PEWANN.V.
PANDA EN DE YINX
LEIDSCH DAGBLAD WOENSDAG 25 AUGUSTUS 1965
2)
Ja, lk wist toen toch ook nog
niet wat lk nou weet. Ik had na
tuurlijk weer op het verkeerde
paard gewed.
En toen had ge spijt en zyt 'm
achterna gereisd, veronderstelde de
schoolmeester.
Zjuust, ik peisde. nou ja, 'tis
Krek as ge zegt: Ik heb Onze Lieve
Heer te slim af willen zyn. Als lk
plannen maak, loopt het altijd fali-
kant verklerd. Net als indertijd
met dat zaakje van Perrault Decos-
sc, 't leek prachtig: schilderijtjes van
landen kopiëren, veel geld verdie
nen 'n Vermogen meneerke, 'n
vermogen. Jawel, in 't gevang had ik
kunnen komen. Peerke van Vleuten
kwam me waarschuwen, 'k Heb de
hele santekraam cito cito met de
marchandlse teruggestuurd. Vort er
mee. Ja, zo is 't my altijd gegaan
en zo ging het mij nou weer.
Goed, goed, maar nou di<
man
Roman? Wat roman?
Hawel, ik zei toch al, dat
haal, dat ge me verteld hebt, dat
ie roman en ge moest gy daar
nou eens een boek van schrijven
zunne.
Ik begon onbedaarlijk te lachen.
Nee Jules, serieus zei meester Wie-
gand.
Jsl, maar lk ben schilder, wierp
ik nog tegen, dat is een heel ander
stiel. Ziet ge, ge begint een schil
derij met een grote opzet, grote par
tijen, die ge allengskens gaat detail
leren. Maar zo'ne boek moet ge let-
terke voor letterke en woordeke voor
woordeke schrijven en de grote lijn
moet er in zitten, als het af is. Krek
averechts.
Heimelijk lokte de idee me toch
vel aan. Al was het alleen al om de
gedachte, dat ik, arme artiest, toch
die voorname familie Van den
Beukenstein nog geld zou verdienen.
De leden van Sint-Lucas noemen mij
de terrier, als ik eenmaal iets tussen
mijn tanden heb, laat ik het niet
los. En toen meester Wieg and bleef
aandringen, gaf ik toe.
Hawel, Juleke, ik geef oe wel
hier en daar een aanwijzing, en haal
de fouten eruit. Kom we drinken er
op. Semeyns, twee van den aerschot-
schen bruinen!
i zo komt het nou, dat ik, Jules
Vermaele, werkend lid en voorzitter
het schildersgenootschap Sint
Lucas 'ne roman ben gaan schrij
ven, hopende, de fortuin, die me ont
glipt is, ik zeg het eerlijk, ik wil het
weten, toch nog bij haar kladden te
pakken.
EERSTE HOOFDSTUK
waarin het verhaal start en al zoet
jesaan op toeren komt, en waarin
zal vertellen hoe de misère be
gon.
Ik begin dan maar bij het begin en
lat was in het dorp in de Belgische
Kempen waar ik woon. Er wonen
daar meer schilders. Het is een
echt schildersnest, Hollanders en
Vlamingen. En vraag maar aan Se
meyns, of het geen vrolijke kleppers
zijn, allemaal, 'n Artiest kan nou een
maal geen kniesoor zijn, daarvoor is
het stiel te schoon en het leven te
plesant. En dat ge zorgen hebt en
hard moet werken voor den boter
ham, soit, 'n leven zonder zwarigheid
is als een schip zonder lading of
ballast, dat ligt niet kielvast. Het wa
ren dan ook over het algemeen se
rieuze werkers. Ge had daar, behal-
fcve het genootschap Sint-Lucas, nog
het Prisma en de Lichtzoekers, maar
dat waren expressionisten.
Er liep natuurlijk ook wel een en
kele verkeerde tussendoor. Zo had
je daar die fijne meneer, Emile Per
rault Decosse, schilder en kunsthan
delaar, ne grote flambard op z'ne
kop en 'n wandelstok met een zilve
ren knop. Die had ook mij nog eens
bijna in een vuil zaakje betrokken
en later zult ge vernemen, hoe me
dat nog parten heeft gespeeld. 'tWas
'ne mooie sinjeur. Lo Bax heeft nog
eens een karikatuur van 'm gete
kend en opgehangen in de herberg
van Semeyns (de muur hangt altijd
vol tekeningetjes en schilderijtjes)
en die zotte prent hing daar tot
groot vermaak natuurlijk van d<
gaande en de komende man, behal-
van het onderwerp zelf, hoewel
hij zich verplicht voelde dat was
het pijnlijke van de situatie het
zijn artistieke kwaliteiten te be
wonderen.
Hawel, l'art pour l'art, zei 'm
waarom zal ik er kwaad om zijn,
zunne? Maar zijn gezicht zag groen
van nijd.
En daar in dat dorp begon de his
torie. Ge moet weten, dat mijn vrouw
al enige Jaren de kinderrubriek van
een maandblad redigeert. Ze doet dit,
het moet worden gezegd, met veel
succes. Haar verhaaltjes en versjes
staan artistiek en pedagogisch op
hoog peil en ook de krabbeltjes en
vignetjes, waarmee ik haar werk
pleeg te verluchten, dragen daar, al
zeg ik het zelf, niet weinig toe bij.
Hermine, mijn dochter, die schooljuf
frouw is, corrigeert de drukproef.
Maar wat nou by dit werk de grote
moeiiykheid is, ja, ik mag wel zeg
gen een maandeiyks terugkerende
penetentie, dat zyn de raadseltjes,
knutselwerkjes en goocheltoertjes, die
natuuriyk in geen enkele kinderru
briek mogen ontbreken, wy zyn geen
van beiden knutselig of raadselachtig
van aard en zo zat dan op zekere
ochtend Jeannet weer met de han
den in het haar.
Morgen moet de krpy uiteriyk
weg, zei ze, morgen moet ze op de
drukkery zyn.
Hermine, die met paasvakantie
open en de vroege morgen van een
thuis was, gooide de tuindeuren
voorjaarse dag kwam naar binnen.
Het malse regentje had juist opge
houden. De lucht was als gefiltreerd.
De balseminen geurden.
Werkt dat niet inspirerend, moe
der? vroeg ze.
Opeens kreeg ik een lumineus
idee.
Weet ge wat, ik ga naar Lo Bax,
zei ik, legde myn palet en penselen
schoot myn schilderskiel uit en
trok myn jas aan. Ik wist dat Lo
onder de kleine Van Drieltjes de rol
speelde van de grappige oom, die
opgeeft en zo meer, en de kinderen
daarmee voor het naar bed gaan zo
dol maakt, dat er aan slapen niet
te denken valt. Ik was enkele malen
die woeste taferelen getuige ge
weest en daarom trok ik, zoals ik
zei, myn jas aan om my derwaarts
te begeven. Hermine wilde me vóór
zyn.
Blyf maar aan je werk. vader,
»i ze, ik ga wel even op de fiets.
Jeannet keek me tersluiks aan met
;n schalkse glimlach en ik zei.
Welnee, kind, ik moet hem toch
nog even spreken over zaken.
(Wordt vervolgd).
AUTOMOBIELBEDRIJF
HOUTWEG 7-8 DEN HAAG
(bij 't Malieveld)
TEL. 18.21.43
Nieuwe uitgaven
Indrukwekkende
serie voltooid
Sesam Geschiedenis van de Twee
de Wereldoorlog, uitg. Bosch en Keu
ning N.V., Baarn Deze Neder
landse bewerking van het materiaal,
dat dr. H. A. Jacobsen en H. Dollin-
ger voor het werk „Der Zweite Welt-
krieg" (Verlag Desch, München)
byeenbrachten, is thans, door het
verschynen van het twintigste deel
tje voltooid. Wie. naar aanleiding
van de oorsprong van dit werk,
mocht twyfelen aan de waarde,
wordt spoedig gerustgesteld door het
feit, dat de geschiedschryving van
de inleidende overzichten afkomstig
is van mr. G. B. J. Hiltermann en
dat het Rijksinstituut voor Oorlogs-
documententatie adviezen en mede
werking gaf by de selectie van een
groot aantal foto's. Reeds eerder sta
ken wy onze lof voor deze monu
mentale uitgave niet onder stoelen
en banken. Ook de tweede helft van
deze serie de deeltjes 11 t/m
20 geeft een voortreffelyk over
zicht van de wereldstryd, die nog zo
kort achter ons ligt. Achtereenvol
gens komen de volgende facetten
aan de orde: Het keerpunt (de
tweede helft van 1942), De opmars
tegen de vesting Europa, De oorlog
in de zuid-Pacific, Het einde in
zicht, Duitsland wordt verslagen, Ja
pan wordt verslagen en dan tenslot-
Registers, feiten en cyfers. Elk
deel telt ruim veertig bladzyden
tekst, verduidelykt met overzichte-
lyke kaartjes van de besproken si
tuatie. Daarna volgen ongeveer 150
pagina's foto's, vaak van verrassen
de originaliteit. Het laatste deeltje
bevat een zeer uitvoerige chronolo
gie van niet minder dan 145 blad
zijden, gevolgd door een register van
30 pagina's. Tenslotte nog eni
ge overzichten van de levens, die de
oorlog heeft gekost, de verliezen van
de Nederlandse bevolking in het
by zonder (240.000, met inbegrip van
Indonesië) en de materiële verliezen
ons land, die begroot worden
op 25 miljard gulden.
Al by al geeft deze Geschiedenis
in de Tweede Wereldoorlog een
monstrueus maar onmisbaar beeld
een worsteling om de vryheid,
zoals die zich nog niet eerder had
voorgedaan. Laat niemand zeggen:
die tyd is voorby, het is beter er
niet meer aan te denken. Wie begrip
wil hebben voor wat er zich thans
in dse wereld afspeelt, kan een goed
overzicht van de tweede wereldoorlog
niet missen. Vooral de jeugd heeft
een uitgave als deze broodnodig, wil
zy morgen in staat zijn de teugels
over te nemen.
1885. Die morgen was het Panda en Jolliepop aan te zien
dat zij een onrustige nacht achter de rug hadden. Aan Mo kon je
dat niet zo merken, want die keek niet dommeliger dan ge
woonlijk.
Oeahwat een nacht!" geeuwde Panda. ..Waren die Yinx
maar in hun eigen land gebleven!"
Jolliepop keek om uit donkere omwalde ogen.
..Meneer Panda", sprak hij. ..Moet ik hieruit afleiden dat deze
eh Yinx buitenlanders zijn?"
..Ja", antwoordde Panda. ..Ze komen uit de Nevelbergen en ze
hebben meneer Mo helemaal hierheen gevolgd, om hem te plagen.
Maar nu beginnen ze met jou. omdat je ze hebt uitgedaagd. Als
je nu maar een klavertje vier zoekt, of gaat dansen met een ko
nijnepootje
..Genoeg"zei Jolliepop .terwijl hij zich omkeerde. ..Na de ge
beurtenissen van hedennacht zou ik bijna geneigd zijn. in Yinx te
geloven. Doch deze bijgelovige franje maakt het hele verhaal
weer onwaarschijnlijk! Dansen met een konijnepoot! Het idee!
Aldus mopperend ging hij de gang op en enkele tellen
later klonk daar een rinkelende slag!
Panda verslikte zich zijn koffie.
..W-wat nu weer?!" stamelde hij.
..Yinx". zei Mo dommelig. ..Hebben knecht laten vallen
Ook Jolliepop scheen dit nu aan te nemen. Hij lag tussen de
scherven van het servies met de telefoon in de hand.
..Hallo! Hallo!" riep hij in de hoorn. ..Met de politie?! Wilt u
dadelijk naar Huize Hobbeldonk komen? We hebben overlast van
.eh buitenlandse indringers!"
door Robert van Gulik
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
299. Een lamp was niet nodig om het briefje te lezen, want
het schijnsel uit de fles was sterk genoeg om de letters duidelijk
te kunnen zien.
..Aan de vinder van de fles", las Brammetje voor. ..De fles
blijft dobberen totdat het schip met de twee diamanten in de buurt
Dan zal de fles door lichtsignalen de aandacht trekken. Breng,
als ge een eerlijk man zijtde diamanten terug. Ge hebt ze daar
toe slechts tegen elkaar te wrijven. Ondertekend: Ramses."
..De toneelspeler?" vroeg Karo.
..Nee. de Pharao". zei Bram bedrukt. ..Het schijnt, dat wij zijn
diamanten als boordlichten gebruiken dat konden wij ook niet
weten, toen Sinbad de Zeeman ze ons gaf. We moeten ze terug
brengen".
..Maar het is misschien een valstrik", zei Karo angstig.
..Bedenk, wat er de vorige keer gebeurde, toen één diamant
werd opgewreven.
De herinnering aan het avontuur met de ontdekking van Ame
rika deed Tutu al opvliegen om in het topje van de mast een vei
liger plekje te zoeken.
..Niet wrrrijven klonk zijn krassende stem van boven.
..Wel we zullen er een nachtje over slapenbesliste
Bram. „Bij zonsopgang zal ik een beslissing nemen."
Posities Nederlandse
schepen
tr; 23 420 m 2
Tankvaart
Zeesleepvaart
Dagelijks vervolgverhaal
