ALS DE BOLLEN NIET
MEER BLOEIEN...
ALLEEN
WILLEN
ZIJN
Zaterdag 10 Juli 1965
Pagina
jy ecreatie-oorden zijn dun ge-
zaaid in de Rijnstreek (als
men tenminste het me-
ttngebied, dat gewoonlijk ook
wordt gerekend tot wat wij de
Rijnstreek noemenbuiten be-
Ischouwing laat). In feite is
\kvifauna er het enigedat
r werkelijk geschikt is voor mas
sarecreatie.
S Handig
l.
komen zich des
wners dan ook in het Alphense
wjelpark vermaken. Vooral in de
wekeinden kan het er ontstellend
j druk zijn. Men doet er dus ver-
doordeweekse dag
te kiezen voor een bezoek aan
Avifauna, dat juist voor gezinnen
met kinderen veel heeft te bieden.
Want hoewel Avifauna, zoals de
naam al aangeeft, zyn bekendheid
in de eerste plaats heeft te danken
1 zijn vogelcollectie, vindt men
ook attracties van andere plui
mage: een manege, een grote
speeltuin en diverse vermakelijk
heden in kermistrant, o.a. bots
autootjes. Vlak ernaast ligt het ge-
Klein Giethoorn bij Hazers- f
woude. Een schilderachtig
i paadje loopt naar de molen
i op de achtergrond.
meentelijk zwembad De Hoorn, dat
met het vogelpark in verbinding
staat. Voorts kan men vanaf Avi
fauna rondvaarten maken over het
Braassemermeer en de Kagerplas-
Heel wat bescheidener van opzet
is Klein Giethoorn bij Hazerswoude,
een uitspanning aan de Rietveldse
Vaart: een rustiek zitje aan het
water, een vrij grote speeltuin en
roeiboten. Hoewel erg in trek bij de
Hazerswouders zelf is Klein Giet
hoorn verder weinig bekend. De
ligging is excentrisch, maar uniek:
een paar kilometer van de weg af,
omringd door weilanden, tuinde
rijen en water. Achter het café be
gint een pittoresk paadje langs de
vaart dat men nog geen honderd
meter hoeft af te lopen om de
fraaie Rietveldse molen van dicht
bij te bewonderen.
Om Klein Giethoorn te bereiken
moet men, als men van de Rijn
dijk komt, in het centrum van Ha
zerswoude linksaf, richting Bos
koop. Direct na de laatste huizen
van de dorpskern is links een fiets
en wandelpad, dat dwars door het
polderland rechtstreeks naar het
.a Uw
gelukkige bezit is van een land
goed, het Vijverbosch (22 hectare),
waar men voor een dubbeltje per
gezin heerlijk kan wandelen. Het
landgoed dat ten oosten van Breu-
dijk ligt, bestaat uit bos en een
waterpartij.
den) - Woerdense Verlaat - Meije
- Zwammerdam - Alphen. In to
taal plusminus zestig kilometer. Op
de fiets is men daar, met de nodige
rustpauzes, wel een dag zoet mee.
ook heel geschikt voor
bromfietsers. Automobilisten die
deze tocht willen maken dienen er
wel rekening mee te houden, dat
hun voertuigen te breed zijn voor
het Kerkpad en het weggetje langs
de Drecht. Zij doen er het beste
aan om van Ter Aar naar Vrou
wenakker te ryden via Langeraar
en Nieuwveen. Het slechte wegdek
hier en daar tussen Uithoorn en
Woerdense Verlaat moeten zy, in
het natuurschoon, maar
Een route welke de wielrijder in
een heel ander deel van de Rijn
streek brengt, is de volgende: Zoe-
terwoude - Zuidbuurt (als men uit
de richting Leiden komt, is kort
het centrum van Zoeterwoude
links de Zuidbuurtsche weg, deze
uitrijden en de aansluitende land
weg volgen) - Zoetermeer - Ha
zerswoude dorp (ANWB-borden
volgen) - Hazerswoude Rijndijk -
Zoeterwoude. Tussen Zoeterwoude
en Zoetermeer passeert
hoogte van Stompwijk twee
meertjes, die, voorzover wij heb
ben kunnen nagaan, alleen te be
reiken zijn via een boerenerf of
een karrespoor. De route is plusmi
nus veertig kilometer lang.
Wie veertig kilometer ook nog
teveel van het goede vindt, raden
we aan een keer het toeristische
fietspad te rijden dat van Koude
kerk (Lage Waard) naar Wou-
brugge loopt. Het laatste stuk valt
samen met een soortgelijk rijwiel
pad dat in Leiderdorp begint.
doel voert. Automobilisten moeten
nog even doorrijden in de richting
Boskoop, tot zij links een ophaal
bruggetje zien. Als ze dat over
zijn, is het nog twee kilometer hob
belen over een abominabel landweg
getje.
Wie de moeite neemt om de Rijn
na Alphen nog een dikke 25 kilo
meter stroomopwaarts te volgen
(een rit die op zichzelf al de moeite
waard is), komt in het vriendelijke
dorpje Harmeien terecht, dat in het
aat me nu eens even met
Lrust. Dat verlangen wordt
meer of minder heftig door
ieder wel een hoorbaar uitge
sproken. Het is blijkbaar 'n diep
gewortelde menselijke trek. Hoe
zeer wij als mensen op elkaar
aangewezen zijn, er zijn telken
momenten dat wij alleen met
ons zelf wensen te zyn. Een
schoolmeisje van zeven jaar
schreef in een opstel: „Het lief
ste zou ik een eigen kamertje
hebben". Zelfs dat kind had
reeds behoefte om eens alleen
te kunnen zijn.
Hoe komt het dat wij niet
meer alleen zijn, niet meer al
leen kunnen zyn? U zult zeg
gen: „Onze manier van leven
en wonen maakt dat je altijd
met andere samen bent, samen
moet zyn. Dat' werkt vaak irri
terend". Een man zei kortgele
den in gezelschap van vele an
deren: „Nu ja, in het huwelijk
moet je zo nu en dan ook af
stand nemen van elkaar. Dat
heet tegenwoordig huwelijksva
kantie".
In ieder geval zoeken
mensen in welke verhouding of
omstandigheden zij ook leven
bijzonder graag rust.
Een andere vraag is, of wij
met het zoeken van persoon
lijke eenzaamheid niet ego
ïstisch zijn. Het is vaak de weg
WOORD
VAN
BEZINNING
van de minste weerstand. Ik
kan van mijzelf niet langer ge
daan krijgen om voortdurend
met andere mensen samen te
zijn. Is dit alleen maar niet-
kunnen of niet-willen? Het
komt ook als een ziekelijke nei
ging voor per sé op zichzelf te
willen zyn. Nooit zal ik verge
ten hoe een alleenstaande man,
die wij een plezier dachten te
doen door hem uit te nodigen
voor een gezellige bijeenkomst,
met een vriendelijk lachje en
heel zelfverzekerd antwoordde:
„Mag ik alstublieft thuis blij
ven? Hier voel ik mij gelukkig".
Gezien de hierboven genoem
de voorbeelden is het wel zeer
twijfelachtig of zo algemeen als
tegenwoordig gebruikelijk is,
aangedrongen mag worden op
het zoeken van gemeenschap.
Dit wordt als het ware een mo
deverschijnsel. Men vindt dat
niemand alleen mag zijn. Ieder
moet aansluiting zoeken. Wie
dat niet wenst loopt kans als
sen zonderling te worden beti
teld. Dit is op zijn minst een
zijdig en kortzichtig. Er zijn nu
eenmaal mensen die reden heb
ben om alleen te zijn. In ieder
geval heeft een mens recht om
onder bepaalde omstandigheden
zich op zichzelf en in zichzelf
terug te trekken.
Tenslotte, zeker niet als aan
hangsel maar als sterk argu
ment voor het alleen willen
zijn, het alleen mogen zyn, zij
verwezen naar het Psalmboek in
de bijbel. In die liederen wordt
menige persoonlijke worsteling
alleen, tegenover God, uitge
vochten. Dit brengt verdieping,
versterking. Het persoonlijk
geloof graaft zich als een
groeiende boom diepergaande
wortels. Deze geestelijke groei
moge voor u en voor mij een
aansporing geven dat wij welbe
wust ook eens alleen willen zyn.
Dr. P. L. Schoonheim,
Pred. Byz. Kerkewerk,
Herv. Gem. Leiden.
Maar afgezien van het Vijver-
bosch, dat trouwens al in de
provincie Utrecht ligt, vindt
men hier in de Rijnstreek geen
landgoederen, bossen of natuur
reservaten, geen Meyendel of
Pan van Persijn. Weinig moge
lijkheden dus voor dagjesmen
sen? 't Is maar, hoe men het be
kijkt. De Rijnstreek is één groot
recreatiegebied voor ivie van
landelijke dorpjes, schilderach
tige boerderijen, uitgestrekte
polders, strakke vaarten en gril
lige watertjes houdt.
Speciaal voor stoere fietsers heb
ben wij een dagtocht uitgestippeld,
die langs een groot aantal van de
mooiste plekjes in de Rijnstreek
(inclusief een deel van het meren
gebied) voert. Uitgangspunt Al
phen langs het Aarkanaal via
Ter Aar naar Papenveer en daar
linksaf het Kerkpad op (dat tussen
twee van de drie Langeraar se plas
sen door loopt) Langeraar -
Bilderdam, direct na de brug
rechtsaf en het paadje langs de
Drecht volgen - Vrouwenakker -
Uithoorn, ook hier direct na de
brug rechtsaf en de „C"-weg langs
de Amstel volgen (men passeert
Amstelhoek, Kromme Mijdrecht,
De 'Hoef en het veer naar Noor-
Als de bollen zijn uitgebloeid
tja. laten we eerlijk blijven, dan
is de Bollenstreek zijn grootste
attractie kwijt. Maar dat wil
heus niet zeggen, dat dit gebied
's zomers niets te bieden heeft
voor dagjesmensen. Integen
deel. de Bollenstreek bezit en
kele recreatiemogelijkheden
van permanente waarde.
Het is een wyd verbreid misver
stand, dat het alleen in het voor
jaar de moeite loont de Keuken
hof te bezoeken. In de maanden
april en mei is het trouwens maar
een deel van het grote landgoed
dat in gebruik is voor de interna
tionaal bekende bloemententoon
stelling. De Keukenhof is een ter-
tein van maar liefst vierhonderd
hectare, waar bospartyen en wei
landen elkaar afwisselen, een
ideaal wandeloord dus.
„Vroeger was de Keukenhof vrij
toegankelijk en wandelde heel Lis-
se daar", vertelde ons een plaatse
lijke VVV-functionaris, „maar er
werd teveel vernield". Met het ge
volg, dat men nu moet betalen
(voor 'n heel jaar want dagkaarten
worden niet verstrekt) om het
fraaie landgoed te mogen betreden.
Toegangskaarten zijn verkrijgbaar
by twee adressen: Stationsweg 51
en Keukenhof 3.
Eveneens in Lisse vindt men het
landgoed Wassergeest (87 hectare),
hoofdzakelijk bestaande uit oud
duinbos. Hiervoor zijn wel heel
goedkope dagkaarten verkryg-
Het adres daarvoor is Loos-
eg 14.
In Sassenheim vindt men de in
teressante mine van Teylingen.
's Morgens van 9 tot 12 uur en
rondleidingen
In
omgeving van Noord -
wijkerhout reeds eerder ge
noemd als „uitvalsbasis" voor toch
ten door de boswachterij Noord wijk
en zelf al een kort bezoek waard
wegens het aardige centrum met
het Witte Kerkje en het mooie
raadhuis vindt men Het Lange-
veld (75 ha) en Nieuw-Leeuwen
horst (37 ha), beide eigendom van
de Stichting Het Zuid-Hollandse
Landschap. Dus alleen toegankelijk
voor leden van de Stichting (con
tributie vijf gulden per jaar). Het
Langeveld is een binnenduinzoom
met jonge bebossing, Nieuw-Leeu-
wenhorst is een binnenduin met
bomen en een grote waterpartij.
Voor gezinnen met kinderen:
vlakby Noordwijk vindt men aan
de Gooweg een uitspanning met
een speeltuin.
