DE NIEUWE WERELD wij daqi&ómsnóen INTIEM GESPREK IJV M wandelen op het landgoed Duiven voorde ln Voorschoten, dat wil zeg gen op een deel ervan, dat wil zeg gen een heel klein deel. Gezien de grootte van het landgoed (316 ha> zijn de wandelaars wel erg schriel bedeeld- binnen een kwartier heb ben zij alle opengestelde paadjes wel platgetreden. Men kan ook nog wel een pad volgen dat recht-toe- recht-aan naar Wassenaar leidt en uitkomt op de Rijksstraatweg naast De Horsten, maar dan moet men dezelfde weg weer terug nemen en dat wordt wel wat teveel van het goede. Anders wordt het, wanneer men b.v. de wandeling combineert met een bezichtiging van het Kasteel Duivenvoorde, wat na telefonische aanvrage (017173752» moge lijk is op dinsdag, donderdag en zaterdag tussen tien uur 'sochteftds en half vier 's middags. Ongeveer een jaar geleden hebben wij in het I.eidsch Dagblad zo'n rondleiding, die beslist de moeite èn het geld f 1.50) waard is, beschreven. Tot 15 oktober kunt u in Duivenvoorde voor een rondleiding terecht: daar na moet u weer wachten tot vol gend Jaar 15 maart. Bert Schierbeek. Een broek voor een oktopus. De Bezige Bij. Amsterdam ,J)it werk is moeilijker te ma ken dan een broek voor een ok topus", zegt een Spaanse arbei der, die bezig is de rand van een put te metselen. Deze bijzonder beeldende uitdrukking is in Bert Schierbeeks hoofd blijven hangen en is daar uitgegroeid tot een groot essay over de men selijke conditie zoals hij die op het ogenblik ziet. Uitgaande van de beweging die deze uitdruk king in hem teweeg heeft ge bracht, is hij begonnen aan zijn filosofie van de creativiteit, die tevens zijn levensfilosofie zal blijken te zijn. Nu kunnen we die woorden weer vergeten, zegt hij, zij hebben hun werk gedaan; ze vormen de titel. Dat was de eerste versie van de broek. De tweede versie van de broek staat in de leegte van de niet-taal. Verder dan een richtingaanwijzer, een blikvanger is hij nog niet. Langs een bijzonder zuivere be- MISSCHIEN vindt U wel dat in een krant niet over bidden geschreven moet worden. Daarin kimt U gelijk hebben. Persoonlijk ben ik het geheel met U eens dat bidden een bij zonder tere en intieme zaak is. Toch zou ik Juist hiérom over de betekenis van het gebed wil len schrijven. Teveel immers wordt bidden tot iets gewoons. Gebed aan tafel, gebeden op vergaderingen, in een kerk dienst, dus voor ieder hoorbare gebeden wekken heel vaak ver wondering en weerstand. Deze verwondering en weerstand komt zeker niet altijd voort uit bezwaren tegen bidden in het algemeen. De reden om kritiek te hebben ligt dieper. Velen vinden namelijk wel het gebed als zodanig aanvaardbaar. Zij achten echter het gebed zo hoog en zien daarin een zo persoon lijke zaak, dat zij een gebed met of voor meer mensen samen niet kunnen accepteren. In deze vorm niet. Als zij voor zichzelf een gebed willen spreken doen zij dit ook geheel voor zichzelf, zonder aanwezigheid van ande ren. In de Bijbel vinden wij 6teun voor een strikt persoonlijke ge bedsvorm. In het Psalmenboek horen wij mensen ln hun eentje bidden. Goed beschouwd waren deze gebeden niet bestemd om door iedereen gelezen te kun nen worden. Vele Psalmen heb ben een louter particulier accent. WOORD VAN BEZINNING Waarom geven niettemin deze Individuele, uitsluitend op God gerichte gebeden steun aan ons godsdienstig leven? Vooral, dacht ik, omdat deze liederen ons in aanraking brengen met mensen die uiteindelijk dezelfde zorgen en moeilijkheden kennen als wij. Het is een voorrecht dat wij hun intieme uitingen tot God mogen lezen. Hierin ligt een klankbodem voor onze per soonlijke uitingen, ons intieme gesprek met God. Jezus heeft gewaarschuwd om het gebed niet te veel tot een openbare aangelegenheid te maken. Volgens het Evangelie maakt Hij ernstig bezwaar tegen het demonstratief bidden van vooraanstaande geestelijken aan de openbare weg. Jezus wil geen uiterlijk geestelijk vertoon. Hy spoort aan tot het bewaren van de intimiteit. U weet dat inti miteit binnenkant, innerlijk be tekent. Jezus noemt naar oos terse trans de „binnenkamer"' als plek voor het gebed. In het oosten immers leeft men gro tendeels buitenshuis. Voor een goed gebed is het nodig zich terug te trekken binnenskamers, zonder de aanwezigheid van derden. Nu moet meteen gezegd worden dat de Bijbel ook het ge zamenlijk gebed kent. Het is echter wel opvallend dat het bidden van meerderen tegelijk bij de Joden en ook bij de chris tenen het karakter draagt van een lofzang. Een dergelijke lof zang moet nu eenmaal geza menlijk geschieden. Het per soonlijk gebed daarentegen heeft een strikt individueel karakter. Dit alles zijn slechts onvolle dige gedachten en gegevens over het gebed. Uiteraard. Ons hoofddoel is elkaar er aan te herinneren dat wij met gebed in het openbaar voorzichtig cn zuinig moeten zijn. Enerzijds omdat anderen zich kunnen er geren aan gebeden die de schijn wekken van uiterlijk vertoon en ledige traditie. Anderzijds geeft het ons de aansporing om zon der schaamte tegenover onzelf. met ootmoed maar meer nog met vrijmoedigheid tegenover God. het persoonlijk gebed te beoefenen als een dagelijks weerkerend en ons leven ver nieuwend „Intiem Gesprek". Dr. P. L. SCHOONHEIM. Predikant BiJz. Kerkewerk. Hervormde Gemeente Leiden schouwing over het begrip „inspi ratie". komt Schierbeek tot het veld van krachten dat, in trilling ge bracht uiteindelijk het werk, dat werk dat er nog niet was, zal leve ren. Om deze toestand van werk zaamheid te bereiken, moet de ma ker. de dichter, zich „leeg" maken. Een dergelijk proces dient ook de lezer of de aanschouwer van enig ander kunstwerk de consument, zegt Schierbeek toe te passen. ..Poèzie heeft niets met begrijpen te maken, maar alles met luisteren en horen. Geef de taal haar klank terug en ze zal meer kunnen gaan betekenen. Men zal moeten inzien dat de duisterheid die men de dich ters verwijt, inherent is aan het woord, en aan het woord niet al leen. Overigens hoeft men nooit te denken dat men te dom is om te lezen. Men verdomt het meestal". Boeken mackt Zeer ware woorden inderdaad, hoewel niet nieuw, die echter niet genoeg herhaald kunnen worden. ln de volgende hoofdstukken be geeft Schierbeek zich ook buiten het onmiddellijke terrein van de creativiteit en treedt binnen in het uitgebreidere van het menselijk be staan. Met het beeld van de drem pel, de drempel waaronder de mens alles stopt dat hij op het erva ringsmoment zelf niet verwerkt heeft, brengt hem op de gedachte van de verschuifbaarheid van die imaginaire drempel, hoger of la ger. Door die verplaatsbaarheid, zo ze^t hij, wordt een veel groter ter- rem van waarneming in exploita tie gebracht dan vroeger bekend Een tweede beeld is dat van de nul. Het heeft Schierbeek altijd erwonderd waarom men by het lanceren van de raket van 10 tot 0 telt en niet andersom zoals vroeger gedaan werd. Nul, het onomschryf- bare. nauwomschreven moment, zegt hy. De drempel uit het eerste beeld is die nul. Nul is het gat in een beeld van Moore, het gat dat het beeld tevens zyn ruimte geeft. Door deze drempeltechniek bewust toe te passen, ontstaat by de ma ker het werk in de vorm die het enig Individuele bezit van de ma ker is. Schierbeek meent het om laag gaan van de drempel in het gehele moderne wereldbeeld waar te nemen. In de eerste plaats en ten dele by de existentialistenjP voorts by de absurden, leidt naar de volledige realiteit|® want het is wel duideiyk Schierbeek bezig is het beeld de donkere spiegel te vervolledigd op weg naar de kennis van de ledige mens, die volgens hem ruimte scheppende werkhypothese^' is Men mag wel aannemen dat hij^ op blz. 74 niet de sfinx, phoenix heeft bedoeld. Mee de computer zal ,.d< der stem" verlengstukken krijt gen; evenwel niet om dat elecj tronische brein te laten teruggeveij wat men het gevoerd heeft, m door te experimenteren met „meer", dat de computer eventueel zal kunnen opleveren met dj fouten eigenlyk. Want wy zyn zoek naar dat „meer. meer dan 1 tot nog toe hebben kunnen zied en horen. Wat het begrip godsdienst bej treft, ziet hy de komst van eenlj godsdienst der overvloed. ip De mens moet gaan geloven aaiK en vertrouwen op de welsprekend* lieid van de aarde zelf. We kunnen dat nog niet, want wy weten nof geen raad met de overvloed: die van de vrije tyd b.v. De m leelt nog altyd verbeneden de i gelykheden die toch voor de han< üggen. En het is in deze overvloei van rnogeiykheden, deze byna i bekende terreinrykdom waarin wi moeten gaan geloven. De moet wereldlyk, universeel denken en in de nieuwe levens vorm het heimwee van gisteren verbinden met de verwachting van morgen Wy zullen de aarde veria-, ten en mogeiyk een woonplaats el ders kiezen. Wij zullen het fantas tisch*. moeten leren zien van onz( mogelykheden en daarvoor zullen 't wy over fantasie moeten beschik-l ken en fantastisch moeten reage-1 Dis is ongeveer een samenvat ting van wat ik uit het essa/ van Schierbeek heb opgedaan. Het is natuurlijk zo, dat d schrijver zijn leermeesters heeft die hij bij name noemt en dit hij citeert. Dat neemt evenwel niet weg dat deze filosofie hier in Nederland gerust baanbre kend genoemd kan worden en inderdaad ook de baan aangeeft waarlangs de nieuwe mens met zijn verruimde conditie zich zou kunnen gaan ontwikkelen. CLARA EGGINK. EBBEN we een dag met het weertype waarop deze zomer Heen abonnement schijnt te hebben genomen (bewolking, harde wind en kans op buien), dan heeft het weinig aanlok kelijks de vrije natuur in te trekken. Aan de andere kant is het ook niet erg opbeurend om alsmaar thuis bij het elektrische kacheltje te zitten wachten tot het weer omslaat. Daarom zouden we tot de niet-Leidenaars willen zeggen: gaat u dan eens naar de Sleutelstad (ook als u niet moet winkelen). En tot de Leide- naars: benut eens zo'n ogenschijnlijk verloren dag door al dwa lend door uw eigen stad te herkennen wat. zoals het gezegde wil. een feest is) en te ontdekken (want er verandert veel). Overigens zouden wij niet graag de kost willen geven aan al die geboren en getogen Leidenaars die nog nooit de Pieterskerk van binnen hebben gezien of de Burcht of het Legermuseum, om maar enkele van de vele bezienswaardigheden te noemen. Niet-Leidenaars en zy die nog maar sinds kort inwoner van de Sleutelstad zyn, kunnen het beste naar het W V-kantoor in de Steen- straat stappen voor een platte grond, waarop een wandeling door de tinnenstand is uitgestippeld die langs tal van bezienswaardigheden voert, zoals De Lakenhal, de Stads- i mmerwerf, de Leidse Universiteit, de Hortus Botanicus, de Sterre- wacht, de Pieterskerk, het Graven steen. de Hooglandse Kerk enzo voort. De Leidse „city", voor de auto mobilist vaak een heel zure appel, is voor de wandelaar met alle tyd aan zichzelf om in styi te biy- ven als een tro6 witte druiven door de subtropische zon gerypt: eenvoudig verrukkelyk. Men vindt m Nederland maar weinig binnen steden met zo dicht opeen zoveel historische gebouwen, sieriyke ge vels sfeervolle steegjes en schilder achtige hoekjes. En mocht onver hoopt de kans op buien een hin- deriyke zekerheid worden, dan kunt u een van de vele eethuisjes of bioscopen binnenvluchten of een museum. Leiden heeft er een dozyn en binnen afzienbare tyd komt daar nog een molenmuseum bij. Keus genoeg dus. In het Ryksmuseum van Oud heden (rapenburg 28, ook op zon dagmiddag geopend) biyft tot 20 september „Past het of past het niet" een tentoonstelling van voor werpen gevonden by opgravingen in Bybelse grond. Voor gezinnen met kinderen, die natuuriyk niet al te jong moeten zyn, is een bezoek aan het Ryksmuseum voor Volken kunde (steenstraat la, ook op zon dagmiddag geopend) met zyn be roemde collecties exotische voor werpen altyd de moeite waard. En ideaal voor opgroeiende Jongens in dit Ivanhoe-Lancelot-tydperk is natuuriyk de verzameling hamas sen. helmen, bogen en andere oude wapens in het Nederlands Leger en Wapenmuseum Generaal Hoe- fer (Pesthuislaan 7, ook op zondag middag geopend, maar 's maandags gesloten). Al wandelend mogen we beslist de Hottus Botanicus (rapenburg 73. kassen op zaterdagmiddag en zondag gesloten) met zyn schitte rende tropsiche en suptropisch flora niet overslaan, zeker niet nu natuuriyke en artistieke pracht zyn gecombineerd tot een indruk wekkend geheel. De expositie „1 ydsbeeld '65". die meer dan tweehonderd beeldhouwwerken om vat. biyft er tot 6 september. Even min mag u verzuimen vanaf het middeleeuwse bouwwerk De Burcht, dat op een heuvel is gelegen, een blik te werpen over de oude stad. Houdt u niet van wandelen, dan kunt u de stad ook per boot „doen". Vanaf elf uur 's ochtends tot vyf uur 's middags vertrekt om het uur vknat de Turfmarkt een plezier boot voor een grachtentocht, die ongeveer een uur duurt. De boot vaart door het Galgewater (langs de Stadstimmerwerf en de voor mallge zeevaartschool), de Witte Singel (een steen in de Vlietbrug herinnert aan de intocht der Geu zen), Zoeterwoudseslngel, zyisin- gel. Herensingel, Oude en Nieuwe Ryn. Zelfs voor wie de stad goed kent. heeft deze tocht wel iets by- zonders: men kykt vanuit een ge heel andere gezichtshoek tegen al les aan. Vanaf de Turfmarkt kunt u ook een boottocht maken naar de Kagerplassen en het Braasse- mermeer (vertrek twee uur 's mid dags) of naar Schiphol (vertrek half elf 'sochtends). Wie van de natuur en van wan delen houdt, vindt onder de rook van Leiden gelegenheid beide lief hebberyen te combineren. By het kasteel Oud-Poelgeest behoort een prachtig bos, voomameiyk be staande uit iepen, ter grootte van negen hectare. Dat is niet zo erg groot, maar de toegang is dan ook gratis, mits men eerst een wandel- kaart haalt by de gemeente-secre tarie van Oegstgeest. Een prachtig bos (36 ha) om ringt het Huls te Warmond, vooral voor botanici interessant omdat men hier een aantal bomen en heesters vindt die in ons land vrij zeldzaam zyn. Maar het is tevens een heeriyk wandeloord, vooral omdat het er doorgaans byzonder rustig is. Voor Warmonders is de toegang gratis. Anderen moeten lid of donateur zyn van de stichting Het Zuid-Hollands Landschap «contributie minimaal vyf gulden per Jaar). Tegen de prys van een gulden mag u met uw gezin een Jaar lang Zaterdag 17 juli 1965 In dit vyfde artikel in de serie WIJ DAGJESMENSEN blyven wy voor de Leidenaars dicht bij huis: hoofdzakelyk in de goede Sleutelstad zelve, met enkele uitstapjes naar de buurgemeenten Voorschoten, Oegstgeest en Warmond. En daarmee zyn wy aan het eind gekomen van onze tips voor dagtrips in eigen omgeving, verzameld in samenwer king met de plaatselyke VW's. Bij de aanvang, op zaterdag 12 juni, schreven wy, dat thuisblyven een van de moeilijkste vormen van vakantie vieren is en aanzienlyk meer van uw fantasie en improvisatievermogen kan vergen dan een dure vakantie in het buitenland. Menige thuisblyver zal de afgelopen weken vaak met de handen in het haar hebben gezeten: herhaaldelijk was het te koud en te nat om naar de duinen of de Rynstreek te trekken, om over het strand en de plassen maar helemaal niet te spreken. Wat te doen, als het weer zo slecht is, dat u met uw gezin de deur niet uit kan? Als u behalve uzelf ook nog een aantal kinderen moet bezighouden, kunt u het beste Het Spel in ere her stellen. Wij leven immers in spelletjesland, zoals een liedje van het vroegere Leids Studenten Cabaret het wil. En al zijn velen door de ernst van het leven het spelen verleerd, de collectie gezelschapsspelen die tegenwoordig in de win kels ligt is groter en gevarieerder dan ooit. 't Is maar een tip voor als u geen sjoelbak of monopoly-spel meer kunt (LEIDSCH DAGBLAD t t Het kasteel Duivenvoorde in Voorschoten, waar drie j dagen in de week rondleidin- j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 8