SCHEEPS ERICHTEN LEIDSCH DAGBLAD ZATERDAG 7 AUGUSTUS f. öe winö Lei RICHARD MASON tY Geautoriseerd» vertaling L C/ V/1 I van C. van Eijsden 91) Ik liet ze voorbijgaan langs het pad in tegengestelde rich ting. Binnen een paar minuten hoor de ik weer geluiden en dus dook ik weer weg. Een rtf muilezels kwam voorbij, stoere die ren met grote oren; ze waren enorm zwaar beladen. Sommige hadden machinegeweren, die over hun rug waren vastgegespt, en zware kisten aai munitie. Een troepje soldaten geleid de de stoet en daarachter volgde weer een heel peloton, achter elkan der lopend. Ze passeerden me langzaam en ik moest roerloos blijven liggen, omdat ik maar enkele meters van hun be nen verwijderd was. Toen ze verdwenen waren, drong ik weer verder in de wildernis door, want het was te gevaarlijk om langs het pad voort te gaan. De droogte van mijn mond en keel bemoeilijkte de rek werking van mijn speekselklieren. Ik had zoveel verhalen gelezen van man nen die dorst hadden geleden op een vlot of in de woestijn, en die daar- ra-t4 door brabbelende krankzinnigen wa- LE ren geworden, dat de angst voor een dergelijk lot een nerveuze reactie bij me teweegbracht, die de dorst nog verergerde. Ik had flink getranspi- ■Ireerd en ik wist, dat al dat water moest worden vervangen door ander water. Ik meende, dat er in een van die valleien wel water moest zijn en dus baande ik me weer een weg naar beneden. Ik had de hele dag door de struiken geploeterd, maar ik was niet meer UI dan twee of drie mijl opgeschoten. *Nu moest ik verder gaan, zonder op 719. een richting te letten, alleen maar -om water te vinden. Eten was nog Af niet van belang en zelfs als ik voedsel had gevonden, zou het nutte- .loos zijn geweest, zonder water er- agi bij te drinken. Ik bereikte de onderkant van de heuvel, die zich heel even vlak uit- strekte en zich dan weer verhief zonder een spoor van water. Ik sleep- te me tegen de volgende heuvel op, f aan niets anders denkend dan aan pe»mijn dorst. Het was niet ondraaglijk, rsomaar erg genoeg om me een akelig n„, voorgevoel te geven van wat me te wachten stond. Ik vond een vooruitstekende punt, vanwaar ik over de boomtoppen heen 't landschap kon overzien. En ik zag niets anders dan rijen heuvels met wat open plekken in de plantengroei en helemaal geen water. Ik koos de I diepst vallei tussen twee heuvels, bijna ictii een ravijn, waarachter een berg op- ee; rees, die er uitzag als een waterval. Het kostte me een uur, die vallei ,-te bereiken en intussen was de zon n %an mijn linkerkant ondergegaan, over Cawnpore en Delhi en Peter en Babby. Ik daalde in het ravijn af, urowaar een diepe somberte heerste. De hele bodem was bedekt met strui ken. Ik stapte in al die lneengestren- ^fgelde takken en lianen en schoof ze nnet een hand en een voet opzij. Ik ggz&g de gladde stenen van een water - beddmg, maar ik zag noch hoorde j ld water en dus viel ik op mijn knieën en tastte tussen de stenen. Het was allemaal kurkdroog. Ik rukte aan de .stenen en voelde er met mijn hand f I onder, maar er was zelfs geen voch- "'tigheid te bespeuren. Het was daar hoo droog sinds de laatste moesson en het zou er droog blijven tot de vol- g ngende. En de volgende moesson zou et inog minstens een maand op zich la ten wachten en tegen die tijd zou ik ^allang gek geworden en gestorven zijn, of ik zou gek worden en naar de Jappen teruggaan, ai Ik richtte me uit de bedding op en 'klom weer langs de wand van het ra vijn naar boven. Ik wist wat ik nu zou doen: verder gaan met alle kracht ■«die nog in me was, rechtstreeks naar j onze linies, zonder tijd te verspillen aan het zoeken naar water, dat er niet was. Dit besluit maakte me min- llep toen der dorstig en gaf me meer fut om u jj| me door de dichte plantengroei te worstelen. Ik schudde mijn voet met een nijdig gebaar uit een tak los. Ik was niet van plan, naar de Ja- pannezen terug te gaan om mijn hoofd te laten afslaan door die arrogante kleine aan Nakamura; en ik evenmin van plan dood te gaan, want ik moest naai- Sabby, en in ieder ge val waren onze mannen niet meer dan een paar mijl van me verwijderd. Mannen hadden tochten overleefd, die honderdmaal zo erg waren ge weest dan de mijne en die hadden geen Sabby gehad om naar toe te gaan. Ik zou de hele nacht doorlopen en de volgende dag op mijn bestem ming zijn. Als ik erdoorheen kon water me niet meer schelen. Het deed er niet toe, als ik er toch de volgende dag was; je kon bijna week leven zonder drinken. In ieder geval brandde de zon niet op mijn huid. door de bescherming var bomen, en dat was heel wat anders dan de woestijn of een open vlot. van plan er goed door te komen en met die wond zou ik dade- r de achterste linies worden gestuurd en binnen een week zo dan weer bij Sabby zijn. Die dorst niets, als ik wist dat ik al zo gauw bij haar zou zijn. De donkerte viel snel in. De uit gestrekte woestheid van de wildernis vaagde weg en er was nu alleen nog duisternis en daarin zag ik wat zwakke silhouetten, die mijn on middellijke wereld vormden. Overal irpten en piepten en sisten de kre kels en allerlei andere soorten nieuwe geluiden voegden zich daarbij. Het waren misschien dezelfde geluiden van overdag, maar 's nachts leken ze nieuw, zoals ieder geluid dat je op straat gehoord hebt anders klinkt in een kathedraal. En 's nachts was de wildernis bijna een kathedraal, om dat de stilte er te nadrukkelijker is en omdat die stilte ontzagwekkend Er ging nu een zekere macht van de natuur uit, die onmogelijk te be vatten was. Ik trachtte verder te worstelen, van boom tot boom tas tend om me een weg te banen, en met mijn ene arm als dood naast me bungelend. Ik ging met opzet verder, totdat ik te moe was om er iets om te geven waar ik zou gaan lig gen, en ik liet me op een gegeven mo ment ergens neervallen en bleef daar L'ggen, bijtend op een tak, die dwars over mijn gezicht viel, want daar door kon ik mijn lippen open hou den en kleefde mijn tong niet aan mijn gehemelte vast. De tempera tuur daalde snel en de kou drong door mijn blote bovenlijf en trok door heel mijn lichaam. Het was een lange nacht, de langste die ik ooit heb meegemaakt. 'Hij ging zo traag voorbij, dat ik niet langer kon gelo ven dat het maar één nacht was. (Wordt vervolgd). Ié Geen verandering in arbeidsmarkt Het aanbod van mannelijke en vrouwelijke arbeidskrachten in Am sterdam is in juli ten opzichte van juni gestegen van 2269 tot 2772. De geregistreerde vraag nam in dezelfde periode toe van 16.519 tot 17.328. De reële vraag is echter wel 23.000, zo vertelde de directie van het geweste lijk arbeidsbureau op de maandelijkse persconferentie. De vraag naar vrou welijk- arbeidskrachten is in de hoofd stad bijna even groot als die naar mannelijke, terwijl de vrouwelijke be roepsbevolking slechts eenvierde van de totale beroepsbevolking in Am sterdam vormt. Vrouw gaf zich uit voor verpleegster (Van onze Amsterdamse correspondent) Zonder ook maar één verpleegsters diploma te bezitten, heeft een 50- jarige vrouw een half jaar als hoofd van de avond-afdeling de leiding ge had van het verplegend personeel van de Amsterdamse Valeriuskliniek. Dit bleek gisteren toen zy voor de politierechter, mr. W. A. de Koe, ver antwoording moest afleggen voor dit onbevoegd optreden en voor verduis tering van een aantal ampullen met een zenuwstillend middel uit de ver- gifkast van deze kliniek. De vrouw had altijd al verpleegster willen wor den, maar tot een opleiding was het nooit gekomen. Vijf jaar geleden was zij ook al eens veroordeeld, omdat zU zich voor verpleegster had uitgege ven. Zij had toen haar kans gekre gen, doordat zij een onderscheidings teken had gevonden, dat verpleegsters alleen krijgen na met goed gevolg een examen te hebben afgelegd. Vorig jaar m«art, toen zij zich bij de Vale riuskliniek aanmeldde, had zij dit niet meer. Dat was ook niet nodig, want niemand vroeg naar diploma's. De officier van justitie, mr. H. Everdingen, vond de drang vai vrouw om zich voor verpleegster uit te geven zeer gevaarlijk en derhalve onduldbaar. Hij eiste voor het onbe voegd optreden twee weken hechte nis en voor de verduistering vai ampullen vier weken. Mr. De Koe leg de deze straffen voorwaardelijk op. HU deed er echter twee boetes van f.50— elk bij. Kinderen naar de film als moeder winkelt Albert Heyn heeft als eerste in het land in zyn supermarkt in Rijswijk een bioscoopje in gebruik genomen, waarin de kinderen van de klanten worden beziggehouden, terwijl hun moeders inkopen doen. Het „Hans-en- Griet-achtige" huisje biedt plaats aan ongeveer 20 kinderen. Het onge veer elf minuten durende programma wordt non stop vertoond. Grafische C.A.Ofs alweer opgezegd De algemene Nederlandse gra fische bondheeft de drie gra fische c.a.o.'s opgezegd nog voor dat de officiële goedkeuringsbrief van de Stichting van de Arbeid was ontvangen. De confessionele grafische werknemersorganisa ties zegden de c.a.o.'s op enkele uren, nadat de goedkeuring was ontvangen. De langdurige goed keuringsprocedure was oorzaak van deze merkwaardige samen loop. De c.a.o.'s voor het grafische bedrijf hebben een looptijd van een jaar. Eind januari 1966 lopen af, maar volgens de c.a.o.-be- palingen moet de opzegging een half jaar voor de beëindiging ge schieden. DE YINX Nieuwe uitgaven De stalen kat, door J. Collier. De wielerkoers van Hank, gedich- •n van K. van Zomeren. Koel geserveerd. Een bundel Pran- i humor, verzameld door C. van Akersloot. De dood van de mooie buurvrouw, door S. Ellin. Retourtje moord, door B. Bennas- W eten wat lekker is. Eenvoudige recepten die toch anders zijn, sa mengesteld en ingeleid door Wina Born. Josephine, wat moet ik doen? Uit de vragenrubriek van „The Central African Mail" in Zambia. Samenge steld door B Hall. Uitg.: De Arbei derspers, Amsterdam. 3—'85. Angstig keek Panda naar de dommelige reus, die in zijn volle omvang was opgestaan. W-wat wilt u?" stotterde hij. „Help Mo", antwoordde de ander. „Jij Mo beschermen „Ik Mo beschermenherhaalde Panda verbaasd. „En wie is Mo dan wel?" De reus wees op zichzelf. „Ikke", antwoordde hij. „Ikke Mo". Panda snapte er hoe langer hoe minder van. „Dus ik moet u beschermen?riep hij uit. „Kom nou! U bent toch veel sterker dan ik?!" De ander ontkende dit niet. maar hij bleef bij zijn verzoek. „Bescherm Mo", drong hij dommelig aan. „Vandaag is Yinx- dag. Mo bang". „Welnee, vandaag is het vrijdagverbeterde Panda. „Ik heb nog nooit van Yinxdag gehoord!" „Vrijdag 13 is Yinxdag", legde Mo uit. „Dan Yinx veel hoeha- boem met arme Mo. Bescherm Mo". „Dus als ik het goed begrijp, moet ik u tegen Yinx bescher men?" vroeg Panda. „Maar ik weet niet eens, wat Yinx zijn!" „RECHTER TIE EN HET LEVENDE LIJK" door Robert van Gulik GOEDE ORGANISATIE,MENEER WANG! HEBT U ONDER UW KOELIES NOG UEDEN MET HET SLANGEMBLEEM AANGETROFFEN DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK 284. Lang voordat Brammetje landde waren de Indianen al ler rustig geworden. Geen rookwolkjes waren meer te zien. geen oorlogskreten meer te horen. Doodstil lagen de Indianen op de loer tussen het geboomte. Hun pijlen hielden ze gereed. Zij waren vastbesloten, dat zij niet ontdekt zouden worden. Het goede schip Kokanje liep vast in het strand van Amerika. Karo sprong meteen aan land en strekte zich de pootjes. „Hé. wacht eens even", zei Columbus nijdig, „dat gaat zomaar niet. Als ontdekkingsreiziger dien ik het eerste aan land te stap pen. Dat hoort zo". „Ach. poezen worden toch nooit genoemd in de geschiedenis boekjes", suste Brammetje. „De enige, die nog wel eens ge noemd wordt, is Keizer Kareis Kat en dan nog als grapje", Columbus keek bedenkelijk, maar wilde toch wel toegeven, dat het onwaarschijnlijk was. dat een scheepskat de eer van Ameri ka s ontdekking zou krijgen. Hij schraapte de keel. „Bram Fok", zei hij deftig. .Karo en Tutu. dit is een histo risch ogenblik. Na jaren van voorbereiding heb ik eindelijk Ame rika ontdekt. Groot waren de gevaren, maar dankzij dapper vol houden en „Jaja. dat is wel goed", onderbrak Bram hem oneerbiedig. „Laten we eerst het anker uitgooien, anders moet Amerika óns straks ontdekken." 51 Posities Nederlandse schepen Alpha 5^ v Goole te Anrwer AmoVlbor/ 5* II wijd 5 v Grangemouth teldyk 5 140 m ZW I Labota* p ^6 Oporti Lauriergracht 6 ta I Ison Lloyd p 5 Bize Marijke Irene p 6 T M^rejdtN4 5* v^Roth tngelet n Balboa Poolster d. M 4 ta Kramfo Port Talbot S ta Amsterdam Poseidon^ 5^450 WNW ^Axors F reder! k S op 170 r r» te Delfzijl lire riet 5 op 420 m ZO p Kiel a Helslngborg Splee 5 v Londen n Tyboro Spolanda p 6 Ouessant n Rol Stelle p 5 Kiel n Nykoplng Stentor p 5 Keep St. Vincent Straat Banka S Pen eng a Ma Straat Clemeat 580 m WNW Fr Straal Colombo S^te Ango Ango lo"! Torree* l' te Sidney" NSw' Streefkerk S 180 m O SldlK Sumatra 55 230 m ZO Bombay Firth a Letter- V*ctory(5>r ®A f R°nerd,m Viking 4 t#^ Bordeaux Viscount S^v Londen te Mlddleebre Vlistbore d^YTndsend1 TP*R'dem ■nburgh 5 Delfzijl n Tilburg Zwyndrecht 5 80 m ZW Nott Tank vaart Abide 5 v Curacao n Gueyenllle Aclla 5 840 m NW Keapeted Atys 5 550 m ZO Celtex Pernis 5 150 m N Sursbeye CelUx Rotterdam I op 150 m NW telysle 5 310 m ZO Port Moresby ae n Durb ZO Port M iotienburg n Petft Kerm la verm 7 Teesport n R dam I 5 225 m O Ceyloi r Singapore n Mena Saud

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 17