öe winö
Lezen Geautoriseerd© vertaling
Sports plinters
PANDA EN DE BRON VAN DE RIJKDOM
Wat is mijn auto
ivaard?" erg in trek
VLASVELD
RICHARD MASON
van C. van Eijsdan
„Lieve oon Michael. Vre hebben al
I lang geprobeerd u te -chryven,
iï iaar we hebben 't niet gedaan, om-
at mamma zei dat we u niet on-
jerust moesten maken, maar nu
d unnen we niet anders, omdat we
weten of uw lieve Sabby goed
sond ls. Misschien bent u van haar
(ggegaan en ze zou nooit zeggen
at ze ziek was, omdat ze óók al
U indt dat ze u niet bezorgd moet ma
gi p. Maar we vinden allebei, dat u
les moet weten, anders kunt u
II aar niet helpen, en dat zou u toch
naar vinden, als u erachter kwam.
daarom schrijven we u dit, maar
moet op uw erewoord beloven dat
er niets van tegen Sabby zegt. We
ggen ook niet tegen mamma, omdat
i op 'n bepaalde manier hebben
'loofd, niets tegen u te zeggen, en
enige reden waarom we onze be-
fte hebben gebroken, is dat u een
M in bent en niet altyd kunt be-
fljpen wat Sabby voelt, zoals wij
ouwen dat kunnen. We vinden,
it u het móét begrijpen, eer er iets
gs gebeurt, zodat uw weet wat u
«j moet. Wees alstublieft niet boos
schrijven alleen, omdat we Sabby
u verschrikkelijk aardig vinden,
u hoeft ons maar te roepen en
komen dadelijk en doen alles voor
wat u wilt.
Margaret en Jennifer.
P.S. Wij gaan volgende week naar
AI bergen en u kunt ons daarheen
!Si irijven. Zou 't niet fijn zijn, als
ook kon komen? We beloven, dat
Sabby en u niet zullen tegen-
Ifi jden als u alleen wilt zijn, zoals
i- mma zegt dat we vorig jaar
M |en".
II k scheen iets in mijn binnenste
knappen, toen ik dit las. Al mijn
i( nnaten verslapten en ik hep ver-
t naar onze hut terug, waar ik
mijn veldbed neerviel.
IlLWat ter wereld is er nou aan de
pd?" vroeg Manning.
jk schudde mijn hoofd, en voelde
■Ite gebroken om iets te zeggen.
feeb je een dokter nodig?" vroeg
wi„Er is er een in het kamp",
st Wee, dat is het niet".
n tHJ zag mijn brieven.
lecht nieuws?"
Dija", zei lk, „heel slecht".
D^et was opeens allemaal zo dui-
jk. Wat er ook met Sabby gaan-
|waa, ik was de enige die er niets
wist, ik die wel het meest gele-
^jiieid had gehad om het te weten
l|komen en die me erop had be
id, dat ik haar zo goed begreep:
een ongelofelijke en onvergefe-
blindheid was dat geweest! Ik
alleen aan ons geluk gedacht,
Sabby's lieve maniertjes en haar
>nheid, aan alle dingen die ik
g vond en die vleiend voor mij
in, maar mijn egoïsme had me
in weerhouden, dieper in haar
nenste te kijken en zo had ik
gezien wat Sabby in haar on-
zuchtigheid voor me had verbor-
om me te sparen. En toch had-
zelfs de kinderen het geweten!
hadden in een maand ontdekt,
in een heel Jaar mijn aandacht
ontsnapt en het vernede-
ie van deze gedachte trof me
arder dan welke vernedering ook.
ir op dit ogenblik was het niet
fer de vernedering als wel mijn
die me kapot maakte. Wat
dat afschuwelijke, dat Sabby
me verborgen had gehouden?
het iets dat haar van me zou
len?
voor een kwamen ze terug,
lie kleine incidenten ik zag
een opeenvolgende reeks ge-
nissen, die ik destijds nooit
elkaar in verband had gebracht.
|ze wezen allemaal op iets som-
en onafwendbaars. Ik hoorde
iy zeggen: „Je hoeft niet altijd
me te houden. Denk je dat je
een jaar van me kunt houden?"
|in het mooie huis in Bombay
ze weer gezegd: „Zou je heus
zes maanden van me kunnen
len?" En ze had geweigerd met
me te trouwen. Was dat omdat
bang was, my met een nieuwe, ver
schrikkelijke verantwoordelijkheid te
belasten? Toen had lord Durweston
gezegd: „Ik wil me op je verlaten.
Het zal misschien niet gemakkelijk
zijn." En bij het Taj Mahla had
Sabby zelf over sterven gesproken
en gezegd dat ze het niet erg zou
vinden, als ze na zoveel mooi ge
luk stierf. En die avond had ze ver
scheidene aspirines ingenomen en
toen ik wakker werd had ik haar
horen kreunen en ze had zich aan
me vastgeklemd, alsof ze hevige pijn
had en bang was. En dan was er
nog haar eigen brief: „Wat er ook
gebeurt, niemand kan ons de heerlij
ke tijd afnemen, die we hebben ge
had."
En nu ik duizend mijlen van haar
weg was. lag ik een hut in Assam
aan al die dingen te denken, en in
plaats van dichterbij haar te komen,
zodat ik haar kon troosten, ging ik
juist nog verder weg. lk voelde een
panische angst in me opkomen en
ik bedacht wilde plannen om naar
haar terug te gaan; een trein ne
men en terug zijn in Delhi voordat
mijn afwezigheid in Imphal was op
gemerkt. Maar ik zou niet bij haar
kunnen blijven. Het was nutteloos.
Ik werd aan alle kanten door mu
ren omringd en probeerde er met
myn hoofd tegen te beuken: het bit
tere gevoel van hopeloze verbijstering
maakte me ziek.
Later begon ik de dingen in een
gematigder licht te zien. Er was nog
niets gebeurd. Margaret en Jennifer
waren kinderen en ze kenden nog
niet de tact waarmee ze iets tot uit
drukking moesten brengen: het kon
zijn, dat hun alarmerend briefje
overdreven was.
Niettemin ging ik naar het leger-
pcstkantoor in Dimapur, waar ik
een telegram aan de meisjes ver
zend: „Schrijf Sabby alsjeblieft en
zorg voor haar als het nodig is."
Daarna voelde ik me wat opgelucht
want ik wist dat ze werkelijk voor
haar zouden zorgen, met al de te
derheid waar ze toe in staat wa
ren. Toen vroeg ik aan een officier
in het postkantoor, of hij iemand
kende, die radio had. Hy zei, dat er
een of twee in het dorp waren: één
daarvan was in een huis op 'n hon
derd meter afstand, waar 'n zekere
majoor Crossley woonde.
(Wordt vervolgd).
Voor de zomercompetitie van de
KNZB zijn vrijdag de volgende wed
strijden gespeeld:
Hoofdklasse: De RobbenNeptunus
Amersfoort 20, De Meeuwen—AZPC
45, Neptunus ArnhemHet IJ 43.
lste klasse A: Het Gooi—RZC "90
4—5.
lste klasse B: RotterdamNereus
34, LZCPolar Bears 13.
De Heemsteedse HPC heeft vrij
dagavond in eigen bad de vriend
schappelijke wedstrijd tegen Australië
verloren met 27.
Vrijdagavond in Parijs kwam de
Australiër Ron Clarke niet opnieuw
tot een wereldrecord over 5000 meter.
Hij won deze afstand in 13 minuten
32.4 seconde en bleef daarmee 6.6
seconde boven zijn eigen record. Het
wereldrecord staat op 13 minuten 25.8
seconde.
DUIVENSPORT
P.V. De Reisduif Wedvlucht
vanaf Ruffec. In concours 37 duiven.
Aankomst le duif 15.58.44.
1-4 S. Koster, 2 H. d. Haas, 3 G.
Zwart, 5 A. Siera, 69 W. v. Oosten,
7 P. Mooten, 8 K.Passcher.
Wedvlucht met Jonge duiven van
af Duffel. In concours 264 duiven.
Aankomst le duif 9.15.59 uur.
12-6 S. Koster,, 3-7 P. Mooten, 4. T.
v. Duuren, 5-10 K. Passchier, 8 A.
Dracht, 9 W. v. Oosten.
Leidse Postduiven Club Wed
vlucht vanaf Ruffec. In concours 84
duiven. Aankomst lste duif 15.36.32
uur. Uitslag: 1, 4, 6, 8 L. v. d. Nieu-
wendyk, 2, 7, 9H. van Riet, 3 Van
Dijk—v. d. Hoogt, 5 J. Knijnenburg,
10. J. Degen.
Fleu rop-congres
in Helsinki
Van 19 t/m 22 juli a.s. komen in
Helsinki de gedelegeerden byeen van
de veertien bij de Fleurop organisa
tie aangesloten Europese landen.
De Nederlandse vertegenwoordiging
bestaat uit de heren: C. W. de Heer
uit Arnhem, A. Korpel uit Den
Haag (gedelegeerden) en W. Amesz
uic Den Haag (secretaris).
De Nederlander A. de Zoeten uit
Amsterdam zal als president van de
Fleurop-organisatie (hoofdzetel in
Zürich) het congre6 leiden. In Hel
sinki zal onder meer worden beslist
de toelating van Polen, het twee
de Oosteuropese land na Hongarije,
dat tot de organisatie wil toetreden.
Tevens zullen de praktische moge
lijkheden worden besproken om de
bloemencheque, zoals deze o.a. in ons
land reeds bekendheid geniet, ook
internationaal ingang te doen vin
den.
(Van onze Haagse correspondent)
„Wat is myn auto waard?" van
de hand van de automobieldeskundi-
ge A. M. de Haan uit De Steeg is
het jongste succesnummer op de
Nederlandse boekenmarkt. De eer
ste oplage van 25.700 exemplaren is
weggevlogen en de boekhandel, die
er eerst niet aan wilde, vraagt nu
steeds dringender om meer exem
plaren.
De heer De Haan heeft dan ook
een nieuwe oplage van 50.000 op sta
pel staan, die hy einde juli hoopt
af te leveren.
„Het is hier een compleet gekken
huis geweest", zo vertelde hy ons.
Van heinde en ver kwamen de men
sen in de weekeinden naar De Steeg
om een exemplaar te bemachtigen,
omdat de boekhandel aanvankelyk
niet kon leveren. De telefoon-leidin
gen zyn gestremd geweest en de te
lefoondienst heeft speciale maatre
gelen moeten nemen".
Op het ogenblik heeft de uitgever
al 19.000 exemplaren van „Wat is
myn auto waard?" in bestelling. De
heer De Haan heeft het plan in de
nieuwe oplage een nieuwe service
aan de lezers op te nemen, nl. de
mogelykheid in de week van ver
koop of aankoop van een tweede
hands auto kosteloos nader advies te
vragen als daar door onvoorziene
prysontwikkelingen aanleiding voor
mocht zyn.
pi#;
m
iPif.i'm.il
VOOR ALLE
RIJBEWIJZEN
R 005E V ELT STRAAT 13-15
LEIDEN TEL. 30704
49. Terwijl de dwergen de boog gereed maakten om hun
gevangenen tegen de rotswand te schieten, overlegden Panda en
meneer Drom op welke wijze zij aan dit lot konden ontkomen.
„Wij moeten gebruik maken van hun bijgeloof", zei de ontdek
kingsreiziger. „We moeten hen een andere straf voorstellen, die
in hun ogen heel erg is, maar voor ons niet".
„Ah. ik begrijp uzei Panda. U wilt zeker weer voorstellen,
dat ze ons maar in de Bron van de Rijkdom moeten gooien"
„Nee", antwoordde meneer Drom. „Ik denk aan iets anders.
Je hebt gemerkt, hoe blij ze waren, dat de Klaptrap voorgoed ge
sloten is. Niet alleen omdat ze voortaan geen hoofdpijn meer zul
len hebben, maar ook omdat volgens hun zeggen nu geen
boze geesten meer binnen kunnen komen. Dat laatste is een heel
interessant trekje, dat ons inzicht verschaft in hun wereldbe
schouwing. Zij denken
„Jaja"viel Panda hem ongeduldig in de rede. Heel interes
sant. Maar wat doen we?"
.uZij denken, dat dit eiland de hele wereld is", vervolgde me
neer Drom onverstoorbaar. „Een wereld, omringd door boze
geesten, die door de Klaptrap binnenglipten. Aardig, nietwaar?"
„Hm", bromde Panda. „En wat nu?"
Zonder verdere uitleg wendde de ontdekkingsreiziger zich tot
de dwergen.
„Onze straf niet erg genoeg", sprak hij. tot Panda's grote
schrik. „Maak de boog krachtiger
RECHTER TIE EN DE ANTIEKE DOI K
door Robert van Gulilc
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
266. Nu Sinbad er bij was, leverde de weg terug geen moei
lijkheden meer op.
Hij wist precies, hoe de afgrond in de grot door een enkel
woord moest worden gesloten. En het openen van de rotswand,
waarvan het sluiten Ali-Ben-Japie zo'n schrik had bezorgd; was
voor hem een peuleschil.
.Sesam, open u", zei Sinbad en ze konden meteen doorlopen.
Bram sloeg zich vinnig tegen het voorhoofd.
.Ik had het kunnen weten", zei hij boos op zichzelf. „Wanl
diezelfde spreuk staat in de „Duizend en één Nacht"
„Werkelijk?" vroeg Sinbad verbaasd. „Het is mogelijk, ik heb
het nooit gelezen. Maar ik heb de spreuk van mijn vader, die heeft
hem eens nodig gehad toen hij door Ali Baba in een grot was op
gesloten."
Aan het strand namen zij afscheid. Zij klonken elkaar toe met
kokosnotenmelk en vóórdat Bram vertrok kreeg hij een kostbaar
geschenk van Sinbad: een diamant, die een rode gloed uitstraalde,
en één. die groen licht afgaf. „Prachtig voor bakboord- en stuur-
boordlicht vond Bram en zó kon het gebeuren, dat het goede
schip Kokanje die avond door de duisternis voer, met échte dia
manten als lampen.
Weinig konden Bram, Karo en Tutu vermoedendat zij door
diezelfde diamanten al héél snel in een wel zeer wonderlijk
avontuur terecht zouden komen.
EINDE VAN DIT VERHAAL
(Posities Nederlandse
schepen
«ht 15 500 m O Newtound-
Tank vaart
