29,
öe winö
lezen Geautoriseerd® vertaling
ELISABETH BAS
"PARAAT"
Ik neem Wajang
g/lg omdat het
k, licht verteerbare
margarine is en... zo heerlijk!
PANDA EN DE BRON VAN DE RIJKDOM
LEIDSCH DAGBLAD DONDERDAG 29 JULI
RICHARD MASON
van C. van Eijsden
En als ze vorderingen maakten, zou
den wy naar de achterhoede wor
den gezonden, zodra hun verbindin
gen behooriyk werkten. Maar intus
sen namen ze geen enkel risico. Als
het donker was, lieten ze ons niet
|iUeen onder bewaking van een wacht
ichter, maar ze sloegen ons in de
handboeien en ketenden ons aan el-
jjiaar vast. Ze gaven ons nog wat
een beetje brak water. Ik
>nk het, omdat myn keel verdroogd
was en de ryst als zaagsel
laakte. Daarna gingen we zonder
:ing op de grond liggen, met de
;ichten naar elkaar toe. en wepro-
trden te slapen. Eén keer werd ik
nachts wakker door myn eigen
igstige stem en ik ontdekte, dat
i hevig aan de ketting trok en
daardoor byna de majoor een arm
ütrukte. Ik kon de schaduw van de
ichildwacht in de deuropening zien,
oen hy op me toeschoot om me
lot stilte aan te manen. Hy wilde
?l met de kolf van zyn geweer
slaan, maar ik hield tijdig op met
geschreeuw: we waren te
dicht by de „vyand" dan dat ge-
iiiden of lichten getolereerd konden
rorden. De rest van de nacht was
koortsig en ik ontwierp fantasti
sche ontsnappingsplannen, die 's mor-
pns onuitvoerbaar bleken.
De volgende dag zodra de zon was
pgegaan, hoorden we het geraas van
vee hevige gevechten een aan
le kant van Imphal en het andere
a de richting van Kohima, en bhjk-
saar allebei op de weg. 's Middags
rerden er nog enkele gevange-
sen binnengebracht. Er was een
irikkeldraad-afrastering gemaakt en
re zagen, hoe een stuk of wat afge-
uatte Britse soldaten en een paar
ndlërs daarachter werden opgeslo-
We mochten ons niet met hen in
rerbinding stellen, totdat ik werd ge-
oepen om als tolk te dienen voor de
altenant, terwyl de burger afzonder
ijk verhoren afnam. De eerste man
een klein kereltje uit Exeter of
rgerv uit die buurt. Hy was versuft
afgestompt. De luitenant stelde
ïem enkele vragen over tanks en
iet aantal en de positie van de man-
chappen. Ik gaf die vragen vaag
ioor en kreeg even vage antwoor-
len, die ik allemaal foutief over
sracht. Ik meende, dat dit óf een
nel einde aan myn leven zou maken
Is ik ontdekt werd, óf me de voor-
ielen zou bezorgen van een collabo-
ateur, waardoor ik een kans tot ont-
nappen kreeg. In ieder geval was het
isico de moeite waard. Na de geïnti-
ïideerde soldaat were er een ruwe
ergeant met een knap gezicht bin-
lengebracht. Hy wandelde tussen
bewakers naar binnen, keek de
mt rond en liet daarna zyn blik
vallen, alsof hy een hooghar-
ig bezoeker was, die de bezienswaar-
ligheden van een vreemde stad in
igenschouw neemt.
„Vertel alles behalve de waarheid",
i ik.
„Ik zou die ellendige kerel anders
iraag de waarheid vertellen." zei hy.
De waarheid over dat lelyke smoel
hem."
Ik liet de beledigende termen uit de
ntwoorden weg, maar zijn gezicht
irukte een superbe spot uit. De luite-
lant sloeg hem. maar hy bleef met
«veranderde uitdrukking zitten en
irevelde iets tegen me. Tussen de
letterende bajonetten liep hy weer
buiten zonder iets van zijn
lockney-aplomb te hebben ingeboet.
Later in de middag kreeg ik ver-
>f me wat te ontspannen, vastgeke-
;nd aan de majoor. We wandelden
ondom de hutten in de wildernis,
soldaat achter ons. Ik had
net opzet de tyd gerekt tot vyf
lur, omdat ik vanuit de hutten een
adio had gezien, in de open lucht,
rader de bomen. Het was een zend-
ontvangtoestel en er zat een man
een krukje by, die het bediende.
Toen we er langs kwamen, zei ik:
„Hoe is het nieuws?"
De radioman zag er vriendeiyk
uit. Hy was jong en had een platte
neus en een wyde mond.
„Dit is geen toestel waarmee we
naar het nieuws kunnen luisteren,"
zei hy.
„Maar u zou het wel kunnen doen".
„We kunnen Japan niet bereiken."
„Nee, maar u kunt India berei
ken."
„Ik veronderstel van wel, maar
„Ik zou zo graag het nieuws ho
ren," zei ik.
„L kunt beter doorlopen," zei de
bewaker achter me.
„Het zou de luitenant niet kunnen
schelen, dat we naar het nieuws luis
teren. Het is voor u toch goed nieuws.
Ik hoor, dat u op het punt staat,
Imphal te veroveren."
„Zeggen de Engelsen dat we Imp-
phal zullen veroveren?" vroeg de
radioman.
„Dat zult u horen, als u inscha
kelt."
Ik noemde de golflengte en aarze
lend draaide hy aan de knop. Hy
deed de koptelefoon aan, terwyi ik
ademloos stond te wachten. Hy bleef
lange tyd zwygend luisteren en de
bewaker hield zyn bajonet gereed,
voor het geval we iets in ons schild
voerden. Hy betwyfeide of we dit
wel mochten doen. maar ik was goeie
viienden met hem geworden door
hem over zyn familie te laten ver
tellen en daarom wilde hy ons geen
geweld aandoen. Hy dacht dat we
hoge officieren waren en behandelde
ons met enige eerbied; hy sprak ons
altyd in de beleefde termen toe.
„Dit is Engels propaganda nieuws,"
zei de man van de radio en hy deed
de koptelefoon af.
,Toe, laat u my even luisteren."
Dat kan ik niet doen," zei hy.
„Ik zal uw toestel met aanraken."
„Het is beslist onmogeiyk."
Heel even maar," smeekte ik.
„Ik zal er moeiiykheden door kry-
gen."
„Maar er is niemand te zien."
Hy krabde zich op het hoofd en
zag er lachwekkend aapachtig uit
in dit karakteristieke gebaar van on-
zekeiheid.
„Saaa ik weet niet wat ik moet
doen."
„t Is wel goed," zei ik. „Er steekt
heus geen kwaad in."
Hij gaf me de koptelefoon met
enige schuchterheid en ik probeerde
deze niet al te heftig uit zyn han
den te rukken. Zonder de tyd te ne
men om het ding op te zetten, drukte
Ik het ene luisterapparaat tegen myn
oor, en jawel, daar was Sabby's stem,
precies zoals ik die al eerder had ge
hoord; haar zangerige radiostem,
nacht als gevangene had me naar
(Wordit vervolgd).
Onze melangeur
gaf u
het beste!
l zullen profiteren
Franco onlangs opdracht
heeft gegeven. De directeur-generaal
"1 het gevangenls-w
Spaanse gevangenissen bevinden.
het heilig Jaar In San-
Composteila. het beroemde
wajang-
PLANTEN MARGARINE
ongezouten-puur plantaardig-licht verteerbaar-dus gezond.
59. Sinds zijn onderdompeling in de brom was Joris wel erg
veranderdVol verbazing zagen Panda en meneer Drom. hoe hij
gouden bijlen en speren als nutteloze rommel opzij wierp.
..Wacht even!" protesteerde de ontdekkingsreiziger tenslotte.
,.U hoeft niet alles weg te gooien! Laat de rest nu maar zitten.
Dat beetje extra gewicht kan de boog wel dragen!"
Waarom zouden wij ze meenemen?" vroeg Joris. „Als wij
naar onze eigen wereld worden terug geschoten, hebben we daar
geen bijlen en speren nodig?"
„Maar dat goud kunnen we goed gebruiken!" merkte Panda
op. „Het is zonde om die rijkdom zomaar weg te gooien!"
„Rijkdom?" herhaalde Joris. „Och. Pandake. wat denkt ge nog
onrijp. De ware rijkdom zit niet in goud. doch in onszelve. Dus
laat ons het goud verwerpen en dragen wij onze innerlijke rijk-
dom mee".
Met deze woorden nam hij plaats op de pijl en gaf een wenk
aan de dwerg, die voor het afschieten van de boog moest zorgen.
RECHTER TIE EN DE ANTIEKE DOT K
door Robert van Gulik
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
276. De toestand aan boord werd nu bepaald gevaarlijk.
„Overboord met Columbusriepen een paar heethoofden en
dat werd Brammetje te erg.
Stop", riep hij verontwaardigd. „Schamen jullie je niet?" Wat
jullie willen doen is muiterij."
Bemoei je er niet mee", riepen de matrozen. „Hij heeft jou
gevangen genomen als hij eenmaal overboord is geworpen,
word jij onze kapitein."
„Geen sprake van", zei Brammetje beslist. „Met jullie schur
kenstreken wil ik niets te maken hebben."
„Dan niet", zeiden de matrozen en ze trokken zich verder van
Brammetje geen sikkepit aan.
Onze zeeman balde de vuisten. Hij stond tegenover een over
macht. Zelfs als hij scheepskat Karo in oersterkste Orak zou ver
anderen was er geen kans. dat hij het winnen zou.
Toch kon hij niet blijven toezien, hoe Columbus overboord
werd gehesen. Als hij niets deed. zou de ongelukkige ontdek
kingsreiziger in het water terecht komen .en wie weet hoe
lang het dan duren zou. voordat Amerika was ontdekt.
Nét wilde Bram ingrijpen, toen hij iets in de lucht zag wat hem
naar boven deed wijzen, terwijl hij luidkeels uitriep:
„Land in zicht
Alles keek naar boven, maar niemand begreep hoe daar land
In zicht kon zijn.
Posities Nederlandse
schepen
Aiglon p 27 Terschelling n Bremer-
Alge 27 v Kopenhagen n
26 te Sharfghai
Dintelborg 26 te Norresunde»
Engineer p 26 Lizard
Egbert Wagenborg 27 v Kopenhragen
Immlngham te Plymouth
p 27 Kiel n Sodertelje
Grebbedyk ^27
Jenjo p 27 Vlissingen n
Katsedyk 27 v Hamburg *e Bremen
Kinderdyk 28 v R'dam n
Kloosterdyk 27 New C
Kroonborg p 27 Kiel n Domsjo^
Laarderkerk 27
Vlissingen te
Fagervlk te Scarboro
;ar N p 27 Kaap Spartivento
•el p 28 Vlissingen n Gloucesl
ey Lloyd verm. 28 v Hongkoi
Alexandria
Ruys 27 op rede Santo»
Ryndam 27 op 300 m ONO t
Schelde Lloyd 27 op 500 rr
Schiedyk 27 op 150 m ZO
Schieborg p 28 Kiel n Mantyluoto
Philipsland 2
sant
id Oen Haag
Tankvaart
Anco Spray 27 op 400 m ZO Ka.
110 m ONO
Maine) -Curacao
Zeesleepvaart
Verwacht te
Kottcrdaiu
Zw Ktrlsborg 29 juli
>r Bar een 31 juli
Hamburg 29 juli
