BMW
óe winö RICHARD MASON
kan niet 1
lezen SfrtS'
BOUMEDIENNE
HEKELT RODE
„AVONTURIERS"
PANDA EN DE BRON VAN DE RIJKDOM
Nu muggenplaag
:o-Slavië
in
Joegc
Toen ik ook in bed lag en de lich-
Hy had zich in het TaJ
"Dan hoop ik.^ dat^ hU zorgt dal
naken en al dit
„Nee lieveling, het zou Je
Hoe is het ontstaan?
^Later"ging1 men hTzJlf-
dige
uit de vaktaal in de al-
de grotesken van^afaëf in het
heel veel van je
„En zjjn e^no^andere?-'^
alleen wat ik je zeL Ik ben dwaas
en koppig, maar ik wil graag dat je
doorgaat met nog heel klein beetje
venveel van Je
Ik zag lord Du:
schrijving en^hij was precies zoals
Ik ging de bax van het Taj in.
vel zij 1
luchtig
ik, dat
"u houdt
„Ja", zei ik.
„Dat is goed. U
h^f^Tolon^^^edie^^^ié in
Algerije na de val van Ben Bella
36. „Dit.deed ik voor uw eigen bestwil", verklaarde de bron-
foris kwam duizelend overeind en drukte de deuk uit zijn hoed,
die de knots daarin had achtergelaten.
„Bah", zei hij ontstemd. „Het gebruik hier om iemand steeds
op het hoofd te slaan, wordt bepaald hinderlijk!"
„Die slag treftieder. die zonder toestemming naar de Bron wil",
verklaarde de bronwachter. „Het brengt hen tot andere gedach
ten". N
„Welaan", zei forie. „Dan zal ik mijn gedachten in de gewenste
vorm plooien. Geeft u mij thans toestemming om naar de Bron
te gaan?"
Maar de grijsaard schudde het hoofd.
„Neen", sprak hij. „Uw gedachten zijn wel geplooid, doch niet
zuiver. Voor uw eigen bestwil moet ik u die toe
weige-
Joris b
me is?"
„Ge zijt nog
richten. Slechts lieden die ontvankelijk voor de bron
geest zijn. kunnen er zonder schade heen. Dus ga nu. het is voor
w eigen bestwil". En hij hief vermanend zijn knots,
foris, wiens hoofd nu niet naar vermanende klappen stond.
ik soms zelf ni
„Neen. dat kunt ge niet", antwoordde de oude. „Ge zijt nog
niet rijp voor de Bron. Er huist daar namelijk een
dat hij weg k
„Een geest in de bron bromde hij misnoegd, „fa/a. met
dat soort verhaaltjes kan hij bijgelovige dwergen op een afstand
houden, maar mij niet. Ik moet en zal de Bron van alle Rijkdom
RECHTER TIE EN DE ANTIEKE DOT K
door Robert van Gulik
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
253 - Deinzend keek Brammetje in de diepe afgrond, alsof
hij daarvandaan antwoord verwachtte op zijn vraag, hoe ze over
die brede kloof moesten komen.
Intussen wond Ali-Ben-fapie met langzame slagen de tulband
van het hoofd.
„Tja", zei Bram bedenkelijk, „ik zou natuurlijk kunnen probe
ren om een hele lange aanloop te nemen en over die kloof heen te
springen. Maar zo te zien moet ik dan minstens het Olympisch
record en bijna het
„Nee, verbeeld je
unnen breken", zei Bram.
Alleen maar je been", zei Karo.
Voorzichtig stak Ali-Ben-fapie zijn afgerolde tulband
hij bedeesd en meteen wist Bram. dat
oplossing was. Hij gunde zich de tijd niet om de jongen te bedan
ken. Snel maakte hij een lus. die hij ver voor zich uit wi,
wïï'ïfij
ir,: ïfflr
sw>r::
