „dat Eddy niet meer kon. En toen ben ik naar voren gespron gen, om zijn post over te nemen. Om hem te helpen". Maar Eddy Beugels wuifde grimmig de opsomming van vage redenen weg: „Ik voelde me Ijzersterk. Ik had die Ritter gemak kelijk kunnen hebben. Ik zou wereld kampioen zijn geworden". Coach Joop Middelink. bedaard als immer, heeft geprobeerd de opwellende ruzie te sussen: „Scheepers zag Je even uit de toeclips schieten. Eddy". Eddy zweeg, mompelde excuses, en dacht na, diep na, over die gemiste kans Zoon Jacques Botherel >19). zoon van een oud-renner, afkomstig uit een Frans kuetplaatsje. waar hij zich Ja ren stil heeft gewijd aan de verzor ging van oesters. heeft tenslotte de regenboogtrui aangetrokken, als de sterkste van alle amateurs ter we reld. Hij flitste door de drenzende re gen in de wilde laatste spurt naar de streep die lag aan het einde van 170 kilometers, die het veld niet hadden kunnen breken. Amateurs zijn Jachtig en Jeugdig ook bij een wereldkampioenschap. De eerzucht van de meute stond op deze natte zaterdag geen voorsprong toe, voor niemand. Pas in de allerlaatste omloop barstte de strijd open, neer gelegd in flitsende demarrages Twaalf Een van de pogingen was die van Eddy Beugels. Twaalf kilometers wa ren er nog te rijden, toen de forse Limburger het gezelsohap zocht en vond van Ole Ritter, een al jaren ge vestigde Deense naam in de ama teurwereld. Beugels en Ritter zwoeg den zich naar een voorsprong van 400 meter. Op dat moment was het, dat Eddy Beugels zichzelf als wereldkam pioen zag. Er was toch nog maar zo kort te gaan? Even brak de cadans van de twee. Ritter. steeds moeilijker rijdend, keek angstig om. toen Beu gels even van de pedalen schoot. Dan herstelde de Limburger zich weer. Maar Wim Scheepers, in de voorste linies van het achtervolgend peloton, wierp zich driftig ln de aanval. Een kilometer verder raasden links en rechts van Beugels en Ritter renners op weg voor de posities voor de laat ste sprint Lawine Ook Wim Scheepers raasde mee. in de lawine die het duo overspoelde. Scheepers had een duidelijke op dracht: de sprint aantrekken voor Harry Steevens Maar op 200 meter voor de streep moest Scheepers machteloos naar achteren schreeu wen: „Vooruit Harry, doe jij het zelf maar. Ik kan niet meer". De Jacht op Beugels had Scheepers gesloopt. Maar Steevens kon het zelf ook niet meer. Verder dan een vierde po litie reikte zijn van veel te ver inge- '.ette sprint niet. Fransen en Italia nen bekroonden hun laatste jacht net eremetaal Nederland, als bij traditie voortdurend opvallend en vooraan in de amateurkoers, bleef opnieuw naast het erepodium. Boze gezichten na afloop van i Evert Dolman. Harry Steev de strijd der amateursv.l.n.r. en Eddie Beugels. Tenslotte Jacques Botherel flitst juichend Over de einstreep. Hij is de Deze enige dissonant kampioen der amateurs. ditie was uitstekend". Natuurlijk was de conditie goed. Hoe anders kon de brutale, grappige Rini Wagtmans tweemaal achtereen met een voor sprong een ronde bekronen?" „Om dat ik het zo leuk vind om als eerste langs de tribunes te rijden". Hoe an ders kon Evert Dolman („lk kon er echt niet meer aan doen") meesprin gen bU één van de schaarse kop- groepjes die allure had? Hoe anders kon Wim Dubois brutaalweg op 700 meter voor de finish alleen aan kop vechten, om daarmee alle sprint plannen van de Nederlanders en voornamelijk die van zichzelf in de wielen terijden? Maar aan de streep waren die Nederlanders in goede conditie er niet. Toen zegevierde Jacques Botherel, die wel derde was geworden in het Franse kampioen schap, maar van wie nog nooit iemand eerder had gehoord. Zelfs ook niet in deze wedstrijd. Nederland was, zoals in zovele achtereenvolgen de malen, verslagen. Omdat conditie in een wielerkoers niet alleen voldoet. Applaus voor (maar ook een gebroken jukbeen) j- voor arbiter Scheidsrechter A. Hilbrants 4, toeschouwers uitgefloten. De 4[ oorzaak daarvan was niet. zoals 4{ voor de hand ligt, het feit dat 4. de heer Hilbrants zo goed geflo- 4. ten had. Daarvoor applaudis- seert het publiek nu eenmaal f niet zo snel. Maar een dicht en opgezet rechteroog gaf wel dui- 4\ delijk aan waarom men bewon- 4. dering had voor de Groningse 4t arbiter. Wat was er gebeurd? 4\ Tijdens de ontmoeting, die een 4 sportief verloop had, liep er één r speler rond die de spanning rond 4 de eerste-derby-sinds-jaren 4\ (Noordster promoveerde dit jaar f naar de eerste klasse en Oude 4, Pekela ligt slechts vijf kilometer f van Winschoten vandaan) niet kon verdragen. Dat was Noord- f ster linksbuiten H. Haan, die f voor zijn onbeheerste spel dan f ook al een officiële waarschu- 4 J wing van de referee had gekre- 4\ 4 gen. Toen Haan kort daarna 4 4 tien minuten voor tqd. de stand V I f was 2-2 opnieuw bulten het i' f spelregelboekje ging. was voor de V f heer Hilbrants de maat vol. HU a f vond dat de Noordster-speler A f zich „maar beter kon gaan aan- i 4 kleden". Haan was het daar niet J mee eens en sloeg de arbiter met a rechtse directe knock out. 4 j t rvrn ophouden, het betekende a 1 f geenszins het einde. Nadat Haan a 4 met enige moeite was verwijderd a enige moeite was verwUderd a f slaagde men erin de srheid*. 1 4 rechter weer bij te brengen, de f k.o. had hem wel gevloerd, maar 4 niet verslagen. Met een dicht waarschiinlfik met wat 4 minder overzicht dan .-....„-e. mrmrni aan ervoor a 4 Hoot hij de laatste tien minuten J 4 naar behoren uH. Vandaar dat a pplaus. Later bleken de gevolgen ern- 4 J stieer dan verwacht. De scheids. 4 f rechter moest naar h*i cut ia J rechter moest naar het Sint Lu- 4 J cas-ziekenhuls In Winschoten 4 J worden gebracht waar werd 4 4 vastgesteld dat hij een gebroken i J jukbeen heeft opgelopen, waar- 4 4 door oneratlef Ingrijpen noodza- A 4 kelitk la Het nog niet bekend 4 J of het Incident als politiezaak 4 J zal worden behandeld. Haan Is onmiddellijk door het 4 j bestuur van Noordster geschorst 4 x en men overweegt op de binnen- 4 kort te houden algemene leden- 4 J vergadering een voorstel In te 4

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 9